bayramı evde geçirecek olan yazarlar

bayramı bayram gibi yaşayacak olan yazarlardır.
istanbul'lular iyi bilirler. istanbul bayramlarda cennet gibidir. havası, rüzgarı bile bir başka güzel olur.
şehrin nemi, sisi, gürültüsü azalır. güneş gülerek doğar. akşamları en ufak bir ağırlık çökmez üstünüze.
bu zamanlarda istanbul aslında nasıl bir cennet olduğunu tekrardan hatırlatır size...

seksenlerin hatta doksanların istanbul'u bile bugünün nüfus yoğunluğuna sahip değildi.
bayramda istanbul'dan kaçan köylüler! ve deniz kum güneş tarikati mensupları sayesinde istanbul'da sanki bir nostalji rüzgarı eser.
evet dostlar, ben de bu bayramda evdeyim. uzun zamandır gezme fırsatı bulamadığım yerlere gitme fırsatım da doğacak belki. yollar açık olacak, trafik çilesi kalmayacak.
evet biliyorum. acımasızım. ama söylemeliyim.
çünkü istanbul'un hayrınadır dileklerim...

bir felaket olsa da gidenler bu güzel şehre geri dönemeseler diyorum bazen içimden.
mevzu istanbul olduğunda bu kadar acımasızım. evet.
çünkü istanbul'u seviyorum. istanbul'a ait olamayanlardan tiksiniyorum!
onlar elimden istanbul'u alıyorlar.

sadece evde gecirsem guzel.
hem evde gecircem, hem uzaktan isyerime baglanacagim hem diger isleri yapacagim.

bayram dedigin tum islerimi finalleyip teslim etmek icin mukemmel bir zaman dilimi benim icin.

bedava toplu ulaşımı sonuna kadar sömürüp güzel bir istanbul turu yapacağım. beşiktaştan adalara, bir gün sarıyer’e, bir günüde yıldız parkında ayaküstü piknikle kapatıp son günü de havuz ile kapanış yapıp köle hayatıma geri dönüş yapacağım.

kurban etmek gibi ilkel bir kavramdan girip asla benim bayramım olmadıdan çıkmak için doğru başlık mı bilemedim.
en azından zaman bulduğunda, onu nasıl yaşayacağı konusunda kültürel bıdıbıdılardan bağımsız olmalı insan.

bayramı evde geçirmiş yazarlar

bir güzel oluyor ki..
oh ya.. kafam hafifledi.
tatil yerlerinde böyle kafa dinleme imkanı bulunamazdı.
akıllı insan bayramı evde geçirendir.
gerçek tatil diyebilirim.
her anlamda dinlenmenin keyfini yaşarsınız.

bayramı evde hasta olarak geçiren yazar olarak hiçbir keyfi yok. hatta herkes evde kalmış gibi. hep ses hep gürültü hiç eksik olmadı güzide mahallemizde..

geçirdik bitti gitti. şimdi mi sorulur bu.

tatilin en tatlı anının farkına varamayacak yazardır.
tatilin en tatlı anı,
eve döndükten sonra,
kendi banyonda duş alıp, kendi yatağında uyumaktır.
dün bunu bir kere daha anladım.
canım evim ya,
senle olan huzur, başka hiç bir yerde yok.