emeğin değersizleşmesi

gelişen teknoloji ile gerçekleşen bir durum, söz konusu yıllarını verip ağır işlerde çalışan ve sonunda emekli maaşı ile geçinen birisinin hayatı boyunca alın teri ile kazandığı parayı, çok az emekle bir kaç ayda kazanan insanlar var. kısaca emek ile para arasındaki doğrusal orantı eskidendi, artık neredeyse hiç kalmadı.

tekelleşen ekonomilerin kaçınılmaz acı sonudur bu. emeğin değersizleşmesi.

zincir marketler, zincir mağazalar, a.v.m'ler; hal yasası, süt yasası, tarımsal desteğin böyükbaş patronlara verilip köylüye verilmemesi haksız rekabete neden oldu ve küçük işletmeler kapandı. bu durum da işsiz sayısını patlattı.

insanlar kendi işletmelerini kapatıp, zincir işletmelerde işe başladı. bir işçinin dosyasının üzerinde 1000 işsiz dosyası oldu. bu da emeğin değerini düşürdü.

emek, üretim için vardır. emeğin, alınır, satılır, fiyatlandırılır bir meta olarak pazar konusu yapılışı, kapitalist üretim anlayışının ürünüdür.
emeğin yarattığı artı değerin, üretimden sonra emek sahiplerine dönmesi gerekirken, kar şeklinde patronun cebinde kalması, emeği değersizleştiren değil sömüren bir tutum. emek en yüce değerdir ve hayatı üretendir. sömürünün oluşu emeği değersizleştirmiyor, artı değerin paylaşımındaki bir haksızlığı gösteriyor.

sermayeye had bildirmezsen emeğinin üstüne çökerler azizim.