friedrich nietzsche şiirleri

schön ist's, mit einander schweigen,
schöner, mit einander lachen, -
unter seidenem himmels-tuche
hingelehnt zu moos und buche
lieblich laut mit freunden lachen
und sich weisse zähne zeigen.

macht' ich's gut, so woll'n wir schweigen;
macht' ich' s schlimm -, so woll'n wir lachen
und es immer schlimmer machen,
schlimmer machen, schlimmer lachen,
bis wir in die grube steigen.

freunde! ja! so soll's geschehn? -
amen! und auf wiedersehn!


güzeldir, birlikte susmak,
daha da güzeldir, birlikte gülmek, -
gökyüzünün ipek örtüsü altında
yaslanarak yosuna ve kayına*
sevimli kahkahalar atmak dostlarla
ve beyaz dişlerini göstermek.

iyi yaptıysam, susalım;
kötü yaptıysam -, gülelim
hep daha da kötü yapalım,
daha da kötü yapıp, daha da kötü gülelim,
kara toprağa girene kadar.

dostlarım! hu! böyle olsun mu? -
âmin! ve hoşça kalın!