kaçan ayna

giovanni papini isimli yazarın kısa kısa öykülerden oluşan, incecik bir kitabı. jorge luis borges isimli başka bir yazarın hazırladığı babil kitaplığı serisine dahil edilmiş durumda, bu yazar tarafından yazılmış bir önsöze sahip.

açıkçası bu kitabı aralıkta düzenlenen tüyap kitap fuarında, kırmızı kedi yayınevi standındaki görevlinin bu babil kitaplığı serisi ile ilgili oldukça iddialı övgüleri sonucu almıştım. papini'yi daha önce hiç duymamış ve okumamıştım. babil kitaplığı diye bir serinin varlığından haberdardım ama daha önce hiç bu seriye ait bir kitabı açıp okumamıştım.

ta ki bu kitaba kadar.

açıkçası kitaba başlarken ne kitabın bu kadar iyi olacağını ne de yazarın bu kadar iyi çıkacağını asla beklemiyordum. bu aralar kendimi kaptırdığım büyülü gerçekçilik akımının muhtemelen daha adının bile konmadığı zamanlarda, böyle bir türün varlığından haberdarmışçasına yazılan bu kitap hemen okunan ama insanı gerçekten de düşünmeye sürükleyen öykülere sahip. öykülerin dili çok akıcı, başlandığında anında akıp gidiyorlar, yazarın öyle çok detaylı bir karakter tasviri olmamasına rağmen kullandığı kelimeler öykülerin geçtiği o büyülü atmosferi yansıtıyor bence. öykülerin hepsi üzerine gerçekten düşünülerek yazıldığına inandığım, okuyan herkesin herhangi birinde kendine ait bazı parçalar bulabileceğini düşündüğüm öyküler. kendi şahsım adına konuşacak olursam benim için özellikle havuzda iki yansı ve ödenmeyen gün kendimle fazlaca bağdaştırdığım noktalara sahiplerdi. ikisi de üzerine oldukça düşündüğüm konuların etrafında kurulan, hikayeyi bitirdikten sonra da beni bu konulara farklı noktalardan bakmaya zorlayan öykülerdi. kitabı her okuyan hakkında böyle düşünebileceği bir öykü bulabilir bence.

yalnız, öyküler çok kısaydı. kitap da incecik zaten, ama öyküler okurken öyle güzel bir tat bırakıyor ki daha devam etmesi gerektiğini, burada bitmemesi gerektiğini düşünüyorsunuz. yanlış anlaşılmasın yazar sonlarını güzel bağlamış hepsinin, fakat hikayeler daha uzun yazılsaydı nasıl olurdu diye düşünmeden duramıyorum.

sonuç olarak birbirinden güzel hikayelere sahip, okuyup beğenmeseniz bile zaman kaybı yaratmayacak derecede kısa olan, oldukça akıcı ve kolay okunan bir kitap kaçan ayna. şunu da söylemeliyim ki öykülerini okuduktan sonra önsöze dönüp borges'nin öykülerlerle ilgili tespitlerini okumak güzeldi. okumayı düşünenlere de rahatlıkla önerebilirim

bir giovanni papini kitabıdır.

bu zamana kadar her konuda mutlaka bir yazı yazdığı iddia edilen ve bir edebiyat tanrısı olan jorge luis borges tarafından oluşturulan babil kitaplığının bir parçası olan bu kitap on öyküden oluşmaktadır.

jorge luis borges giovanni papini ile ilgili hayranlık dolu cümleler kurarken onun unutulup gitmesine gönlünün razı gelmeyeceğini de belirtmeden edemez.

gog (kitap) isimli muhteşem romanın da yazarı olan giovanni papini bu öykü kitabında da yine harikalar yaratmış. bazı yazarlar yazdıklarıyla sizi kendi hayal dünyasına davet etmekle kalmaz, sizin hayal dünyanıza da paldır küldür dalar. giovanni papini de böyle bir yazar.

bu kitaptaki öykülerde kendi gençlik yansıması ile karşılaşan bir adamın hesaplamaları, zihinsel bir ölüme kendini mahkum eden genç bir adamın azmi, bir anda varlığını sorgulamak zorunda kalacak kadar unutulan bir adamın dramı, yazı yazarak var olabileceğine inanan başka bir adamın umudu anlatılıyor. elbette başka hikayelerde başka benlik arayışları da.

bence mutlaka okunması gereken kitaplardan biri.