1.
maddii ve manevi bir çok farklı boyuttan ele alabiliriz bu tabiri. kendini ispatlamak diyoruz ama kendini göstermek veya kendini kabullendirmekle aynı şey. fakat bu ispatlama gerçekte kime, neye karşı girişilen bir çabadır bunu analiz edelim önce. bir şeyi ispatlamaya gerek duyduğunuzda bu bir iddianızın olduğu anlamına gelir. iddianız ben çok biliyorum olabilir, ben senden üstünüm olabilir, ben daha iyi biliyorum olabilir yada doğrusu şudur gibi bir iddiamız olabilir. kendi birikiminizi değerinizi yada inandığınız doğruları öne sürüyor olabilirsiniz. bunu yapıyorsunuz diye ayıplanacak bir durum yok ortada insanları tevazu göstermeye zorlamak, bir baskı kurmak anlamsızdır.
kişinin kendini ispatlama çabası yine bizzat kendisine yöneliktir. bilen susar bilmeyen konuşur, çünkü çok konuşan bildiğinden yada bilmediğinden emin değildir. üzerine konuşabiliyorsam o halde biliyorumdur gibi bir önermeyle hareket eder. oysa bilen konuşmak zorunda hissetmez kendinden emindir. bilen konuşuyorsa kendi doğrusunu değil emin olduğu gerçeği konuşur çünkü bilmek bunu gerektirir. hakikatler yorum kabul etmez derecede açık ve nettir. doğru ve yanlışla arasında fark vardır. hakikatler doğrulanamaz veya yanlışlanamaz. fakat fikirler, iddialar, düşünceler her zaman muğlaktır, savunulmaya yada yüceltilmeye yada eleştirilmeye ihtiyaç duyarlar. örnek verelim, "insan yemek yemeye ihtiyaç duyar" bu bir hakikattir, bu yorumlanamaz doğruluğu veya yanlışlığı tartışılmaz abes olur, açık ve nettir.
kişinin kendini ispatlama çabası kendine yöneliktir dedik. fikirlerini ölçebileceği bir mihenk taşına sahip olmayanlar. düşüncelerini iddialarını, zanlarını vs sürekli dile getirip karşıt görüşlerle kendi fikirlerini yarıştırmaya gayret ederler, taraftar toplamaya gayret ederler, bunu bir mihenk taşı olarak görmelerinden dolayı polemiğe tartışmaya heveslidirler. oysa bir fikir öncelikle temelleri sağlam atılmış bir mantık süzgecinden geçirilmeli. bir fikrin doğruluğu bir başka fikrin yanlışlanmasıyla perçinlenmeye çalışılır. grup psikolojisiyle hareket etmesi kendini daha güvende hissetmesini sağlar ve çoğunluk olursam doğru yoldayım hissini oluşturur.
insan, doğup büyüdüğü ortamdaki doğruları veya yanlışları zamanla kanıksamaya meyillidir. farklı fikirlerle karşılaşınca kendi kişiliğini üzerine oturttuğu düşünce yapısını korumaya muhafaza etmeye çalışır. emek verilip edinilen bir bilgi yanlışta olsa savunulmaya devam edilir. burdaki problem bedel ödediği bir şeyi kolayca yıkmaya kimsenin yanaşmaması. düşüncelerinizi karakterinizi inşaa ettiğiniz ve içinde yaşadığınız bir ev olarak düşünün. bir zaman sonra biri gelip size bu evin temellerinin sağlam olmadığını, malzemenin kötü olduğunu bu evi kendi sağlığınız için değiştirmenizi söylerse elbetteki buna karşı çıkıp evinizin gayet iyi durumda olduğunu savunacaksınız. kişinin kendini ispatlaması, fikirlerini onaylatmaya ve karşıtla tartışmaya dayanır. kendini kabul etmek ister ama kendi buna karar verme konusunda emin değildir. mutlaka dışardan bir onaya veya aynı düşünceye sahip gruplara ihtiyaç duyar.
kişinin kendini ispatlama çabası yine bizzat kendisine yöneliktir. bilen susar bilmeyen konuşur, çünkü çok konuşan bildiğinden yada bilmediğinden emin değildir. üzerine konuşabiliyorsam o halde biliyorumdur gibi bir önermeyle hareket eder. oysa bilen konuşmak zorunda hissetmez kendinden emindir. bilen konuşuyorsa kendi doğrusunu değil emin olduğu gerçeği konuşur çünkü bilmek bunu gerektirir. hakikatler yorum kabul etmez derecede açık ve nettir. doğru ve yanlışla arasında fark vardır. hakikatler doğrulanamaz veya yanlışlanamaz. fakat fikirler, iddialar, düşünceler her zaman muğlaktır, savunulmaya yada yüceltilmeye yada eleştirilmeye ihtiyaç duyarlar. örnek verelim, "insan yemek yemeye ihtiyaç duyar" bu bir hakikattir, bu yorumlanamaz doğruluğu veya yanlışlığı tartışılmaz abes olur, açık ve nettir.
kişinin kendini ispatlama çabası kendine yöneliktir dedik. fikirlerini ölçebileceği bir mihenk taşına sahip olmayanlar. düşüncelerini iddialarını, zanlarını vs sürekli dile getirip karşıt görüşlerle kendi fikirlerini yarıştırmaya gayret ederler, taraftar toplamaya gayret ederler, bunu bir mihenk taşı olarak görmelerinden dolayı polemiğe tartışmaya heveslidirler. oysa bir fikir öncelikle temelleri sağlam atılmış bir mantık süzgecinden geçirilmeli. bir fikrin doğruluğu bir başka fikrin yanlışlanmasıyla perçinlenmeye çalışılır. grup psikolojisiyle hareket etmesi kendini daha güvende hissetmesini sağlar ve çoğunluk olursam doğru yoldayım hissini oluşturur.
insan, doğup büyüdüğü ortamdaki doğruları veya yanlışları zamanla kanıksamaya meyillidir. farklı fikirlerle karşılaşınca kendi kişiliğini üzerine oturttuğu düşünce yapısını korumaya muhafaza etmeye çalışır. emek verilip edinilen bir bilgi yanlışta olsa savunulmaya devam edilir. burdaki problem bedel ödediği bir şeyi kolayca yıkmaya kimsenin yanaşmaması. düşüncelerinizi karakterinizi inşaa ettiğiniz ve içinde yaşadığınız bir ev olarak düşünün. bir zaman sonra biri gelip size bu evin temellerinin sağlam olmadığını, malzemenin kötü olduğunu bu evi kendi sağlığınız için değiştirmenizi söylerse elbetteki buna karşı çıkıp evinizin gayet iyi durumda olduğunu savunacaksınız. kişinin kendini ispatlaması, fikirlerini onaylatmaya ve karşıtla tartışmaya dayanır. kendini kabul etmek ister ama kendi buna karar verme konusunda emin değildir. mutlaka dışardan bir onaya veya aynı düşünceye sahip gruplara ihtiyaç duyar.
devamını gör...