iyi insanlar

iyi insanlar özne olmayı beceremezler. gerçekten de melek gibidirler, insanlara iyi davranır; kimseyi kırmaz, zor duruma düşürmezler. ne istediklerini bilmedikleri veya bilseler de isteyemedikleri için diğerlerinin taleplerini gerçekleştirebileceği uygun ortamlar oluşmasına yardımcı olurlar. bu yine onların bir şeyi tercih etmelerinden doğan bir durum değil, kendiliğinden böyle olur. en büyük güçleri vicdan azabı olabilmeleridir. bununla insanları dize getirebileceklerini sanırlar. a… k… tutunamayan hayvanları. ben tutunamayan hayvanı değilim !! siz de olmak istemiyorsanız hayatınızı gözden geçirin: kalbini kırdığınız, sizden nefret eden birileri olsun, bir yerleri dağıtın, yıkın, sonra üzülün, acısını çekin, bundan keyif alın. aranızdaki bazı oçlarına seslenmediğim anlaşılıyordur umarım. diğer arkadaşlar da yine çok ciddiye almasın. öyle aşk acısı, yalnızlık, değersizlik hislerinin gölgesinde yazılmış bir yazı bu.

o güzel atlarına binip
sözlükten uçuruldular.

kullanılmaya mahkumdurlar ne yazık ki.

nereden biliyorsun diye sormayın.

zor hayatlar yaşar.