sana vurana sen de vur diyen ebeveyn

ebeveynin nefs-i müdafaa eğitimi.

çocuğunu yanlış yönlendiren ebeveyndir. çocuk, kendisine vurana vurmayı değil, onu engellemeyi bilmelidir. ben hep çocuklarıma "hiç kimseye sakın vurmayın, hiç kimsenin de size vurmasına izin vermeyin. olur da onun size vurmasını engelleyemiyorsanız, ya öğretmeninize söyleyin ya da oradan uzaklaşın." diyorum. bu korkaklık değil çünkü bazı çocukların iletişim dili bu olabilir ama benim çocuklarımın iletişim dili bu değil ki o zaman oradan uzaklaşmak en iyi seçenektir. maalesef ki çocuklar arasında çıkan kavgaya ebeveynlerin de dahil olduğu bir olaya şahit oldum. adam, evden pompalısını alıp diğer çocuğun babasını vurdu, bir çocuk kavgası cinayetle sonuçlandı ve bu kişiler, bizim komşularımızdı. o yüzden de ben çocuklarıma hep belaya bulaşmamalarını öğütlüyorum...

ananemin (ki kendisi boyu, cüssesi ve kodum mu oturturum karakteri itibariyle imparator diye bilinirmiş mahallede) çocuklarına verdiği öğüttür:
havuşum ( ha uşağım, yavrucuğum), dövülme döv, ölme öldür. ben onun anasına gideceğime onun anası bana şikayete gelsin.
dayımın tekini mahalleden bir kadın rahatsız edermiş. ananem, sen de aşağıdan git dermiş dayıma. kadına da bir iki kere uyarıda bulunmuş çocuğa bulaşma diye.
dayım 10-11 yaşlarında.
bir gün kadın dayımı dövmüş. sebebi yok. ananem yün dövmekte kullanılan sopayı almış. bilmeyen için dört parmak eninde, bir buçuk metre boyunda, taşa vursan kırılmaz esnek bir sopadır o. kafasına karadeniz işi peştemalını kafasına almış. kadının evine gitmiş. görenlere göre kadını görünce yüz metreyi beş saniyede almış. kadının kafaya hiç vurmamış. ama dayak sonrası kadın hastaneye ananem karakola gitmiş.
işte "garıyı" delirten o "peştembal" :

keko,maganda yetiştirme rehberi.

vurduran'a hiç denk gelmediğim için ebeveynlerimin gözü yaşlı.

kurallar bellidir.

kavgayı sen başlatma.
senden küçük yada güçsüz birine vurma
durabilirsen uzak dur
ama kavga kaçınılmazsa acıma. ister döv ister dayak ye.
bu dediklerimi yaptıysan ve haklıysan gerisini bana bırak.

hayatta bazı gerçekler var. aman benim çocuğum kavga etmesin. kimseyle kavga etme demekle olmuyor. 50 yıl önce nasılsa ebeveynler ve çocuklar hala öyle. bela her yaşta ve her şekilde buluyor seni.