sigara içen öğrencilerin karakter sorunu olması
başlık "haksızsam haksızsın diyin" tarafından 01.03.2021 11:07 tarihinde açılmıştır.
1.
ne hakla böyle bir başlık açıldığı ciddi mana da anlamıyorum. fen lisesinde okurken arkadaşlarımın çoğu sigara içerdi ve sınıf olarak parmakla gösterilirdik. bir insanın karakteristik yapısını sigara gibi alakasız bir etkene bağlamak gerçekten sığ düşünce gerektirir. hadi büyüme şartları, aile ortamı, arkadaş çevresi falan karakteri şekillendirir de allahın tütününden ne istiyorsun be kardeşim ?
t: bir yazar tarafından sigara içen öğrencilerin karakter problemi olduğu iddiasıdır.
t: bir yazar tarafından sigara içen öğrencilerin karakter problemi olduğu iddiasıdır.
devamını gör...
2.
sorun karakterden ziyade ailevi olabilir. belki de garibim platonik aşıktır ve dikkat çekmeye çalışıyordur.
devamını gör...
3.
(bkz: karakter sorunu)
devamını gör...
4.
bir sorun var ama karakter sorunu mu? baslik acma sorunu mu bilemedim?!?!
devamını gör...
5.
açılmak için açılan başlıktır.
devamını gör...
6.
bazı tipler sırf dikkat için yapıyor eğitim hayatında . ama sadece bu ile derin bir karakter analizini yapmak da olmaz.
devamını gör...
7.
bilimsel kaynak mabadım başlığı.
devamını gör...
8.
sigara içen herkes karaktersiz mi o zaman.. dedirten başlıktır.. baya şer****z mişiz o zaman ülkece.. çünki sigara içenlerin büyük çoğunluğu okul yıllarında başlıyor bu merete. saçmalık
devamını gör...
9.
ben bunu karakter sorunundan çok kötü örnekler içinde yetişmesine bağlıyorum. veliler ve öğretmenlere çok fazla iş düşüyor ama ikisininde çocuk yetiştirme konusunda çok başarılı oldukları türkiyede artık söylenemicek durumda. çocuk kendi kişiliğini etrafındaki insanların ortalamasına çekmek istiyor bunula birlikte hocaları annesini ve babasını sigara içerken görmesi çok sağlıklı olmuyor
devamını gör...
10.
öncelikle bir kamu spotu : sigara içmek yavaş ve ağrılı bir ölüme sebep olur.
sigara içmeyi övmeyeceğim, az bir sakin olun diye en baştan yazayım dedim.
lisedeyken başladım sigaraya diyemeyeceğim ama tek tük içerdik arkadaşlarla. okul çıkışında, okuldan kaçtığımızda filan. karaktersizlikten değil, öyle sancılı ergenler de hiç değildik. havalı olduğumuzu zannederdik.
üniversiteye hazırlanırken, lise sonda artık gizlemiyordum kimseden, annem bilirdi. başlarda saçlarımı mı yolmadı, yüzüme mi tükürmedi ooo neler neler ama sonra sınava hazırlanıyor psikolojisi bozulmasın diye heralde ses etmedi.
iyi bir üniversite kazanınca sanki ödül verir gibi kahve yaptı bir tane de sigarasından ikram etti. karşılıklı içtik. sonra bütün akrabaları arayıp limos kazandı diye nispet yaptı.
üniversitede de devam ettim, bizim zamanımızda amfilerde bile sigara içmek serbestti. herkes içerdi, ben de içerdim. sigaran var mı, çakmağın var mı filan iletişim olurdu bize tanışmak için, facebooktan bile kimsenin haberi yoktu.
mezun olduktan sonra da devam ettim. hamile olduğumu öğrenene kadar 11 yıl kesintisiz. doğum ve süt verme işlemi bittiği an ilk iş yine sigara yaktım.
karaktersizlik demeyelim. doğru değil. şuan ki kısıtlamaları çok doğru buluyorum. cafelerde, kapalı alanlarda sigara içilmesi bir çok insana bu yola girmemek konusunda yaptırım oluyordur eminim. mesela ben üşengeç bir insanım, o zamanlar böyle durumlar olsaydı, üşenirdim kesin.
annem de sigara içerdi. ona rağmen çok büyük tepki vermişti ilk öğrendiğinde. inada bindirmiştim. ebeveyn tepkisi de bağımlılıklarda etken bence.
benim için sigara ben artık büyüdüm (annem gibi) oldukça da havalıyım ( tv da gördüğüm sigara içen ünlüler gibi) bana kimse karışamaz (evde annem saç baş yoluyor ama bu tabi arkadaşlardan gizlenir) deme biçimiydi. artık bir bağımlılık olduğunu kabul ediyorum. bırakamıyorum diye dramatize de etmeyeceğim. bırakmaya çalışmadım çünkü.
özetle içmeyin. içerseniz karaktersiz olmazsınız o başka...
sigara içmeyi övmeyeceğim, az bir sakin olun diye en baştan yazayım dedim.
lisedeyken başladım sigaraya diyemeyeceğim ama tek tük içerdik arkadaşlarla. okul çıkışında, okuldan kaçtığımızda filan. karaktersizlikten değil, öyle sancılı ergenler de hiç değildik. havalı olduğumuzu zannederdik.
üniversiteye hazırlanırken, lise sonda artık gizlemiyordum kimseden, annem bilirdi. başlarda saçlarımı mı yolmadı, yüzüme mi tükürmedi ooo neler neler ama sonra sınava hazırlanıyor psikolojisi bozulmasın diye heralde ses etmedi.
iyi bir üniversite kazanınca sanki ödül verir gibi kahve yaptı bir tane de sigarasından ikram etti. karşılıklı içtik. sonra bütün akrabaları arayıp limos kazandı diye nispet yaptı.
üniversitede de devam ettim, bizim zamanımızda amfilerde bile sigara içmek serbestti. herkes içerdi, ben de içerdim. sigaran var mı, çakmağın var mı filan iletişim olurdu bize tanışmak için, facebooktan bile kimsenin haberi yoktu.
mezun olduktan sonra da devam ettim. hamile olduğumu öğrenene kadar 11 yıl kesintisiz. doğum ve süt verme işlemi bittiği an ilk iş yine sigara yaktım.
karaktersizlik demeyelim. doğru değil. şuan ki kısıtlamaları çok doğru buluyorum. cafelerde, kapalı alanlarda sigara içilmesi bir çok insana bu yola girmemek konusunda yaptırım oluyordur eminim. mesela ben üşengeç bir insanım, o zamanlar böyle durumlar olsaydı, üşenirdim kesin.
annem de sigara içerdi. ona rağmen çok büyük tepki vermişti ilk öğrendiğinde. inada bindirmiştim. ebeveyn tepkisi de bağımlılıklarda etken bence.
benim için sigara ben artık büyüdüm (annem gibi) oldukça da havalıyım ( tv da gördüğüm sigara içen ünlüler gibi) bana kimse karışamaz (evde annem saç baş yoluyor ama bu tabi arkadaşlardan gizlenir) deme biçimiydi. artık bir bağımlılık olduğunu kabul ediyorum. bırakamıyorum diye dramatize de etmeyeceğim. bırakmaya çalışmadım çünkü.
özetle içmeyin. içerseniz karaktersiz olmazsınız o başka...
devamını gör...