yazar: metin üstündağ
yayım yılı: 2002
karikatür sanatçısı metin üstündağ'ın kendine has üslubuyla yazdığı hayat, varoluş gibi temalar etrafında şekillenen güldürücü şiirlerinin derlendiği kitaptır.
yayım yılı: 2002
karikatür sanatçısı metin üstündağ'ın kendine has üslubuyla yazdığı hayat, varoluş gibi temalar etrafında şekillenen güldürücü şiirlerinin derlendiği kitaptır.
öne çıkanlar | diğer yorumlar
başlık "zamansız kelebek" tarafından 13.05.2024 12:17 tarihinde açılmıştır.
1.
metin üstündağ'ın kaleme almış olduğu kısa ama öz şiirlerden oluşan 129 sayfalık şiir kitabı; okumak isteyenler için pdf olarak da mevcuttur.
metin üstündağ aslında bildiğimiz gibi bir karikatürist olarak tanınıyor ama şiirde de iyi olduğunu bizzat görüp okuduğum ilk kitabı olsa da üslubu ve kelimeleriyle tanışmaktan mutluluk duydum.
şiirler o kadar kısa ki kitap maksimum yarım saatte biter.
şiirlerin konusuna gelecek olursak şiirlerde çok ince gören bir bakış açısı var, kelime oyunları çok fazla ve şair dalga geçerken acı çekmeyi, acı çekerken dalga geçmeyi iyi biliyor.
hayatla, insanlarla, anılarla, sistemle ve kurallarla bir alıp veremediği var, bu kesin.
bunu öfke duyarak değil de gülerek anlatmasını tercih ediyor, zaten kitabın adına binâen hasar tespit çalışmaları'nda bulunuyor, hayattaki hasarları tespit ediyor.
analizleri ne fazla duygusal ne de fazla objektif, olduğu gibi ele almış ve bu da şiirleri daha okunulur kılıyor.
bazı şiirlerini çok sevdim, bazıları güldürdü, bazıları düşündürdü, genel olarak kitabı sevdim.
![kullanıcı tarafından yüklenmiş görsel](https://media.normalsozluk.com/up/2024/05/13/t6ifjbefhpqqsd7o-t.jpg)
ensemiz boza pişirilmeye
omzumuz baş koyup ağlamaya yahut tabut taşımaya yarıyor
bu gece eve gitme..
bana sap
iyi insanlar birer birer öldükçe jokerleri alınmış iskambil destesi’ne dönüyor güzelim hayat.
bir ses sahibini arıyor bir göz eski baktıklarını.
ölüm de bir yaşama biçimi aslında.
dünya gaileo’suz da dönüyor.
metin üstündağ aslında bildiğimiz gibi bir karikatürist olarak tanınıyor ama şiirde de iyi olduğunu bizzat görüp okuduğum ilk kitabı olsa da üslubu ve kelimeleriyle tanışmaktan mutluluk duydum.
şiirler o kadar kısa ki kitap maksimum yarım saatte biter.
şiirlerin konusuna gelecek olursak şiirlerde çok ince gören bir bakış açısı var, kelime oyunları çok fazla ve şair dalga geçerken acı çekmeyi, acı çekerken dalga geçmeyi iyi biliyor.
hayatla, insanlarla, anılarla, sistemle ve kurallarla bir alıp veremediği var, bu kesin.
bunu öfke duyarak değil de gülerek anlatmasını tercih ediyor, zaten kitabın adına binâen hasar tespit çalışmaları'nda bulunuyor, hayattaki hasarları tespit ediyor.
analizleri ne fazla duygusal ne de fazla objektif, olduğu gibi ele almış ve bu da şiirleri daha okunulur kılıyor.
bazı şiirlerini çok sevdim, bazıları güldürdü, bazıları düşündürdü, genel olarak kitabı sevdim.
![kullanıcı tarafından yüklenmiş görsel](https://media.normalsozluk.com/up/2024/05/13/t6ifjbefhpqqsd7o-t.jpg)
ensemiz boza pişirilmeye
omzumuz baş koyup ağlamaya yahut tabut taşımaya yarıyor
bu gece eve gitme..
bana sap
iyi insanlar birer birer öldükçe jokerleri alınmış iskambil destesi’ne dönüyor güzelim hayat.
bir ses sahibini arıyor bir göz eski baktıklarını.
ölüm de bir yaşama biçimi aslında.
dünya gaileo’suz da dönüyor.
devamını gör...