1461.
sadece sevişenler bilir old young sevişmelerinin katıksız gizemini. o yüzden teen vs teen iyidir.
çars bukovski- kadınlar mı? ah pislikler.
sayfa 57.
çars bukovski- kadınlar mı? ah pislikler.
sayfa 57.
devamını gör...
1462.
göğe bakmak ınsanı kısaltır
sabahları uyandığında, uykunun seni hiç dinlendirmediğinden
şikâyet ederken haklısın. başını sayısız meşgaleyle yastığa koyuyor ve yine sayısız meşgaleyle kaldırıyorsun yastıktan. bir saat,
sen uykudayken çalışıp duruyor kafanın içinde; bir o yana bir bu yana dönüyorsun sürekli. seni izleyen biri, gövdendeki bazı sinirlerin, arkanda kalan günün nöbetini tuttuğunu, dişlerini gıcırdatıp
durduğunu ve yüz kaslarının bir türlü gevşemediğini hemen fark
edebiliyor. bir gün bütün bu karmaşayı, hızı, koşuşturmayı ve telaşı
bırakıp sakin bir yerlere gideceğini, sakin bir hayata başlayacağını
söylerken, sen de kendine inanmıyorsun. artık bu düzenin dışına
çıkamazsın, bu uykudan başka bir uyku uyuyamazsın, bu yorgunluğu atamazsın üstünden. burada kalacak, bu çarkı döndürecek
zamanı gelince senden daha taze yorgunluklara yerini kaptıracak
ve onların telaşlı bir gününde göçüp gideceksin dünyadan. aslında
son yolculuğuna nasıl çıkacağını, nasıl uğurlanacağını da defalarca
başkalarının üzerinde tecrübe ettin; olacakları zaten biliyorsun: pek
cok tanıdığın cenazene gelemeyecek , bazıları acele bir isleri olduğu için tabutun musalladan kaldırılır kaldırılmaz kaybolacak ortadan. geriye mezarlıkta bir avuç insan ve bir avuç toprak kalacak*
sabahları uyandığında, uykunun seni hiç dinlendirmediğinden
şikâyet ederken haklısın. başını sayısız meşgaleyle yastığa koyuyor ve yine sayısız meşgaleyle kaldırıyorsun yastıktan. bir saat,
sen uykudayken çalışıp duruyor kafanın içinde; bir o yana bir bu yana dönüyorsun sürekli. seni izleyen biri, gövdendeki bazı sinirlerin, arkanda kalan günün nöbetini tuttuğunu, dişlerini gıcırdatıp
durduğunu ve yüz kaslarının bir türlü gevşemediğini hemen fark
edebiliyor. bir gün bütün bu karmaşayı, hızı, koşuşturmayı ve telaşı
bırakıp sakin bir yerlere gideceğini, sakin bir hayata başlayacağını
söylerken, sen de kendine inanmıyorsun. artık bu düzenin dışına
çıkamazsın, bu uykudan başka bir uyku uyuyamazsın, bu yorgunluğu atamazsın üstünden. burada kalacak, bu çarkı döndürecek
zamanı gelince senden daha taze yorgunluklara yerini kaptıracak
ve onların telaşlı bir gününde göçüp gideceksin dünyadan. aslında
son yolculuğuna nasıl çıkacağını, nasıl uğurlanacağını da defalarca
başkalarının üzerinde tecrübe ettin; olacakları zaten biliyorsun: pek
cok tanıdığın cenazene gelemeyecek , bazıları acele bir isleri olduğu için tabutun musalladan kaldırılır kaldırılmaz kaybolacak ortadan. geriye mezarlıkta bir avuç insan ve bir avuç toprak kalacak*
devamını gör...
1463.
"insan," diye yazmıştı thoreau walden'da, "hayallerine doğru güvenle yürüdüğü ve hayalindeki hayatı yaşamak için çaba gösterdiği takdirde gündelik hayatın akışı içinde aklına dahi gelmeyecek bir başarıya ulaşacaktır." aynı zamanda bu başarının, yalnız kalmanın bir ürünü olduğunu gözlemlemişti. “kendime yalnızlıktan daha iyi bir dost bulamadım."
gece yarısı kütüphanesi
matt haig
gece yarısı kütüphanesi
matt haig
devamını gör...
1464.
''başımıza ne geldiyse alışkanlıktan geldi. çok sevmekten öte bir şeydi bu… her şeyi mahveden bazen… alışmak kaybetme korkusunun en derin hissettiren duygulardan biri.''
sabah uykum, ahmet batman
sabah uykum, ahmet batman
devamını gör...
1465.
siddharta
devamını gör...
1466.
hayatının yaşanmaya değer olup olmadığını düşünürken buluyordu kendini, o güne kadar değip değmediğini.
stoner, john williams.
devamını gör...
1467.
"insan en nihayetinde sınırları olan, her şeyi genelleyen, otomatik pilotta yaşayan, zihnindeki dolambaçlı yolları düzleştiren bir yaratıktı ve tabii ki bu yüzden sürekli kaybolup duruyordu."
(bkz: gece yarısı kütüphanesi) - (bkz: matt haig)
(bkz: gece yarısı kütüphanesi) - (bkz: matt haig)
devamını gör...
1468.
“bütün yorgunlukları arkasında bırakmış, aşılmaz zannedileni aşmakla onanmış. bir kere değil çok kere, bir şeyle değil çok şeyle sınanmış. bir dünya yolculuğu geçmişti üzerinden adem’in. ama belli ki cennet bir kere yitirilse bile kazanılabilir bir şeydi. baştan ayağı dikkat kesildi adem ve havva’yı bekledi. belliydi havva’nın geleceği, gelmeyecek olan böyle beklenmezdi. bir rayiha gibi içine düşen umutla adem: “bekliyorum öyleyse gelecek” dedi. bu kadar çok çağırdığı için. bir devri kapadığını, bir devri açtığını fark etti. ân geldi; adem, havva ile iki dünyanın birleştiği yerde bir araya geldi. gelen havva değil, yitirilmiş cennetti..”
devamını gör...
1469.
çünkü insanların değerini ölçmekten âciz olan kişiler, onları sınıflandırmak için modanın belirlediği ilkeleri benimserler.
kayıp zamanın izinde, marcel proust.
devamını gör...
1470.
ötede, koca bir alanda yıkık bir ülke uzanıyordu ve vaat ettiği tek şey kederdi. her bir yeşil yaprak, her bir ot ve tahıl parçası en az o zavallı insanlar kadar kuruyup büzülmüştü. her şey boynunu bükmüş, keyifsiz, harap ve yıkıktı. evler, çiftler, evcil hayvanlar, adamlar, kadınlar, çocuklar ve onlara hayat veren toprak hepsi tükenmişti. (bkz: iki şehrin hikâyesi)
devamını gör...
1471.
gelecek sıkıntılı olduğu kadar belirsizdi de ve bütün bu belirsizliğin içinde cahil bir umut vardı.(bkz: iki şehrin hikâyesi)
devamını gör...
1472.
devamını gör...
1473.
devamını gör...
1474.
olağanüstü hiçbir şey yoktu ama sen gördüklerine öyleymiş gibi bakıyordun.
cemil kavukçu/ aynadaki zaman/
cemil kavukçu/ aynadaki zaman/
devamını gör...
1475.
devamını gör...
1476.
devamını gör...
1477.
spinoza problemi - ırvın d. yalom
devamını gör...
1478.
kalabalığın yapma biçimini benimseyen kişi, kendinden başka herkesin yargicidir.
oguz atay korkuyu beklerken
oguz atay korkuyu beklerken
devamını gör...
1479.
insan ne de olsa daima biraz kabahatlidir.
devamını gör...
1480.
sevdiğimiz insanlar, her zaman açıkça seçemesek de peşinde koştuğumuz bir hayali özlerinde barındırırlar.
syf. 2925
kayıp zamanın izinde, marcel proust.
devamını gör...