2061.
aslında mutluluk o kadar büyük ve o kadar küçük bir şeydir ki, buna sahip olan bazı kimseler bunun kendilerinde varlığından haberli bile değildirler. onu, özelliklerine zıt şekillerde tasarlayıp arayarak bozup dururlar.
devamını gör...
2062.
hepimiz bir nevi yakıtız. dünyaya geliyor ve yanıyoruz; bazılarımız diğerlerinden daha hızlı yanıyor. yanmanın farklı türleri vardır. fakat hiç yanmamak, hiç alev almamak ne hüzünlü bir yaşam olurdu, öyle değil mi?
sayfa 96
insanlar, kendilerinden kaçmak, yaşamlarındaki dertlerden uzaklaşmak için kitap okurlardı, öyle değil mi?
sayfa 108
annelerin kutsal pazarı
devamını gör...
2063.
kaç yaşındayım bilmiyorum. kaç yaşındaysam milyonlarca kez daha fazla yorgunum. kaç yaşında olursam olayım, kalbi kırılmış bir kız çocuğuyum. hiçbir mutluluk, acım kadar samimi ve devamlı olamıyor. ki avutmuyor beni, kimsenin sevgisi...
- böğürtlen kışı
devamını gör...
2064.
ne zaman “var” olabilmiş ki insan, varoluş acısını çeksin.
devamını gör...
2065.
mansplaining karşısında daha güzel hakaret görmedim duymadım wkdjkw.
devamını gör...
2066.
“aşk da böyledir. seven, sevgilisi için dünyanın hiçbir yerinde düşünülmeyen çılgınlıkları yaptığı zaman, sevdiğini anlar. bunun için hatta sevdiğinin kendisini sevmesi de şart değildir. yahut da aşk, bazen o kadar istihkar edilir ki, o artık aşk değil, azgın bir hayvanlık yahut aşağılık bir şey olur.”
suyu arayan adam, şevket süreyya aydemir, rus ovası ve rus mistiği bölümünden
suyu arayan adam, şevket süreyya aydemir, rus ovası ve rus mistiği bölümünden
devamını gör...
2067.
gerçekten güzelleşiyorsa iyi;
ben güzelliğini görmeye başladıysam o da iyi;
güzelliği yakıştırmaya başladıysam,
bu yazının zaferidir, o belki daha da iyi.
(bkz: suzan defter)
ben güzelliğini görmeye başladıysam o da iyi;
güzelliği yakıştırmaya başladıysam,
bu yazının zaferidir, o belki daha da iyi.
(bkz: suzan defter)
devamını gör...
2068.
"erkek ahlaktan yoksun insanların toplumunda kendine bir sığınma aramaz, çünkü ahlaktan yoksun değildir, ilgisi yok, erkek sadece absurdum'a indirgenmiş ve saçmalıkla mesut kılınmıştır, kendisini budala yerine koymuştur."
devamını gör...
2069.
bazı insanlarin yaşamları , öykü gibi akip gidiyor; benimkinde ise bir sürü duraklamalar ve baslangiçlar var. ıste travmanin yaptigi sey bu. akisi bölüyor... sadece olup bitiyor ve ardindan yasam devam ediyor. kimse sizi buna hazirlamiyor.
jessica stern, denial: a memoir of terror
devamını gör...
2070.
insan yazgısı, kendi kişiliğinden başka bir şey değildir ve daha beşikten çıktığı an ne olacağı bellidir. yaşadığı çevrenin insanoğlunu etkilediği, ona biçim verdiği söylense de çevre hiçbir şeyi değiştirmez. isterse yaldızlı saraylarda doğmuş, fenelon gibi eğiticiler elinde yetişmiş olsun, alnına bakkallık yazılmış olan bakkal kalacak, yaşadığı çevre onu krallığa doğru itse de, bir bakkal ruh ve aklına sahip olacaktır. akıl sır ermeyen kalıtım kazanından yüce duygu ve düşünce zenginliklerine sahip olarak çıkansa, bir gübre yığını üstünde dünyaya gelse de, serseriler arasında yaşayıp okuma yazma öğrenmese de, bir düşünür olacak, yüce bir varlık gibi yaşayacaktır.
panait istrati
kir nikola
devamını gör...
2071.
unutup gitmiştim gözlerinin rengini. unutmasam olacak gibi değil.
(bkz: fikrimin ince gülü)
(bkz: adalet ağaoğlu)
devamını gör...
2072.
“go and get your things,” he said. “dreams mean work.”
by the river piedra i sat down and wept*- paulo coelho
devamını gör...
2073.
aklımdan șunlar geçti o anda:
"adam bir yılın hesabını yapıyor, oysa akşama kalmadan öleceğini bilmiyor." ardından tanrı'nın diğer kelamını hatırladım:
"insana ne verilmemiştir öğren."
insanda ne olduğunu öğrenmiștim. artık insana ne verilmediğini de biliyordum. insana neye ihtiyacı olduğunu bilme yetisi verilmemişti.
insan neyle yaşar?
"adam bir yılın hesabını yapıyor, oysa akşama kalmadan öleceğini bilmiyor." ardından tanrı'nın diğer kelamını hatırladım:
"insana ne verilmemiştir öğren."
insanda ne olduğunu öğrenmiștim. artık insana ne verilmediğini de biliyordum. insana neye ihtiyacı olduğunu bilme yetisi verilmemişti.
insan neyle yaşar?
devamını gör...
2074.
yo, o değil, ilkin kendinize yalan söylemeyin. kendi kendine yalan söyleyip yalanını ciddiye alan insan sonunda ne kendinde, ne de çevresinde gerçeği seçemez olur, böylece hem kendisine, hem de başkalarına saygısızlık eder. saygının olmadığı yerde sevgi de kaybolmaya başlar. bunun boşluğunu doldurmak, gönül eğlendirmek için kendini çeşitli tutkulara, kaba zevklere bırakır, ahlaksızlığını hayvanlığa vardırır; bütün bunlar durup dinlenmeden çevresine yalan söylemesindrn doğmaktadır.
dostoyevski, karamazov kardeşler
devamını gör...
2075.
tanrıyı gerçekten tanısaydın sen de ihanet ederdin
dante alighieri, ilahi komedya
devamını gör...
2076.
falih rıfkı atay'ın zeytindağı eserinden bir pasaj okumuş esg hocamız, çok da güzel okumuş.
tavsiye edilir:
www.youtube.com/shorts/28ls...
tavsiye edilir:
www.youtube.com/shorts/28ls...
devamını gör...
2077.
"pek çok insan yalnızlıktan o kadar çok korkar ki bu yüzden asla kendini keşfedemez" *
devamını gör...
2078.
niye bilmiyorum ama bu kalabalık dünyanın içerisinde bizi ama sadece bizi ilgilendiren konular dışında yazacak bir şey bulamıyorum. bunlardan başka her şey bana yabancı. yanlış! yanlış! ama adeta başımı dizlerine koymuşum ve konuşamıyorum.
-milena'ya mektuplar
devamını gör...
2079.
biraz daha mutsuz olmama sebep olacak bir kitap okumaya basladım
devamını gör...
2080.
"inanca ne kadar uzak olursak olalım, muhatap olarak sadece tanrı'yı kabul ettiğimiz anlar vardır. başka birine başvurmamız bir olanaksızlık ya da bir delilik gibi gelir bize. 'yalnızlık, en uç aşamasında, bir tür sohbet gerektirir, yine uç noktada bir sohbet.'"
"nasıl bir kâbus görmüş olursak olalım, bir rolümüz vardır on-da, başoyuncu da olabiliriz, sıradan biri de. nasipsiz insan gece kazanır zaferi. kötü düşlerimiz yok edilseydi, art arda devrimler olurdu."
"nasıl bir kâbus görmüş olursak olalım, bir rolümüz vardır on-da, başoyuncu da olabiliriz, sıradan biri de. nasipsiz insan gece kazanır zaferi. kötü düşlerimiz yok edilseydi, art arda devrimler olurdu."
devamını gör...