saç uzatmak

meşakkatli bir iştir. hele kısa ile uzun arasında saçın iyice peruğa benzediği, ne şekil verirsen ver kafanda bir kuş yuvası taşıyormuşsun gibi göründüğü korkunç süre, sizin sabır ve kararlılığınızın sınandığı dönemdir. bu dönemi atlatırsanız gelsin rüzgarda saç savurmalar, cemiyet içinde zırt pırt tokayla oynayıp saç toplamalar falan filan. bir de bazen ‘arkadan kız zannettim pardon’, diyorlar; ona da alışırsınız zaten.

hadi kadın uzatır anlarımda erkekler neden yapıyor merak ediyorum gerçekten, gay misiniz neyin kadınsılığı bu böyle.
errrrkek olun biraz.

benim için bi döngüdür. yılın 1 günü saç kestirir 2 ay öyle takıldıktan sonra geri kalan zamanda da uzamasını beklerim.

benim şuan saçlar bayağı uzun kestirmeyi düşünmüyorum. sık terleyen birisiyseniz her üç günde bir saçları yıkayın derim. saç köklerini öldürmeyin.

kadınsanız neyse ama erkekseniz ılıman ılıman davranıştır.

çok bekledim, çok çile çektim ama başarmıştım*. saçlarım tam istediğim uzunluktaydı. omuzlarıma kadar düşüyorlardı. ama saç tarama alışkanlığım olmadığı için hep yüzüme düşüyordu saçlarım o yüzden taç takıyordum.

üniversite için konya'ya gelince bi dayının arkamdan "şu çocuğun saça bak" dediğini duyunca anlık sinirle kestirmiştim.

şu an yine uzatıyorum. bütün dayılara inat! yaşasın uzun saç.
dayı için ertuğrul'un uzun saçlı olmasının bi önemi yoktur bu arada. dipnot olsun.

srı uzun saç severim .

erkeğim ve barış manço gibi geziyorum ortalıkta. ılıman da değilim, lütfen bu tür yakıştırmaları kullanmayın. saç uzatan erkeğe, "leen karı!" demediğimiz gün, toplum olarak büyük bir ilerleme kaydettik demektir.

yaptığımdır. aslan yelesi gibi uzuyor saçlarım.

hayatım boyunca uzun saçım olmadı hiç özenmedin de. çünkü bence uzun saç erkeklere daha çok yakışıyor.

omzumu dövmesi hoşuma gitmiyor değil.

bir erkek olarak kısa saçtan ziyade uzun saçı daha çok seviyorum. bu ılıklık filan da değil. kişisel tercih.

kültürün getirisi sonucu ılıklık çıkarıyor olabilirsiniz.

belli seviyede uzattım. bebek şampuanı ile yıkıyorum ve genellikle taç kullanıyorım(evdeyken kolay şekil alması için). nadir olarak düzleştirici kullanıyorum. kurutma makinesi yetiyor. (boyaya gerek yok zaten dünyalıyız kendiliğinden beyazlamalar var ve hoşuma gidiyor)

ekleme: bebek şampuanı genelin tersine benim saçlarıma iyi geliyor, kepek veya sertleşme yok.

bakımı gerçekten çok zor. erkek olarak kısa kestirip keyfime bakıyorum. tabi peruk tarzı işler için uzatanlarda olabilir. o da ilginç bir konu, saçların başka birinin başında yaşamına devam ediyor. neyse bu tanım burada biter ve ben çekip giderim.

saçımı uzattığımda buna benzediğim için hiç heveslenmiyorum.

hiç denemediğim olaydır.

zor durumda kaldığımda gözden çıkaracağım ilk şey olduğu için çok güzel bakıyorum*.

bir çeşit işkence. kısaya alıştıktan sonra öyle.

bir yanın "kestir kestir!" diye bağırır bir yanın "dokunma!" diye.

kısayken uzatmak için bir sürü yol denersin, uzayınca da çok uzun gelir kestirmek istersin. böyle bir kısır döngü devam eder.

kırgınlığınızın camları bazen saçınıza değiyor olabilir. bu bazenler sıklaşınca zor olan bir eylem.

canı sıkıldıkça ani kuaförsel kararlar alan dürtüsel kişiler için bir hayaldir. benim için yani...

2015'ten beri "besleme kahkülü" tabir ettiğim kahküllerle yaşıyorum. şekilden şekle girdim bedenen ve ruhen. saçlarım cavlak kırmızı dahi oldu. rastalar, afrika örgüleri yapıldı, kahküller sabit kaldı...

çok sıkıldım arkadaşlar artık istemiyorum bunları. bi ara yine böyle dedim delirdim dibinden kestim, bekleee bekle uzamadılar çünkü. bir çakma die antwoord olarak yaşadım. neyse ki pandemiydi ve herkes evindeydi.

şimdi yine aynı kafaya girdim. 1 ay önce tiktokta dolaşırken gaza geldim saçımı kesicem dedim yine kestim. kızım mal mısın aminyum ya :d.

arkadaşım "biberiye suyu al" dedi. her gün kafama biberiye suyu sıkıyorum, henüz bir faydasını göremedim. hâlâ kuaföre gidip "şöyle kes beni" diyecek kadar uzamadı saçlarım. inatla sıkıyorum sabah akşam biberiyeyi.

sevmiyorum beklemeyi ya, dayanamıyorum.
geldi yine saç kestirme perilerim. direniyorum.