momo

almanların sabahattin ali'si olarak tanımladığım michael ende'nin yazdığı, hem çocuklara hem yetişkinlere okumasını tavsiye ettiğim romandır.

momo, kentin tiyatro harabelerinde yaşayan evsiz bir kız çocuğunun anlatıldığı masaldır. hayat ve zaman üstüne çok kiymetli metaforlar barındırır.

dinlemesini bilen, kitabı okurken içinizde birikenleri dökülmek istediğiniz harika karakter. michael ende müthiş iş çıkarmış ve sadece çocukların değil yetişkinlerin de okurken büyük keyif alacağı bir eser ortaya koymuş.

kaybetmeden farkına varamadığımız "zaman" ın, önemini derin bir hikayeyle ve akıcı bir dil ile anlatıyor kitap. ayrıca momo gibi, insanları yargılamadan dinleyen bireylere olan hasreti gösteriyor.

michael ende'nin romanı. bu tarz kitaplara neden "çocuk" sıfatı ekleyip sınırlandırırlar anlamam. bence bilakis yetişkinler çocuk kitabı okumalı. neyse kitabı okuyalı bir sene kadar oluyor. hâlâ da etkisi altındayım. güncel bir konu olan "zamansızlık" hakkında güzel yerlere değinilmiş. tavsiye ederim.

burada yazılan tanımlardan sonra okumaya karar verdiğim ve beni gerçekten etkileyen kitap.

ara ara hakkında düşündüğüm hayatı ıskalamak ve zamanı boşa harcamak konusunda fikirlerimi bir hayli değiştirdi. evet her insan kendi hayatını, zamanını nasıl keyif alıyorsa öyle yaşamalı aslında. bu ve buna benzer basit sözleri her yerden duyuyoruz ancak kitap bu konuyu öyle vurucu anlatmış ki gözümün önünden bir perde kalkmış gibi hissettim. benim zamanla ilgili ağır ve karamsar yüklerimi hafifletti resmen. benzer düşüncelerle boğuşuyorsanız bence bu kitabı okuyun derim.

çok güzel bir kitaptı. yetişkinlerin sorunlarını çocuk diliyle anlatmak ve bunu başarabilmek muazzam bir yetenek. hala hatırlıyorum kitabın sayfalarını çevirirken yüzümden hic eksilmeyen tebessümü. kitaplar gerçekten seninle sonsuz br bağ kuruyorlar. insanların bunu yapamaması ne acı.

okurken "keşke ilk okuduğum roman bu roman olsaydı" dediğim çocuk kitabı.
türü her ne kadar çocuk kitabı olsa da her kesime öğrettiği şeyler var. bence çocuk kitapları acı gerçekleri yüzümüze bir tokat gibi çarpıyor. bu kitap da benim için böyle oldu.
zamanı iyi değerlendiremediğim bir anda, bolca kendimden ödün verdiğim bir zamanda bu kitabı okumuş olmam içerisinden çıkarttığım derslerin sayısını daha arttırmaya vesile oldu. kitabın içerisinde altını çizdiğim birçok satır oldu. bir de ileride çocuğum ve müstakbel eşim okursa o satırları okurken neler düşündüğümü bilsinler istedim.
momo herkesin yapamadığı bir şeyi yapıyor: dinliyor. herkes dinlediğini sanır ama dinleyemez bence. mesela ben sabırlı bir dinleyici değilimdir. hemen aklıma gelen şeyleri sıralamak isterim. momo'nun bana ilk satırlarında öğrettiği şey bu oldu. yani iyi bir konuşmacı olmanın ilk yolu iyi bir dinleyici olmaktır derler ya, onun gibi bir şeyler düşünüp hissettim diyebiliriz.
bitireli iki gün oldu. iyi bir zaman planı yapıp akabinde bu süreçte bir adet daha kitap bitirip bir de final sınavıma rahatlıkla çalışabildim. bazen insan zamanının boşa geçtiğini hisseder ya, hatta belki boşa geçirir. sonra pişman olur. işte o pişmanlığı yaşadığım bir dönemde okumam bir kere daha bana zamanın ne kadar önemli ve değerli bir şey olduğunu anımsattı.
kitabın kurgusu insanın aklını karıştırmıyor. zaten çocuk kitabı olduğu için dili sade ve duruydu. okumanızı tavsiye ederim. bir de kitaptan bir alıntı bırakmak isterim:

okurken en keyif aldığım ve beni içine çeken kitaplardan birisiydi. almanca hocamız proje ödevi için okutmuştu. zaman kitapta da anlatıldığı gibi önemli ve de boşa harcanmaması, kıymeti bilinmesi gereken bir şey. fakat ne yazık ki insan büyüdükçe hayatın monotonluğuna kapılıp bunu unutuyor. sadece çocuklara değil büyüklere de güzel mesajlar veren bir kitap. okunmalı.

bir çocuk kitabı değildir kesinlikle. zamanını ve ömrünü sanki hiç tükenmeyecek gibi geçiren yetişkinler için de dersler barındırır. insanları dinlemenin, anlamanın ne kadar önemli olduğunu küçük bir kız karakteri üzerinden anlatan romandır.

hayatta hiçbir şeyi abartmayı sevmem ama bu kitabı içten içe çok abartmak istiyorum.

size zaman tasarrufu yaptıracağını söyleyen garip, dumanlı, sigaralı adamların yanınıza geldiğini düşünün ve tasarruftan çok hayatınızı çaldığını. ne kadar korkunç duruyor değil mi? hayatta bir şeyleri çok eksilttiğinde sende eksilmiş oluyorsun ve bir şeyi çok fazlalaştırdığında sen de fazlalaşmış oluyorsun. önemli olan tasarruf değil, onu doğru ve mantıklı kullanmak. tasarruf yapacağım derken hiç ışık yakmadan işlerinizi halledebilir misiniz ya da gün boyu ışıkla oturabilir misiniz? bir şey eksikken de sıkıntı, çokken de ve bu yüzden kitap bana o kadar çok şey kattı ki...

momo adında küçük bir kızımız var ve bu kız kim olduğunu, nereden geldiğini, nasıl geldiğini bilmiyor. zamanla yerleştiği yerde arkadaşlar ediniyor ve bir gün kapkaranlık, duman gibi adamlar momo'nun etrafındaki herkesi rahatsız ediyor; onlara zamandan tasarruf yapmaları gerektiğini, vakitlerini çok boşa harcadıklarını, bir nevi sadece köle olmaları gerektiğini söylüyor. insanları o kadar çok manipüle ediyorlar ki hepsi duman adamlara inanmak zorunda kalıyor ve az önce de dediğim gibi hayatlarını satıyorlar. kimse her şeyin ortasını yaşamayı bilmez oluyor; tasarruf edeceğiz derken konuşmayı, gülmeyi ve hatta oturmayı bile unutur oluyorlar. momo bu durumdan çok rahatsız olduğu için değiştirmeye çalışıyor ve ona yardımı dokunan hora usta ile bu işi başarıyor.

momo kitabı yaklaşık otuz dile çevrilmiş. ne kadar çocuk kitabı olarak görünse de ben çocuk kitabı olarak göremiyorum. özellikle yetişkinler okumalı çünkü biz bir şeylerden tasarruf edeceğiz derken eksiliyoruz ve o kadar meşgulüz ki bunu hiçbir zaman fark etmiyoruz. kitabın içinde bazı sayfalara resimler de çizilmiş, kitap ne kadar kalın gözükse de o kadar kalın değil. kapağı da çok güzel, ilk kez bir kitabın kapağından çok etkilendim üstelik içi de çok güzeldi... genelde kapağı güzel kitapların içi kötü olur gibi bir algı var biliyorsunuz...

herkesin okuması gerekiyor. lütfen okuyun. teşekkürler.

momo. son zaman bükücü. insanları daha çok zaman kazanmak için daha çok çalıştıran ama çalıştıkça harcayacak zamanları kalmayan, insanları mutsuz eden acayip adamlara karşı savaşan tek çocuk momo. her çağa damga vuracak bir kitap. çünkü biz de hep daha iyi yaşamak için daha çok çalışıp çalışmaktan yaşamaya vakit bulamıyoruz. harcayacak güzel zamanları elde etmek için çalışırken de güzel momoları ihmal ediyoruz. onları tek tip okullara, tabletlere mahkum ediyoruz. okullarda zorunlu okutulması gereken bir eser.

her ne kadar adını bu kitaptan almış olmasa da kitabı okuduktan sonra iyi ki kızıma bu ismi vermişim dedim.
çocuklar, yetişkinler, yaşlılar, uzaylılar kim var kim yok okuması gereken bir kitap.
yazarın hayal gücüne hayran kalacaksınız. bahsettiği konu, vermek istediği mesaj insanın kalbine dokunuyor. sevgili yazarlarımız söylenecek tüm güzel şeyleri söylemiş zaten. ben de tekrar etmeyeceğim, sadece bu kitabı henüz okumamışsanız çok şanslısınız, keşke beynimden silip tekrar tekrar ilk defa gibi okuyabilsem.

bu da aslında adını avatar'ın momo'sundan almış ama bu kitabı okuduktan sonra kitabın momo'su olan kara kızım.

kitap beni çok değiştirdi, hayatımda en önemli şeyin zaman olduğunu bu kitapta öğrendikten sonra boş şeylerin peşinden (facebook, twitter, gündem, instagram, arkadaşlar) koşmaktan vazgeçtim son derece mutluyum. özellikle " gigi 'nin sürekli düşünmeden süpürüyordu." cümlesi çok etkiledi beni.

alman yazar michael ende imzalı, 1973 yılında yayınlanan 303 sayfalık romandır.

yazar kitabını ''zaman hırsızlarının ve çalınmış zamanı insanlara geri getiren çocuğun tuhaf öyküsü'' olarak tanımlamıştır.

bir michael ende kitabıdır.
çok uzun zaman önce övgüler ve tavsiyeler eşliğinde varlığından haberdar olmuştum ancak bir türlü alıp okuyamamıştım. bu ay kitap fuarında gezelerken arkadaşım hediye etti.

gerçekten güzel bir kitap momo. çocuklardan çok zamanın kıymetini bilmeyen yetişkinlerin okuması gerekiyor aslında.

kimsesiz bir küçük kızın, insanların zamanını çalan duman adamlarla mücadelesini okuyoruz. insanları manipüle etmeyi, kandırmayı çok iyi bilen duman adamlarla.

bu adamlar insanları keyif aldıkları her şeyin zaman kaybı olduğuna inandırıp, zaman tasarrufu yapmalarını önererek tüm güzel vakitleri onların elinden alıyorlar. momo ise tüm bu çalınan zamanı insanlara geri vermeye çalışıyor.

hikayede bazı boşluklar sezmiş olsam da genel anlamda oldukça beğendim ve okurken çok keyif aldım.

zamanınızı kollamanız dileği ile.

kitabın vermek istediği mesaj çok güzeldi, çocuk kitabı olsa da bir şeylerin farkına varmanızı sağlıyor. kitap akici ve sürükleyici bir kitapti, yazım dilini ve kurgusunu beğendim. yediden yetmişe herkesin okuyabileceği bir kitap.