napolyon bonapart

kendisi hakkında karmaşık düşüncelerimin olduğu asker/devlet adamı.
52 yıllık yaşam öyküsündeki bazı detaylar onu gözümde yılmaz bir devrimci, zulüm altındaki ulusları özgürleştiren bir halk kahramanı yapıyorken , bazı eylemleri ise koca bir kıtaya mini bir dünya savaşı yaşatmış ve milyonların ölümüne neden olmuş bir savaş lordu olduğu izlenimi uyandırıyor.

icraatları onun hakkıda net bir profil oluşturmayı zorlaştırmaktadır.
ona bir devrimci de denebilir, karşı devrimci de...
özgürlükçü de denebilir, despotta!!!
kölelik karşıtı da olur, köleci de...
bir devrimci gibi görünüp, daha sonra imparator tacı giyen birinden bahsediyoruz..

karşıtlıklarla dolu yaşamı içinde asker kişiliği bence en az tartışmalı olandır. bu korsikalı , bir askerde olması gereken cesarete, korkusuzluğa gerçek anlamda sahipti. italya seferi sırasında bir köprü üzerinde sıkışan birliklerini hücuma kaldırmak için bizzat eline bayrak alıp hücuma kalkmışlığı vardır. ayrıca ordusunda liyakate önem vermesi ile at seyisliğinden gelen askerin mareşallik mertebesine çıkabilmesi örneğinde olduğu gibi ordusunun savaş kabiliyetini çok arttırmıştır. savaş stratejisi konusunda ustalığı bazen tartışma konusu olsa da ünlü savaş kuramcısı clausewitz ona hayranlığını her fırsatta belirtmiştir.

parayı hayatının merkezine koyan bir abimizdir. peşin satan esnaftır.

çokça yenilmiş, çokça yenmiş askeri deha. akka'da yenilmemiş olsaydı eğer ortadoğu tarihi çok farklı şekillenebilirdi. cezzar ahmed paşa osmanlı'ya karşı çok sadakatli bir paşa olmasa da stratejik bir dehaydı. çoğumuzun yaşasa demans yüzünden altına işeyeceği yaşta napolyon'un ordusunu oradan oraya sürükleyip yorarak, aç ve susuz bırakarak adeta içinden geçmiştir. savaş zaten böyledir, iskender, cengiz, timur, napolyon, sezar, atatürk hepsi coğrafya, iklim ve doğal kaynakları da birer savaş silahı olarak kullanarak büyük stratejist olduklarını göstermişlerdir. cezzar ahmed paşa da çölü, çöl iklimini kullanmıştır. öyle ki ardından napolyon ordusunu revize edip sayısını artırarak kara avrupasının bir tarafından girip öbür tarafından çıkmıştır. ruslar hariç, rusları kendilerinden başka kimse yenemez, sebebi sadece kış değil geniş topraklarının çoğunun ıssız, verimsiz ve ikmale uygunsuz olmasıdır. ardından waterloo muharebesi napolyon'un selasının yavaştan okunmaya başlamasına, birleşik krallığın ekonomisinin de bankerlerin eline düşmesine sebep olmuştur. ne hikmetse napolyon da kartacalı hannibal barca, hun lideri attila gibi her şeyin zirvesinde, kazanmaya ramak kala yenilmiştir. tabii onlar birer kez, napolyon üç kez.

islpanya kıralının "siz para, altın ve toprak için savaşıyorsunuz biz ise şerefimiz ve namusumuz için savaşıyoruz sözüne "herkes neye ihtiyacı varsa onun için savaşır" diyen fransız general.

ayrıca beethoven 3. senfonisini bu arkadaşa ithaf etmiştir. orijinal adı sinfonia grande napoleon bonaparte olan bu senfoninin ismini beethoven ilgili zat kendini imparator ilan edince üzerini çizerek eroica olarak değiştirmiştir.

iyi veya kötü, ne bileyim kahraman ya da yavşak* diye bakılmaması gereken zibilyon tarihi şahsiyetten biridir. napıcan abi ne olduğunu? bu tartışma seni bir yere götürmez.

konjonktür neymiş, çıkarı neymiş, becerisi neymiş, neyi yapabilmiş neyi yapamamış, etkisi ne olmuş ve bu etkisini nasıl meşrulaştırmış ki vallahi de kabul görmüş napoleonic code denilen şeyler, bizim tanzimatı bile nasıl etkilemiş yani bizim paşalar filan nasıl ve neden adamın hukukunu ithal etmişler onlara bakmak lazım. o zaman “hıııı tarih böyle bir şey demek” veya “insanlar, topluluklar, devletler demek böyle konjonktürde böyle davranıyorlar hımmmm” diye kendinizce bir hayat görüşü edinebiliyorsunuz.