12 eylül 1980 darbesi

türkiye cumhuriyeti için karanlık bir dönemdir. türk istihbaratı binlerce yıl sonra ilk defa içi boşaltılarak içine amerikan hedeflerine itaat eden insanlar doluşturulmuştur. yaklaşık 10 20 sene sonra da derin devlet diye bir şey kalmamıştır ve suriyelileri ülkemize doldurulması, pkk'nın doğudaki kanlı politikaları, fettullahçıların devlet içine sızması vs vs. bunların ülkemizde yarattığı tahribatın temeli bu darbeyle atılmıştır.

cıa'nın "our boys" diye tanımladığı ekipce senarize ve finanse edilerek sahneye konulmuş ve bop projeksiyonunun türkiye ayağını oluşturan faşist cunta hareketi.
sonrası fetullah, sonrası ılımlı! siyasal islam, sonrası pkk, sonrası dram..
adım adım yaşanarak gelindi bugünlere..

bugün faşist darbenin yıl dönümü.
gencecik hayatların ya işkencelerle ya da idam sehpalarında son bulduğu o karanlık günün yıldönümü..
unutmuyoruz elbette. acı, ölüm ve sürgün...
12 eylül çok şey götürdü bizden ama yine de erdal eren' e üzüldüğüm kadar kendi başıma gelenlere üzülmem.

"ışıklar içinde uyusun..
"ey her şey bitti diyenler
korkunun sofrasında yılgınlık yiyenler.
ne kırlarda direnen çiçekler
ne kentlerde devleşen öfkeler
henüz elveda demediler.
bitmedi daha sürüyor o kavga
ve sürecek
yeryüzü aşkın yüzü oluncaya dek! " *

faşizme geçit yok.