örgü örmek

stres falan kalmıyor, ne örüyorum onu da bilmiyorum ama dertlendikçe alıp örgü örerim. resmen terapi. *

müthiş zevkli hobi. önceden ilmek atmayı bilmeyen ben, geçen ay 3 tane crop hırka ördüm. bundan sonra tığ da öğrenmek istiyorum. kendi yaptığınız bir şeyi giymenin keyfi paha biçilemez.

örgü örmeyi çok seviyorum ama bir battaniye örmek için birr sürü yün gidiyor ve çok para gidiyor, ben harçlık bile alamayan bir insanım.. örmek istediğim modellerin videosunu izlemek bile zevk veriyor. o tığın veya şişin kusursuzca dans edişi instagramdaki rahatlama videoları niteliğinde..

örgü örmeyi 5 yaşında öğrendim. hastanede kaldığım zamanlarda, kardeşlerime atkı, bere, yelek örerdim.
birinde yine hastanede yatarken, kardeşime ördüğüm şeyin ilmeği kaçmış ağlaya ağlaya üzüntüden şekerimi çıkarmıştım.
doktorum geldiği zaman "bir sey mi yedin? niye çıktı şekerin?" diye sormuştu. ona örgümü gösterip ilmeği kaçtı mahvoldu örgüm dedim. örgümü alıp odadan çıktı.

ertesi sabah kaçan ilmek tamir olmuş olarak sabah bana örgümü getirmişti. babaannesinin ellerine sağlık o tamir etmiş. böyle insanlar da var ve iyi ki varlar.

hala örgüyü çok severim lakin yünler o kadar pahalı ki... üniversite yıllarımda her kış bir battaniye örüyordum. şimdi o kadar yünü hayatta alamam.

yapmayı çok sevdiğim aktivite. kendime büstiyer ördüm geçen ay.

iş ortaya çıktıkça insanı buyuleyen, sabır isteyen, vaktini dolu dolu geçirip sonucunda eline somut bir şeyler birakabileceğin zevkli bir aktivite.

profosyonel örgücü olan annem sayesinde ilkokulda iken öğrendiğim el işi.
ortaokulda kendi ördüğüm kazağı giymişliğim var.
çok cici bebek yeleği örerim.
bebeği olacak olan yazsın.

başıma çorap örmekte başarılı olduğum bir aktivite.

yelek örmeye çalışıyorum umarım delikli battaniye gibi olmaz

gayet zevkli kafa dağıtan bir aktivite. tığ ne kadar beni strese soksa da şişle örgü bana hep terapi olur.

el işidir.
hem kendin için hem de başkası için yapabileceğin bir el işidir.
aynı 31 gibi.

yapanları takdir ettiğim ancak asla yapamadığım şeydir.

alzheimer'a iyi geldiği söylenen aktivite.

aktivitelerin altın çileğidir. zihin hem çalışıyor hem dinleniyor. hem rahatlıyorsun hem üretiyorsun. müthiş bir şey. he bir de, fark ettiyseniz herhangi bir cinsiyete ait bir eylem olduğunu söylemedim.

insanda terapi özelliği yaratan aktivitedir. bir de yanında müzik dinleyince tüm yorgunluğunuz gider.

kim ne örüyosa örsün la atlet mi örer atkı mı örer. erkek mi kadın mı ne fark eder olm size mi kaldı örgü örmenin cinsiyeti... ne garip adamlar var ya

beyni güzel yakan aktivite. boşa alzheimera iyi gelmiyo.

meditasyon etkisi yaptığı söylenen çocukluğumdan beri "kız gibi örgü ör " diye baskilandigim ona vereceğim dikkatimi ve zamanımı kitap okuyarak geçirmeyi tercih edeceğim aktivitedir. bi ara bir atkı örmüstüm gaza gelip, bunun icin gözlerimden özür diliyorum.

fırsatım olmadığından mütevellit hasret kaldığım bir terapi yöntemidir kendileri. iki ters bir düz'ün ötesine geçemedim tabi ama olsun.

öfke kontrol sorunum vardı. özellikle lise zamanı çok zarar veren davranışlarım olabiliyordu. öğretmenlerimden biri öfkemi atmak için başka bir alışkanlık edinmemi önermişti. zaten örgü örmeyi bildiğim için hobi olarak öreyim bari dedim. gerçekten öfke kontrolü konusunda yardımcı oldu örmek ayrıca arkadaşlarıma hediye edebilecek farklı şeyler de yapmış oldum. şimdi stres anlarında örgü örüyorum. öğrenmesi çok zor olmayan güzel bir hobi.