pestil

çok güzel bir tatlıdır aynı zamanda oldukça faydalıdır ama kaliteli olması şarttır.

bizim sulalede erikten yapılandır. tatlı değil daha çok ekşi denilebilecek bir tada sahip olup çocukluğumu hatırlatır.

babannemin her yaz dönemi yaptığı hafif ekşi bir tatlıdır. vitamini yüksek ve doğal içeriklidir.

üzüm, elma, armut, erik, dut gibi meyvelerin hangisindan yapılacaksa onlar yıkandıktan sonra kaynatılır. kaynamış olan meyveler süzgeçten ezilerek geçirilir, ki çekirdek ve kabukları meyvenin özünden ayrılsın. süzülmüş özü tekrar tencereye alınıp nişasta ilave edilerek kıvamlı bir hale gelene kadar pişirilir, ocak kapatılır. ılıdıktan sonra ince bir katman şekilde tepsilere dökülür, isteğe bağlı üstüne ufalanmış ceviz yada fındık serpilebilir. güneş gören balkonda üstüne tülbent örtülerek* kurumaya bırakılır.

doğu karadenizde harşit çayı gibi çayların kenarında yetişen meyvelerden yapılıp, köylerin yanından geçen ana yolda satılır. bölgede bu şekilde başlayıp tesisleşmiş kral pestil köme mağazalarıda mevcuttur. etli olanı, yoğun olanı, yumuşak olanı makbuldür. bu gün çok değişik şekillerde sunulmaktadır. çok sevdiğim, çaya çok yakışan bir lezzettir.

giresun'un içi fındıklı muska pestili çok güzel, bir kere rus bir aile dostuma hediye ettim şimdi ayda bir muhakkak 1-2 kg istiyor biraz yollamak zor çünkü gümrük kargodan vakumlu paketler ve gıda izin gerektiriyor , ama yolcu ile beraber gidebilir sorun olmuyor.
demek istediğim giresun pestili çok tutuluyor.

gümüşhane tarafından hediye geldi bu bana...
ömrümde bir kaç defa pestil yiyip çiğnedikten sonra olduğu gibi tükürmüş bir insanımdır...
çünkü içinde kimyasallar olduğunu anlıyordum...

dün yediğim pestil başka bir şeydi.. aman allahım. yemesi o kadar zevkliymiş ki..
30 yıllık ömrümde ilk defa pestil yemenin zevkine vardım...

sırada lokum var... bir gün ağzıma götürdüğüm gibi tükürmeyeceğim bir lokuma denk gelir miyim?
o konuda pek ümitli değilim.

küçükken orijinalini yediğim, büyüyünce canım çekerek pazardan aldığıma bin pişman olduğum yiyecek.

bizimkiler yapardı. gümüşhane demişken yukarıdaki tanımda, baba tarafım oralıdır benim de. içinde fındık parçaları olurdu. iri parçalara denk gelmeye bayılırdım. öyle şehirde satılanlar gibi kayıştan hallice değildir kesinlikle. o şehirli tangoları ısırırsınız, kopmak yerine sündükçe sünerler. has pestil ise ağzınızda erir yavaş yavaş.

çok özledim be!

allah'ım o son kayısılı olanı yemeyecektim. çok yiyince ölümden beter oluyor.

tatlarının ekşimtrak, acı ve doğal meyve olmasını seviyorum. bana zaten meyve ve türevleri olsun yeter. keşke ömrümce meyveyle beslenebilsem.