uykusu ağır olan insan

asla anlayamayacağım insandır. ben telefonumun titreşimine bile kalkarım. odamın kapısının açılmasına, üzerime yorgan örtülmesine, televizyon sesine, kalem sesine bile... bazı tanıdıklarım var 949394 kere arıyorsun anca kalkıyor ya da kapıya geliyosun, çalışıyorsun çalışıyorsun, tık yok. ben de istiyorum böyle deliksiz bir uyyku...

top atsan duymaz da derler öylesine.

ben bunun biraz gamsızlıkla doğru olabileceğini düşünmekteyim. ben toz zerresini bile kafaya taktığımdan tilki uykusuna sahibim misal. bari uykumuz gamsız olsaydı ama yooook!

benim.
gerçekten de 949394 kere aranıp uyanmıyorum çünkü duymuyorum.
hoparlörü bağla dibime son ses aç, ona bile mıııhhh diye yavaş yavaş uyanırım. ne olduğunu anlayınca da muhtemelen aynı hızla uykuya geri daldıktan sonra, bide o müzikle rüyalar görürüm. o yüzden müzikle uyandırılmak hoşuma gider. siz de böyleyseniz interstellar müzikleri çok güzel oluyor, galaksilerde dolaşıyorsunuz.
çalan telefonu uykumda açıp mantıklı cümlelerle 5-6 dk konuşup sonrasında hatırlamayan da ben.

ee sabah alarma nasıl uyanıyorum peki? önceki akşamdan, sabah uyanacaksın ve alarmı duyacaksın, diye beynimi kodlamam gerekiyor. o şartlanmayla duyabiliyorum.

ben. kapıya 15 dakika deliler gibi vurmalarına rağmen ben uyanmamışım, üst komşumuz pencereden uzanıp sopayla odamın camına 6 7 kere sertçe vurmuş ve ben öyle uyanmıştım. 2 gün sonra üst komşumuz abime "kız kardeşin ne biçim uyuyo lan?" diye sormuştu ve ben buna kapının ardından sahit olmustum. 26 yasındaki üst komsumuza rezil oldum. evet. watty hikayesi

acil durumlarda başvurmaktan çekindiğim insanlardır. yataktan kalksın da, laf anlatta, çare bulsun. enerji biraz ,enerjiiii...

dertleri ağır olan insandır. uyurken kendisini dünyaya kapatır.

basında davul çalsanız, dünya yansa umrunda olmayacak insandır.

abim üzerinden tecrübe ettiğime göre tamamen nazdır. top patlasa uykusundan uyanmayacak kişi işine geldiğinde bir bakıyorsun sabahın köründe daha gün aymadan kalkmış, hazırlanmış, çıkmış bile. anlam veremiyorum beni sabahları uykusundan uyandırırken çileden çıkartan insan nasıl oluyor da ufacık bir alarm sesine uyanıyor. aynı şey yabancı birinin evinde kalırken de geçerlidir. bir başkasının evinde bir seslenmeye kalkıyor böyleleri.
e bu sonuçları gören ben de bu işin tamamen naz olduğuna kanaat getirdim. kime nazı geçiyorsa gamsız bir şekilde uyuyor. ama aksi durumda senden benden daha hafif uykulu.

gerçekten ağır uyurum. kafamı iki dakika bir yere koyayım uyurum üstüne de rüya da görürüm.

alarm sesini güzel olana değil de hangisinde en kolay uyanabilirime ayarlamak zorunda kalmak,
alarm(lar) yetmez, üstüne biri arar ve dakikalarca sizi konuşturur uykunuzun açılması için,

her şey neyse de en çok onca gürültüyü kaçırdığım için üzülüyorum. geçen yıl apartmanda bi'ton kavga olmuş. o sese bile uyanmamışım. kaosu göremediğim için kendime kızgınım.

bir arkadaşımı battaniye vasıtası ile yerinden kaldırdık, kaldırırken gülmekten elimizden kaydı gitti battaniye ve yere düşmesine rağmen hala uyuyordu. uykusu ağır olan insan işte o insandır

(bkz: bay panda)

benimki 2 miligram.

en özendiğim insanlardan. o kadar hafif ki uykum, gece yarısı odamda olan 3 harflileri bile hissedip uyanıyorum. ?

kafası rahat insandır. çıt sesine açmıyor gözünü uykusunu alıyor bir kere.
ben öyle değilim sese, ışığa uyanırım. uyanınca da bir daha uyuyamam genelde.

bir arkadaşım var, adam uyumuyor ölüyor. uyanmıyor da hortluyor. onu uyandırmak yıllardır hepimiz için büyük bir mesele, müthiş bir gerginlik. kimse bu sorumluluğu almak istemiyor.
çünkü onunki artık uyurgezerliğe kaçıyor biraz.
adamı sarsa sarsa uyandırıyorsun gözünü açıp seninle konuşuyor ama aslında uyuyor oluyor. bazen kalkıyor kahvaltı yapıyor, seninle konuşuyor arkanı bir dönüyorsun yatmış yere uyumuş. çocukluğundan beri böyle.
aynı evde olduğumuzda bu kutsal görev, ev halkı tarafından hep bana kakalanır çünkü uyandığında bir de agresif oluyor manyak. bir gün ekmek bıçağıyla beni kesecek ve uyumaya devam edecek. o zaman hortlayıp o ev halkına bunun hesabını soracağım.