metal müzik

içerisinde bol çinko, titanyum, demir, bakır, pirinç bulunduran güzel müzik türüdür.

müzikal açıdan evrimim klasik rock - punk rock - heavy metal şeklinde olmuştur. o aradaki punk ne şeyime onu ben de bilemiyorum. hani punk deyince de aklınıza sex pistols falan gelmesin baya böyle amerikan leş kere leş garaj punk gruplarından falan bahsediyorum...

ha sorarsanız metal müzik label olarak nereye aittir diye, ingiltere bile demem. direkt olarak doğu londra derim.

aranızda slipknot görünce erekte olan veya ıslanan poserlar görüyorum. dünyada metal grupları ikiye ayrılır vre gafil reziller... iron maiden ve diğer kalan metal grupları...

hadi düzgün tanımı da yapalım da cızz yemeyelim sözlükten. son derece protest, son derece hızlı ve sert gitar partisyonların olduğu sert müzik türü.

genel olarak müzikten, özel olarak metal müzikten umudunu kaybedenleri gördüğümde üzüldüğüm müzik türüdür. müziğin bir yönü ile hislere tercüman olduğunu düşünürsek bunu en geniş çerçevede yapabilendir. hele hele bir sürü alt türü ile birbirinden çok farklı şarkılara ulaşmak mümkündür.

toprak eşelemeye benzeyen müzik. ne kadar eşelerseniz o kadar derine, daha iyi gruplara denk geliyorsunuz. birden bire kültürünün edinilebileceği bir müzik dalı değil.

maalesef dinleyici kitlesinin içinde çokça poser ve abaza vardır. konsere gidiyorsun ya da kaydına bakıyorsun youtube'dan bildiğin erkek meslek lisesi gibi ortamlar. konsere gelen erkeklerin derdi metal dinleyen kız düşürmeye çalışmak konser ve grup umurlarında değil.

comte'nin üç hal yasasının ilk ayağıdır metal müzik.

1) gençlik-ilkel dönemde metal müzikle başlar
2) orta yaş dönemi blues ve jazz fusion'a evrilir
3) fularını boynuna taktığı son dönemlerinde ise classic jazz'da bitirir işi.

son derece agresif, sert bir tavırla sosyal mesaj veren şöyle örnekleri de var. bana sorarsanız metal tarzı ile tutarlı olmak için kötü, karamsar, topluma zararlı ne kadar olgu varsa bunları telkin etmelidir. konuya hakim olmadığımdan çok da iddialı değilim ama böylesi bir altyapıya, sese, giyim tarzı ve konsepte içeriğin de ''karanlık'' olması gerektiğini düşünüyorum.



editto: zaten bu temaları işleyen bir alt türü varmış. adına da (bkz: black metal) diyorlarmış. hızlarını alamayıp birbirlerini öldürüyor, kilise kundaklıyorlarmış. heavy metal içinde dağılan alt türlerin kimisi uyuşturucunun zararlarını, politik ve sosyal eleştirileri konu alırken kimisi de ölüm, hüzün, doğa, paganizm gibi temaları ele alabiliyormuş.

insanın en iyi şekilde sinir ve stresini atmasına yarayan müzik türüdür. iyi bir metal konseri, dinleyicide adrenalini salgılar ve kalp atışlarını hızlandırır. fazlası ise baş ağrısına sebep olur. o zamanda da akustiğe yönelmekte fayda var.

katatonia

dinlemeyene veya önyargılı olana gürültü gelen seven insanın ise alıştıktan sonra vazgeçemeyeceği müzik türüdür.

ortaokulda tanıştığım ve o günden beri hayatımın ayrılmaz bir parçası olan müzik türüdür.

insanları:
-gürültüden ibaret oldugunu dusunenler,
-severek dinleyenler
olarak ikiye ayıran müzik türüdür.

seda sayanın çoraba yüklediği anlamlar gibi öyle güzeldir şöyle güzeldir demeyeceğim ama sadece bağırmaktan ibaret olmayan müziktir. aralarında düğün şarkısı olabilecek bile vardır (bakalım oraya kadar gelebilecek misiniz(u: swh))
samimi ve duyguludur, kendini ifade etmektir.

bu yüzden;

blackwater park'ı yazan opeth aynı zamanda
harvest'ı
burden'ı,
isolation years'ı,
face of melinda'yı da yazmıştır.

antagonist'i yazan soen,
lotus'u
ve lucidity'yi de yazmıştır.

the enemy inside'ı yazan dream theater,
the answer lies within'i,
the ministery of lost souls'u,
the spirit carries on'u da yazmıştır.

flesh and the power it holds'u yazan death,
voice of the soul'u da yazmıştır.

midlife crysis'i yazan faith no more,
easy'yi,
this guy's in love with you'yu da yazmıştır.

hatta faith no more solisti mike patton düzinelerce grup kurmuş,
anger management,
book of the month,
mojo,
pink cigarette,
retrovertigo gibi şarkılar yapmış,
hatta 60'lı yılların italyan pop şarkılarını orkestra ile coverlamıştır.

falling'i yapan thurisaz,
endless
ve years of silence'ı da yapmıştır.

no more tears yazan ozzy osbourne,
dreamer
ve i just want you yazmış,

bloodflower'ı yazan draconian,
akherousia'yı da yazmıştır.

falling snow yazan agalloch,
a desolation song'u da yazmıştır.

ich tu dir weh yazan rammstein
stirb nicht vor mir,
seemann yazmıştır.

painkiller yazmış judas priest
angel da yazmıştır.

faith'i yazan ghost,
life eternal'ı yazmıştır ki kendisi düğün şarkısı bile olabilir.

görüldüğü gibi ön yargıyla yaklaşılmaması gerekir. bu sakin parçaları beğendiyseniz, bu parçalar o öğüren bağıran insanların eserleri, onlardan birer parça. "metal müziği anlamak için emek gerekir" diye çok yerde okumuşsunuzdur. işte o kastedilen emek bu aslında. aramak, bulmak, dinlemek, keşfetmek, haberdar olmak gerek. çünkü pop şarkıları gibi gün içinde her yerden gözümüze sokulmazlar. çünkü prodüksiyon uğruna eserlerinden ödün vermezler. çünkü bunu paradan çok kendilerini istedikleri gibi ifade edebilmek için yaparlar.

düşündüğümden uzun bir entry oldu. seda sayanın çorabından nerelere geldik..

ayrıca; bunu beğenen bunları da beğendi:
(bkz: jazz müzik)
(bkz: klasik müzik)

bu müziğin babası iki grup vardır.
(bkz: black sabbath) ve (bkz: motörhead)
ilk yapanlar sanırım bunlardır.

bir genelleme yapmak gerekirse bateri genelde sürekli çalışır, basçı gitarını tokatlar, vokal böğürür, gitarist ise bol gainli gitarını hunharca çalar.

köken olarak rock'ın her türü gibi blues'a dayanır.

kanaatimce 1990'ların başında bitmiştir. daha doğrusu, başka müzik türleri* ve gruplar moda olduğundan metal piyasasında eserlerin kalitesi düşmüştür. çünkü dünya o zamanlar daha kolay dinlenebilen şarkılar istedi. metalciler de onlara istediklerini vermeye çalıştı ve bu sebeple metal kendi sonuna biraz daha yaklaştı.

buna en güzel örnek sanırım the black album'dür. ha kötü albüm değildir orası ayrı.

nasır ile ilişkilendirilerek depresyona iyi geldiği söylenen müzik türü. jazz, blues'dan; rock, jazz'dan; metal, rock'tan bozmadır. ilk örneklerini led zep'de, black sabbath'da falan görürüz.*

birçok da alt türü vardır. mitoloji metali yapan manyaklar bile vardır. şeytanın müziği olduğu doğrudur. şeytan, metalde sadece bir alegoridir demek fazla masum olsa da şeytanın müziği demek de fazla romantik. böylede tutarsız bir entry oldu. ben daha çok sıvazlamıyorum.

birçok insanın çok gürültülü baş ağrıtıyor yok bilmem ne diye bok attığı türdür bunları söyleyenler hadise dinler zaten genelde

hiç beklemediğiniz anlarda tanımadığınız kişilerin (misal kendinizden 20 yaş küçük) hayli ilgiyle bahsettiğini görerek ölene dek o müziğe bağlı olduğunuzu hissettirmiş ve karşınızdakine de hala ilk günkü heyecanla bir şeyler öğretme,tavsiye etme dürtüsünü göstermiştir tarafıma dün gece. o nedenle o beni bırakamaz,ben de onu.

pop gibi jazz gibi sadece müzik olmakla kalmaz, yaşam tarzına dönüşür. genellikle hard rock yoluyla metale girer, metalle tanışır insanlar. klasik gruplarla başlayıp dozunu yavaş yavaş artırır. öyle ki metalcordur heavydir bir yerden sonra kesmemeye başlar. dinlemeden önce "bu ne böğürüyorlar" dedikleri müziği günaydın parçası olarak açmaya başlarlar. grup tişörtleri giyinmek ister metal severler, o çok sevdikleri gruba saygılarından ve sevgilerinden üstlerinde taşımak isterler çünkü. herkes aynı tarz olacak diye bir şey yok elbet, pembe çiçekli etekler giyinirken dying fetus dinliyordum mesela. yaş ilerledikçe ve diğer türlerle ilgilenmeye başladıkça metale olan ilgi azalır gibi olur, ama yaşam tarzı bırakmaz insanı. belki her gün dinlemez ama ayda bir açar yine. muhtemelen bir yerden sonra müzikle uğraşmaya başlar dinleyici. o çok sevdiği saygı duyduğu grupların parçalarını çalmak ister. kendi parçalarını yapmak ister. metal dünyasına dahil olmak ister.

benim bile kaç tane olduğunu bilmediğim çok fazla türe sahiptir. çok farklı temaları bulundurur içinde. metal de evrenseldir, oryantalinden gotiğine, mitolojisinden modern eleştirisine her döneme ait izler taşır. klasik müzikten de jazz'dan da rap'den de etkilenir. canlı müziktir. dinlemeyenlerin söylediği gibi "sadece küfürden ve öldürmekten bahseden müzik" diye bir şey yok. hayatımda gördüğüm en dokunaklı, romantik şarkı sözlerini de bu türde gördüm ben. öyle nefret müziği diye bir şey diyemezsiniz sadece yani. ama benim rap müzikten hiç haz etmemem ve anlamamam gibi metal dinlemeyen insanlar da anlayamaz, yargılamamak gerek herkesin zevkleri farklıdır tabii.
heavy metal never dies, iron savior

ilginizi çekerse cok güzel parçalar/ gruplar mevcuttur. 14 yaşında tanıştım.35 yaşındayım hiçbir şey değişmedi.cenazemde the call of ktulu çalsın lütfen...

bazı insanlarca "böğürtü" zannedilen müzik janrı. acaba hangi grup bu önyargının ortaya çıkmasını sağladı?

bıçkın delikanlı zamanlarımda pek çok alt türünü tüketmek suretiyle yaşam biçimim olmuş müziktir. yoğun dokusu ve tematik müzikleri ile killswitch engage, lamb of god, dark tranquility, children of bodom, amon amarth ve senfonik türde haggard beni beslemiş, müzikal anlamda yoğurmuştur. sonra ne mi oldu? yoruldum ve tabii ki popçu oldum.