çarşı izni

çarşıya çıkabilmek için verilen izindir.

askerlik vazifesi icra etmek için silah altında bulunan ve askeri okullarda öğrencilik yapan kişilerin iple çektiği, belirli saatler arası özgürce takıldıkları zaman.

pandemi dönemince askerlerin erişemediği durum.

askerlikte hafta sonuna denk düşen izinler için kullanılan kavramdır. öyle elini kolunu sallayarak kışladan çıkılmaz, askeriyede çıkış için tören düzenlenir. bir tugay'a bağlı her birlik nizamiyeye flaması ile katılır. çarşı içtiması alınıp nöbetçi subay bilgilendirildikten sonra her birlik otobüslere doğru yol alır. akşam aynı otobüslerle dönüldükten sonra her birliğin nöbetçi astsubay'ı askerleri sıraya dizip tekrar birliğe götürür.

çarşı izni en çok menemencileri mutlu eder. askerlerin çoğu kahvaltı için oraları tercih eder. kısa dönem askerler de genelde bistro-cafe'lerde takılır. sabah çarşı izni varsa kışlada pek kahvaltı edilmez. öğleden sonra iki gibi herkes bütçesine uygun mekanlarda öğlen yemeğini yiyip otobüslerin kalkacağı yere doğru hızlı adımlarla yürümeye başlar.

çarşı izni, gidişiyle ve dönüşüyle çok ayrı bir heyecan katan askerliğin ayrılmaz bir parçasıdır.

gece nizamiye nöbetçisi iseniz epey zor durumlara yol açabilen şey. cuma gece uyumadan nizamiyede durursunuz, sabahına çarşı, uyumadan tekrar cumartesi gecesi nöbeti epey zor oluyor kendimden biliyorum.

terhisinize on gün kaldıysa hafta sonu çift çarşınız varsa harikadır.hafta içi herkes eğitimdeyken tek başınıza çıktıysanız tadından yenmez.

internet kafeden porno izlenilen gündür.

acemilik döneminde 2 kere çarşı izni yapabildim. sonra doğuya gittik, dahada ne çarşı, ne izin.

kıbrıs gibi denetlemelerin bitmek bilmediği bir yerde yapıyorsanız sık sık kilitlenir.
kişisel ihtiyaçlarınızı temin edemezsiniz.

her hafta olursa iyi geliyordu yoksa 2 hafta da bir olursa can sıkıyordu. insanı nizamiyeye kadar rahatlatan bir durumdu. çok hızlı geçiyordu hatırladığım kadarıyla...