561.
şimdi uzandım yatağa
aklıma geldi yine dondurma
off şimdi kim gidip alacak seni
keşke gelsen yanıma.
aklıma geldi yine dondurma
off şimdi kim gidip alacak seni
keşke gelsen yanıma.
devamını gör...
562.
açık unutulan balkon ışığı gibiyim bu aralar.
dışarıdan görenler yazık boşa yanıyor diyor
içerdekilerin haberi yok ama giden
onlardan gidiyor.
bilen çaresiz, bilmeyen zararda...
dışarıdan görenler yazık boşa yanıyor diyor
içerdekilerin haberi yok ama giden
onlardan gidiyor.
bilen çaresiz, bilmeyen zararda...
devamını gör...
563.
içinde cevher olsan dağ olsam ne yazar
üstümde ağaçlarım
altında gölgeme sokulan emekçi
olmasa...
öyle değerli olduğumu düşünme ey insan
ben güneşte derisiz yanarım.
soyulur derim kalır içim,
yanlızlık sarar için için...
içi deşilen bir dağ olmaktansa
şehirde sokak olurum
içimde eşin...
üstümde ağaçlarım
altında gölgeme sokulan emekçi
olmasa...
öyle değerli olduğumu düşünme ey insan
ben güneşte derisiz yanarım.
soyulur derim kalır içim,
yanlızlık sarar için için...
içi deşilen bir dağ olmaktansa
şehirde sokak olurum
içimde eşin...
devamını gör...
564.
şimdi çıkıp gelmek vardı sana
karanlık sokağın gördüğü en tedirgin adam olarak...
çoktan uyumuşsundur
bahçene taşmış kokun...
biz olmayı yasaklayan bir günü daha öldürmek üzereyiz...
rakıda ki buz gibi yavaş yavaş eriteceğiz
yasaklarımızı...
karanlık sokağın gördüğü en tedirgin adam olarak...
çoktan uyumuşsundur
bahçene taşmış kokun...
biz olmayı yasaklayan bir günü daha öldürmek üzereyiz...
rakıda ki buz gibi yavaş yavaş eriteceğiz
yasaklarımızı...
devamını gör...
565.
uzun zaman evvel dünyaya yanıt aradığım bir şiirden bir parça ile geceye katılıyorum.*
...
kalabalıklar olarak dağılıyorduk şehre
suratlarımızı bir kez vestiyere asıp çıksaydık o kapıdan
belki daha az düşman
daha çok dost dolardı öğle paydosumuza
geldik metro kuyruklarında astık yüzümüzü
kopmadıkça boynumuz intihar demediler
oysa astık işte yüzümüzü
yaşamaya dair ne kaldı suretimizde?
...
kalabalıklar olarak dağılıyorduk şehre
suratlarımızı bir kez vestiyere asıp çıksaydık o kapıdan
belki daha az düşman
daha çok dost dolardı öğle paydosumuza
geldik metro kuyruklarında astık yüzümüzü
kopmadıkça boynumuz intihar demediler
oysa astık işte yüzümüzü
yaşamaya dair ne kaldı suretimizde?
devamını gör...
566.
tam da birkaç dk önce böyle bir entry girmiştim. ufak bir tebessüm sağlar isek ne mutlu. geceye bir mani saldım. şiire sonra gelicem.
buradan
buradan
devamını gör...
567.
bir tane de benden.
.
ucuz parfüm kokusu
nasıl bakıyorum gece ışıklarına ve aya aynı anda.
nasıl hala parçalanmış bir anıdayım beni tâ içimden kıran.
yara bantları taşıyorum kırık asfaltlarına ,
yağmur döküyorum sıcak çöllerine.
aklım nasıl kaçıp kaçıp o beyaz odaya gidiyor.
o apartman arasına bakan o beyaz odaya.
oysa başkasına gülümsediğini nasil da unutmuşum .
nasil da ruhunla ruhumu yoruşunu.
seni son kez görüşümü.
bozuk asansörlere saklaniyorum
merdivenlerde karşılaşmayalim diye seninle rüyalarımda.
bazi geceler bir şiirle kesiyorum
melankolimin ince bileklerini.
kötü anılar tutuyor beni baygınlık anlarımda.
gözlerinin ormanını ateşlere veriyorum binbirinci kez.
kadinlara küsen ve yine kadinlarin hikayeleriyle avunan o padisahim ben.
binbir gece kendimi avuttum.
binikinci gece pencereme kuşlar çarpıyor
ölmek için .
ve uyandırmak icin beni
aptallik uykularımdan .
camın görünmezligine şaşırıyorum ,
kalbimin cam oluşuna .
uyanıp uyanıp yine de uykuya dalışıma.
seninle teğet geçmek için karşılaşan iki yanlıştık.
öyle olmasa şimdi biz, bir masalda beraber
gökkuşağının cücesini aramaya çıkmaz miydik?
ah unutmuşum.
masallara sonbahar gelmediğini .
unutmuşum
senin çocukluğunun bağış kutusuna biraktigin birkac bozukluk olduğunu.
unutmuşum bir cocugu avutamayacak denli kollarimin kırıklığını.
o kollarin kelimelerinin balyozlariyla parçalandigini.
şaşırıyorum yine de
bu kırık eklemlerle hala nasil
bir aşkın perişanlığını
arkamda bırakamadigimi...
nasil unutmuşum,
masalların kapısını kırıp
kalbinin boşluğuna çıkışımı .
bu faili belli cinayetin ucuz bir parfüm kokusuyla aydinlandigini.
ve sonra ışıklara küsüp
karanlıkla barıştığımı.
ay ve gölgem takip edemez beni.
nasil bakıyorum gece ışıklarına ve aya aynı anda?
bu ölmek için iki kez kalbine sıkmaya çalışmaya benzer, kararlıca.
edit : imla
.
ucuz parfüm kokusu
nasıl bakıyorum gece ışıklarına ve aya aynı anda.
nasıl hala parçalanmış bir anıdayım beni tâ içimden kıran.
yara bantları taşıyorum kırık asfaltlarına ,
yağmur döküyorum sıcak çöllerine.
aklım nasıl kaçıp kaçıp o beyaz odaya gidiyor.
o apartman arasına bakan o beyaz odaya.
oysa başkasına gülümsediğini nasil da unutmuşum .
nasil da ruhunla ruhumu yoruşunu.
seni son kez görüşümü.
bozuk asansörlere saklaniyorum
merdivenlerde karşılaşmayalim diye seninle rüyalarımda.
bazi geceler bir şiirle kesiyorum
melankolimin ince bileklerini.
kötü anılar tutuyor beni baygınlık anlarımda.
gözlerinin ormanını ateşlere veriyorum binbirinci kez.
kadinlara küsen ve yine kadinlarin hikayeleriyle avunan o padisahim ben.
binbir gece kendimi avuttum.
binikinci gece pencereme kuşlar çarpıyor
ölmek için .
ve uyandırmak icin beni
aptallik uykularımdan .
camın görünmezligine şaşırıyorum ,
kalbimin cam oluşuna .
uyanıp uyanıp yine de uykuya dalışıma.
seninle teğet geçmek için karşılaşan iki yanlıştık.
öyle olmasa şimdi biz, bir masalda beraber
gökkuşağının cücesini aramaya çıkmaz miydik?
ah unutmuşum.
masallara sonbahar gelmediğini .
unutmuşum
senin çocukluğunun bağış kutusuna biraktigin birkac bozukluk olduğunu.
unutmuşum bir cocugu avutamayacak denli kollarimin kırıklığını.
o kollarin kelimelerinin balyozlariyla parçalandigini.
şaşırıyorum yine de
bu kırık eklemlerle hala nasil
bir aşkın perişanlığını
arkamda bırakamadigimi...
nasil unutmuşum,
masalların kapısını kırıp
kalbinin boşluğuna çıkışımı .
bu faili belli cinayetin ucuz bir parfüm kokusuyla aydinlandigini.
ve sonra ışıklara küsüp
karanlıkla barıştığımı.
ay ve gölgem takip edemez beni.
nasil bakıyorum gece ışıklarına ve aya aynı anda?
bu ölmek için iki kez kalbine sıkmaya çalışmaya benzer, kararlıca.
edit : imla
devamını gör...
568.
delirmek masumcadır...
ağlak bugünler, sen gül arada
en güzel çiçeklerin mezarlıklarda yetiştiği gelsin aklına.
hayat dediğin ölümü ana bellemek değil sanki ?
karışırsa aklin, bulanıklaşırsan?
sokak başlarının babalığını,
ve trafik lambalarının tüccarlığını hatırla.
bıkkın bu günlerlerde
tükenmişlik satılıyor meydanlarda, kiloyla
bir ömür kelle başına...
ağlak bugünler, sen gül arada
en güzel çiçeklerin mezarlıklarda yetiştiği gelsin aklına.
hayat dediğin ölümü ana bellemek değil sanki ?
karışırsa aklin, bulanıklaşırsan?
sokak başlarının babalığını,
ve trafik lambalarının tüccarlığını hatırla.
bıkkın bu günlerlerde
tükenmişlik satılıyor meydanlarda, kiloyla
bir ömür kelle başına...
devamını gör...
569.
gece, karanlık değilmiş aydınlık yüreklere
kara kış, soğuk değilmiş sıcak gönüllere
yenilgiler büyük zaferler doğurur kimi zaman
kaybedince öğrendim.
kaybedince buldum içimdeki gerçeği
ve ben, ölünce doğdum yeniden.
kara kış, soğuk değilmiş sıcak gönüllere
yenilgiler büyük zaferler doğurur kimi zaman
kaybedince öğrendim.
kaybedince buldum içimdeki gerçeği
ve ben, ölünce doğdum yeniden.
devamını gör...
570.
devamını gör...
571.
şu kaldırım taşları
ne çok tanıyorlar seni
gözyaşlarımla anlattım her şeyi
hiç var olmayan bizi...
ne çok tanıyorlar seni
gözyaşlarımla anlattım her şeyi
hiç var olmayan bizi...
devamını gör...
572.
sıra sıra sınavlar gelir
ey umudu az olan yapma
çalış onlara
vizeler,finaller...
umut ışığını söndürürler
hayat bazen bataklığa sürükler seni
sen dik dur yine de
bak umutla her güne
not: okuduğunuz en anlamsız şiir olabilir.hangi kafayla yazdım bilmiyorum ama bunla yarışmaya bile katılmıştım :d
ey umudu az olan yapma
çalış onlara
vizeler,finaller...
umut ışığını söndürürler
hayat bazen bataklığa sürükler seni
sen dik dur yine de
bak umutla her güne
not: okuduğunuz en anlamsız şiir olabilir.hangi kafayla yazdım bilmiyorum ama bunla yarışmaya bile katılmıştım :d
devamını gör...
573.
çekingenliğinden ötürü paylaşımda bulunamayan yazarları ne yapıyoruz sorusunu akla getiren başlık.
devamını gör...
574.
k albimde kocaman yerin
a nlamı sensin her şeyin
f arklı bambaşka senin sevgin
a pansız sevdim seni her şeyim...
kafa özel ajajaj
a nlamı sensin her şeyin
f arklı bambaşka senin sevgin
a pansız sevdim seni her şeyim...
kafa özel ajajaj
devamını gör...
575.
ayın on dördü birgün
nur inmiş göl üstüne
gece en güzel şarkısını söylemiş;
susmuşuz.
ayın on dördü yüzün
hüzün düşmüş gözlerine
ve bir veda bandıralı gemi
alıp gitmiş gölgemizi;
kaybolmuşuz.
f.
nur inmiş göl üstüne
gece en güzel şarkısını söylemiş;
susmuşuz.
ayın on dördü yüzün
hüzün düşmüş gözlerine
ve bir veda bandıralı gemi
alıp gitmiş gölgemizi;
kaybolmuşuz.
f.
devamını gör...
576.
sayın yeşilevham yazmamış bugün*
devamını gör...
577.
söylediğin, söylemek istediğin tonlarca güzel sözün sahibi ben değilim,
kalbinin ritmini değiştiren,
kilometrelerin ötesinden bile gülümsemeni sağlayan kişi ben değilim.
sadece o kişi olmamı istedin sanırım,
ve ben de cidden 'o' olduğuma inandım,
özür dilerim fark ettiremesemde değer verince bütün algılarım kapanıyor,
anlayamadım; aslında beni değil onu istediğini,
üzgünüm, o güzel sözleri söylerken beni değil onu düşündüğünü anlayamadım,
üzgünüm işin içine aşk karışınca her şeyim karışıyor.
kalbinin ritmini değiştiren,
kilometrelerin ötesinden bile gülümsemeni sağlayan kişi ben değilim.
sadece o kişi olmamı istedin sanırım,
ve ben de cidden 'o' olduğuma inandım,
özür dilerim fark ettiremesemde değer verince bütün algılarım kapanıyor,
anlayamadım; aslında beni değil onu istediğini,
üzgünüm, o güzel sözleri söylerken beni değil onu düşündüğünü anlayamadım,
üzgünüm işin içine aşk karışınca her şeyim karışıyor.
devamını gör...
578.
veda ediyorum bugün kendime.
tüm umursamazlıklarıma, sarhoşluklarıma,
evi süpürmeye karar verdim şimdi de.
iyi geliyor pazar akşamından kalmışlıklarıma.
bütün övgüleri sen alıyorsun fakat
her an tetikte sağ elimde piştov.
kalmadı kendimi anlatacak takat
alnımda koskoca bir yazı ‘’oblomov’’
ivan gonçarov yoklamıyor bayadır,
çocuklar duvarıma tembel yazmışlar.
bilmukabele ne hoş başım üstü sefadır.
galiba adımı asiller listesinden çıkarmışlar.
bende toprağa yönelirim diyordum gençken,
ya da zerdüşt olurum, belki tanrının adamı?
isyana gerek yok ölüm de yaşamda hakken.
düşünmem lazım öte tarafta rahatımı.
istihzalar ile bitirdik koca bir ömrü,
vallahi uykusuz geceler suçlu!
onlara sorsan bu ön yargılı görü,
adeta yarı güneşli hava, yarı puslu.
uzun yazdım ellerimde gözlerimde yorgun,
vücudum ön cephede bildiğin ateş hattı.
beynim zaten uyuşturulma hissine vurgun,
desene alkolü bırakma fikri yine yattı.
tüm umursamazlıklarıma, sarhoşluklarıma,
evi süpürmeye karar verdim şimdi de.
iyi geliyor pazar akşamından kalmışlıklarıma.
bütün övgüleri sen alıyorsun fakat
her an tetikte sağ elimde piştov.
kalmadı kendimi anlatacak takat
alnımda koskoca bir yazı ‘’oblomov’’
ivan gonçarov yoklamıyor bayadır,
çocuklar duvarıma tembel yazmışlar.
bilmukabele ne hoş başım üstü sefadır.
galiba adımı asiller listesinden çıkarmışlar.
bende toprağa yönelirim diyordum gençken,
ya da zerdüşt olurum, belki tanrının adamı?
isyana gerek yok ölüm de yaşamda hakken.
düşünmem lazım öte tarafta rahatımı.
istihzalar ile bitirdik koca bir ömrü,
vallahi uykusuz geceler suçlu!
onlara sorsan bu ön yargılı görü,
adeta yarı güneşli hava, yarı puslu.
uzun yazdım ellerimde gözlerimde yorgun,
vücudum ön cephede bildiğin ateş hattı.
beynim zaten uyuşturulma hissine vurgun,
desene alkolü bırakma fikri yine yattı.
devamını gör...
579.
kalbi, karanlığın koynunda korkuyla kaplı
nasıl? ne zaman? nerede? neden?
bilmiyor. baştan beri böyle miydi bu?
adını aklından alan acaba
sanki sonsuz sessizliğin soğuk soluğu
yoksa yanlış yaşamanın yorgunluğu mu?
düştükçe düşlerinin derin dibine
kendi kuytusunda kendine kuyu
uyanmak. uykudan uzun, uğursuz.
talihi, tarihin tekrar talibi
hangi hazin hatıranın hangi halinde
canlanır cesaretin cılız cevheri
eskiden ellerini engellemezdi
saymadan söver, sakınmadan severdi
rastgele renklerle revandı rüyalara
şekerli şarkılarla şenlenirdi şiiri
ama... ama’sı arkadaştı artçı anlamsızlığa
maalesef mutluluğu muhtaçtı mutluluğa
olmadı onca olan, oynadı olmazlarla
şimdi.
göründüğü gibi gülebilse gerçekten
içinin isimsiz izbelerinde
baharlı bahçeler büyürdü birden
devamını gör...
580.
sığdıramıyorum kendimi bir yere,
bütün köşe başları tutulmuş.
yaratılmışlığımdan zira bir nebze,
belki senli yanlarım unutulmuş.
insanlar hayal kırıklığı nezdimde,
hepsine bir mana yüklüyorum.
kuşlara uçuş rotalarını verdimde,
kendi vuslatımı her an özlüyorum.
etraf bir düzine sahtekâr şaşkınım,
bütün hücrelerimde samimiyet mevcut.
bu çağda beni yaratana da dargınım,
asla yer edinmemişim gibi sanki arz-ı mevut.
yahu tanrının hiç işi yokmuş gibi,
her anım her yanım söz verilmişlik.
kaderim rüzgâr misali bir serseri,
hangi ben benim, hangisi benlik?
insanlar dünyaya fazla mana yüklerken,
ölüm ile düetimiz spotify’a dahil.
siz youtube’da reklam izlerken,
camide cenneti buldu cahil.
bütün köşe başları tutulmuş.
yaratılmışlığımdan zira bir nebze,
belki senli yanlarım unutulmuş.
insanlar hayal kırıklığı nezdimde,
hepsine bir mana yüklüyorum.
kuşlara uçuş rotalarını verdimde,
kendi vuslatımı her an özlüyorum.
etraf bir düzine sahtekâr şaşkınım,
bütün hücrelerimde samimiyet mevcut.
bu çağda beni yaratana da dargınım,
asla yer edinmemişim gibi sanki arz-ı mevut.
yahu tanrının hiç işi yokmuş gibi,
her anım her yanım söz verilmişlik.
kaderim rüzgâr misali bir serseri,
hangi ben benim, hangisi benlik?
insanlar dünyaya fazla mana yüklerken,
ölüm ile düetimiz spotify’a dahil.
siz youtube’da reklam izlerken,
camide cenneti buldu cahil.
devamını gör...