1721.
ve toprak kokuyor ortalık
aşk kokuyor
yağmur yağmamış oysa
yıldızlar yere dökülmemiş daha
sen geçmişsin sadece
saçlarını savurup
usulca
koklarıkça suretin beliriyor önümde
ay gıdıklamış sanki tenini
ve gözlerinden öpmüş güneş
aşk kokuyor
yağmur yağmamış oysa
yıldızlar yere dökülmemiş daha
sen geçmişsin sadece
saçlarını savurup
usulca
koklarıkça suretin beliriyor önümde
ay gıdıklamış sanki tenini
ve gözlerinden öpmüş güneş
devamını gör...
1722.
bugün ben, ben olarak uyandım, yine.
hiç hoş değil.
bir türlü gelmek bilmeyen bir bahar var.
kalktım, kafamı yıkadım
aklım karışsın istedim, olmadı.
oysa tüm odayı doldurabileceğimi düşünmüştüm,
oluşan boşlukları, tamamlayamadım.
mutlu olmak benim de hakkımdı.
ve bu uzun lafın kısasıydı.
ne yazık, insan kendini yarı yolda bırakamazdı.
en yakın deniz, yarım saatlik bir mesafe taşıyordu.
kimseyle aynı geminin içinde değildim. bu güzel.
denizi, yüzmeyi iyi bildiğim için seviyordum.
beni yok saydılar.
hiç güleceğim yoktu,
ama onların vardı.
bir renk olabilsem şayet, kırmızı olurdum.
neden hiç bilmiyorum.
zaten mavi huyda değil bende.
kendime göre,
bir başkasıyım.
benim kanatlarım yok. düşünce kırılıyorum.
tekrar düşmek için kalkıyorum.
şükür. rabbim bir şekilde güç veriyor
ağız dolusu gülmek demiş biri,
binlercesi.
hiç bir fikrim yok.
gülmek deyince bak gene sen geldin aklıma. şaşırtmadı.
sabah kafamı yıkarken de gelmiştin aslında. bundan kurtulamayacağımı, seni ne kadar…aman neyse.
hazır başka konulara girmeden,
kalkayım ben.
hiç hoş değil.
bir türlü gelmek bilmeyen bir bahar var.
kalktım, kafamı yıkadım
aklım karışsın istedim, olmadı.
oysa tüm odayı doldurabileceğimi düşünmüştüm,
oluşan boşlukları, tamamlayamadım.
mutlu olmak benim de hakkımdı.
ve bu uzun lafın kısasıydı.
ne yazık, insan kendini yarı yolda bırakamazdı.
en yakın deniz, yarım saatlik bir mesafe taşıyordu.
kimseyle aynı geminin içinde değildim. bu güzel.
denizi, yüzmeyi iyi bildiğim için seviyordum.
beni yok saydılar.
hiç güleceğim yoktu,
ama onların vardı.
bir renk olabilsem şayet, kırmızı olurdum.
neden hiç bilmiyorum.
zaten mavi huyda değil bende.
kendime göre,
bir başkasıyım.
benim kanatlarım yok. düşünce kırılıyorum.
tekrar düşmek için kalkıyorum.
şükür. rabbim bir şekilde güç veriyor
ağız dolusu gülmek demiş biri,
binlercesi.
hiç bir fikrim yok.
gülmek deyince bak gene sen geldin aklıma. şaşırtmadı.
sabah kafamı yıkarken de gelmiştin aslında. bundan kurtulamayacağımı, seni ne kadar…aman neyse.
hazır başka konulara girmeden,
kalkayım ben.
devamını gör...
1723.
devamını gör...
1724.
bilmiyorum solmuş muyum? solgun solgun durmuş muyum?
bilmiyorum olmuş muyum ? oluş oluş olmuş muyum?
bu soruyu sormuş muyum ? cevabını bulmuş muyum?
sensiz geçen bir ömür de yirmi dokuz olmuş muyum?
bilmiyorum sevmiş miyim? sevmesini bilmiş miyim?
senin için çabalarken ben gözüne girmiş miyim?
dudakları mühürleyip hep gönülden sevmiş miyim?
tarihteki bugünüm de yirmi dokuz? yetmiş miyim?
bilmiyorum olmuş muyum ? oluş oluş olmuş muyum?
bu soruyu sormuş muyum ? cevabını bulmuş muyum?
sensiz geçen bir ömür de yirmi dokuz olmuş muyum?
bilmiyorum sevmiş miyim? sevmesini bilmiş miyim?
senin için çabalarken ben gözüne girmiş miyim?
dudakları mühürleyip hep gönülden sevmiş miyim?
tarihteki bugünüm de yirmi dokuz? yetmiş miyim?
devamını gör...
1725.
#3135538
sen orada "dilaramin" yazdığına bakma.
sadece bir anı düşünerek hepinize akrostiş yazabilirim lâkin...
o an bir daha geri gelmez.
sen orada "dilaramin" yazdığına bakma.
sadece bir anı düşünerek hepinize akrostiş yazabilirim lâkin...
o an bir daha geri gelmez.
devamını gör...
1726.
devamını gör...
1727.
ne sevmeni bekledim
ne hayale ekledim
en yakınım en uzak
işte burda tekledim
sohbet konuma düştün
gece yoluna düştüm
iki elim böğrümde
aramanı bekledim
seviyorum sen diye
özlüyorum sen diye
hele bak efendiye
sözlükte ne gizledim
söylesem de duyarsın
gizlesem de duyarsın
söyle neye uyarsın?
tutarsız sabitledim
ne hayale ekledim
en yakınım en uzak
işte burda tekledim
sohbet konuma düştün
gece yoluna düştüm
iki elim böğrümde
aramanı bekledim
seviyorum sen diye
özlüyorum sen diye
hele bak efendiye
sözlükte ne gizledim
söylesem de duyarsın
gizlesem de duyarsın
söyle neye uyarsın?
tutarsız sabitledim
devamını gör...
1728.
sor bana neden diye
bu sensiz geçen günlerin eziyetini sevmem neden
bilirsin ben aşka aşığım
sensiz geçen günleri aşkına katarım
sen hep sümbül severdin
ben ise üzülürdüm sümbüle konan bülbüle
bilirsin sen sümbüle ben bülbüle aşığım
olursa bir gün gülerim sensiz
demek ki alışkanlık olmuştur sensizlik
bilirim sevmezsin sen alışkanlıkları
ama bende yokluğun bir alışkanlık.
bu sensiz geçen günlerin eziyetini sevmem neden
bilirsin ben aşka aşığım
sensiz geçen günleri aşkına katarım
sen hep sümbül severdin
ben ise üzülürdüm sümbüle konan bülbüle
bilirsin sen sümbüle ben bülbüle aşığım
olursa bir gün gülerim sensiz
demek ki alışkanlık olmuştur sensizlik
bilirim sevmezsin sen alışkanlıkları
ama bende yokluğun bir alışkanlık.
devamını gör...
1729.
benim hayatım hep kaçış
ondan
bundan
şundan
en son tek bir haykırış
ondan
bundan
şundan
en son tek bir haykırış
devamını gör...
1730.
devamını gör...
1731.
buzulların ötesinde soğuk bir düş gördüm
anladım ki soğumuş kalbim , kalbim soğumuş
dağlardan yükselen küçük bir kuş gördüm
anladım ki soğumuş mevsim , mevsim soğumuş
gözlerinin ardında dökülen yaprak gördüm
nazarının ardında hazandan bir renk gördüm
kurumuş yaprakları sesinde ahenk gördüm
anladım ki gidermiş, mevsimler de gidermiş
neye yarar ki artık ben önümü kış tutsam
neye yarar ki artık yürümeyip de koşşam
bir sonraki mevsim de ben kendime yokuşsam
yollar zorlu yollarmış, zorlu olurmuş yollar
anladım ki soğumuş kalbim , kalbim soğumuş
dağlardan yükselen küçük bir kuş gördüm
anladım ki soğumuş mevsim , mevsim soğumuş
gözlerinin ardında dökülen yaprak gördüm
nazarının ardında hazandan bir renk gördüm
kurumuş yaprakları sesinde ahenk gördüm
anladım ki gidermiş, mevsimler de gidermiş
neye yarar ki artık ben önümü kış tutsam
neye yarar ki artık yürümeyip de koşşam
bir sonraki mevsim de ben kendime yokuşsam
yollar zorlu yollarmış, zorlu olurmuş yollar
devamını gör...
1732.
devamını gör...
1733.
karanlık aydınlığı yuttu
altı şubat yirmi üçte
insanlık insanlığı yuttu
altı şubat yirmi üçte
içerdekiler mahvoldu
dışardakiler hapsoldu
insan yaratık fark oldu
altı şubat yirmi üçte
kimi matemi bağladı
kimi içine ağladı
hepsi de insan evladı
altı şubat yirmi üçte
kim kayboldu kim erişti
kim darlandı kim genişti
sadece insanlar yetişti
altı şubat yirmi üçte
altı şubat yirmi üçte
insanlık insanlığı yuttu
altı şubat yirmi üçte
içerdekiler mahvoldu
dışardakiler hapsoldu
insan yaratık fark oldu
altı şubat yirmi üçte
kimi matemi bağladı
kimi içine ağladı
hepsi de insan evladı
altı şubat yirmi üçte
kim kayboldu kim erişti
kim darlandı kim genişti
sadece insanlar yetişti
altı şubat yirmi üçte
devamını gör...
1734.
*****
derler ki: unuttu artık seni
anmaz oldu dili ismini
tez elden gömdü cismini
aklına gelmez artık gözlerin
lâl olup susmuş sözlerin
atmaz olmuş göğsünde kalbin
meyler etmez olmuş teselli yüreğin
ılgıt ılgıt esmiyor teninde nefesin
yâr gelmez olmuş gecelerin
oturmuş içine hayallerin
medet umar hâlâ benliğin...
*****
derler ki: unuttu artık seni
anmaz oldu dili ismini
tez elden gömdü cismini
aklına gelmez artık gözlerin
lâl olup susmuş sözlerin
atmaz olmuş göğsünde kalbin
meyler etmez olmuş teselli yüreğin
ılgıt ılgıt esmiyor teninde nefesin
yâr gelmez olmuş gecelerin
oturmuş içine hayallerin
medet umar hâlâ benliğin...
*****
devamını gör...
1735.
nefret-ül
boğulmak
bir damla ile mümkün
*
boğulmak
bir damla ile mümkün
*
devamını gör...
1736.
düşlerimde kaybolup ararım huzuru,
ümidim kırık, insanlık olur mu?
nefes aldıkça uzaklaşıyorum,
yaşamak bu mudur, bilemiyorum.
akıp giden bu hayatı izliyorum,
lakin gerçeklerden kaçamıyorum.
ınsanlar dert, kalplerde hep kin,
laflar boş, yalanlar dilde sürgün.
alır beni yalnızlık her köşe başında,
ruhum kaybolur, dünya yavaşça kanında.
düşüncelerim bulanık, bakışlarım derin,
arıyorum kaçışı, kalabalıklar içinde serin.
tüm umutlarım bir gölge misali,
insanlardan kaçsam belki de hayali,
kalbim yorgun, tükenmiş bu sevgiden,
sığınıyorum yıldızlara, uzak bir yerden.
içimde bir fırtına, kopuyor sessizce,
nereye gitsem, peşimde herkes niyeyse.
istediğim tek şey biraz sükunet,
yolculuk etsem, bulsam nihayet.
o derin boşluk, uzaklar çağırıyor,
rahat eder mi insan, hep kavga arıyor.
umudum var mı, bilmiyorum artık,
mavi boşlukta kaybolsam sanki yazık...
ümidim kırık, insanlık olur mu?
nefes aldıkça uzaklaşıyorum,
yaşamak bu mudur, bilemiyorum.
akıp giden bu hayatı izliyorum,
lakin gerçeklerden kaçamıyorum.
ınsanlar dert, kalplerde hep kin,
laflar boş, yalanlar dilde sürgün.
alır beni yalnızlık her köşe başında,
ruhum kaybolur, dünya yavaşça kanında.
düşüncelerim bulanık, bakışlarım derin,
arıyorum kaçışı, kalabalıklar içinde serin.
tüm umutlarım bir gölge misali,
insanlardan kaçsam belki de hayali,
kalbim yorgun, tükenmiş bu sevgiden,
sığınıyorum yıldızlara, uzak bir yerden.
içimde bir fırtına, kopuyor sessizce,
nereye gitsem, peşimde herkes niyeyse.
istediğim tek şey biraz sükunet,
yolculuk etsem, bulsam nihayet.
o derin boşluk, uzaklar çağırıyor,
rahat eder mi insan, hep kavga arıyor.
umudum var mı, bilmiyorum artık,
mavi boşlukta kaybolsam sanki yazık...
devamını gör...
1737.
en değerli şey olan "zaman"ı armağan etmek isteyecek kadar içten gelen bir şiirdi, muhatabı çoktan unuttu değerini... şimdi böyle arzu ve dizelerden eser yok çünkü yüreğim artık buz kesti:
sana kullanılmamış bir dünya versem
telaştan, tasadan uzak
safi huzur, safi mutluluk
zaman, ellerinde bir tohum gibi filizlense orada
ona her ihtiyaç duyduğunda
korkusuzca kullansan, canın istediği anda
her güzel anda biraz daha artsa
ve ılık bir rüzgâr gibi sarıp sarmalasa
içindeki her özlemi
sana kullanılmamış bir dünya versem
telaştan, tasadan uzak
safi huzur, safi mutluluk
zaman, ellerinde bir tohum gibi filizlense orada
ona her ihtiyaç duyduğunda
korkusuzca kullansan, canın istediği anda
her güzel anda biraz daha artsa
ve ılık bir rüzgâr gibi sarıp sarmalasa
içindeki her özlemi
devamını gör...
1738.
devamını gör...
1739.
istifa edicem bir gün bu hayattan
dilekçesi olacak bu şiirim
orhan abimi darlayan şu güzel havalar
olacak sebebim
istifa edicem bir gün hayattan
arz ederim
dilekçesi olacak bu şiirim
orhan abimi darlayan şu güzel havalar
olacak sebebim
istifa edicem bir gün hayattan
arz ederim
devamını gör...
1740.
yıllar geçiyor...
yıllar geçiyor ve kalp nasır bağlıyor artık...
filizlenmek istenen her düşünce kendini ölüme bırakıyor...
yorguncana artık kelimelerim
ve acılarla dolu...
sadece bakışlar var
yarım gülüşler...
umutlar, umut ah böylesi bir diyarda...
e f t e l y a...
(akdenizi cebinde taşıyan kız...)
yıllar geçiyor ve kalp nasır bağlıyor artık...
filizlenmek istenen her düşünce kendini ölüme bırakıyor...
yorguncana artık kelimelerim
ve acılarla dolu...
sadece bakışlar var
yarım gülüşler...
umutlar, umut ah böylesi bir diyarda...
e f t e l y a...
(akdenizi cebinde taşıyan kız...)
devamını gör...