701.


gözüm açık giderim, kıy(a)metsiz ölüme..,


çalkalanır içimde cehennemin denizi.
yüzüme çıkaramam,dibime çökenleri.


kör gözler nazarında, yolum cennete düşer.
dilimi yakan ateş, dudağımdan sezilmez.
taa ki sûrun nefesi, kulağımı tekmeler.
gizimi bilen sözle, sesim sırattan düşer.

sonra...
sonrası, suya dair közlenmiş hikayemdir.
su ki...
ezel de can bulup,
ebed de kaybolduğum.
akarken oluk oluk,yudum yudum yunduğum.

sâki!
susuyorum!
yangını kandırır mı?
toprağıma sunduğun.

sâki!
daha.. daha...
dahası yok mu sahi?
tükendi mi maviler?
hani yeşile çalan.
susuyorken sözlerim, dua dua ç/ağlayan.

sâki!
bak!
kör!
kıpkızıl bir karanlık gözlerimde son kalan.

sâki!
yazdıkça, siliyorum.
konuştur/sana beni.
çok susuyorum...

nokta !
devamını gör...
702.
yağmurlu bir gecede yazıyorum sana
bilirsin severim yağmurlu geceleri
o ünlü yazarın dediği gibi,
yer demir gök bakır sanki.
geceyi sevenler ceplerinde yalnızlığı taşımışlardır hep
çıkarır koyarlar masaya
gökten üç elma düşse de,
dönüp bakmaz başkasına.
yusuf'un düştüğü kuyuyu merak eder benim gibiler,
ne çok sır vardır orada
ve ne çok saadet...
bir gün düşsem o kuyuya,
bana orası olur mu dersaadet?
iskender'in kalemi olsam
gezsem cihanı karış karış
bir mektup olsan da,
mürekkebimle acıyı kussam
ah keşke kürdilihicazkar olsam!
gecenin yakıcı hüznünü,
tanburum ile paylaşsam...
yağmurlu bir gecede yazıyorum sana
bilirsin severim yağmurlu geceleri
belki başka hayatlarda,
çözeriz bu bilmeceyi...
devamını gör...
703.
merkezkaç

kalbi, karanlığın koynunda korkuyla kaplı
nasıl? ne zaman? nerede? neden?
bilmiyor. baştan beri böyle miydi bu?
adını aklından alan acaba
sanki sonsuz sessizliğin soğuk soluğu
yoksa yanlış yaşamanın yorgunluğu mu?
düştükçe düşlerinin derin dibine
kendi kuytusunda kendine kuyu
devamını gör...
704.
dağlar
deli bir rüzgar gibi esmek isterim
o iki yamacın tepesinde uçan bir kartal
ortasında yüzen somon olmak isterim
en çok da o kutsal suyun tadına
yamaçlarında yeşeren meyvelerin
üzerinde otlayan güzel hayvanların
tadına varmak isterim
4x4 bir araba çalmak ve son hızla sürüp
ilk gördüğüm duvara toslamak isterim
özgürlük nerede diye sorsalar bana
hemen elime alırım haritayı
medineyi gösteririm
devamını gör...
705.
yalnızlığın güç mührü
sarmış dört bir yanı
mevkiler tutulmuş
sınırlara hücum var
eğer yenemezsen
çöker karanlık bir gök
hem sessiz hep hissiz
durma
asla yılma
haykır bu dünyaya
kır zincirini
kalpte devrim yap
sev sınırsızca
kucakla sevgiyle dünyayı
sevgisiz kalırsa yürekler
esaret o gün başlar
ve bitmez günler geceler
karanlık bir dünya
var olur zihninde
ve zor olur her şey
unutma.
devamını gör...
706.
üç harflilerden aldım indirimle yap-boz
açıldı kutu, saçıldı halıya desen oldu toz.

mâî üzre sarımsı bulut şeridi,
boz beygirin yoz mâbadı belirdi.

mâbadınla kuyruğun raks eder hevâ ile
beygirin küsküye kondu kelebek geldi dile.

dedi: “ihtişamlı yâr ak şâhikasında,
damar damara binmiş masörüm aslında.”

dedim: “meddahlık ise yegâne ereği
“skip ad”sem ya, bigâne kel ebeğini!”

dediler: “çatma kaşın anca üç otuz para ediyi,
kırışır cildin yazık! hafife al müptezel âdîyi.”
devamını gör...
707.
kafa sözlük dedi kazıklı maria
dedim bir dur orada
ben bir bakayım neymiş ora
geldim baktım şükela

dediler ne şükelası ayıp
malum sözlük mü sandın sen bizi kayıp
dedim ağız alışkanlığıdır kurusa bakmayıp
alın aranıza beni kucaklayıp...
devamını gör...
708.
su sâkîsi-yâ/r sabır

herşey göründüğü gibi değil. hiç.

ç/elimsiz elleriyle, çöktü de boğazıma
k/aldığım her nefeste, kabrimi eşti dünya.


- çek bir/az dert de otur, söyle masaya.

bu masadan sen gibi, nice yanmışlar geçti.
dumansız o yangına, nice kanmışlar geçti.
boş gördüğün kaseye, nice dudaklar değdi.


- olmuyor sâki !
sabır yetmiyor.
yetmiyor diyene, sözüm yetmiyor.
can suyu değil, kan döksem güle,
kurumuş dalları, aşkı aşı tutmuyor.

doğru...
ıslanmadan uyudum yağmurlu geceleri.
uyandım...
güneşin gölgesinde soldurdum renklerimi.

dolmuyor sâki !
kâse neden halâ boş ?


- sanırmısın rahmet insan elinden gelir ?
sanırmısın suyu taşıyan arktır ?
çöle vaha bahşeden, çölü var eden hak'tır.
sâki kâse bekçisi, suyun dövdüğü çarktır.

şimdi düşün ve söyle
kâsemidir boş olan, ona bakan gözler mi ?
su gökte durulmadan, damla yere düşer mi ?


- düşmez kalkmaz değilim, akrabayım toprakla..
yağmurlanmış kokusu, çocukluğumla yaşıt.
halâ direniyorken, dileniyorken halâ
vur sâki !
beni göğüne dağıt !

yazdım.
sildim.
sindim, bilmem kaç satır...
medet !
medet !
yâ/r sabır

...

yıldıray coşkun
devamını gör...
709.
bir kere görsem
bir ömür yetecekmiş gibi
sesini bir kere duysam
kendime gelecekmişim gibi
ama biliyorum ki
o gün aklımdan çıkmayacak.
tıpkı bugün gibi..
-quilyra
devamını gör...
710.
n.kta

"giderdin
şiir ellerimde ateşli bir gül çiziği gibi kalırdı..." -feyz kariha-


aşk susunca, son nokta yalnızlıktır .
hangi cümleye konsa, her sözümü acıtır .

giderdin .

doğan günün alnına, umut diye yazılan .
yokluğu umuduma, mezar diye kazılan .

duyulmaz sözlerimin, isyan eden avazı .
yokluğu isyanımın, can kurtaran infazı .

giderdin .

delikli uykulardan geçip;
küçülmüş düşerdim,büyüdüğüm yollara .
uyanasım gelmezdi gittiğin geçmişime,
söverdim
değişmezdi .
herşey aynı .
kalırdı/m .
olduğum yerde .
severdim .

şimdi
vefasız varlığımsa vicdanın da kördüğüm .
rüyanı b/aşka yorma,ben değilsem gördüğün .

sonra
yanarsın .
olur olmaz
olmaz olsun olana

susarsın .
güneşe inat .
çekilir gölgem yeryüzünden .

yıldıray coşkun
devamını gör...
711.
bir süredir oldukça şiddetli şekilde aşık olduğum arkadaşımın abisine kavuşamadığım bir gün daha bitiyor. hüzünlü, umutsuz ve dualarınızı bekler haldeyim.

a klım çocuktur diye koşturur içimde tüm ayaklar senin oyun parkına
b enden geriye bir parça bile kalmaz senin ayaklarının altında
i smim yok sen nasıl seslenirsen oyum ellerin bana aitken
n e kadar kaldıysa benden tümümü tüket dilinin ucu böyle guzelken
l atifenin kendisidir dudakların iki kenarı sanki cennetin kanatları
e lemimin adıdır kardeşin, istersen dövdürelim hazır bekliyor mafya adamları

e serim aklımın götürdüğü her yere ama gündoğusu sensen kesilir yağmurum
v akti zamanında bir elma düştü beni kovdular kendi icimdeki yangına
l isan-ı münasip anlatmak gerekirse düştüm sanki cehennemine
e n az yirmisekiz yıldır ağırlaştırılmış müebbetten mahkumum
n asıl muhtacım senin adaletine sığınılmış affına
e limi tut al beni senin bile henüz ulaşamadığın cennetine
y angında kaybettim dokundugun tüm uvuzlarıma daha üç gün önce
i pekten mi yaratıldı tenin niye güzel böyle
m öpüyorum canım o güzel gözlerinden sonsuz bir hasretle

m edyun-u şükran varlığına kıblemdir nefes aldığın her köşe
i syanım yok düştün bi kere kardeşine rağmen bebeksi gönlüme
devamını gör...
712.
şiirimin adı, sürekli modumuz yüksek diyen bir yazarın şahsıma arabesk yavşağı demesinden sonra minik kalbime saplanan hançerin "dur kardeşim burası zaten paramparça bir de ben girmeyeyim" deyip sigarasını yakıp yoluna devam etmesinin ardından bana teselli vermeye çalışacak olan ilgili yazarın şahsıma dilediği özürleri kabul etmeyişim.

bugun hava iyi
dısarı cıkcam simdi
bosuna özür dileme ey yazar
kabul etmicem hiçbirini
sonum ya uçurulmak
ya da kafa izni.
devamını gör...
713.
şiirlerimi kolay kolay paylaşmam ama acemi dönemlerinden bir tanesini kafa sözlüğe armağan ediyorum.

bir damla gözyaşı ektim geceye
yalnız kaldırımlar filizlendi
sarhoş sokak lambaları aydınlattı sensizliği
ay hırsız oldu güneş polis
gökyüzü sevdi maviyi
geceden daha karanlık
siyahtan daha koyu bir mavi
aydınlatamadı yine yeryüzünü
devamını gör...
714.
ekonomi olmuş faso fiso
herkes kaçmak ister yurtdışı
depremi, yangını, mültecisi piyango
bana ne lan ben atarım çayımı
devamını gör...
715.
1) önümde yarım bıraktığım bir şiir,
masada asla yarım birakmadiğim birkaç şişe
ve dışarıda zaten hiç başlamadiğim bir hayat..
2) önümdeki son bardağı yavaşça içiyorum bitmesin diye
ama o bitmek için çırpınıyor
zihnindeki son hayali sabitliyorum kafama
ama boşuna
ben geceyi arzuluyorum
gece, sabah olmak istiyor.
3) korkuyorum, kumdan yaptığım kaleler yıkılacak diye
ani bir ayak sesiyle başlayan bir hengame
herşeyi mahvedecek diye
korkuyorum fısıltılardan hiçbir şeyden korkmadiğim kadar
sesleri kulaklarıma yuva yapmış,
düşünceleri zihnime yuva yapmış,
lambaları hiç sönmeyen, gözleri hiç kapanmayan, uyanık bakişli bu insan sürüsünden.
korkuyorum bütün kurtarıcılardan
beni de kurtaracaklar diye,
kör edici ışıklarına beni çekip
altın kafese tikacaklar diye
devamını gör...
716.
şiirimin adı sen bir fransız olamazsın.

fransızca öğrenmeyi öğrenmeye çalışıyorum
aslında daha önceden biliyodum
da işte konjonktür el vermedi unuttuk gitti öyle
zamirler hatırımda hala
je tu il elle nous vouz illes elles
ill elle ve illes illes aynı okunur il ve el diye
jö sui lahmacun
bilmeyen cahiller için
je suis lahmacun diye yazılır
e ismimi de söylebiliyomuşum, sevindim
senin ismini söylemeye çalışıcam şimdi
ama içimden
(salata, dümdüz bi isim)

dümdüz bi ismin olduğu için
isminde r harfi olmadığı için
fransızca telaffuzdaki
yumuşak g'nin tadını alamayacağın için
-möğkğödi çarşamba demektir-
o hırıltıyı hissedemeyeceğin için boğazının derinliklerinde
fransız olamazsın sen
hiç uğraşma

mesela ne bileyim ingiliz olabilirsin belki
isminde r harfi olmadığı için
has ingiliz de olamazsın sen gerçi
belki amerikalı olursun
bi şansını dene derim.
devamını gör...
717.
kör bir vakit, saat bilmem.
haybeye geçen günlerden
tarihte unutulmuş.
uyandım gecenin sabahına
vakit mi ? kör bir vakit.

karanlığın içerisinde kulaç attım.
sanki bir hiçlikte boşluktayım.
kapladı zihnimi ve bedenimi yokluk hissi
içimde korkudan ziyade bir huzur.
dans ediyorum karanlığın içerisinde.

boşluktayım, yüzüyorum.
ne bir çırpınış ne de bir boğulma.
kendimi karanlığın sularına bırakıyorum.
ne bir yabancılık ne bir aidiyetsizlik
kendimi ilk defa evimde hissediyorum.
evim mi ? boşluktayım.
devamını gör...
718.
bir parça huzur aradm sarı bahçelerde
daldan bir yaprak düştü avucuma;
mevsim sonbahardı
dökülen bir şeyler elbet olacaktı.
devamını gör...
719.
şiir başlı başına bir sıkıcılık abidesiyken bir de bunu kafasözlük yazarlarından okuyunca varolduğu güne lanet ediyorsunuz. ama geçmiş olsun.
devamını gör...
720.
şiirimin adı cevizlibağ durağında metrobüs beklerken yer kapmak için birbirini iten insanların yamyamlığını bir kuzey avrupalı soğukluyla seyreden sol yanımdaki kız.

sen ki betonların arasında bir gül gibi
sen ki medeniyetsizlik deryasında bir inci gibiydin
senin ne hakkın vardı benim
ülkeye dair umutlarımı artırmada.

en büyük zaafım medeniyettir
görünce dayanamıyorum hemen girerim muhabbete
'beylikdüzü yönü burası mı dedim
evet dedin
bildiğimi bildiğini biliyorum dedim
ne diyo bu mal gülüşü attın bana
neyse dedim
arkadakine bincem o boş olabilir dedi
hayret ettim
var dedim bunda bi hinlik çünkü konuşmaması gerekirdi
vardır allahın bi bildiği dedim vardır.

ayakta giderken birdenbire
ansızın hiç beklenmedik bi şekilde
suddenly
çantaya atıp elini
su ve o mereti çıkardın ya
hay dedim
hay dedim
hay dedim!
allahım ne yaptım ben sana?
kuran mı yırttım, cami duvarına mı işedim
bir şeyler yapmış olabilirim ama lafın gelişi hani yani bu kadar da değil
peki sen neden bana bu kötülüğü yapıyorsun

biraz uzaklaştım korka korka
aramıza soktum bir bebek arabalı teyzeyi
tutundum kapının demirine
bakma bana elinde o meretle
kaçacağım yoksa koşarak
lanet olası prozac..
devamını gör...

bu başlığa tanım girmek için olabilirsiniz.

zaten üye iseniz giriş yapabilirsiniz.

"normal sözlük yazarlarının şiirleri" ile benzer başlıklar

normal sözlük'ü kullanarak 3. parti dahil tarayıcı çerezlerinin kullanımına izin vermektesiniz. Daha detaylı bilgi için çerez ve gizlilik politikamıza bakabilirsiniz.

online yazar listesini görmek için lütfen giriş yapın.
zaman tüneli köftehor rehberi portakal normal radyo kütüphane kulüpler renk modu online yazarlar puan tablosu yönetim kadrosu istatistikler iletişim