tavuk pilav.. ne yaparsak yapalım evde asla o tadı alamadığımız efsane lezzettir. sokakta, sahilde bir köşeye kıvrılıp son derece konforsuz yediğimiz bir yemek nasıl bu kadar büyüleyebilir anlamak mümkün değildir.

kafa sözlükte futbol konuşuluyor. konuşanlar aklı başında kelam ettiği ve aklı selimden uzaklaşmadığı için sadece gözünüze batmıyor. yeri geliyor bende yazıyorum. bu tarz efsaneler yaratıp sonra kendimizi inandırmayalım derim. ön planda değil derseniz daha doğru bir saptama yapmış olursunuz. efendi efendi maç analizi yapan arkadaşlarımızı yok saymanıza izin vermiyorum efendim... daim olsunlar zira güzel güzel yazıp, birbirlerini kırmadan düşüncelerini dile getiriyorlar.

bir eğitimcinin ne kadar “eğitimsiz” olduğunun kanıtı. sonuçta bunlar daha çocuk birbirlerini ailelerinin mesleği üzerinden bile ayrıştırabilirler veya en kötüsü o çocuğun babası ya da annesi ölmüş olabilir. bu onun için nasıl bir acı farkında mısınız? umarım öğretmenler bu soruyu sormayı bırakır.

eksikliğini hissetmediğim başlığı görene kadar aklıma gelmeyen konu.

tanım isteyen mod arkadaşı kırmayayım

tanım; futbol,22 milyonerin top peşinde koştuğu milyonlarca fakirin de onları izlediği bir spor dalı.

bir kelimeyi kullandığı için insanları cahil ilan eden yazarımızın açtığı başlıktır. cahillik bilmemek değildir, öğrenmeyi reddetmektir.

''efendim, hikâye bu ya, adamın birinin günahlarıyla sevabları eşit gelmiş. melekler de cennet ile cehennem arasında kendisini muhayyer (serbest) bırakmışlar:
''beğen, beğendiğine gir!'' demişler.
''önce bir göreyim hele!'' demiş bizimki ve cehennemin kapısından dalıvermiş içeri. pis bir koku, yoğun bir buharın yükseldiği yan yana kuyular. her birinin başında bir zebânî; elinde bir uzun kürek, gezinmede. kim kuyudan başını çıkarırsa ''küüüt!'' indiriyor kafasına küreği; herif ''cumburlop!'' geri. bizimki gördüklerine biraz bozulur gibi oluyor ve;
''yok beğenmedim, bir de öbür tarafı gezelim!'' deyip geri dönüyor. tam o sırada bir kuyu görüyor ki başında ne bekçi, ne zebâni, ne kürek... arada sırada bir baş çukurdan dışarı uzanıyor, sonra geri giriyor. merakından soruyor:
''bu kuyuda neden zebâni yok?!''
''haa'' diyor rehber melek kendisine: ''bu çukurların her birisi bir millete aittir. şu gördüğün büyük çukur ingilizler içindir. meselâ, şu köşedeki alev yükselen kısım amerika'ya ayrılmış, şu filancaların, şu falancaların. o gördüğün zebânisiz çukur da türklerin çukuru.''
''peki ama neden zebâni yok?!''
''orada zebâni istihdâmı israf oluyor. çünkü ne zaman oradan biri dışarı çıkmak istese, alttakiler onu geri çekiyorlar.'' (dört güzeller toprak, su, hava, ateş - iskender pala)

günaydın dostlar.

bağımlısı olunmasa, arada arada sırf yeşillik olsun diye saplanılan melankoliyi, yapacak başka iş bulamayanların devamlı hale getirmesidir.

bile bile bir yanlışı savunan. bir de üstüne bunu marifetmiş gibi anlatan kişilere karşı duyduğum histir.

eylül ayının 6. sı olduğum liste.
üyesi olduğum kankacılık müessesi sağ olsun, desteklerini bir an olsun esirgemediler.

bu gurur hepimizin kankalarım, durmak yok şişirmeye devam.

"seni seviyorum. " kelimesi benim için hiçbir şey ifade etmiyor.
sevgi hissettirilen bir ögedir.

hanımefendi ve nahif çizgisini konuşması ve davranışları ile gösteren kadınlar ruhu asil insanlardır.

vişneciğimin yanındayız o zaman.* çekim çok estetik değil ama kendileri çok tatlışlar, o yüzden sorun olmaz umarım. *

(bilgisayarımın ekranı, orjinal halini bulamadım, idare edin gari)

ilişki, başarı dilenmesi gereken işlerin en başında gelir. çünkü insan, uğraşılması gereken en zor canlıdır. bundan dolayı bu ciddiyeti sağlamak da son derece mühimdir. kişilerin sınırını belirler.

haydi gazamız mübarek ola demektir.
cümleten başarılar dostlar.



rahatsız ukdesi

yönetmenin filmlerine aşina olanlar için kamera kullanımı pek şaşırtmıyor aslında, keza kırmızı rengin film boyunca yoğun olarak kullanılması gaspar noe filmi olduğunu doğruluyor. tersten akan hikaye, altta verilmek istenen mesajlar, renkler, müzikler, kamera hareketliliği filmin başlarda çok daha yorucu olmasına sebep oluyor. zaten müthiş bir aksiyonla başlayıp çok sakin bir şekilde filmin bittiğini görüyoruz. ters akış sebebiyle maalesef filmde bazı şeyleri yakalamam uzun sürdü, bittikten sonra eleştirilere göz atınca bazı şeyler ancak kafamda oluştu. aşırı rahatsız edici sahneleri olduğu söylenen ama bu rahatsız ediciliği bu kadar hissedebileceğimi asla tahmin etmediğim bir filmdi. başlangıç sahnesi cehennem tasvirine aşırı uyuyor, başka bir açıklama olamaz dedim (ayrıca homofobisi olmayan beni bile aşırı itmiştir), kamera ne zaman geri saracak merakla bekledim ruhum daraldı ve bazı sahnelerde bakmak istemedim. tecavüz sahnesinde ise filmin içine girip adamı öldürecek kadar öfkelendim. kadının o çaresizliğini görmek, haberlerde duyduğum bu tarz tecavüz olaylarına nasıl bu kadar soğukkanlı yaklaşabildiğimi sorgulattı bana. eleştirilerin tam aksi gaspar noe tam da izleyiciye hissettirmesi gerekenler yüzünden bu kadar uzun ve sahici bir sahneyi filme yerleştirdi. avrupa filmlerinin kendine has ilişki dinamiklerinin dışında, noe’nin filmlerde kullanmayı sevdiği (enter the void örneği) psikanaliz ile ilgili önemli kavramları da ufak ufak yakalıyoruz filmde. monica belluci’den daha uygun bir kadın karakter olamazdı bence, güzelliğine vurgu yapılması sebebiyle, ayrıca vincent cassella uyumları (sanırım gerçekte de evliler o dönemde) şahane. pierrin naifliği temsili, tenya karakterinin iğrençliği, her karakter aşırı yerinde olmuş. filmde tek kusur bulunmuyor. gaspar noe tüm olumsuzluk eleştirilerin çok dışında deli-dahi bir yönetmen, ve insan olmanın ne demek olduğunu çoktan çözmüş ve apaçık şekilde bize gösteriyor.

murat menteş'in şeyhin beni ışınla şiirinde geçen dizedir. kaan boşnak yorumu kesinlikle dinlenmeye değerdir.
şeyhim beni 70’lere ışınla,
3 milyar saniyem bitmeden önce
sonsuzluğu bükeyim, kalan ömrümce.
tasavvuf strese iyi geliyor bence.

bir fırt ab-ı hayat versene şeyhim
dindirsin faniliğin hararetini.
bitsin mutat prova, deney, tatbikat;
ecel formalitesi, azap rutini.

şeyhim nedir bütün bu illüzyonlar seraplar?
aşk üçgeni, meşk dairesi, kudret karesi,
zeval kulvarındaki zırhlı araçlar?
şimdi yani tam şu an kaderde ne var?

şeyhim adım kara listede, aha!
görünmüyor hicret rotasındaki vaha
açamam, açamazsın, açılmaz şeyhim,
sıfırın ortasına bir delik daha.

şeyhim 14 milyar yıl ne çabuk geçti
yaş kırk oldu kırklara karışamadım
ben defterden sildim ölümsüzlüğü
şeyhim kainata alışamadım.

öğlenin on birine doğru üç arkadaşın üçünde de hayır kalmamıştı.

orhan kemal- bereketli topraklar üzerinde.

bademli, hindistan cevizli ya da fındıklı çeşitleri bulunan, şekerli, minnoş görüntülü hamur işi. kökeni fransa'ya dayanır.


yapılışı da, ortaya çıkan ürünü de mükemmel olan bu tatlı; çayın yanında, kahvenin yanında çok güzel gidiyor. geçirdiğimiz şu zorlu günlerinde size zamanı değerlendirmek için bahane olabilir sanırım.

aynı zamanda kendini içinde bulunduğu durumdan kurtarmak adına hiçbir girişimde bulunmayan tiptir. bu tip insanlar olumsuz duygulardan beslenirler. sürekli diğer insanları kendi başlarına gelen olumsuzluklar yüzünden suçlamakla kalmazlar; küçümseme, saldırganlık, hoşgörüsüzlük ve hatta şiddet içeren tutumlar da takınırlar.

tamam paşam, sen ölçütleri yaz kadınlar ona göre giysin bundan sonra. önemli olan senin mutluluğun ne de olsa.