yıllar yıllar önce twitter isimli leş mecrada, paylaşımına beğeni alıp tanınmak ve takipçi elde etmek için, tenasül uzvuna dev bir salatalık sokanı görmüştüm. o gün bıraktım twitter kullanmayı. o gün nefret ettim insanoğlundan.

sadece erkeklere has bir özellik değildir. kendi hemcinsine psikolojik şiddet ve sözel şiddet uygulayıp; bazı özel günlerde, sempozyumlarda vb. şiddeti kınadığını, şiddete karşı olduğunu vb. dile getiren kadınlar hatta kadın akademisyenler gördüm. kadınlar kendi aralarında bu şiddet sorununu çözemedikleri için erkeklerin kadınlara yaklaşımı hakkında çok bir şey söylemek istemiyorum.

aşk yasaklandı artık halka açık yerlerde
el tutmak yol açıyor diye hesapsız
susmalara kaldırdık tüm tutuşmaları
yasak kelime oyunu yapmak
yalan söylemek mecburi ve serbest ayyuka çıkmak
artık yağmur sonraları toprak kokmak yok
tomurcuklanmak günah
ve bir insan gözü yüzünden 100 gün ardarda uyumamak
kimse ölmesin diye
kimsenin aklında her sevdalı verdiği sözü geri alacak
güneşi ayı ve hatta hiç bir tabiat olayı
şahit gösterilmeyecek hiç bir sevdaya
ne deniyorsa onu atacak kalp
ve süresi24 saate çıkarılacak meskun mahallerde ağlamanın.

sıradan birine bira satması muhtemeldir. biranın tarihi 8000 yıl öncesine dayanıyor.

sözlüğün yapay zeka şiir botudur. bol bol kopyalayıp yapıştıran yazarımızdır.

ekşi'nin mizojinist trollerinin buraya da damladığını gösteren başlık.

insanlar geçmişte yaşadığı şeyleri düşünüp, anıların içinde kaybolur. ve tekrardan yaşayabilmek için geçmişe özlem duyar. geçmişe geri gitmek ister. yu-yi, işte bu hatırladığımız anılardaki duyguları aynı yoğunlukta yaşama isteğidir.

ismi hatırlanmayan veya söylenmek istenmeyen küçük ve önemsiz şeyi anlatmak için kullanılan sözcük.

madem sözlüğümüzde açıkça bok yazılabiliyor neden bu müthiş sözü kazandırmayalım?
efenim huylu huyundan vazgeçmez gibi bir anlamı vardır aslında. sadece bu biraz daha hard laf. çevremizde köpeksi insanlar vardır ve bunlar asla iflah olmazlar. değiştim dediklerine aldanmamak, tetikte olmak gerek. çünkü bok yemekten vazgeçmeyeceklerdir.

oldum olası oyun kelimesinden çok haz almışımdır.
küçüklüğümde aklınıza gelebilecek her türlü oyunu oynamış olabilirim.
şimdiler de ise küçüklüğümden çok farklı oyunlar oynuyorum.

her oyun kendine ait bir dünya kurar. o dünya sizi yaşamın sıkıntılardan bir süre uzak tutar. oyuna bu şekilde bakarsak eğer oyun oynamanın bir nevi meditasyon olduğunu görürüz. fiziksel olarak oynanan oyunlarda bunu daha güçlü hissederiz.

mesela ben, saykodelik ya da etnik müzik eşliğinde içimden geldiği gibi dans edip oynamayı severim. bu benim için mükemmel bir meditasyondur.

yukarıda söylediğim oyun, benim tek başıma yaptığım bir oyun oynama şeklidir.

insanlar ile ilişkilerim sırasında da oynadığım bir oyun vardır efendim. bu oyunun ismi ne kadar gizemli kalabilirsin?

evren başlı başına bir gizem ise ben neden gizemli olmayayım. bana göre gizemi kalmayan her şey bir şekilde bitmeye mahkumdur. bence ilişkilerde katlanmaya çalışmak da bir bitiştir.

efendim bu oyunu nasıl oynuyorum ondan da birazcık bahsetmek istiyorum.
genelde karşımdaki insanın bir şekilde konuşmasını sağlarım. bunu nasıl yaparım onun ilgi alanlarını öğrenirim önce. ve muhabbeti bir şekilde onun ilgi alanlarına çeviririm. öncelikle o kişiden çok şey öğrenmeliyim. bitmek bilmez bir merak vardır bende. onun fikirlerini, düşünceleri resmen sömürmeliyim.

bu oyun bana iki şey kazandırır.

birincisi az konuşup karşımdaki insanı çok konuşturarak ondan bir şeyler kaparım. ikincisi ise kendim hakkında bilgi vermekten uzaklaşmış olurum. tabiki bir konu hakkındaki düşüncelerimi tüm ayrıntısına kadar anlatırım. lakin kişisel hayatımı öyle kolay kolay anlatmam. bir şekilde gizemli kalmalıdır hayatım. arkadaşlarımdan şu lafı çok duyarım. seninle o kadar zamandır tanışıyoruz, o kadar uzun konuşmalarımız oldu. ama hakkında bilgi sahibi değilim.

bir de şu var efendim. benim özel hayatım çok mühim değil. önemli olan fikirlerim düşüncelerim değil midir?

yağı kuru öksürük ve bronşite, astım hastalarına iyi gelen bitki. rahmetli babannem her sabah aç karnına bir çay kaşığı içerdi tabi zorla banada içirirdi. o zamanlardan alışkanlık kalmış olmasından sebep aklıma geldikçe bende hâla içerim.

petrus van schendel

ulu şah anlamına gelen farsça kökenli bir hükümdarlık unvanıdır.

(bkz: şah)

15. yüzyılda devlet-i aliyye'nin başına geçen 2. murad han'dan itibaren osmanlı hanedanı mensubu hükümdarlara verilen unvanlarından birisi olmuştur.

bir de bu isimle sibelcan parçası mevcut, ama konumuz bu değil *

demek ki ben türkiye'nin en fakir insanı bile değilim.

almancı dayı söylemiş bir de muhahaha lan şunları ülke girişinde pusuya yatıp dövelim valla yeter bizimle kafa buldukları.

bazı coğrafyalarda zaruri olan eylemdir.*

(bkz: andromeda galaksisinde sıradan bir gün)

bmi 31 küsür, gözlüklü değilim, asosyal değilim ama sosyal de değilim.

isteyen istediğini yapar, giyer ve bunların hepsi kişinin kendi tercihidir sayın yazar.

bugün herkese çiçek vereceğiz, bugün hiç durmadan ağaç dikeceğiz, bugün herkese selam vereceğiz diye bir mizah anlayışı olmadığına göre bunun neresi mizah oluyor? ruh hali bozuk toplumlarda, eşitsizliğin olduğu yerlerde arınma gecelerine heves artar. yeni türkiye'nin eskisinden en önemli farkı sosyal medya sayesinde eşitsizliğin gözümüzün içine sokuluyor oluşu.

ah şu düzene giremeyen yaşamım ve belirsizliğin keşmekeşliğinde sürüklenen ruhum. bütün hücrelerimin psikolojisi kanıksadı artık bu durumu. dar bir kalıp içerisinde uykulu gözlerle acısını arada unuttuğun yaşamı sürmeye çalışmak kendini hiçbir zaman yakalayamayacağın manasına mı geliyor? sahi ben kimim? ben neredeyim?
dehlizlerinden anıların ve yaşamların aktığı ruhum, çok mu yükleniyorum yoksa sana?
bir şeylerin çatırtısı geliyor tok bir sesle yankılanan ruhumdan ama şifası da gene orada bir yerlerdedir diye umut denizine yelken açıyorum.
artık huzurun kollarına itilmek istiyor bu benlik. bu ağlak mevsimler hangi rüzgarla gökyüzünde nokta halini alacak… sabırsızlıkla bekliyorum…