başka bir şehirde yeni bir hayata başlamak

şehrin kesmeyeceği eylem. başka ülke lazım bana. şöyle lafı doğru anlayan, aklı başında insanların bol olduğu...

ne kadar erken uygulanırsa o kadar çabuk adapte olunacak eylem, karar.

(bkz: ağaç yaşken eğilir)

yok be öyle zannedildigi gibi kolay ve mükemmel olan bir durum degil.
yeni bir hayat için yeni bir şehre değil yeni bir kişiliğe ihtiyac vardır.
başka bir şehirde bile olsan yatağa girdiğin ilk an ağlamaya başlıyorsun.

bence mükemmel olan durumdur ne zaman evimden içeri girsem sakin dingin tanıdık bir ortam karşılar beni aile ile yaşanılan evdeki gibi gürültülü ve kendinle baş başa kalmayacağını bir ortam değil bu yüzden severim tek başıma evde yaşamayı ha zorlukları yok mu elbette var ama kesinlikle o zorluklar bile tatlı geliyor insana o huzurlu ortamda.

9 kere yaptığımdır. pişman değilim. her şehir farklı hikaye.

görünen köy. bakalım bu hayat ne kadar sıkıcı göreceğimdir.

bi kitapta yazıyordu "denizler ötesine giden kişi yalnızca iklimi değiştirmiş olur, aklını değil." aynen öyle

(bkz: memur çocuğu olmak)

aile evinden ayrıldıktan sonra, kendi başıma olduğum 2. ülke, 4. şehrimdeyim. yakında 3. ülke 5. şehir olacak. zor ama eşsiz bir tecrübe.

başka bir şehirde miyim? teknik olarak evet ama aileme yarım saat uzaklıktayım. yeni bir hayata başladım mı? yeni olan birçok şey var ama hayır. zor mu? evet. kolay mı? evet. burayı seviyor muyum? biraz. eski evimi seviyor muydum? biraz.

eğer her şey bu sefer yolunda giderse önümüzdeki bir yıl içinde radikal bir kararla içinde bulunacağım eylem olacaktır. tüm yaşanmışlıkları, tüm kötü anıları ardımda bırakmak hayali bile inanılmaz motive ediyor şu anda. geriye bir tek aynı yolu yürürken tutabileceğim sıcak bir el kalıyor. onu da cosmos'un yaşamı oluştururken kullandığı ihtimallere ve olasılıklara bırakıyorum.

aşırı istediğim. ama gerçekten tüm ruhsal yüklerimden kurtularak, gereksiz insanlardan uzaklaşarak yeni bir ben olarak yapmak istiyorum. her şey güzel olacak diyemiyorum kendime, güzel olmuyor çünkü ama gereksiz şeylerden kurtulursam belki olur ya. yoruldum çünkü; anlatamaktan, yargılanmaktan ya da sıkmaktan korkmaktan, yalandan gülmekten yoruldum. belki kendimden kaçmayı da bırakırım bu olursa. zaten en çok bu yoruyor. bir şeylere bağımlı olmamın, sürekli uğraşacak bir şey aramamın nedeni de bu muhtemelen.

fazla ütopik bir hayal olduğunu biliyorum, insan en çok kendine uzak kalıyor çünkü. nasıl yanındaki insanın değeri uzaklaşınca anlaşılıyorsa insan ruhunun değerini de ona ağır bir yük gibi gelmeye başlayınca anlıyor. ölmedim yaşın kaç da bu kadar drama yapıyorsun diyebilirsiniz ama küçük olmak yorulamayacağım anlamına gelmiyor değil mi?

istediğim ama kolay kolay yapamayacağım bişey.

yapmak istediğim şey
artık bulunduğum yer bana hitap etmiyor çekip gitmenin vakti geldi de geçiyor ah şu fiyatlar biraz makul olsa

herkes yapmak ister. mevzu paradır taşınmak değil.
paran oldu mu taşınırsın hemen koliler bilmem neler falan. herkes şey der ya şimdi kim taşıncak nasıl olucak firma bulucaz da eşyaları ayarliycaz da yerleştiricez de.
arkadaşlar 3 senedir para mevzuları yüzünden taşınamadım ve kiralar git gide artıyor olsa para eşyaları mı dert ederim diyorum.
keşke herkes istedigi yere taşınsa.
neye elimi atsam yine boşa çıkıyor.
yine taşınamadık iyi mi?
evi bırakıp kaçmama gerçekten ramak kaldı.
çıldırıcam bi gün ve s*ktir olup gidicem.
ve bu çok yakın..
artık çok daha yakın.

hiç umduğun gibi olmuyor inan ki. o yüzden yerinde rahatsan kıpırdama. bir kaç şehir değiştirmiş biri olarak veriyorum sana bu tavsiyeyi.

bazen gerçekten en temel ihtiyaç olabiliyor. mesela tam da şu an!

bu bir süredir aklımda. bakalım.

çok yakın zamanda olacağına inandığım bir şey

bulunduğumuz şehirde hayatımızı idame edebilsek oda yetecek.