insanların sanata ihtiyaç duymalarının sebebi

arınma ve dışavurum.

kendilerine kendilerini anlatma isteğindendir.

psikanaliz, bireyi katmanlara ayırmaktadır. dış etkenler sebebiyle (toplumsal kurallar, ahlaki değerler...) olmak durumunda kaldığı ve dış dünyaya yansıttığı "ben" bir de içerideki temel istekler; "içgüdüler" -ki çoğu yaşadıgımız toplum kurallarının dışındadır.

birey olarak bizler bu iki farklı "ben"i bir noktada buluşturmaya çalışırız ancak çoğu zaman içerideki istekleri bastırırız. işte sanat, o gizli istekleri dışa yansıtmanın yollarından biridir.

bu konu ile ilgili otto rank in sanat ve sanatçı tanımlamaları bulunuyor;

en basit şekilde söylemek gerekirse kendini ifade etme isteği. insanlar, tarihin ilk çağlarından itibaren önce mağara duvarlarına, daha sonra kağıtlara ve tuvallere fikirlerini ve iç dünyalarını dökerek kendilerini ifade etmişlerdir. çünkü insan yaşamak için kendini dışavurmak zorundadır

ölümsüz olma kırıntısı.

ölürdük sanat olmasa. şarkılar olmasa boş boş duvara baka baka delirirdik. yazmayacaksın da ama. öyle boş boş turuncu duvarlarına bakacaksın. onlar sana bakacak. sonra yatacaksın. hayal filan da yok. o da biraz sanatı çağrıştırıyor.
delirirdik. ulen fena olmazdı sanki.

insanlardan uzaklaşma isteği sanata ve hayvanlara yönlendiriyor. ikisi de huzur veriyor...

unutulmama isteği.

ilk sanatsal anlamda verilen eserler; genellikle maske ve mağara çizimleridir. bunun sebebi birincisi avcılık içgüdüsü, ikincisi kalıcı olmak.

her şeyde olduğu gibi sanat alanında da büyük evrimler olmuştur. dil, din, ırk, coğrafya ve insan etmeni sanatın bizzat kendisidir aslında. estetik bir bakış açısı getirmek, hayallerin ötesine dokunmak ve insandaki bazı hisleri tekrar tekrar yaşatmak için sanata ihtiyacımız var. nasıl ölümsüz oluruz? birincisi devrim niteliğinde icatlar yaparak, ikincisi de kalıcı bir eser sunmak.

özgürlük ve özümüzün gürlüğü için. hiç fark ettiniz mi? o kadar çok bastırdığımız duygu ve düşüncelerimiz var ki. oysa ki, ruhumuzun doğası özgür olmaktır ve kendini spontane ifade etmesidir. sanat, insana, ruhunu, özgür, spontane ve ruhun tüm o kendine özgü coşku ve yaşam sevinci ile ifade etmesine olanak tanır. sanat, insana, tüm yaşanmışlıklarıni ve yaşanmamışlıklarını ruhunun en derin, coşkulu ve ilham verici yanları ile ortaya koyarak rahatlamasına yardımcı olur.

öldüğünde, bir zamanlar yaşadık lan bizi hatırlayın diyebilmektir.

(bkz: hayatın sıkıcı olması)

sanattan anlıyorum diyebilme isteği.

sanat ölümsüzlük içindir.

gerçeklerden kaçmak veya hayata zevk katmak, iyi hissetmek, takıntı... her şey olabilir. iyi ki var.

çünkü dünya mükemmel bir yer değil demiş tarkovski üstadımız

var olanı tanımlama ya da somutlaştırma isteği..

bedenimizden taşan ruhu bi yere aktarmak zorundaydık.

bazen duygularınızı kelimelere dökemezsiniz ...

algılanan varoluşsal yoğunluğu yorumlayan yaratıcı düşünce gücü sanatı icad etti ve insan beyni bu şeyi arıyor ya da ihtiyaç duyumsuyor. ihtiyaçlar yorumlanabilir şeyler, yine aynı yaratıcı düşünce gücü ile. sanat, tam olarak tanımlanan sanat şekliyle herkesin ihtiyaç listesinde bulunmayabilir. yaşam bir insan olsaydı genelleyici tutumları gülünç bulurdu. sanat insanlık için vardır. ama insanlar sanatı ne yapacaklarını bilemeyebilirler. tekerlek bir sanat ürünü değildir. tekerlek insanlığın bir kazanımıdır. insan siyaset felsefesi yoluyla tekerleğin insanlığı bozduğunu keşfedebilir. ya da bazı insanlar için tekerlek gerekli olmayabilir. yaşamı diyalektik işlem yaparak sürdürmek ortak anlamlar yaratmamıza yardımcı olur. yoksa her kültür kendi yaşam koşullarının hüküm sürdüğü ayrı ayrı gezegenlerde ya da gökadalarda varlığını sürdürebilirdi. böyle olmayışının anlamı olmalı.