tanrının acımasız olma ihtimali

nasıl ki doğa iyi, kötü, kızgın ya da mutlu değilse yaratıcının da aynı şekilde umurunda değiliz bence.

t: soru işareti koymaya bile üşenilmiş, soru şeklindeki başlık.

n'olur sorunsalı diye düzeltmeyin. tanrı'nın acımasız olma ihtimali bile olur.

bunu git de tanrıya sor yeğen.

tanrı da allah da yoktur. adamın biri yıllardır destursuz olarak berbat bir ses sistemiyle evime dalıp bağıra çağıra olduğunu iddia ediyor. bunu bir de günde beş defa yapıyor. ama hiç mi hiç kanıtı yok.

bu şartlar dahilinde oksimoron başlıktır.

bir soru cümlesi.

değildir. kutsal kitaplarda hem sonsuz merhamet sahibi olduğu, hem de sonsuz kahredici olduğundan bahsedilir. çelişki gibi görünen bu açıklamalar aslında sistemin belli kurallar dahilinde oluşturulup oluşturulmadığını insana sorgulatır.

her şeyden önce insan akıl, zeka ve inisiyatif sahibidir. bu yetenekleri sayesinde insan, oluşturulmuş kurallar içerisinde yaşar. yaptığı her hamlenin, her hareketinin sistemde bir karşılığı vardır ve sistem bu hareketin karşılığını insana yaşatır. peki nedir bu kurallar? binlerce kuralın hepsini buraya yazamadım fakat bir fikir vermesi açısından özetin özeti:

- masaya güçlü bir tokat vurursanız vurduğunuz şiddete bağlı olarak elinizde acı hissedersiniz. (etki-tepki)

- gezegenin üzerinde yaşamak zorundasınız. havada duramazsınız. (yer çekimi)

fakat kafayı biraz çalıştırıp -bu kuşlar nasıl uçuyor- diye sorarsanız atmosferdeki hava akımını lehinize çevirebilirsiniz. hava akımı olmadığı zamanlarda ise akımı sizin oluşturacağınız bir sistem geliştirirseniz uzaya çıkmak için bile ilham alırsınız.

- iyi varsa kötü de olmalıdır. birbirlerinin değeri diğeri olmadan anlaşılamaz. (zıtlık)

- her şey çifttir. çift olmak zorundadır. (ikilik, artı - eksi)

- akıl akıldan üstündür. bir başka zekadan bambaşka fikirler çıkabilir. benjamin franklin buna iyi bir örnektir.

- faizi düşürürseniz döviz değeri artar. faizi artırırsanız döviz değeri düşer.

gibi gibi.

yani yaptıklarımızın karşılığını alırken kuralları eleştirmek bana pek mantıklı gelmiyor. çünkü insan ne yaşıyorsa kendi seçiminin sonucunu yaşıyor. istisnai örnekler de var elbette. fakat sağlık olduğu sürece her şey değişebilir.

sağı solu, orayı burayı suçlamak yerine kendimize bir baksak her şey çok daha farklı olacak ama yine insan ürünü oluşturulan sistemler gereği bireysel öz eleştiriler bir yere kadar. bunun toplumsal bir seviyede olması lazım.

eğer varsa acımasız değil kayıtsızdır. acımak beşere has bir özelliktir.

insan tanrıyı üstten bakarak değerlendirecek kadar kibirli hale gelmiştir siz kendi idrakine göre alaycı tanımlar yapıyorsunuz da size bu kafayi veren kim? sinan canan diyor ki insan bildiği bir şey hakkında şu soruyu sormalı nereden biliyorum? ateistler tanrı hakkındaki düşüncelerine bu soruyu sormalı nereden biliyorum?

olmayan şeye insani vasıf yüklemek bu.
acımasız olan insanın ta kendisidir, bu soru da * suçu başkasına yüklemektir.

bu neye inandığınıza göre değişir?
mesela benim hayatımda başıma çok kötü birsey gelecek iken ucundan,kıyısından ,köşesinden döndüğüm o kadar çok olay oldu ki.hepsi hayra döndü. halbuki o an çok kötü gibi gelmişti. yıllar geçtikçe hakkımda hayırlısı olduğuna kanaat getirdim daha doğrusu bunu gördüm.
kader kavramının ne olduğunu da mantığimiz çerçevesinde anlamaliyiz.beynimizde konumlandirmaliyiz.
ben çocuklara yapılan zulüm ,masum insanlara yapılan zulüm,hayvanlara yapılan eziyet ve bu masum varlıkların ölümü ile ilgili tanrıyı acımasız buluyorum.inanıyorum varlığına ve sorguluyorum. bazen vazgeçme eşiğine geliyorum o duruma gelmemek için bunları düşünmemeye ve kötü haberler izlememeye çalışıyorum. nitekim televizyon izlemiyorum.
birisi bana çocuk ve bebeklerin neden acı çektiği ve öldüğü ile ilgili durumu şöyle açıklamıştı :
"o çocuk ölmeseydi ileride belki çok kötü bir insan olup insanları öldürecekti. "
bana saçma geliyor.olamaz.
bu melek varlıklar eziyeti ,o anlik da olsa acı çekmeyi haketmiyorlar.
afrika 'daki çocuklar sırf orada dogduklari için ,sırf görüp de şükür edelim diye her gün ölümle pençeleşip acı çekmemeliler.
tanrı buna engel olmalı. engel olursa mantıklı beyinler tarafından daha çok sevilir.

ben acımasız ve merhametsiz olduğunu düşünüyorum.

merhametinin delili;

"o size, kendisinden istediğiniz her şeyi verdi. öyle ki, eğer allah’ın nimetlerini tek tek saymaya kalksanız, imkânı yok, onları toplu halde bile sayamazsınız. gerçekten insan çok zâlimdir, çok nankördür."

(ibrahim 34)

hep başımıza bir şeyler geliyor, ben çok kötüyüm, berbatım, mutsuzum, ölüyorum, bitiyorum diyenlere;

"insanlar, denenip sınavdan geçirilmeden, 'iman ettik' demekle bırakılacaklarını mı sanıyorlar? andolsun ki biz, onlardan öncekileri de sınamıştık. allah, elbette doğru olanları ortaya çıkaracaktır; kezâ o, yalancıları da mutlaka ortaya çıkaracaktır.

(ankebut 2-3)

bu da allah'ın neden bir toplumu rahata erdirmediğine;

kişinin önünde ve arkasında allah’ın emriyle onu kayıt ve koruma altına alan takipçiler vardır. bir toplum kendisindekini değiştirmedikçe allah onlarda bulunanı değiştirmez. allah herhangi bir toplumun başına bir kötülük gelmesini diledi mi, artık onun geri çevrilmesi mümkün değildir. onların allah’tan başka yardımcıları da bulunmaz.

(rad 11)

kanıt olsun.

acımasızlığı yoktan var eden varlık acımasız olabilir mi? acımasızlık kavramının öncesinde de var olduğundan, tanrı için bunu söyleyemeyiz. tanrı için iyi ya da kötü diye bir şey yoktur, sadece izin verdikleri ve yasakladıkları vardır; biz, bu izin verdikleri ve yasakladıklarından yola çıkarak iyi ve kötü kavramlarını türettik. tanrı karşısında bir karınca ile aynı değere sahip, haiz olduğu değere de sırf tanrı öyle dediği için sahip olan bir varlık insan. insan, sanki tanrı da bir kişiymiş gibi düşünmeye çok yatkın, bu bizim sınırlı aklımız yüzünden oluyor. her canlı gibi biz insanlar da çok zavallıyız; sadece "ol" kelimesi ile var edilen biz zavallıların çektiği önemsiz acıların tanrı gibi bir varlığı eğlendirebileceğini düşünmek de ancak böyle sınırlı bir aklın eseri olabilir. kendimiz gibi bizim tanımlarımız da sonradan var olduğuna göre, tanrıyı bu tanımların dar çerçevesinde düşünmemiz ve nitelememiz absürt olacaktır.

*bence*

tanrı yoktur insanlar acımasızdır bu acımasızlığı da olmayan bir varlığa bağlamıştır.

olabilir.
allah en merhametlidir.

insanların yüzbinlerce yıldır çözmeye çalıştıkları çetrefilli sorulardan birisidir bu, eski mısır'dan antik yunan'a roma 3 büyük dinden rönesans sonrası oluşan felsefi akımlara kadar herkesin sorduğu ve cevap aradığı büyük soru ..

soruyu köklerine ayırarak irdelemeye çalışalım ve yine türk dil kurumu sözlüğünü baz alalım:

tanrı: kâinatta var olan her şeyi yaratan, koruyan, tek ve yüce varlık

acımasız: sıfat: acıma duygusu olmayan, katı yürekli, merhametsiz

tdk sözlük

önce islam dini yaklaşımı üzerinden konuyu yorumlayamaya çalışalım. islam inancına göre allah'ın 99 ismi bulunmaktadır ve bunları islami inancı kuvvetli insanlar ezbere bilirler.
(bkz: esma'ül hüsna)

allahın adları

bu isimler bolluk bereket, merhamet eden, bağışlayan, ölüyü dirilten ve hatta cezalandırıcı gibi anlamlar içerir.

fakat burada acımasızlık gibi bir tanım bulunmaz. çünkü acımasızlık bir haldir ve sıfattır, allah ise yaratıcı olarak herhangi bir yaratılmışın sıfatı olamaz, olması dahi düşünülemez..

konuya ruhsal perspektiften bakarsak yaratıcı 3 boyutlu evrenin ilahi irade yasaları ile oluşmasından sonra madde üzerinde deneyim yaşayan ruh varlıklarına özgür irade yasası gereği tekamül hedefi (bu husus çok önemli) doğrultusunda özgür irade verilmiştir. varlıklar vicdan seviyelerinin gelişkinlik seviyesine göre tekamül ederken nefsani yaklaşımlar insanların tekamül hedeflerine doğru tekrar toparlayabilmesi için bir takım uyarılar verilmesine sebep olur (bu uyarılar her daim o hayatın içinde olmak zorunda değildir ve tekamül sonsuza doğru uzanan bir olgudur)..

bu bakış açısı ile bizim dünyamıza ait realitelerden olan acı, mutluluk, nefret, sevgi gibi kavramlar üst realiteler için bir anlam ifade etmiyor olabilir. yaratıcı düzeyinden bakarsak, ruh varlığının kendisi de dahil olmak üzere spatyomda bulunan astral bedenimizde dahil (bkz: spatyom) olacak şekilde bizim madde ile olan temaslarımızda yaşadığımız deneyimlerin anlık getirdiği etkilerden ziyade yaşanılan deneyimden elde edilen tecrübe ve ruh varlığının öğrendikleri mühimdir. o sebeple de yaratıcıya böyle sıfatlar yakıştırmak tamamen insani bir yaklaşım olup ilahi yasalarda bir karşılığı bulunmamaktadır..

evet acımasızım arkadaşlar itiraf ediyorum.

acımasız değil. herkese akıl vermiş düşünebilmesi için. kullanan hayatın anlamını çözer.

bence tanrı acımasız değil. çünkü çok güzel bir doğa bıraktı bize. ama biz acımasızız tanrının verdiği doğayı katlediyoruz.

tr'ye acımadığı kesindir.

tanrı sevgidir...
kardeşlerim,
tanrıyı sevgide arayın, çünkü tanrı sizi sevgiyle yarattı.
öyleyse siz de işlerinizi en uygun biçimde, sevgiyle yapın.
sevgiyle bakan tanrıyı görür
sevgiyle dinleyen tanrıyı işitir
sevgiyle konuşan tanrıyı yaşatır. (hem kendi içinde hem de başkalarının içinde.)

vaiz konuştu.

tanrı varsa kesinlikle egoisttir. acımasızlığı da egoistliğindendir. burda bahsettiğimiz dinlerdeki tanrıysa tabi eğer. ibadet ve itaat bekler. bir çok şeye göz yumar böylece acından ders çıkarmış olursun. merhametini hak edersin. bir de mızıkçılık var tabi.
not: hiçbir dine özel konuşmadım o yüzden lütfen yargılama ve nefret söylemlerinizi kendinize saklayın. teşekkürler.