asgari ücret

asgari ücretle geçinmek… sanki “kısık ateşte pişen sabır yemeği” yapmaya çalışmak gibi. elinizde aylık belli bir miktar para var, ama o para sanki görünmez eller tarafından her ay biraz biraz çalınıyor. önce faturalar kapıya geliyor; elektrik, su, doğalgaz derken cebinizdeki para “burası benim!” diye bağırıyor.

kira deseniz, o da ayrı bir şaka konusu. şehir merkezinde 1+1 daire arıyorsanız, muhtemelen hayal dünyasına bilet almanız gerekecek. veya kahraman gibi ev arkadaşı bulup, faturaları ve kirayı paylaşmanız şart. yoksa tek başınıza asgari ücretle oturmak demek, “mini marketten sadece hava satın almak” anlamına geliyor.

marketten alışveriş yapmak mı? iki kilo patates, biraz makarna ve birkaç yumurta alıp kasaya gittiğinizde kasiyer “kredi kartınız var mı?” diye soruyor. yoksa o sepet, anında “yarının yemeği”ne dönüşüyor. sosyal hayat deseniz, kahve içmeye gitmek lüks, sinemaya gitmek hayal. tatil mi? tatilin adı bile bazen kahve molası oluyor.

ve tabi sağlık, eğitim gibi masraflar… onlar tamamen başka bir dünyadan. asgari ücretle yaşamak, biraz “mission ımpossible” biraz da “stand-up komedi” karışımı. yani, zor ama gülebiliyorsanız, hala umut var demektir!

17 bin 2 tl (güncelleme yoksa)
2 tl olayı sinirimi bozdu. madeni paralar ederlerinden daha çok tutmaya başlamış.
bir de maaşı alırken o 2 tl ile sadaka hissi veriliyor. alın teriyle kazanılan para ile hissettirilen...
alım gücü o kadar düştükten sonra eski zamanlardaki gibi 2 tl ile 8 ekmek alınabiliyor olsa öyle gelmeyecekti. 2 tl doğru düzgün abur cubur bile almaz kaldı ki ekmek vs.
yılda 24 tl ve bu 1 dolar bile değil.
ayrıca aylığın artışıyla ilgileniyoruz ama önemli olan alım gücü. paranın değil alım gücünün "normal" bir seviyeye getirilmesi gerekiyor. ve sabitlenmesi. atıyorum kişi başı olarak ayda 60 ekmek, ay'a göre et/balık ihtiyacı, gezme tozma, 3 kursa gitme parası, yılda 3-4 kez tatile gitme ücreti, aktiviteler vs. bunları sürekli sağlayacak şekilde maaş versinler. verdikleri maaş kıt kanaat bile geçindirmez şekilde olmasın yani. çünkü verdikleri maaş 2-3 yıl içinde ne ev ne araba sahibi yapıyor. bunları sağlayamazken daha insancıl bir şekilde yaşamamızı sağlasınlar bari.
bari diyorum evet, yeşil soğan ve kuru ekmek seviciliği gösterenlerden değilim. normalin altını kabul etmiyorum. benim hayatım, ben, yaşam anlayışım vs. üsttekiler zenginlikten milyar ziyan ederken farkımızın ne olduğunu daha doğrusu onların benden fazlalığının ne olduğunu düşündürüyor? çünkü değersiz ve kıymetsizlik var. onlarda ise çok değer ve çok kıymet, bu yaratılan dengesizlik niye öylece artıyor biliyor musunuz? çünkü eşitlenmeye kalkılsa onlardan gidecek ve bize gelecek. hep almaya odaklı insanlar için bu zaten imkansız gibi. ve de yeşil soğanla kuru ekmeğe ikna olanlar varken ama umrumda değil.
insan hayatı ve önemi neredeyse eşit olmalı. gereksiz, yersiz ve bencil üstünlükler midemi bulandırıyor, yapan kim olursa olsun. cidden yüksekte olsa zaten mesafeyi hiçbir şeyde bu kadar açmazdı.
kendi aylığının 5-6/1'i bile değil farkında mısınız? 2 tl'yi de unutmayalım tabi...

21 - 23 arasında olacağını düşünüyorum.

edit: nokta atışı yapmaya çalışayım, 21.251-tl.

kaç olacağını tahmin etmek zor, adamlar toplantılarda miktar konuşmuyorlarmış. para mara hiçbir şey konuşmamışlar üç toplantı boyunca. sanırım sarışın mı esmer mi, mercedes mi bmw mi falan takılıyorlar.

asgarinin de altindadir

#3287177
22.104-tl olarak belirlendiği söyleniyor.

açılın tespit yapıcam

asgari ücret bölgesel düzenlenmeli.
türkiye’de iş gücü mobil değil, nüfusun ve ekonominin dörtte biri istanbul’da.
hal böyleyken tek asgari ücret mantıksız.
ücretlerdeki dengesizliğin de temeli buna dayanıyor bence.
bu da ancak emeği homojen bi şekilde dağıtmakla mümkün olur, bunun da itici gücü bölgesel asgari ücret olabilir gayet.