1781.
dengesiz birisi olduğumu zilyonlarca kez söyledim. ve şimdi yine o dengesizliğimin diğer kıyısındayım. kalbini kırdım, çok fazla şey yaptım. ama değer verdim. ve sen bunu görmedin.
devamını gör...
1782.
zaman zaman eski tanımlarımı okurum sırf yazım hatası yapmış mıyım diye görmek için. ve görüyorum ki; mal mal yazım yanlışları yapıyorum. dokunmatik telefonla yazmayı beceremiyorum yavrım. gideyim de ajansı izleyeyim.
devamını gör...
1783.
itiraf gibi itiraf duymak ister misiniz? işte size en büyük itirafım. yemediğim halt kalmadığına inanıyorum. ve yediklerimi s..amamak acı veriyor.
devamını gör...
1784.
devamını gör...
1785.
yine çok çılgın kararlar vermenin eşiğindeyim.
devamını gör...
1786.
anneanneme karşı sarılmak için bir nedene ihtiyacim varmış da durduk yere gidip öylece sarilirsam saçma olurmuş gibi hissettiğimden bu hafta cuma gününü bekledim. hayırlı cumalar diyerek elini öpüp sarılmak çok daha iyi ve rahat hissettiriyor beni.
devamını gör...
1787.
bu aralar genellikle ayıp olmasın diye gülüyorum. karşımdaki fazla gülerse çok yoruluyorum. yapmacık gülmek çok zor arkadaşlar.
devamını gör...
1788.
tam 22 gün sonra bu hanım iki yılın ardından istanbul'a ayak basacak. lütfen çabucak geçsin bu 22 gün.. çok özledim.. iyileşmeye gidiyorum, evet iyileşmeye. şifam orada biliyorum. yalnızlığımın saltanatını kuracağım, oyna devam kaldığın yerden bergen!
devamını gör...
1789.
ben yine zırıl zırıl ağlıyorum ve yine buradayım. berlin duvarı benim aynam kadar ağlayan insan görmemiştir herhalde. istemediğim bir şeyi yaparken on kez yüzüme tükürülüyor kalbim sıkışıyor gibi hissediyorum. yine aynı şeyleri yaşadığımız zamanlardayız. nefes alamıyorum sözlük. çok zorlanıyorum çok. canım yanıyor. nefes alamıyorum. uyku uyuyamıyorum. uyanamıyorum. herkes menfaati için kullanıyor beni. en ufak hatamda herkes gömüyor yerin dibine batırıp çıkarkyor. aile evi değil bak. burası cehennem. ağustos ayının geçmediği şu günlerde huzurun h’si bile yok içimde. içimdeki çocuğa bir şeylere ait olamadığı için kızmıyorum artık. hiç sevilmemiş değer görmemiş mutlu edilmemiş. bir kere iç huzurla oturmamış birinden ne bekleyebilirsiniz ki.
ağlama krizleri, sinir krizleri rutinleşti hayatımda. şu okulların kapandığı günden beri gözyaşım durmadı. hala da durmuyor. ağlamaktan nefes alamıyorum bazen. bazen içime içime ağlıyorum.
geceleri çok korkuyorum sözlük çok hem de. sabah olmuyor bir türlü. artık yorgunluktan bitap düşüp bir iki saat uyuyunca da hemencecik uyanıyorum. sonra bir daha da asla uyuyamıyorum.
gözlerim de çok yanıyor biliyor musun sözlük. sebebini hiç bilmiyorum. teknolojik şeylere ayıracak vaktim pek yok onunla ilişkilendiremeyiz biliyorum. ama sebebini bilmediğim bir sürü ağrım var.
geçenlerde vücudumda kızamığa benzer küçük şeyler çıktı. en çok da göğsümde var. doktora gitmeme izin vermedi kimse. geçer dediler. dudağımda ucuk çıktı. niye böyle oluyorsun ki dediler.
sözlük corona oldum ben. insanlar hareket edemezken ben yine hizmetçiliğe devam ettim.
çevremde kime azıcık açsam derdimi ailendir diyorlar. ama ben tahammül edemiyorum. vücuduma baktıkça daha çok bozuluyor sinirlerim.
bugün sevgi evlerinde yaşayan çocuklara çok özendim biliyor musun. keşke ben de annem babam yok ondan deseydim içimdeki bu kocaman boşluğa. kimsesizlik deseydim adına.
çok zorlanıyorum sözlük çok. anksiyete sahibi oldum bunlar yüzünden. tek umudum okulun açılıp defolup gitmem. ona bile kapanır diyorlar. nefes alamıyorum. içim titriyor.
keşke bunlar ergen tribi olsaydı da geçip gitseydi.
geçmiyor. ben içimdeki sonsuzluğa her an düşüyorum. ama ölmüyorum ki bir türlü. keşke ölsem. belki bir kurtuluş orada vardır dersin hı?
ağlama krizleri, sinir krizleri rutinleşti hayatımda. şu okulların kapandığı günden beri gözyaşım durmadı. hala da durmuyor. ağlamaktan nefes alamıyorum bazen. bazen içime içime ağlıyorum.
geceleri çok korkuyorum sözlük çok hem de. sabah olmuyor bir türlü. artık yorgunluktan bitap düşüp bir iki saat uyuyunca da hemencecik uyanıyorum. sonra bir daha da asla uyuyamıyorum.
gözlerim de çok yanıyor biliyor musun sözlük. sebebini hiç bilmiyorum. teknolojik şeylere ayıracak vaktim pek yok onunla ilişkilendiremeyiz biliyorum. ama sebebini bilmediğim bir sürü ağrım var.
geçenlerde vücudumda kızamığa benzer küçük şeyler çıktı. en çok da göğsümde var. doktora gitmeme izin vermedi kimse. geçer dediler. dudağımda ucuk çıktı. niye böyle oluyorsun ki dediler.
sözlük corona oldum ben. insanlar hareket edemezken ben yine hizmetçiliğe devam ettim.
çevremde kime azıcık açsam derdimi ailendir diyorlar. ama ben tahammül edemiyorum. vücuduma baktıkça daha çok bozuluyor sinirlerim.
bugün sevgi evlerinde yaşayan çocuklara çok özendim biliyor musun. keşke ben de annem babam yok ondan deseydim içimdeki bu kocaman boşluğa. kimsesizlik deseydim adına.
çok zorlanıyorum sözlük çok. anksiyete sahibi oldum bunlar yüzünden. tek umudum okulun açılıp defolup gitmem. ona bile kapanır diyorlar. nefes alamıyorum. içim titriyor.
keşke bunlar ergen tribi olsaydı da geçip gitseydi.
geçmiyor. ben içimdeki sonsuzluğa her an düşüyorum. ama ölmüyorum ki bir türlü. keşke ölsem. belki bir kurtuluş orada vardır dersin hı?
devamını gör...
1790.
çok vicdanlı, insanlara tepeden bakmayan,empati yoksunu olmayan ama kendine aşık ve hayran bir narsistim.
devamını gör...
1791.
bazen öyle bir küfür ediyorum ki insanlara anlatamam.
devamını gör...
1792.
telefonla konuşma fobim hayatımı çok zora sokuyor ama aşamıyorum da. nefret ediyorum arayıp bir şey soramıyorum yemek siparişi veremiyorum? görüntülü görüşmede bir sorun yok ama sesli görüşmede sorun yaşıyorum. bin kişinin önüne çıkıp gayet rahat işini yapan bir insan nasıl telefonla konuşamaz ya? aramayın beni.
devamını gör...
1793.
iş yerindeki çocuk galiba benden hoşlanıyor. aramızda duygusal bi muhabbet olmasın diye koçum falan diyorum. bu sefer o da bana koçum demeye başladı. durum vahim. buradan bişey çıkar mı çıkmaz mı bilinmez ama çıkarsa ortalık karışır. iç dünyamda ve dış dünyamda.
devamını gör...
1794.
çok raaad takılsam da yeni bir düzen kurmaktan çok korkuyorum. yeni insanlardan, yeni mekanlardan, yeni duygulardan vs yeni olan her şeyden çok korkuyorum. aptal gibi yerimde saymak istiyorum. kendimi yeterli görmüyorum, insanlar içinde kendimi yeni yeni var etmişken koca bir kalabalık arasında yok olmak hiç uzak gelmiyor.
devamını gör...
1795.
yaklaşık birkaç ay önce üniversite mezuniyeti için hocamızla görüşmüştük. tüm herkesin eşi, dostu rahat rahat gelebilsin diye uğraşıyorum ve o yüzden sizin mezuniyet eylül de olacak dendi.
bugün pat okuldan bi mail. yanınızda sadece iki kişi getirebilirsiniz yazmışlar. maile cevap; yani şimdi tabi kimse kusura bakmasın ama ben sizin yapacağınız işi.. tarzı bi mail atmamak için kendimi zor tuttum. velhasıl kelam dün de bu lanet mezuniyet için elbise,ayakkabı vs aldım. bugün de mezuniyete gitmekten vazgeçtim. ya hep ya hiç misali. kimse mümkünse benimle inatlaşmasın. zaten hepi topu 15-20 kişiyiz sınıfta. ne vardi ailelerimiz de yanımızda gelseydi... gitmiyorum ulayyn kendi mezuniyetime!!
bugün pat okuldan bi mail. yanınızda sadece iki kişi getirebilirsiniz yazmışlar. maile cevap; yani şimdi tabi kimse kusura bakmasın ama ben sizin yapacağınız işi.. tarzı bi mail atmamak için kendimi zor tuttum. velhasıl kelam dün de bu lanet mezuniyet için elbise,ayakkabı vs aldım. bugün de mezuniyete gitmekten vazgeçtim. ya hep ya hiç misali. kimse mümkünse benimle inatlaşmasın. zaten hepi topu 15-20 kişiyiz sınıfta. ne vardi ailelerimiz de yanımızda gelseydi... gitmiyorum ulayyn kendi mezuniyetime!!
devamını gör...
1796.
ben bu oyunu bozarım diye girdiğim üniversiteden hocaların kinini kazanmış ve bir yıl daha uzatmış olmak kendimden nefret etmeme sebep oluyor. tercihlerin açıklanma arefesinde üniversiteye başlayacak arkadaşlara hocalarla asla münakaşaya girmemelerini tavsiye ediyorum.
devamını gör...
1797.
yoruldum.
devamını gör...
1798.
kendimle gurur duyuyorum başkasının delireceği yalnızlık beni huzurlu dingin biri olmaya itti. daha sağlam planlar yapıp kendimi daha iyi tanımama sebep oldu.
devamını gör...
1799.
aşık olmaktan korkuyorum
devamını gör...
1800.
arkadaşımın dediğine göre bir gün çok enerjik ve inanılmaz neşeli olup diğer gün dipsiz karanlık bir kuyuda hiç ışık yokmuş gibi hissetmem sağlıklı değilmiş. anneme göre de neredeyse her iki ayda bir kolumu kıpırdatamayacak kadar yorgun hissedip, en az 10 saat uyumalı depresyon ataklarım uzamaya başlamış. annem davranışlarımdan endişeliymiş ve psikiyatriye gitmek isteyip istemediğimi sordu. ruhsal bunalımda olduğumu biliyordum ama kendi içimde yaşadığımı sanıyordum, geçecek diyordum. annemin dediğine göre aşağı yukarı 3 yıldır böyleymişim. arkadaşlar ben hastayım galiba.
bunu yazdıktan yaklaşık 1 ay sonra* doktora gittim. depresyon ve dehb* tanısı kondu. soran bir kaç kişi olmuştu. güncelleme yapmak istedim. *
bunu yazdıktan yaklaşık 1 ay sonra* doktora gittim. depresyon ve dehb* tanısı kondu. soran bir kaç kişi olmuştu. güncelleme yapmak istedim. *
devamını gör...