yazarların itiraf köşesi
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
122
123
124
125
126
127
128
129
130
131
132
133
134
135
136
137
138
139
140
141
142
143
144
145
146
147
148
149
150
151
152
153
154
155
156
157
158
159
160
161
162
163
164
165
166
167
168
169
170
171
172
173
174
175
176
177
178
179
180
181
182
183
184
185
186
187
188
189
190
191
192
193
194
195
196
197
198
199
200
201
202
203
204
205
206
207
208
209
210
211
212
213
214
215
216
217
218
219
220
221
222
223
224
225
226
227
228
229
230
231
232
233
234
235
236
237
238
239
240
241
242
243
244
245
246
247
248
249
250
251
252
253
254
255
256
257
258
259
260
261
262
263
264
265
266
267
268
269
270
271
272
273
274
275
276
başlık "mırmır" tarafından 14.11.2020 21:09 tarihinde açılmıştır.
1541.
arkadaşlarımın benden daha az zeki olması beni mutlu ediyor. çevremi buna göre oluşturuyorum.
devamını gör...
1542.
#1147166 e itiraf etmemişsin ki kardeş merak ettik şimdi...
benden bi itiraf daha: telefonu şarjdan alıp kafaya girene kadar acayip öfkeliydim. şimdi geçti.. nedense... galiba burayı öfke kusmak için... veveveve e e
benden bi itiraf daha: telefonu şarjdan alıp kafaya girene kadar acayip öfkeliydim. şimdi geçti.. nedense... galiba burayı öfke kusmak için... veveveve e e
devamını gör...
1543.
düşündüklerimi açık açık belirtemiyorum, istediğim gibi yaşayamıyorum, giyinemiyorum. yaşım gereği zaten tamamen özgür olamayacağımın bilincindeyim ancak ben yaşadıklarımı yaşıma bağlayamıyorum maalesef. bir t-shirt giymesine bile izin verilmeyen birine kısmen dahi olsa özgür denilebilir mi? hiç sanmıyorum. hayatım yasaklarla dolu, o yasak, bu yasak. artık bu yasakları koruma içgüdüsüne de bağlayamıyorum, sadece kontrolcü bir aileye sahibim.
zaten 2 x kromozomun olunca hayata 1-0 geride başlıyorsun, bunu hepimiz biliyoruz, olaya bir de aile dahil olunca daha da geriye düşüyorum. ben de yaşıtlarım gibi deneyimlemek istiyorum bazı şeyleri, ne bileyim onlarla buluşmak istiyorum, bu bile olmuyor. aileme kızmamam gerektiğinin de farkındayım, onlar akıllarınca beni koruyorlar ama ben bu kadar da korunmak istemiyorum. rüzgarı saçlarımda hissetmek istiyorum, arkadaşlarımı toplayıp oturup onlarla beraber sohbet edebilmek istiyorum, yüz yüze.
ben dışarı çıkacağımı duyduğum zaman titremek istemiyorum mesela, bir şey giyerken 10 defa düşünmek istemiyorum. ailem bunu giyersem bana kızar mı stresini çekmek istemiyorum. çok mu şey istiyorum? balkonuma çıkmak istiyorum, onu dahi yapamıyorum. bu kadarı da abartı değil mi? akıl karı mı? bunu sorguluyorum işte, bu durum bana anormal geliyor.
vaatler havada uçuşuyor, istediğimizi yaparsan sana onu alacağım, en lüks markalardan kıyafet alacağım sana deniliyor. istemiyorum. sanki hayat lüks eşyalardan ibaret, huzurlu olmak istiyorum, isterseniz beni dünyanın en zengin insanı yapın, umurumda değil, stressiz bir hayat istiyorum ben. sadece sorguluyorum. insan evladıyla böyle bir pazarlığa girer mi, girmesi doğru mu? evladını olduğu gibi kabul etmeye çabalamak yerine onu niye manipüle etmeye çalışır insan? hiç mi düşünmez bu yaptıklarım bu çocuğu nasıl etkiliyor diye?
hep aynı şeyleri duyuyorum, ben seni yetiştirememişim, ben bunu hak edecek ne yaptım, sanki dünyanın sonu. bir örtü parçasının bu kadar umursanması beni deli ediyor. her konusu açıldığında daha az ağlamaya başladım. içime öküz oturmuş gibi hissediyorum ama artık ağlamaya bile mecalim kalmadı. hüngür hüngür ağlamak istiyorum ben oysaki, yarınlar yokmuşcasına. ama olmuyor, onu bile beceremiyorum.
özgüvenim kırılıyor, durmadan kendimi sorguluyorum. neden ben bunları yaşıyorum? hak edecek bir haltlar mı yedim? muhtemelen yemişimdir. üzgün değilim, şu an kendimi yorgun da hissetmiyorum, sadece anlam veremiyorum. ben hiçbir zaman açık giyinmedim, yaşıma uygun olmayacak davranışlarda bulunmadım, o zaman sorun ne? olduğum gibi kabul edilemeyecek miyim ben hiç?
eğer bana baş örtmek farz olduysa ne yapmak istediğime karar verebilecek yaştayımdır, değil mi? sorumluysam ne yapabileceğimi tercih edebilecek olgunluktayımdır da. ama onlar işlerine geldiklerinde 10 yaşındaymışım gibi davranıyorlar, işlerine gelmediğinde kocaman genç kız oluyorum, zannedersin 20lerimdeyim. daha reşit bile değilim neyim kocaman kız anlamıyorum. ne çocukluğumu yaşayabiliyorum, ne lise yıllarımın tadını çıkartabiliyorum, e ben ne anladım bu işten?
zaten 2 x kromozomun olunca hayata 1-0 geride başlıyorsun, bunu hepimiz biliyoruz, olaya bir de aile dahil olunca daha da geriye düşüyorum. ben de yaşıtlarım gibi deneyimlemek istiyorum bazı şeyleri, ne bileyim onlarla buluşmak istiyorum, bu bile olmuyor. aileme kızmamam gerektiğinin de farkındayım, onlar akıllarınca beni koruyorlar ama ben bu kadar da korunmak istemiyorum. rüzgarı saçlarımda hissetmek istiyorum, arkadaşlarımı toplayıp oturup onlarla beraber sohbet edebilmek istiyorum, yüz yüze.
ben dışarı çıkacağımı duyduğum zaman titremek istemiyorum mesela, bir şey giyerken 10 defa düşünmek istemiyorum. ailem bunu giyersem bana kızar mı stresini çekmek istemiyorum. çok mu şey istiyorum? balkonuma çıkmak istiyorum, onu dahi yapamıyorum. bu kadarı da abartı değil mi? akıl karı mı? bunu sorguluyorum işte, bu durum bana anormal geliyor.
vaatler havada uçuşuyor, istediğimizi yaparsan sana onu alacağım, en lüks markalardan kıyafet alacağım sana deniliyor. istemiyorum. sanki hayat lüks eşyalardan ibaret, huzurlu olmak istiyorum, isterseniz beni dünyanın en zengin insanı yapın, umurumda değil, stressiz bir hayat istiyorum ben. sadece sorguluyorum. insan evladıyla böyle bir pazarlığa girer mi, girmesi doğru mu? evladını olduğu gibi kabul etmeye çabalamak yerine onu niye manipüle etmeye çalışır insan? hiç mi düşünmez bu yaptıklarım bu çocuğu nasıl etkiliyor diye?
hep aynı şeyleri duyuyorum, ben seni yetiştirememişim, ben bunu hak edecek ne yaptım, sanki dünyanın sonu. bir örtü parçasının bu kadar umursanması beni deli ediyor. her konusu açıldığında daha az ağlamaya başladım. içime öküz oturmuş gibi hissediyorum ama artık ağlamaya bile mecalim kalmadı. hüngür hüngür ağlamak istiyorum ben oysaki, yarınlar yokmuşcasına. ama olmuyor, onu bile beceremiyorum.
özgüvenim kırılıyor, durmadan kendimi sorguluyorum. neden ben bunları yaşıyorum? hak edecek bir haltlar mı yedim? muhtemelen yemişimdir. üzgün değilim, şu an kendimi yorgun da hissetmiyorum, sadece anlam veremiyorum. ben hiçbir zaman açık giyinmedim, yaşıma uygun olmayacak davranışlarda bulunmadım, o zaman sorun ne? olduğum gibi kabul edilemeyecek miyim ben hiç?
eğer bana baş örtmek farz olduysa ne yapmak istediğime karar verebilecek yaştayımdır, değil mi? sorumluysam ne yapabileceğimi tercih edebilecek olgunluktayımdır da. ama onlar işlerine geldiklerinde 10 yaşındaymışım gibi davranıyorlar, işlerine gelmediğinde kocaman genç kız oluyorum, zannedersin 20lerimdeyim. daha reşit bile değilim neyim kocaman kız anlamıyorum. ne çocukluğumu yaşayabiliyorum, ne lise yıllarımın tadını çıkartabiliyorum, e ben ne anladım bu işten?
devamını gör...
1544.
halin bir itten beter.
devamını gör...
1545.
hala annem ile yaşıyorum, ömür boyu da yaşayabilirim, bu durumun bana zarar vereceğinden de eminim, büyüdükçe her şey bir saçmalık oluyor insan hayatında, merak ettiğim acaba hayatta benden daha mutlu biri de aynı şeyi düşünüyor mu?
devamını gör...
1546.
ebeveynlerim yanımda iken kendimi zincirlerle duvara bağlanmış gibi hissediyorum. ne ne yapmak istediğimi ben planlayabiliyorum ne de düşüncelerimi tamamıyla sizinle planlayabiliyorum. sizinle iken beynimi çıkarıp kenara koyuyorum. böyle olması en azından sorgulamamı devreden çıkarıp daha katlanılabilir hale getiriyor durumumu.
9 senedir neredeyse tamamen sizden uzak durmak için eğitim hayatımı sebep ederek uzaklaştım. bunun son bulması beni tekrardan çok geriyor. sırf sizden uzaklaşmak için bir iş bulup çalışmak istiyorum.
9 senedir neredeyse tamamen sizden uzak durmak için eğitim hayatımı sebep ederek uzaklaştım. bunun son bulması beni tekrardan çok geriyor. sırf sizden uzaklaşmak için bir iş bulup çalışmak istiyorum.
devamını gör...
1547.
geçenlerde babam kurabiye almayı unuttuğu için oturdum yarım saat ilk önce güldüm sonra ağlamaya başladım... psikolojim bozuk.
devamını gör...
1548.
bir gün, evime misafirliğe gelen arkadaşlarımla bira içip 101 oynamak üzere hazırlık yapmış, masaya oturduğumuzda, taşlardan bir tane siyah 3’ün eksik olduğunu farketmiştim. bir arkadaşımla gidip, evimin karşısındaki kahvede iki çay içip, kahveden siyah üç çalmıştık…
birkaç gün, cengiz atay’ın kumar fişi gibi elimde o siyah 3’ü tespih gibi taşıyıp; “bu benim cehenneme giriş kapım” diye ortalıkta dolaşmıştım.
birkaç gün, cengiz atay’ın kumar fişi gibi elimde o siyah 3’ü tespih gibi taşıyıp; “bu benim cehenneme giriş kapım” diye ortalıkta dolaşmıştım.
devamını gör...
1549.
bir miktar kırgınım.
devamını gör...
1550.
sözlükte açılan futbolcu isimli başlıklardan nefret ediyorum.
devamını gör...
1551.
artık toparlayamıyorum. gücüm bitmek üzere. nefes almakta zorluk çekiyorum. geçen hafta biraz dinlenip tekrar savaşırım diye düşünüyordum. onu bile istemiyorum. iki insana karşı sorumluluğum var. onlar gitmeden gidemem. bu bir yerlere gidip kaybolma tek başına kalmak gibi değil. aldığım nefes yük bana. kalbimin atması, damarlarımda dolanan kan bile yük artık bana. çıkış yolu bulamıyorum. bir işaret bir ışık aramaktan yoruldum. yaşamak çok güzel ama keyif alamıyorum. anlamıyorlar. hayat ne kadar savaşırsan savaş kaybedeceğin bir şey..
devamını gör...
1552.
bir şeyin aşırı fanatiği olan insandan içten içe soğuma geliyor.
devamını gör...
1553.
her şey uzatmaları oynuyo gibi çok büyük bi değişimin öncesinde gibi yaşıyorum sürekli aynı his halbuki sürekli bi şeyler değişiyo ama değişmesini beklediğin şeyler değişmeyince hiçbi şey değişmedi zannediyosun..
devamını gör...
1554.
çocukların size anlattığı canavarlara inanın.
kalbiniz karardığı için siz göremiyorsunuz ama o canavarlar varlar, varım…
sabahın bu saatinde bir kaç masum meleğe kâbus olmuş canavarın kâbusu olmak için elimde sigara karanlıkta bekliyorum.
canavarlaarr…
sizi görüyooruummm… !
kalbiniz karardığı için siz göremiyorsunuz ama o canavarlar varlar, varım…
sabahın bu saatinde bir kaç masum meleğe kâbus olmuş canavarın kâbusu olmak için elimde sigara karanlıkta bekliyorum.
canavarlaarr…
sizi görüyooruummm… !
devamını gör...
1555.
seni seviyorum bunu biliyorsun ama bu benim olmak istediğim kişi olmamı engelleyemez. ben kendi gücümü oluşturmak istiyorum ve muhtaç olmak istemiyorum.
benliğim, seni sevmemden önce de vardı, sen olmasan da var olacak bir durum. beni, ben olmamdan ayıramazsın.hadi bunu yaptın diyelim, senin istediğin gibi oldum, ben mutlu olur muyum sence? hiç sanmıyorum ve mutlu olmadığım zaman huzursuzluk baş gösterir bilesin.
bazı şeyleri cesaret edip yapmak istiyorum bunun sonun benim için fena olduğunu bilsen de ben yapmak istediğim için yanımda olmanı istiyorum.
her şey için çok erken zamanla kararını verirsin sen de. ya benle olursun ya da olmazsın.
benliğim, seni sevmemden önce de vardı, sen olmasan da var olacak bir durum. beni, ben olmamdan ayıramazsın.hadi bunu yaptın diyelim, senin istediğin gibi oldum, ben mutlu olur muyum sence? hiç sanmıyorum ve mutlu olmadığım zaman huzursuzluk baş gösterir bilesin.
bazı şeyleri cesaret edip yapmak istiyorum bunun sonun benim için fena olduğunu bilsen de ben yapmak istediğim için yanımda olmanı istiyorum.
her şey için çok erken zamanla kararını verirsin sen de. ya benle olursun ya da olmazsın.
devamını gör...
1556.
tatillerden nefret ediyorum kendimi kesicem her an her şeyi yapabilirim beni bekleyin..
devamını gör...
1557.
ben aslında düşündüğünüz gibi biri değilim.
devamını gör...
1558.
dünya çapında bir değişiklik olmuş olabilir.
ağırlık merkezi değişmiş olabilir.
tüm dünya istanbul'da çünkü.
bir daha ki tatile gelmezler bence.
ağırlık merkezi değişmiş olabilir.
tüm dünya istanbul'da çünkü.
bir daha ki tatile gelmezler bence.
devamını gör...
1559.
tanımadığım, belki de bir daha hiç görmeyeceğim insanlarla sohbet etmeyi, onların hayatının küçük bir anında olmayı çook seviyorum.
devamını gör...
1560.
ben bu başlığı solda her gördüğümde, "devleti şu kadar hortumladım, birilerini böyle dolandırdım, şu fenalıkları yaptım" gibi itiraflar görmek umuduyla geliyorum ama tek gördüğüm; "kahvaltıda çiköfte yedim, midemde kelebekler uçuşuyor, mouse un pili bitti" gibi itiraflar oluyor. bunca yıllık ömrümde yaşamadığım kadar hayal kırıklığı yaşadım burada.
devamını gör...
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
122
123
124
125
126
127
128
129
130
131
132
133
134
135
136
137
138
139
140
141
142
143
144
145
146
147
148
149
150
151
152
153
154
155
156
157
158
159
160
161
162
163
164
165
166
167
168
169
170
171
172
173
174
175
176
177
178
179
180
181
182
183
184
185
186
187
188
189
190
191
192
193
194
195
196
197
198
199
200
201
202
203
204
205
206
207
208
209
210
211
212
213
214
215
216
217
218
219
220
221
222
223
224
225
226
227
228
229
230
231
232
233
234
235
236
237
238
239
240
241
242
243
244
245
246
247
248
249
250
251
252
253
254
255
256
257
258
259
260
261
262
263
264
265
266
267
268
269
270
271
272
273
274
275
276