yazarların itiraf köşesi
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
122
123
124
125
126
127
128
129
130
131
132
133
134
135
136
137
138
139
140
141
142
143
144
145
146
147
148
149
150
151
152
153
154
155
156
157
158
159
160
161
162
163
164
165
166
167
168
169
170
171
172
173
174
175
176
177
178
179
180
181
182
183
184
185
186
187
188
189
190
191
192
193
194
195
196
197
198
199
200
201
202
203
204
205
206
207
208
209
210
211
212
213
214
215
216
217
218
219
220
221
222
223
224
225
226
227
228
229
230
231
232
233
234
235
236
237
238
239
240
241
242
243
244
245
246
247
248
249
250
251
252
253
254
255
256
257
258
259
260
261
262
263
264
265
266
267
268
269
270
271
272
273
274
275
276
başlık "mırmır" tarafından 14.11.2020 21:09 tarihinde açılmıştır.
2981.
hayli saskinim kendime. zihnimin dongusel olarak devam ede gelen o kaotik yapisina karsin, ruhsal olarak bu kadar durgun, duragan nasil kalabiliyorum cozemiyorum...
sanirim hayatimin donum noktasinin tam da icindeyim. ve yeni baslangicimdaki suyun derinligine dair hic bir fikrim yok. bu bilinmezligin verdigi o minicik urkeklik, hapisaneden refakat edecek bir mahkumun yasadigi tedirginlige denk zannimca. yeni baslangica karsi bir hevesle karisik bir merak var ama bir yanim da disarida akip giden hayata karsi hayli cekingen. ve ben esasen bildigi cehennemi, bilmedigi cennete degismeyecek kadar konfor yanlisi, aldigi her karari on kere gozden gecirecek kadar risk dusmaniyim.
yani bu bilinmezlik normal sartlar altinda ruhsal bir telasa, arkasi kesilmeyecek soru ve tedirginliklere beni itmesi gerekir/di. ama cok garip! olabildigince sakin ve dinginim. hem de bir duzine sorumlulukta sirtimdayken. arkami yaslayabilecek hicbir dayanagim yokken. olabildigince yalnizken... sahi ben neden bu kadar sakinim?..
sanirim hayatimin donum noktasinin tam da icindeyim. ve yeni baslangicimdaki suyun derinligine dair hic bir fikrim yok. bu bilinmezligin verdigi o minicik urkeklik, hapisaneden refakat edecek bir mahkumun yasadigi tedirginlige denk zannimca. yeni baslangica karsi bir hevesle karisik bir merak var ama bir yanim da disarida akip giden hayata karsi hayli cekingen. ve ben esasen bildigi cehennemi, bilmedigi cennete degismeyecek kadar konfor yanlisi, aldigi her karari on kere gozden gecirecek kadar risk dusmaniyim.
yani bu bilinmezlik normal sartlar altinda ruhsal bir telasa, arkasi kesilmeyecek soru ve tedirginliklere beni itmesi gerekir/di. ama cok garip! olabildigince sakin ve dinginim. hem de bir duzine sorumlulukta sirtimdayken. arkami yaslayabilecek hicbir dayanagim yokken. olabildigince yalnizken... sahi ben neden bu kadar sakinim?..
devamını gör...
2982.
her şeyi heba edip tüketiyorum. beş sene önce bugüne baktığımda evliydim, dört sene önce baktığımda zengindim, üç sene önce baktığımda orta şekerli bir maaşla mutluydum, iki sene önce baktığımda askerdeydim, geçen sene ise bakamıyordum. şu an askerde bile değilim.
devamını gör...
2983.
yıllardır merak ettiğim ama hiç sormayı düşünmediğim bir şeyin cevabını, an itibariyle sözlükte gezerken aldım.
itiraf edelim hanımlar hepimiz bunu merak ediyorduk. *
itiraf edelim hanımlar hepimiz bunu merak ediyorduk. *
devamını gör...
2984.
çok kafamda kuruyorum bunun kadar berbat bisey yok ya
devamını gör...
2985.
(bkz: kadın yazarlardan erkek yazarlara sorular) ve (bkz: erkek yazarlardan kadın yazarlara sorular) başlıklarına tezgah açıp gelen bütün soruları cevaplayan majesteleri, ekselansları ve polat alemdarlarına hayret ediyorum. sizler gerçekten eğitilmezsiniz. acilen sözlük kullanmayı öğrenmeleri dileklerimle.
(bkz: majesteleri ve ekselansları)
şarkı için çilekli link
(bkz: majesteleri ve ekselansları)
şarkı için çilekli link
devamını gör...
2986.
gibi dizisi hiç sarmadı ve feyyaz yiğit'i kitaplarını okurken çok eğlenmeme rağmen mizahı bana artık hiç çekici gelmiyor.
herkes çok seviyor ben anlamadım. bu da günün en dandik ve gereksiz itirafı olarak tozlu sözlük raflarında dursun.
herkes çok seviyor ben anlamadım. bu da günün en dandik ve gereksiz itirafı olarak tozlu sözlük raflarında dursun.
devamını gör...
2987.
bir süre sigara kullandım, bir süre dediğim çok kısa bir süre, şöyle 1.5 ay gibi. sonra bıraktım, sıkıldım. iki hafta dudağımda iltihap, boğazımda ve ağız içinde yara, diş etlerinde aşırı kanama-hassasiyetle uğraştım. internette araştırmalarım üzerine çok sık rastlanan bir durummuş. bunu da kimseden duymadım sigarayı bıraktım ağzım burnum yara içinde kaldı diye. vay be dedim kendi kendime. bıraktıktan sonrası bile zulüm.
devamını gör...
2988.
küçükken günlük tutardım ama mutlu hissettiğim günleri ayrı bir deftere mutsuz olduğum günleri ayrı bi deftere yazardım. bi gün baktım mutlu olduğum günleri yazdığım günlük sadece 42 sayfayken mutsuz olduğum günleri yazdığım günlükler cilt haline gelmiş. sonrada bıraktım zaten yazmadım.
devamını gör...
2989.
#1958767 bir meslektaşınız olarak haddim olmasa da fikrimi belirtmek istiyorum. kendi yurtdışına gitmeme sebebim saydığınız onlarca sebeple tamamen aynıydı ama derin bir şekilde düşününce gitmek istemediğimi ve başka hiçbir sebep olmadığını gördüm. ancak bana sorarsanız çok idealist değilseniz ve parmakla gösterilecek kadar bölümünüzde aranan biri değilseniz bütün prosedürleri halledip bir an önce gidin.
devamını gör...
2990.
hikayeler anılar insanların yaşantısından kesitler. çocukluğumdan beri insanların anılarını dinlemeyi pek severim. ana konusu o bana şunu dedi ben de sonra bunu dedim tarzında vasat diyaloglar olanlar haricinde. ilginç bir olay, durum, deneyimler. düşünsene yaşanmış bir olay bu hani olmuş bu gerçekten ve anlatan kendi duyguları ve olaya dair fikirleriyle süsleyerek anlatıyor. dinlemeyi seviyorum böyle hikayeleri. lakin bir anlattıkları mekan ya da olayı ben yaşarsam benim de öyle coşkulu hissedeceğim fikri bir yanılgı imiş. bu yeni keşfettiğim bir şey değil aslında ama bu ara aklıma düşüyor. mesela üniversitedeki anılarını anne ve babam öyle coşkuyla anlatırlardı ki arkadaşlarıyla yaşadıkları maceralar, hocayı bozmaları, yurttaki keyifli sohbetler ben de iple çekerdim üniversiteye gitmeyi. gittim bitti okul bir kaç yıl önce. hiç beklediğim gibi değildi diyebilirim ele alırsam tamam güzel anılarım oldu özellikle son iki senem keyifliydi ama beklenti hayır onu karşılamıyor.
bu bir örnek sadece bu defalarca başıma geldi. insanlar anlatıyor anılarını keyifle dinliyorum ama eskisi gibi beni o yaşamadığım olaya duruma dair pek heyecanlandırmıyor ben tecrübe etsem böylesi bir coşku hissetmeyeceğim hatta keyifli bile gelmeyecek muhtemelen defalarca tecrübe ettim. anlatmadıkları halde keyif aldığım durumlar da oldu elbet bira ve metal müzik ve yazmak mesela. sonra düşünüyorum acaba insanlar için hoş anılar hep böylesi coşkulu parlak mıdır? abartıyorlar mı yoksa öyle mi hissediyorlar? sanırım çoğu abartmıyor gözlerindeki ışıltıdan anlaşılıyor. aynı olayları yaşasak ta öyle farklı olabiliyor ki değerlendirmelerimiz, içsel coşkularımız ve olaya dair yorumlarımız. o sebepten bir süredir insanlar istedikleri kadar coşkuyla anlatsınlar anılarını bodrumda tatil mükemmeldi ya da şu yemek müthiştir zerre inanmak gelmez içimden maalesef tutmuyor kardeşim çünkü tamam keyiflidir ama o kadar değildir öyle düsünürüm. ben yaşasam aynı durumu böyle hissettirmeyecek bu ihtimal yüzde doksandan da fazladır. en son dayım balkan gezisini anlattı. bosna hersek sırbıstan ukrayna gezmiş güzel güzel anlatıyor yine düştü aklıma önce coşkulu hissettim. ben de gideceğim de muhtemelen fırsat bulur bulmaz ama senin kadar keyif alacak mıyım almayacağım muhtemelen.
bu bir örnek sadece bu defalarca başıma geldi. insanlar anlatıyor anılarını keyifle dinliyorum ama eskisi gibi beni o yaşamadığım olaya duruma dair pek heyecanlandırmıyor ben tecrübe etsem böylesi bir coşku hissetmeyeceğim hatta keyifli bile gelmeyecek muhtemelen defalarca tecrübe ettim. anlatmadıkları halde keyif aldığım durumlar da oldu elbet bira ve metal müzik ve yazmak mesela. sonra düşünüyorum acaba insanlar için hoş anılar hep böylesi coşkulu parlak mıdır? abartıyorlar mı yoksa öyle mi hissediyorlar? sanırım çoğu abartmıyor gözlerindeki ışıltıdan anlaşılıyor. aynı olayları yaşasak ta öyle farklı olabiliyor ki değerlendirmelerimiz, içsel coşkularımız ve olaya dair yorumlarımız. o sebepten bir süredir insanlar istedikleri kadar coşkuyla anlatsınlar anılarını bodrumda tatil mükemmeldi ya da şu yemek müthiştir zerre inanmak gelmez içimden maalesef tutmuyor kardeşim çünkü tamam keyiflidir ama o kadar değildir öyle düsünürüm. ben yaşasam aynı durumu böyle hissettirmeyecek bu ihtimal yüzde doksandan da fazladır. en son dayım balkan gezisini anlattı. bosna hersek sırbıstan ukrayna gezmiş güzel güzel anlatıyor yine düştü aklıma önce coşkulu hissettim. ben de gideceğim de muhtemelen fırsat bulur bulmaz ama senin kadar keyif alacak mıyım almayacağım muhtemelen.
devamını gör...
2991.
ben aslında erkek değilim.
devamını gör...
2992.
ben aslında yoğum.
devamını gör...
2993.
bi girdabın içindeyiz , ne çıkabiliyoruz ne batabiliyoruz. aynı şeylerin etrafında dönüp duruyoruz. korktuğumuz ne varsa başımıza geliyo. istemediğimiz , uzak olsun dediğimiz her şeyi yaşıyoruz. yoruluyoruz. yoruyoruz. mutlu değiliz. mutsuz olmaya alıştığımız için mutsuz olduğumuzun farkında da değiliz. sanki olması gereken buymuş gibi.
bi şeyler yaşanıyo , konu ne olursa olsun. herkes hayatına devam ederken , herkes normale dönerken , herkes yoluna bakarken , ben boğuluyorum o anormallikte. ne yoluma bakabiliyorum ne olduğum yerde kalabiliyorum. nefes alıyorum. ve zaman geçiyo işte. buna da yaşamak diyorum. yaşıyorum. herkesin içinde savaşları var , herkesin hesapları var. ama niye benim yokmuş gibi davranılıyo anlamıyorum. ben de insanım , hani benim de var bazı savaşlarım bazı hesaplaşmalarım. yorgunum. ama kimse farkında değil. olmasınlar da. ama daha fazla yormasınlar da.
bi şeyler yaşanıyo , konu ne olursa olsun. herkes hayatına devam ederken , herkes normale dönerken , herkes yoluna bakarken , ben boğuluyorum o anormallikte. ne yoluma bakabiliyorum ne olduğum yerde kalabiliyorum. nefes alıyorum. ve zaman geçiyo işte. buna da yaşamak diyorum. yaşıyorum. herkesin içinde savaşları var , herkesin hesapları var. ama niye benim yokmuş gibi davranılıyo anlamıyorum. ben de insanım , hani benim de var bazı savaşlarım bazı hesaplaşmalarım. yorgunum. ama kimse farkında değil. olmasınlar da. ama daha fazla yormasınlar da.
devamını gör...
2994.
öl artık dediğim insanlar mevcut. daha sonrasında ciddi ciddi gelen vicdan azabı. gamsızlığa bağlayıp düşünmemeye çalışma evresi. böyle değildim, ama sınırları zorlamayı seviyorsunuz. yeminle defolup gitsem şu dünyadan diyorum.
devamını gör...
2995.
evet anne tahmin ettiğin gibi okula gitmiyorum.bana olabildiğince para gönderiyorsun ve bölümümü sevdiğimi düşünüyorsun.
ama sevmiyorum. geleneksel el sanatları ne ya?
hoş güzel bir bölümüm olsa yine gitmezdim. sanat okusam ne olacak sanki?
anne, sanat okusam ne olacak sanki?
kabul et kızının resimleri güzel bile değil. insanlara gösterme onları, utanıyorum.
çizimlerimden değil benimle gurur duymandan utanıyorum.
gurur duyulacak biri değilim.
ama sevmiyorum. geleneksel el sanatları ne ya?
hoş güzel bir bölümüm olsa yine gitmezdim. sanat okusam ne olacak sanki?
anne, sanat okusam ne olacak sanki?
kabul et kızının resimleri güzel bile değil. insanlara gösterme onları, utanıyorum.
çizimlerimden değil benimle gurur duymandan utanıyorum.
gurur duyulacak biri değilim.
devamını gör...
2996.
iki gündür pleiades şifa sistemi adı altında birkaç meditasyon egzersizi yapıyorum. anlattığım takdirde insanların bana deli, şizofren veya cinli* diyip alay edebileceği şeyler yaşadım. aslında tam olarak gerçekleşen şey vücudumun kendi dengesini bulması ve beni olabilecek en iyi şekilde kendime getirmesiydi. vücudum diyorum çünkü gerçekleşen hiçbir şeyi bilincim son derece açık olmasına rağmen kendi isteğimle yapmadım. bir süre daha yapmayı düşünüyorum. bunu da ancak burada itiraf edebilirdim. sonra silerim belki.
devamını gör...
2997.
aslen yahudiyim, ara sıra mevlevi ayinlerine katılırım.
devamını gör...
2998.
şu an aşırı mutsuz hissediyorum. ama değilim de. üzgünüm. canım yeğenim dört yaşında onunla iletişim kurmak çok zor onu anlamak çok zor. yani bir şeyler okumak bilmek bok gibi bir şey. anneme mesela çok normal çocuk daha diyor. bana göre de özdüzenleme bilemiyor, güvenli bağlanmamış, kendisi sınırları bilmiyor. ve ben onun için hiçbir şey yapamıyorum mutsuzluğu. yapabileceğim bir şey olmadığını da biliyorum zaten. beni kovalarken kulağını bir yere vurmuş böyle bir can havli ile ağlayarak hala senin yüzünden oldu demesi gitmiyor kulaklarımdan. bana kim yardım edecek onu da bilmiyorum.
cehalet mutluluk gerçekten.
cehalet mutluluk gerçekten.
devamını gör...
2999.
bazen bekar olmayı istiyorum. sonra kızım geliyor aklıma. diyorum ki iyi ki..
devamını gör...
3000.
duş alıp sakalımı düzeltecektim. uzandığım yerde önce uyuya kaldım sonra da kalkamadım.
devamını gör...
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
122
123
124
125
126
127
128
129
130
131
132
133
134
135
136
137
138
139
140
141
142
143
144
145
146
147
148
149
150
151
152
153
154
155
156
157
158
159
160
161
162
163
164
165
166
167
168
169
170
171
172
173
174
175
176
177
178
179
180
181
182
183
184
185
186
187
188
189
190
191
192
193
194
195
196
197
198
199
200
201
202
203
204
205
206
207
208
209
210
211
212
213
214
215
216
217
218
219
220
221
222
223
224
225
226
227
228
229
230
231
232
233
234
235
236
237
238
239
240
241
242
243
244
245
246
247
248
249
250
251
252
253
254
255
256
257
258
259
260
261
262
263
264
265
266
267
268
269
270
271
272
273
274
275
276