yazarların itiraf köşesi
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
122
123
124
125
126
127
128
129
130
131
132
133
134
135
136
137
138
139
140
141
142
143
144
145
146
147
148
149
150
151
152
153
154
155
156
157
158
159
160
161
162
163
164
165
166
167
168
169
170
171
172
173
174
175
176
177
178
179
180
181
182
183
184
185
186
187
188
189
190
191
192
193
194
195
196
197
198
199
200
201
202
203
204
205
206
207
208
209
210
211
212
213
214
215
216
217
218
219
220
221
222
223
224
225
226
227
228
229
230
231
232
233
234
235
236
237
238
239
240
241
242
243
244
245
246
247
248
249
250
251
252
253
254
255
256
257
258
259
260
261
262
263
264
265
266
267
268
269
270
271
272
273
274
275
276
başlık "mırmır" tarafından 14.11.2020 21:09 tarihinde açılmıştır.
1361.
aylardır ilk defa bu kadar sakin hissediyorum kendimi.
bunun nedenini merak edip geçmiş sürece bakıyorum ve anlıyorum ki; tanıştığım insanlar ve yaşadığım olaylar sayesinde bu hale evrilmişim. bir söz vardır "her şey yoluna girmeden önce en kötüsü olmak zorundadır." diye, tam da öyle oldu. bu sürecin başında her şey en kötü haldeydi. kendimi ilk defa o kadar kötü hissetmiştim ama aylar geçti ve her şey tam tersi oldu. zaman her şeyi yerine koydu. bu süreç ömür boyu devam edecek. hüzünleri mutluluklar, mutlulukları hüzünler kovalayacak. her şeyin zıttı ile var olduğu bu gezegende, mutluluk hüzün sayesinde var olacak. zaten kötü günler olmasaydı nasıl anlardık iyi günlerin kıymetini?
bunun nedenini merak edip geçmiş sürece bakıyorum ve anlıyorum ki; tanıştığım insanlar ve yaşadığım olaylar sayesinde bu hale evrilmişim. bir söz vardır "her şey yoluna girmeden önce en kötüsü olmak zorundadır." diye, tam da öyle oldu. bu sürecin başında her şey en kötü haldeydi. kendimi ilk defa o kadar kötü hissetmiştim ama aylar geçti ve her şey tam tersi oldu. zaman her şeyi yerine koydu. bu süreç ömür boyu devam edecek. hüzünleri mutluluklar, mutlulukları hüzünler kovalayacak. her şeyin zıttı ile var olduğu bu gezegende, mutluluk hüzün sayesinde var olacak. zaten kötü günler olmasaydı nasıl anlardık iyi günlerin kıymetini?
devamını gör...
1362.
sevdiceğimin yanına gidemiyorum, şu anlık böyle. ağlama ihtimalim yüksek. boğazım düğümlendi, gözyaşlarım içime hıçkırarak aktı. daha demin bu yüzden gözlerim yaşardı ve koltuğu yumrukladım.
onu seviyorum. severken sarılamamak, öpememek, el ele tutuşmanın tadına varamamak çok fena. çalışıp para kazanmalıyım ama bi fırsatını bulursam gideceğim,o fırsatı kolluyorum. artık ona sarılıp uyumak istiyorum. dolandırıcı oldum çıktım,aileme az yalan konuşacağım. ahlaksızca bir şey değil ki. sevmek güzeldir ve bu yolda her şey mübahtır.
onu seviyorum. severken sarılamamak, öpememek, el ele tutuşmanın tadına varamamak çok fena. çalışıp para kazanmalıyım ama bi fırsatını bulursam gideceğim,o fırsatı kolluyorum. artık ona sarılıp uyumak istiyorum. dolandırıcı oldum çıktım,aileme az yalan konuşacağım. ahlaksızca bir şey değil ki. sevmek güzeldir ve bu yolda her şey mübahtır.
devamını gör...
1363.
"sadece yahudi değilim, çok daha fazlası var" şeklinde olandır.
devamını gör...
1364.
hiçbir yeteneğim, vasfım yok. mal gibi yaşayıp gidiyorum. bu durumun farkında olupta hala hiçbir şey yapamayacak kadar da güçsüzüm.
devamını gör...
1365.
sorumsuzum, sosyal bir insan olmayı isteyip insanlarla muhabbet etmeyi beceremiyorum. sonuna kadar yaşamdan kaçıyorum. ruhen yok ama bedenen varım.
devamını gör...
1366.
hemen itiraflanalım mı desem yoksa acı bir durum mu bilemedim. ben de an itibariyle öğrendim ve bu durumu paylaşacağım yer olarak burayı seçtim. yakınlarıma bunu diyemiyorum çünkü ağlayabilirim.
allah herkese bir kader tayin etmiş ve kaldıramayacağı yükü vermezmiş, öyle diyorlar, ben de buna inanıyorum.
benimki ise benim elimde olmayan ebeveynlerimle başlamış. annem beni aldırmak istemiş. haklı da kadın. işte bunu kaç yıldır ilk defa öğrendim. ablalarımla aramda nerdeyse 3 yaş ve 15 ay fark var. daha onlar küçük ve bi de ben olmazmışım. öğrendiğimde çıldırdım, dedi. sonra vazgeçmiş tabi düşüncesinden. ama vazgeçtiği ilk başta istemediğini değiştirmez. ne olursa olsun evlat, bilmiyorum. annemin yerinde değilim ondan onu yargılayamam. ee babam boş durur mu? ben "erkek" değilim ya da kan uyuşmazlığı sebebiyle sarılık olduğum için tedavi olmasın ölsün dediği bir evladıyım. ama erkek olsaydım var ya tüm malını mülkünü beni iyi etmek için uğraşırdı. o zaman ölmemi istemezdi. hayattayım, ilk başta annemin babamın bile beni istemediği hayatta var olabildim. bu da yaratıcının gücü. ne olursa olsun onları yargılayamam, ailem. acı verici ama yapcak bir şey yok. ben onlar gibi olmayacağım ve bu hissettirdikleri için onlara kin beslemeyeceğim. ablalarım şanslı bu da güzel bir şey. hayat işte, değişik. şu an hiç üzülmedim ve ağlamıyorum çünkü bunları ben istemedim. allah ki bunlara inat beni var etti, keşke ölseydim keşke aldırsaydın demem, ne olursa olsun hayatta olmak güzel. hayatta olduğum için seviyorum, öğreniyorum, hissedebiliyorum, yemekler yiyorum, oğlakları, arkadaşlarımı, çiçekleri, gün batımını, denizi sevebiliyorum. daha nice şeyler olacak bilmiyorum. yine de her şeye rağmen hayatta olmak güzelmiş.
allah herkese bir kader tayin etmiş ve kaldıramayacağı yükü vermezmiş, öyle diyorlar, ben de buna inanıyorum.
benimki ise benim elimde olmayan ebeveynlerimle başlamış. annem beni aldırmak istemiş. haklı da kadın. işte bunu kaç yıldır ilk defa öğrendim. ablalarımla aramda nerdeyse 3 yaş ve 15 ay fark var. daha onlar küçük ve bi de ben olmazmışım. öğrendiğimde çıldırdım, dedi. sonra vazgeçmiş tabi düşüncesinden. ama vazgeçtiği ilk başta istemediğini değiştirmez. ne olursa olsun evlat, bilmiyorum. annemin yerinde değilim ondan onu yargılayamam. ee babam boş durur mu? ben "erkek" değilim ya da kan uyuşmazlığı sebebiyle sarılık olduğum için tedavi olmasın ölsün dediği bir evladıyım. ama erkek olsaydım var ya tüm malını mülkünü beni iyi etmek için uğraşırdı. o zaman ölmemi istemezdi. hayattayım, ilk başta annemin babamın bile beni istemediği hayatta var olabildim. bu da yaratıcının gücü. ne olursa olsun onları yargılayamam, ailem. acı verici ama yapcak bir şey yok. ben onlar gibi olmayacağım ve bu hissettirdikleri için onlara kin beslemeyeceğim. ablalarım şanslı bu da güzel bir şey. hayat işte, değişik. şu an hiç üzülmedim ve ağlamıyorum çünkü bunları ben istemedim. allah ki bunlara inat beni var etti, keşke ölseydim keşke aldırsaydın demem, ne olursa olsun hayatta olmak güzel. hayatta olduğum için seviyorum, öğreniyorum, hissedebiliyorum, yemekler yiyorum, oğlakları, arkadaşlarımı, çiçekleri, gün batımını, denizi sevebiliyorum. daha nice şeyler olacak bilmiyorum. yine de her şeye rağmen hayatta olmak güzelmiş.
devamını gör...
1367.
kucukken toyzz shoptan oyuncak lamborghini çaldım. hot wheels arabasiydi.
allah'ım affet.
allah'ım affet.
devamını gör...
1368.
yoruldum. insanlardan, bencillikten, anlayışsızlıktan, saygısızlıktan yoruldum. bir insan neden karşıdakini zor durumda bırakacağını bile bile sırf keyfi uğruna rahatsız eder, bunu anlamakta zorlanıyorum. fakat bu anlamamaların arasında anladığım tek şey var; bazıları sadece yaş alıyor kafaları hala çocuk. bu kötü demiyorum, hayır ama sınırını bilmek önemli olan. her hareketi bencilce ve düşüncesizce olduğunda insanı soğutuyor her şeyden.
bu laflarımın sahibi/sahipleri bunları okuyorsunuz ya da okumuyorsunuz, bilemem ama kendine az çeki düzen ver yahu. ve bunu okurken acaba ben miyim bu diyen kişi eğer böyle düşünüyorsan kendinde potansiyel görmüşsün demektir, lütfen o potansiyeli içinde tut.
bu laflarımın sahibi/sahipleri bunları okuyorsunuz ya da okumuyorsunuz, bilemem ama kendine az çeki düzen ver yahu. ve bunu okurken acaba ben miyim bu diyen kişi eğer böyle düşünüyorsan kendinde potansiyel görmüşsün demektir, lütfen o potansiyeli içinde tut.
devamını gör...
1369.
ben itiraf etmeye korkuyorum.
devamını gör...
1370.
herkesin sırları vardır.
devamını gör...
1371.
bir konu halkında yapılan haksızlıklara ve emeğimin hiç edilmesine izin verdiğim için pişmanım. keşke öne çıkmak için çabalayanların değil de gerçekten çabalayanların sözleri de dinlense.
devamını gör...
1372.
bacaklarıma aşığım.
devamını gör...
1373.
hiç suçu olmadığı halde, birine durduk yere iftira attım. sonra da alakalı kişileri tek bir alanda topladım ve iftira attığım şahsın bir grup kadın tarafından dayak yemesini sigara içerek izledim.
devamını gör...
1374.
çok sayıda insanın mutsuzluğuna bağlı mutluluğum ve bu umrumda değil.
devamını gör...
1375.
güçten düştüm iyice sanırım ilk kez yalnızlığı bu kadar hissediyorum. 16 yaşında kaybettiğim adamın yokluğunu en çok 28 yaşında hissedeceğim aklıma gelmezdi. zaman geçtikçe olgunlaşmam sağlam durmam gerekirken yükümün altında yavaş yavaş kamburlaşıyorum sanırım.
devamını gör...
1376.
bazen yakın erkek kankama yürüyorum şaka yapıyorum sanıyor kdflsfnlnf
devamını gör...
1377.
bir kişiye verdiğim değer ile o kişiye olan kırılma potansiyelim doğru orantılı oluyor.
devamını gör...
1378.
yaz çocuğu olduğunuz zaman sadece ailenizle doğum günü kutlarsınız. 2013 yazında gezi başlamıştı, hayatımın dönüm noktasıydı, olaylara karışmıştım, yurtdışı eğitimim aksamıştı. bir anda kendimi memlekette buldum zaten o haziran'ın ardından bir daha hiç bir şey eskisi gibi olmadı...
her sene olduğu gibi ailemle kutlayacağım doğum günüm için heyecanlıydım. hediyelerimi ben seçerdim. şımarık bir çocuktum, belki de tek kız çocuğu olmanın avantajıydı, bilemiyorum....
her doğum günüm özel ve yoğundu. ilk doğduğum gün bile skandal bir sabahmış. herkes erkek beklerken kız olmuşum.....
tarihler 2013'ü gösterirken her şeyden habersiz sabah 7'de uyanmış, erkenden kuaförden dönmüş, kıyafetlerimi giyinmiş, mekana gitmek için saat kovalıyordum. her şey çok normaldi. babam geldi, üzerini değiştirdi ve biz tam kapıdan çıkarken bir telefon geldi;
''nasıl, ne zaman, nerede, emin misiniz'' soruları ve ardından kapanan telefon. kuzenim vefat etmiş, babamın ağzından çıkan tek cümle, üzerini değiştir deniz, gidiyoruz.
annem ve babam gitti... akşam kapı çaldı ve kocaman pastam geldi, direkt çöpe gitti. o yaz anneannem de vefat etti.
o günden sonra her doğum günümde anma gününe giderdim.
pastaları sevmem, kendimle ilgili hiç bir kutlamayı sevmem.
beni tanıyan herkes bilir.
bugün annem geldi ve gelirken uçakta kedi ile küçük bir skandal yaşamış.
annem ''yemeğe gidiyoruz'' dedi, sıradan bir yemek olacaktı. gitmeden ''pasta istemediğimi biliyorsunuz'' uyarısı ile en sevdiğim yere gittik.
her şey çok güzeldi, en sevdiğim yerde, her zamanki masamda, en sevdiklerimle rakımı içip muhabbetimi ediyordum. bir anda alkış ve burnuma dayatılan pasta ile şoke oldum.
22 haziran'da anma gününe gitmemiş olmanın huzursuzluğu bir yana, bir adet pasta ile burun buruna gelmenin şaşkınlığı ile dondum kaldım.
o pasta kesilmedi, belki de bir dönüm noktasıydı, anneme göre aşmam gereken bir olay fakat ben aşmaya hazır değilim.
her haziran ayının başında gezi'yi düşünürüm, öncesini ve o süreci ve kuzenimi. birlikte el ele koşup kaçtığımızı...
kim bilir o yaz ankara'da kalmış olsaydım belki de o yaşıyor olacaktı...
annem çok erken saatte uyudu, arayabileceğim herkes uyudu, düşünüyorum, düşündükçe düşünüyorum.
doğduğum tarihin, onun gittiği tarih olması sanırım ömrüm boyunca aşamayacağım bir travma olarak kalacak.
huzurlu bir yer, mutlu olduğuna inanıyorum, uygar!
her sene olduğu gibi ailemle kutlayacağım doğum günüm için heyecanlıydım. hediyelerimi ben seçerdim. şımarık bir çocuktum, belki de tek kız çocuğu olmanın avantajıydı, bilemiyorum....
her doğum günüm özel ve yoğundu. ilk doğduğum gün bile skandal bir sabahmış. herkes erkek beklerken kız olmuşum.....
tarihler 2013'ü gösterirken her şeyden habersiz sabah 7'de uyanmış, erkenden kuaförden dönmüş, kıyafetlerimi giyinmiş, mekana gitmek için saat kovalıyordum. her şey çok normaldi. babam geldi, üzerini değiştirdi ve biz tam kapıdan çıkarken bir telefon geldi;
''nasıl, ne zaman, nerede, emin misiniz'' soruları ve ardından kapanan telefon. kuzenim vefat etmiş, babamın ağzından çıkan tek cümle, üzerini değiştir deniz, gidiyoruz.
annem ve babam gitti... akşam kapı çaldı ve kocaman pastam geldi, direkt çöpe gitti. o yaz anneannem de vefat etti.
o günden sonra her doğum günümde anma gününe giderdim.
pastaları sevmem, kendimle ilgili hiç bir kutlamayı sevmem.
beni tanıyan herkes bilir.
bugün annem geldi ve gelirken uçakta kedi ile küçük bir skandal yaşamış.
annem ''yemeğe gidiyoruz'' dedi, sıradan bir yemek olacaktı. gitmeden ''pasta istemediğimi biliyorsunuz'' uyarısı ile en sevdiğim yere gittik.
her şey çok güzeldi, en sevdiğim yerde, her zamanki masamda, en sevdiklerimle rakımı içip muhabbetimi ediyordum. bir anda alkış ve burnuma dayatılan pasta ile şoke oldum.
22 haziran'da anma gününe gitmemiş olmanın huzursuzluğu bir yana, bir adet pasta ile burun buruna gelmenin şaşkınlığı ile dondum kaldım.
o pasta kesilmedi, belki de bir dönüm noktasıydı, anneme göre aşmam gereken bir olay fakat ben aşmaya hazır değilim.
her haziran ayının başında gezi'yi düşünürüm, öncesini ve o süreci ve kuzenimi. birlikte el ele koşup kaçtığımızı...
kim bilir o yaz ankara'da kalmış olsaydım belki de o yaşıyor olacaktı...
annem çok erken saatte uyudu, arayabileceğim herkes uyudu, düşünüyorum, düşündükçe düşünüyorum.
doğduğum tarihin, onun gittiği tarih olması sanırım ömrüm boyunca aşamayacağım bir travma olarak kalacak.
huzurlu bir yer, mutlu olduğuna inanıyorum, uygar!
devamını gör...
1379.
itiraf ediyorum benim kendime bile ördüğüm duvarlarım var! kimseye güvenmiyor, sevmiyor, ve ilgi duymuyorum. duygusuz da yasaniyormuş bunu öğreniyorum.
devamını gör...
1380.
çok fazla insanın olduğu yer beni geren yerdir.
devamını gör...
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
122
123
124
125
126
127
128
129
130
131
132
133
134
135
136
137
138
139
140
141
142
143
144
145
146
147
148
149
150
151
152
153
154
155
156
157
158
159
160
161
162
163
164
165
166
167
168
169
170
171
172
173
174
175
176
177
178
179
180
181
182
183
184
185
186
187
188
189
190
191
192
193
194
195
196
197
198
199
200
201
202
203
204
205
206
207
208
209
210
211
212
213
214
215
216
217
218
219
220
221
222
223
224
225
226
227
228
229
230
231
232
233
234
235
236
237
238
239
240
241
242
243
244
245
246
247
248
249
250
251
252
253
254
255
256
257
258
259
260
261
262
263
264
265
266
267
268
269
270
271
272
273
274
275
276