3081.
sokak lambası altındayım sanırım
ışıklar biraz kent taklidi yapıyor
rüzgar saçlarımda poyrazını demliyor
bu mevsim oldukça uzun hazanı düşüyor payıma ayazlanıyor gece nöbetlerinde intiharlarım
yazdığım her harf kamburuma ekleniyor topallıyorum…
''cemal süreya''
ışıklar biraz kent taklidi yapıyor
rüzgar saçlarımda poyrazını demliyor
bu mevsim oldukça uzun hazanı düşüyor payıma ayazlanıyor gece nöbetlerinde intiharlarım
yazdığım her harf kamburuma ekleniyor topallıyorum…
''cemal süreya''
devamını gör...
3082.
ağlamak için gözden yaş mı akmalı
dudaklar gülerken insan ağlayamaz mi
sevmek için güzele mi bakmalı
çirkin bir tende güzel bir ruh kalbi bağlayamaz mı
dudaklar gülerken insan ağlayamaz mi
sevmek için güzele mi bakmalı
çirkin bir tende güzel bir ruh kalbi bağlayamaz mı
devamını gör...
3083.
insan, insana yüktür sevgilim
yaslan bana
tüm ağırlığını yüklenmeye razıyım
barındırdığın sevgin, sırların, korkuların, kıskançlıklarınla..
insan, insana yüktür sevgilim
anlat bana
neden gidemediğini, neden kalamadığını anlat
uykum var, sonsuz rüya görme talebim var
uyandırma, utandırma beni
gideceksen kal
kalmayacaksan garip eyleme beni
yaslan bana
tüm ağırlığını yüklenmeye razıyım
barındırdığın sevgin, sırların, korkuların, kıskançlıklarınla..
insan, insana yüktür sevgilim
anlat bana
neden gidemediğini, neden kalamadığını anlat
uykum var, sonsuz rüya görme talebim var
uyandırma, utandırma beni
gideceksen kal
kalmayacaksan garip eyleme beni
devamını gör...
3084.
fikirsiz fanilerin fevri filleri
filozof fincanların felaketidir
feodal faşistlerin fırıldakları
fakirin fanusunda fırtınalanır
filmin finalinde fail firavun
falcılar figüran
fiyatsız fahişeler farksız fıkradan
filozof fincanların felaketidir
feodal faşistlerin fırıldakları
fakirin fanusunda fırtınalanır
filmin finalinde fail firavun
falcılar figüran
fiyatsız fahişeler farksız fıkradan
devamını gör...
3085.
cok kotuyum aman cok kotuyum
nefesini duymadim bu sene kizlarin
cok kotuyum aman cok kotuyum
ben yavasladikca libidom hizlanir
sen gittiginden beri dm kutum bombos
ne demisti diyar pala, hayat bos pompala cos,
sevgilim arsiz badboyun geldi, haydin pompana kos,
sana kotu belki her sey belki ama, bu hayat kobrama hos.
kedi yiyen fare degil, arsiz badboy,
kaldi tek basina artik, yarsiz kovboy,
o has erkek, ulan hepiniz mi femboy,
adelelerime bak kiskanc, haset et bak doy
nefesini duymadim bu sene kizlarin
cok kotuyum aman cok kotuyum
ben yavasladikca libidom hizlanir
sen gittiginden beri dm kutum bombos
ne demisti diyar pala, hayat bos pompala cos,
sevgilim arsiz badboyun geldi, haydin pompana kos,
sana kotu belki her sey belki ama, bu hayat kobrama hos.
kedi yiyen fare degil, arsiz badboy,
kaldi tek basina artik, yarsiz kovboy,
o has erkek, ulan hepiniz mi femboy,
adelelerime bak kiskanc, haset et bak doy
devamını gör...
3086.
öyle günler gördüm ki - sabahattin ali
öyle günler gördüm ki, aydın gökler kararıp
bahtım bir bulut gibi üstüme çöker oldu,
her gözümü yumunca tanıdık yüzler görüp,
hayaller alev alev beynimi yakar oldu.
ümitsizlik, gariplik dört tarafımı sarıp
yüzüm sırıtsa bile, içim yaş döker oldu.
her sabah ilk ışiklar gözlerimi oyardı,
uyanan taş duvarlar iniltimi duyardı.
öyle günler gördum ki, duvarlar gelir dile,
gözumde canlanırdı eşkiya masalları.
varlığımı sarardı, hain bir isteyişle
görmediğim yumuşak bir düşmanın elleri
kafada çelik gibi fikirler dursa bile
kalplerin eksik olmaz böyle zayıf halleri:
bazen kendi kendimin elinden kurtulurdum,
kalbimi bir çamurda çırpınırken bulurdum.
öyle günler gördüm ki, dost dediğim insanlar
ben yanına varınca dudağını kıvırdı.
bir zamanlar yanımda ağız açmayanlar
sırtımı sıvazladı, bana oğüt savurdu.
silahsız gördüğüne saldıran kahramanlar
en alçak tekmelerle beni yere devirdi.
ruhum bir heykel gibi düşüp parcalanırdı.
bu sesleri duyanlar gülüyorum sanırdı.
öyle günler gördüm ki, tabanca sakağımda
tasarladım aydınlık dünyayı bırakmayı
gönlüm acıklı buldu, en ateşli çağımda
sönük bir yıldız gibi boşluklara akmayı
tabancanın namlusu ısındı yanagımda,
parmagım istemedi tetiğini çekmeyi
bir sonbahar yağmuru gibi içim ağlardı
bir şeyler fakat beni yaşamağa bağlardı.
ey bir tane sevgilim, ben bugün yaşıyorsam
sanma ki hayat tatlı, insanlar hoş olmustur,
dağ başında bir kaya gibiyim şöyle dursam
etrafım eskisinden daha bomboş olmuştur
yalnız sana borçluyum bugün dünyada varsam:
seni her andığımda gözlerim yaş olmuştur
yaşlar ki bir ırmaktır, dertleri sürür gider,
gözyaşları içinde seneler yürür gider.
yok olmak isteğiyle kalbim attığı zaman,
bana: yaşa der gibi gülen senin yüzündü.
dizlerim bir batakta yorgun yattığı zaman
bacaklarıma kuvvet veren senin hızındı.
yaşaran gözlerimde, güneş battığı zaman
sıcak bir yuva gibi tüten senin dizindi.
sen aklıma gelince her şey gülümserdi.
ağaçlar sarkı söyler, rüzgar tatlı eserdi.
ey sevgilim, bilirsin benim ne çektiğimi:
garip başimın derdi bir yürek taşıyorum.
anlarsın niçin uzak yerlere baktığımı:
içinde yaşanmaz bir dünyada yaşıyorum.
görünce gülme sakın çırpınıp aktıgımı:
ılık ve aydınlık bir denize koşuyorum.
sen benim sevgilimsin, sevsen de, sevmesen de,
aradığım yerlere benzeyiş buldum sende.
öyle günler gördüm ki, aydın gökler kararıp
bahtım bir bulut gibi üstüme çöker oldu,
her gözümü yumunca tanıdık yüzler görüp,
hayaller alev alev beynimi yakar oldu.
ümitsizlik, gariplik dört tarafımı sarıp
yüzüm sırıtsa bile, içim yaş döker oldu.
her sabah ilk ışiklar gözlerimi oyardı,
uyanan taş duvarlar iniltimi duyardı.
öyle günler gördum ki, duvarlar gelir dile,
gözumde canlanırdı eşkiya masalları.
varlığımı sarardı, hain bir isteyişle
görmediğim yumuşak bir düşmanın elleri
kafada çelik gibi fikirler dursa bile
kalplerin eksik olmaz böyle zayıf halleri:
bazen kendi kendimin elinden kurtulurdum,
kalbimi bir çamurda çırpınırken bulurdum.
öyle günler gördüm ki, dost dediğim insanlar
ben yanına varınca dudağını kıvırdı.
bir zamanlar yanımda ağız açmayanlar
sırtımı sıvazladı, bana oğüt savurdu.
silahsız gördüğüne saldıran kahramanlar
en alçak tekmelerle beni yere devirdi.
ruhum bir heykel gibi düşüp parcalanırdı.
bu sesleri duyanlar gülüyorum sanırdı.
öyle günler gördüm ki, tabanca sakağımda
tasarladım aydınlık dünyayı bırakmayı
gönlüm acıklı buldu, en ateşli çağımda
sönük bir yıldız gibi boşluklara akmayı
tabancanın namlusu ısındı yanagımda,
parmagım istemedi tetiğini çekmeyi
bir sonbahar yağmuru gibi içim ağlardı
bir şeyler fakat beni yaşamağa bağlardı.
ey bir tane sevgilim, ben bugün yaşıyorsam
sanma ki hayat tatlı, insanlar hoş olmustur,
dağ başında bir kaya gibiyim şöyle dursam
etrafım eskisinden daha bomboş olmuştur
yalnız sana borçluyum bugün dünyada varsam:
seni her andığımda gözlerim yaş olmuştur
yaşlar ki bir ırmaktır, dertleri sürür gider,
gözyaşları içinde seneler yürür gider.
yok olmak isteğiyle kalbim attığı zaman,
bana: yaşa der gibi gülen senin yüzündü.
dizlerim bir batakta yorgun yattığı zaman
bacaklarıma kuvvet veren senin hızındı.
yaşaran gözlerimde, güneş battığı zaman
sıcak bir yuva gibi tüten senin dizindi.
sen aklıma gelince her şey gülümserdi.
ağaçlar sarkı söyler, rüzgar tatlı eserdi.
ey sevgilim, bilirsin benim ne çektiğimi:
garip başimın derdi bir yürek taşıyorum.
anlarsın niçin uzak yerlere baktığımı:
içinde yaşanmaz bir dünyada yaşıyorum.
görünce gülme sakın çırpınıp aktıgımı:
ılık ve aydınlık bir denize koşuyorum.
sen benim sevgilimsin, sevsen de, sevmesen de,
aradığım yerlere benzeyiş buldum sende.
devamını gör...
3087.
toprağın siyah yıldızı
seni arıyorum, duymaya çalışıyorum
yapamıyorum...
mani oluyor siren sesleri senin rüzgarına
zincirlerin zifirinden duvar örüyor ışıklar
göremiyorum
inan bana yalvarırım
ben ruhum bedene üfleneli seni ararım..
ah ne çare! bulamadım
tüm sema bir oldu seni saklıyor sanki
toprağının kokusu yağmurdan miras misali
en son koku kalır akılda derler
bulamıyorum, onu da kaybedeceğim
bir ay ışığında gördüm çiçeklerini
sana benzetmeyi denedim dalından kırık duran o beyaz laleyi
üstümde ince bir hırka,medet umuyor senden
senin sarılmanla ısınmayı bekleyen şu ten
yıldızlar karar kılmış
gözlerin gibi olmaya
yıldızlar da çiçeklerin gibiler
seni bulamadığımda belirirler
kalemimin kara lekesi and içmiş
hep seni, sana yazmaya
bir karanlık ortasında
sokak lambasının altında
acemi kalemim, affola
seni arıyorum, duymaya çalışıyorum
yapamıyorum...
mani oluyor siren sesleri senin rüzgarına
zincirlerin zifirinden duvar örüyor ışıklar
göremiyorum
inan bana yalvarırım
ben ruhum bedene üfleneli seni ararım..
ah ne çare! bulamadım
tüm sema bir oldu seni saklıyor sanki
toprağının kokusu yağmurdan miras misali
en son koku kalır akılda derler
bulamıyorum, onu da kaybedeceğim
bir ay ışığında gördüm çiçeklerini
sana benzetmeyi denedim dalından kırık duran o beyaz laleyi
üstümde ince bir hırka,medet umuyor senden
senin sarılmanla ısınmayı bekleyen şu ten
yıldızlar karar kılmış
gözlerin gibi olmaya
yıldızlar da çiçeklerin gibiler
seni bulamadığımda belirirler
kalemimin kara lekesi and içmiş
hep seni, sana yazmaya
bir karanlık ortasında
sokak lambasının altında
acemi kalemim, affola
devamını gör...
3088.
içimde fırtınalar kopar
ama ben durgun deniz gibi sakin
gökyüzüne doğru bakan kör güvercin gibi
kuyularda gezerim bu.
ama ben durgun deniz gibi sakin
gökyüzüne doğru bakan kör güvercin gibi
kuyularda gezerim bu.
devamını gör...
3089.
seni, anlatabilmek seni.
iyi çocuklara, kahramanlara.
seni anlatabilmek seni,
namussuza, halden bilmeze,
kahpe yalana.
ard-arda kaç zemheri,
kurt uyur, kuş uyur, zindan uyurdu.
dışarda gürül-gürül akan bir dünya...
bir ben uyumadım,
kaç leylim bahar,
hasretinden prangalar eskittim.
saçlarına kan gülleri takayım,
bir o yana
bir bu yana...
seni bağırabilsem seni,
dipsiz kuyulara,
akan yıldıza,
bir kibrit çöpüne varana,
okyanusun en ıssız dalgasına
düşmüş bir kibrit çöpüne.
yitirmiş tılsımını ilk sevmelerin,
yitirmiş öpücükleri,
payı yok, apansız inen akşamdan,
bir kadeh, bir cigara, dalıp gidene,
seni anlatabilsem seni...
yokluğun, cehennemin öbür adıdır
üşüyorum, kapama gözlerini...
ahmed arif
iyi çocuklara, kahramanlara.
seni anlatabilmek seni,
namussuza, halden bilmeze,
kahpe yalana.
ard-arda kaç zemheri,
kurt uyur, kuş uyur, zindan uyurdu.
dışarda gürül-gürül akan bir dünya...
bir ben uyumadım,
kaç leylim bahar,
hasretinden prangalar eskittim.
saçlarına kan gülleri takayım,
bir o yana
bir bu yana...
seni bağırabilsem seni,
dipsiz kuyulara,
akan yıldıza,
bir kibrit çöpüne varana,
okyanusun en ıssız dalgasına
düşmüş bir kibrit çöpüne.
yitirmiş tılsımını ilk sevmelerin,
yitirmiş öpücükleri,
payı yok, apansız inen akşamdan,
bir kadeh, bir cigara, dalıp gidene,
seni anlatabilsem seni...
yokluğun, cehennemin öbür adıdır
üşüyorum, kapama gözlerini...
ahmed arif
devamını gör...
3090.
"ben kimsenin yanına sığamıyorum.
az öte kay diyemedim kimselere.
kahkaha atarak gülmelerim yoktu.
yanında gözyaşlarımı saklayamadığım, burnumu çeke çeke ağlayacağım kimseler yoktu.
ben dalları kırık ağacın gölgesine sığınanlardanım.
ben kitabı başından değil de, ortasından okuyanlardanım.
ben şarkı söyleyip duymayanlardanım.
ben yaprakları koparılmış papatyayım.
ben saçları dökülmüş kadın.
ve ben;
harflerin içine sığamayanlardanım..."
az öte kay diyemedim kimselere.
kahkaha atarak gülmelerim yoktu.
yanında gözyaşlarımı saklayamadığım, burnumu çeke çeke ağlayacağım kimseler yoktu.
ben dalları kırık ağacın gölgesine sığınanlardanım.
ben kitabı başından değil de, ortasından okuyanlardanım.
ben şarkı söyleyip duymayanlardanım.
ben yaprakları koparılmış papatyayım.
ben saçları dökülmüş kadın.
ve ben;
harflerin içine sığamayanlardanım..."
devamını gör...
3091.
kan uyku
bir biz ikimiz varız güzel öbürleri hep çirkin
bir de bu terli karanlık
sonra bir şey daha var mutlak ama adını bilmiyorum
nereden başlasam sonunda o ışıkla karşılaşıyorum
yarı çıplak utanmaz bir kadın resmini aydınlatıyor
akşam oluyor ya bir türlü inanamıyorum
oturmuşlar iri yapılı adamlar esrar çekiyorlar
daha bir aydınlık olsun diye içtikleri su
sarı topraktan testileri güneşte pişiriyorlar
bir korkuyorum yalnız kalmaktan bir korkuyorum
gündüzleri delice çalışıyorum geceleri kadınlarla
yatıyorum
sonra birden büyümüş görüyorum ağaçları
kısrakları birden yavrulamış
havaları birden güneşli
kadınlarla yattığım yetse ya
bir de kadınlarla yattığıma inanmam gerekiyor
hoşlanmıyorum
turgut uyar.
bir biz ikimiz varız güzel öbürleri hep çirkin
bir de bu terli karanlık
sonra bir şey daha var mutlak ama adını bilmiyorum
nereden başlasam sonunda o ışıkla karşılaşıyorum
yarı çıplak utanmaz bir kadın resmini aydınlatıyor
akşam oluyor ya bir türlü inanamıyorum
oturmuşlar iri yapılı adamlar esrar çekiyorlar
daha bir aydınlık olsun diye içtikleri su
sarı topraktan testileri güneşte pişiriyorlar
bir korkuyorum yalnız kalmaktan bir korkuyorum
gündüzleri delice çalışıyorum geceleri kadınlarla
yatıyorum
sonra birden büyümüş görüyorum ağaçları
kısrakları birden yavrulamış
havaları birden güneşli
kadınlarla yattığım yetse ya
bir de kadınlarla yattığıma inanmam gerekiyor
hoşlanmıyorum
turgut uyar.
devamını gör...
3092.
anlatsam duyar misiniz sesinizle
dokunur musunuz misralarima
ıviz zivir falan filan zattiri zottiri zort zort zort
orhan veli
dokunur musunuz misralarima
ıviz zivir falan filan zattiri zottiri zort zort zort
orhan veli
devamını gör...
3093.
"düş kokusu yayılıyor sokaklara
tuttuğum matemin soluğu yok
gölgelerin parsellediği karanlık
soytarı
bıyık altından gülüyor yalnızlığıma
kim yaktı karanlığın rengini…
oysa hiç kanatlarım olmamıştı benim
yerden yükseldiğim vakitlerde
ve yine gecikirdi kapkara trenler
söylenip durduğum
çıkar gelirdi ay ışığı güne dogmadan
șimdilerde kesip attım dilimi
duyan var mı suskunluğumu…
bir kız çocuğu tanımıştım eminönü’nde
simidini martılarla paylaşan
yalnızlığından kimsesizlikler çalip
șarkılar mırıldanan yersiz yurtsuz
paslı demirler vardı rıhtımda
bir de gerçek lekeli hayallerini yamayan
o kız çocuğu, duydum ölmüş
mezarını bilen var mi…
sesimin eremediği makamlardan
uydurduğum şarkılarım vardı
çocuktum
ve oyunlarım elimi yüzümü kirleten
oyuncaklarım bir bir kırıldı
ağlayamadım
gözyaşlarımı gören var mı…
acılardan süzme mutluluklarım oldu hep
bir de sonunu hiç yazamadığım hikayelerim
șafak vaktinden açan aksam sefalarım
bu yüzden mi erken soldular hep..
gitarımdan dökülen sessiz sedasız tınılarım
yakışmadı hiç haykıran uğultulara
bu yüzden artık sustum ben
sustum!
duyan var mı…"
tuttuğum matemin soluğu yok
gölgelerin parsellediği karanlık
soytarı
bıyık altından gülüyor yalnızlığıma
kim yaktı karanlığın rengini…
oysa hiç kanatlarım olmamıştı benim
yerden yükseldiğim vakitlerde
ve yine gecikirdi kapkara trenler
söylenip durduğum
çıkar gelirdi ay ışığı güne dogmadan
șimdilerde kesip attım dilimi
duyan var mı suskunluğumu…
bir kız çocuğu tanımıştım eminönü’nde
simidini martılarla paylaşan
yalnızlığından kimsesizlikler çalip
șarkılar mırıldanan yersiz yurtsuz
paslı demirler vardı rıhtımda
bir de gerçek lekeli hayallerini yamayan
o kız çocuğu, duydum ölmüş
mezarını bilen var mi…
sesimin eremediği makamlardan
uydurduğum şarkılarım vardı
çocuktum
ve oyunlarım elimi yüzümü kirleten
oyuncaklarım bir bir kırıldı
ağlayamadım
gözyaşlarımı gören var mı…
acılardan süzme mutluluklarım oldu hep
bir de sonunu hiç yazamadığım hikayelerim
șafak vaktinden açan aksam sefalarım
bu yüzden mi erken soldular hep..
gitarımdan dökülen sessiz sedasız tınılarım
yakışmadı hiç haykıran uğultulara
bu yüzden artık sustum ben
sustum!
duyan var mı…"
devamını gör...
3094.
hangi gece son bulacak
seni düşündüğüm vakitler
kaç sabahı sabah edeceğim
senin yokluğunda
tutulmayan sözlerin sızısı bu
yüreğimi yakan ateş
sandığımız şeylerin yankısı
bu düştüğümüz yanılgı
senin umurunda olmasa bile
benim yıllardır ruhumda saklı
bir enkaz bıraktığını bilmesen de
ruhum o enkazın altında kaldı
...
seni düşündüğüm vakitler
kaç sabahı sabah edeceğim
senin yokluğunda
tutulmayan sözlerin sızısı bu
yüreğimi yakan ateş
sandığımız şeylerin yankısı
bu düştüğümüz yanılgı
senin umurunda olmasa bile
benim yıllardır ruhumda saklı
bir enkaz bıraktığını bilmesen de
ruhum o enkazın altında kaldı
...
devamını gör...
3095.
sampiyonuz dediniz, koyduk galatasaray,
harbi yokuz kendimiz, koyduk galatasaray,
harbiden galibiyete, doyduk galatasaray,
bir gecede mulkunuzu, soyduk galatasaray.
kurtarmaz sizi artik, gelse de icardi,
gezdik sehir sehir, bi samsun bi mardin,
gercek aslan biziz, kupaniz plastik,
derseniz kral biziz, deriz ki bi bas git.
cunku biz neysek, oyduk galatasaray,
eskiden sizin gibi, toyduk galatasaray,
ve gunlerce yenilgiye, doyduk galatasaray,
ama bu sefer harbiden de, koyduk galatasaray..
harbi yokuz kendimiz, koyduk galatasaray,
harbiden galibiyete, doyduk galatasaray,
bir gecede mulkunuzu, soyduk galatasaray.
kurtarmaz sizi artik, gelse de icardi,
gezdik sehir sehir, bi samsun bi mardin,
gercek aslan biziz, kupaniz plastik,
derseniz kral biziz, deriz ki bi bas git.
cunku biz neysek, oyduk galatasaray,
eskiden sizin gibi, toyduk galatasaray,
ve gunlerce yenilgiye, doyduk galatasaray,
ama bu sefer harbiden de, koyduk galatasaray..
devamını gör...
3096.
nazlan
sitem et
kırıl bana
beni geç vakit
tek başıma suya yolla
bahçede yüzünü öteye çevir
güle hayret ediyormuş gibi yap
ismet özel
devamını gör...
3097.
gökkuşağının da bir sesi vardı hatırlarım çocukluğumdan,
yankılanarak sağır ederdi gönlümü bu renk cümbüşleri,
bilir misiniz?
büyük megafonları vardır renklerin,
bağır bağır bağırırlar,
çağır çağır çağırırlar,
duyamam, duymam onları,
duyarsam, korkarım güzel şeylere sahip olmaktan,
sahip olmak ki öncüsüdür kaybetmenin,
güzel görünsün diyerek nice astığım gülüşlerim yüzüme,
çamurlu, pis bir odaya öylece koyduğum,
kederli bir çiçek gibi sırıtır bilirim.
gazete küpürlerinin idam sayfalarında,
en azılı suçlular kısmında
kendimi görürüm, kendini öldürenler bölümünde,
yarattığım dünyanın bir köşesinde.
yankılanarak sağır ederdi gönlümü bu renk cümbüşleri,
bilir misiniz?
büyük megafonları vardır renklerin,
bağır bağır bağırırlar,
çağır çağır çağırırlar,
duyamam, duymam onları,
duyarsam, korkarım güzel şeylere sahip olmaktan,
sahip olmak ki öncüsüdür kaybetmenin,
güzel görünsün diyerek nice astığım gülüşlerim yüzüme,
çamurlu, pis bir odaya öylece koyduğum,
kederli bir çiçek gibi sırıtır bilirim.
gazete küpürlerinin idam sayfalarında,
en azılı suçlular kısmında
kendimi görürüm, kendini öldürenler bölümünde,
yarattığım dünyanın bir köşesinde.
devamını gör...
3098.
uyusana düşüncem
saat on ikileri geçiyor uyusana
uyusana göz bebeğim, uyusana düşüncem
daha yitirmedik içimizdeki güzel şeyleri.
senin gözlerin görecek gözlerden
sabah olsun gün ağarsın
nasıl canı gönülden duyacaksın
nasıl yeni adımlar gelecek adımlarına
uyusana göz bebeğim, uyusana düşüncem
saat on ikileri geçiyor uyusana.
-şükran kurdakul-
saat on ikileri geçiyor uyusana
uyusana göz bebeğim, uyusana düşüncem
daha yitirmedik içimizdeki güzel şeyleri.
senin gözlerin görecek gözlerden
sabah olsun gün ağarsın
nasıl canı gönülden duyacaksın
nasıl yeni adımlar gelecek adımlarına
uyusana göz bebeğim, uyusana düşüncem
saat on ikileri geçiyor uyusana.
-şükran kurdakul-
devamını gör...
3099.
devamını gör...
3100.
yadsıma / inkar
"
bir güvercin gibi ak
o gizli kıyıda
susadık öğle üzeri:
ama tuzluydu sular.
sarı kumların üstüne
adını yazdık onun,
ama bir rüzgâr* esti denizden
ve silindi yazılar.
nasıl bir ruh, bir yürek,
nasıl bir istek ve tutkuyla
yaşadık: yanılmışız!
değiştirdik öyle yaşamayı." *
yorgo seferis
bu da şarkısı, melina kana yorumu, arnisi *
"
bir güvercin gibi ak
o gizli kıyıda
susadık öğle üzeri:
ama tuzluydu sular.
sarı kumların üstüne
adını yazdık onun,
ama bir rüzgâr* esti denizden
ve silindi yazılar.
nasıl bir ruh, bir yürek,
nasıl bir istek ve tutkuyla
yaşadık: yanılmışız!
değiştirdik öyle yaşamayı." *
yorgo seferis
bu da şarkısı, melina kana yorumu, arnisi *
devamını gör...