geceye bir şiir bırak
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
122
123
124
125
126
127
128
129
130
131
132
133
134
135
136
137
138
139
140
141
142
143
144
145
146
147
148
149
150
151
152
153
154
155
156
157
158
159
160
161
162
başlık "delirmiş_psikolog" tarafından 07.11.2020 20:02 tarihinde açılmıştır.
3221.
sen öyle kaş
sen öyle göz
sen teninde cennet kayganlığı iken
sana şiir yazmak ahmaklıktır.
sen öyle göz
sen teninde cennet kayganlığı iken
sana şiir yazmak ahmaklıktır.
devamını gör...
3222.
bilmezler yalnız yaşamayanlar,
nasıl korku verir sessizlik insana;
insan nasıl konuşur kendisiyle;
nasıl koşar aynalara,
bir cana hasret,
bilmezler.
orhan veli
nasıl korku verir sessizlik insana;
insan nasıl konuşur kendisiyle;
nasıl koşar aynalara,
bir cana hasret,
bilmezler.
orhan veli
devamını gör...
3223.
douve konuşuyor
1
ara sıra, derdin, tan sökerken
dolaşıp o kararmış yollarda,
taşın uyumuşluğunu paylaşırdım.
kördüm onun gibi tıpkı.
işte çıktı o yel, gülünç oyunlarımı
ölüm perdesinde belirten pırıl pırıl.
özlediğim yazdı,
gözyaşımı kurutacak kızgın bir yaz,
işte çıktı o soğuk, üyelerimde büyüyen,
ve ben uyandım ve acı çektim.
2
sen ey kaçınılmaz sürem,
ey toprak, o en çıplak, bıçak gibi!
özlediğim yazdı,
kıran kim şu kılıcı eski kandaki?
mutluydum gerçek,
ölesiye hem.
gözler yitmiş, ellerim açılmakta pisliğine
bir bengi yağmurun.
bağırırdım, karşı dururdum yele…
tiksinmek niye, ağlamak niye, sağdım,
engin yaz, güven verirdi bana gün.
3
sönüp bitsin söz
şu yüzünden varlığın, açık durduğumuz,
yalnız sonlu yelinin
geçtiği bu çorakta.
dinlesin o eskiden yanan
asma örneği,
yuvarlansın tepeden o şarkıcı, ta uçta
ışıtarak
dile sığmaz özdeği, uçsuz bucaksız.
sönüp gitsin söz
şu basık odada, senin bana erdiğin,
daralsın ocağı çığlığın, kapansın
korlaşan sözlerimiz üzere.
doğsun ölümümle soğuk, anlam kazansın.
sor ıssına gecenin nemenem gecedir bu,
sor: istediği ne, sen ey parçalanmış ıs?
gecende batmışım ben, gecende ararım seni,
yaşarım sorularınla, kanında konuşurum,
gecenin ıssıyım senin, beklerim sende gece gibi.
yves bonnefoy
1
ara sıra, derdin, tan sökerken
dolaşıp o kararmış yollarda,
taşın uyumuşluğunu paylaşırdım.
kördüm onun gibi tıpkı.
işte çıktı o yel, gülünç oyunlarımı
ölüm perdesinde belirten pırıl pırıl.
özlediğim yazdı,
gözyaşımı kurutacak kızgın bir yaz,
işte çıktı o soğuk, üyelerimde büyüyen,
ve ben uyandım ve acı çektim.
2
sen ey kaçınılmaz sürem,
ey toprak, o en çıplak, bıçak gibi!
özlediğim yazdı,
kıran kim şu kılıcı eski kandaki?
mutluydum gerçek,
ölesiye hem.
gözler yitmiş, ellerim açılmakta pisliğine
bir bengi yağmurun.
bağırırdım, karşı dururdum yele…
tiksinmek niye, ağlamak niye, sağdım,
engin yaz, güven verirdi bana gün.
3
sönüp bitsin söz
şu yüzünden varlığın, açık durduğumuz,
yalnız sonlu yelinin
geçtiği bu çorakta.
dinlesin o eskiden yanan
asma örneği,
yuvarlansın tepeden o şarkıcı, ta uçta
ışıtarak
dile sığmaz özdeği, uçsuz bucaksız.
sönüp gitsin söz
şu basık odada, senin bana erdiğin,
daralsın ocağı çığlığın, kapansın
korlaşan sözlerimiz üzere.
doğsun ölümümle soğuk, anlam kazansın.
sor ıssına gecenin nemenem gecedir bu,
sor: istediği ne, sen ey parçalanmış ıs?
gecende batmışım ben, gecende ararım seni,
yaşarım sorularınla, kanında konuşurum,
gecenin ıssıyım senin, beklerim sende gece gibi.
yves bonnefoy
devamını gör...
3224.
''büyük insanlık gemide güverte yolcusu
tirende üçüncü mevki
şosede yayan
büyük insanlık.
büyük insanlık sekizinde işe gider
yirmisinde evlenir
kırkında ölür
büyük insanlık.
ekmek büyük insanlıktan başka herkese yeter
pirinç de öyle
şeker de öyle
kumaş da öyle
kitap da öyle
büyük insanlıktan başka herkese yeter.
büyük insanlığın toprağında gölge yok
sokağında fener
penceresinde cam
ama umudu var büyük insanlığın
umutsuz yaşanmıyor.''
nazım hikmet
tirende üçüncü mevki
şosede yayan
büyük insanlık.
büyük insanlık sekizinde işe gider
yirmisinde evlenir
kırkında ölür
büyük insanlık.
ekmek büyük insanlıktan başka herkese yeter
pirinç de öyle
şeker de öyle
kumaş da öyle
kitap da öyle
büyük insanlıktan başka herkese yeter.
büyük insanlığın toprağında gölge yok
sokağında fener
penceresinde cam
ama umudu var büyük insanlığın
umutsuz yaşanmıyor.''
nazım hikmet
devamını gör...
3225.
iki dk önce yazdım ,
bir okuyun derim .
(sana çıkan yollar mayın ,
katır bulun, durmayın .
operasyon yemis , kelepçeli dayım.
siz kusura bakmayın .
yönetim işin içinde korkmayin .
bize bir şey olursa temiz atlet yollayın.
yeter bu kadar . dertlenip yakınma yin.
at gözlüklerini çıkarmayın .
dedim ya sana gelen yollar hep mayın .
katır siz olmussunuz, kimseye duyurmayın.
yaşlanıyoruz nefes aldıkça ,
karşı duruyoruz , elimizden geldikçe .
yeni ceza evleri yaptırdı, su şekil gerekçe .
herkesi alın dedi namerce
çoğalsın genel af isteyen ailece .
suçlu değil , alkışlanalım bitince .)
bir okuyun derim .
(sana çıkan yollar mayın ,
katır bulun, durmayın .
operasyon yemis , kelepçeli dayım.
siz kusura bakmayın .
yönetim işin içinde korkmayin .
bize bir şey olursa temiz atlet yollayın.
yeter bu kadar . dertlenip yakınma yin.
at gözlüklerini çıkarmayın .
dedim ya sana gelen yollar hep mayın .
katır siz olmussunuz, kimseye duyurmayın.
yaşlanıyoruz nefes aldıkça ,
karşı duruyoruz , elimizden geldikçe .
yeni ceza evleri yaptırdı, su şekil gerekçe .
herkesi alın dedi namerce
çoğalsın genel af isteyen ailece .
suçlu değil , alkışlanalım bitince .)
devamını gör...
3226.
alnının orta yerinde
bir azap dövmesi hayat
ve kader
acının
çilenin harmanıdır
yiğitlik zulmün sofrasında
dayanmak da
direnmek de
yarın bunları böyle yazacak
yarın bunları böyle yazacak
aklanacak direnme günleri
kavga aklanacak
aklanacak dost da
düşman da
gökyüzü kandan
irinden azade
gökte
suda
toprakta
ilk cemre ile
aklanacak dünya
zordur zorbalığı omuzlamak
yokluğu
acıyı omuzlamak
gönül vermek ateş kusan kavgaya
bir idam fermanı gibi belalı
uzak bir umut gibi yalnız.
ve mayın gibi döşenmek
hesabı kitabı görülmüş
zincirlenmiş dağlara
sonra dostun nice dost
düşmanın nice düşman olduğunu görmek
fırtınayı
tufanı göğüslemek
yenilmemek
yıkılmamak
zordur
açlığın gencecik gelinlere pusu
ve körpe canlara mezar olduğu
anasını sattığımın dünyasında
dayanmak
direnmek
ve bir bayrak gibi gerilmek
zulmün
zorbalığın
dönekliğin önüne
zor olan bir şey daha var elbet
alnının orta yerinde
hıyanetin mührü
ve göğsünün gürültüsünde
korku yatarken
aydınlık günleri düşlemek
sevgiyle
içtenlikle öpmek çocukları
ve dünyaya
gururla bakabilmek...
kimseyi suçlamayacaksın elbet
umut kör kuyulara tutsak
inanç zindana zincirlenmişse
kör bir bıçak gibi çaresiz
boş silahlar gibi yaslıysalar
yorgunsalar
bin yılların köleliğinden
şifresi çözülmeyen bir haber gibi
gözlerinin içinde duracaksın
orhan kotan
bir azap dövmesi hayat
ve kader
acının
çilenin harmanıdır
yiğitlik zulmün sofrasında
dayanmak da
direnmek de
yarın bunları böyle yazacak
yarın bunları böyle yazacak
aklanacak direnme günleri
kavga aklanacak
aklanacak dost da
düşman da
gökyüzü kandan
irinden azade
gökte
suda
toprakta
ilk cemre ile
aklanacak dünya
zordur zorbalığı omuzlamak
yokluğu
acıyı omuzlamak
gönül vermek ateş kusan kavgaya
bir idam fermanı gibi belalı
uzak bir umut gibi yalnız.
ve mayın gibi döşenmek
hesabı kitabı görülmüş
zincirlenmiş dağlara
sonra dostun nice dost
düşmanın nice düşman olduğunu görmek
fırtınayı
tufanı göğüslemek
yenilmemek
yıkılmamak
zordur
açlığın gencecik gelinlere pusu
ve körpe canlara mezar olduğu
anasını sattığımın dünyasında
dayanmak
direnmek
ve bir bayrak gibi gerilmek
zulmün
zorbalığın
dönekliğin önüne
zor olan bir şey daha var elbet
alnının orta yerinde
hıyanetin mührü
ve göğsünün gürültüsünde
korku yatarken
aydınlık günleri düşlemek
sevgiyle
içtenlikle öpmek çocukları
ve dünyaya
gururla bakabilmek...
kimseyi suçlamayacaksın elbet
umut kör kuyulara tutsak
inanç zindana zincirlenmişse
kör bir bıçak gibi çaresiz
boş silahlar gibi yaslıysalar
yorgunsalar
bin yılların köleliğinden
şifresi çözülmeyen bir haber gibi
gözlerinin içinde duracaksın
orhan kotan
devamını gör...
3227.
"sana bir şiir kurmak yoktu aklımda bu akşamleyin
inan kelimeler kendilerini kusuyor
çiçeklerde içimin burukluğunun acınası hali
hayret! saçların toplu... amann! rüzgar arsız
ve içimde delice bir his; dudaklarına dokunmalı"
inan kelimeler kendilerini kusuyor
çiçeklerde içimin burukluğunun acınası hali
hayret! saçların toplu... amann! rüzgar arsız
ve içimde delice bir his; dudaklarına dokunmalı"
devamını gör...
3228.
''uyumayacaksın
memleketinin hali
seni seslerle uyandıracak
oturup yazacaksın
çünkü sen artık o sen değilsin
sen şimdi ıssız bir telgrafhane gibisin
durmadan sesler alacak
sesler vereceksin
uyuyamayacaksın
düzelmeden memleketin hali
düzelmeden dünyanın hali
gözüne uyku giremez ki...
uyumayacaksın
bir sis çanı gibi gecenin içinde
ta gün ışıyıncaya kadar
vakur metin sade
çalacaksın.''
1952
melih cevdet anday
memleketinin hali
seni seslerle uyandıracak
oturup yazacaksın
çünkü sen artık o sen değilsin
sen şimdi ıssız bir telgrafhane gibisin
durmadan sesler alacak
sesler vereceksin
uyuyamayacaksın
düzelmeden memleketin hali
düzelmeden dünyanın hali
gözüne uyku giremez ki...
uyumayacaksın
bir sis çanı gibi gecenin içinde
ta gün ışıyıncaya kadar
vakur metin sade
çalacaksın.''
1952
melih cevdet anday
devamını gör...
3229.
"
...
aman, mutsuz bir yer olmasın!iki sigaram kaldı bu gece için
yüzyıl yetecek çocukluğum,
iki muhabbet kuşum,
biraz da ateşim var.
dua ediyorum ateşe
vazgeçsin diye beni yakmaktan bu gece
dünyanın bütün sabahları için iki bilet al maviş anne
aman umutsuz bir yer olmasın!iki kendim varmış maviş anne
biri benmişim biri mutsuz
ben ölürsem maviş anne, mutsuz için
dünyanın bütün sabahlarına bir bilet al.
ben ölürsem mutsuza iyi bak!"
mutsuza kim bakacak / didem madak
...
aman, mutsuz bir yer olmasın!iki sigaram kaldı bu gece için
yüzyıl yetecek çocukluğum,
iki muhabbet kuşum,
biraz da ateşim var.
dua ediyorum ateşe
vazgeçsin diye beni yakmaktan bu gece
dünyanın bütün sabahları için iki bilet al maviş anne
aman umutsuz bir yer olmasın!iki kendim varmış maviş anne
biri benmişim biri mutsuz
ben ölürsem maviş anne, mutsuz için
dünyanın bütün sabahlarına bir bilet al.
ben ölürsem mutsuza iyi bak!"
mutsuza kim bakacak / didem madak
devamını gör...
3230.
elimden gelen bu ben iki kişiyim
ikisi birden çıkmaya uğraşıyor
bilmem ki hangisinden nasıl vazgeçeyim
birisi yeni baştan serüvene başlamış
öbürü silahında son mermiyi sıkıyor
çoğalmak neyse ne azalmak zor
atilla ilhan - elimden gelen bu
ikisi birden çıkmaya uğraşıyor
bilmem ki hangisinden nasıl vazgeçeyim
birisi yeni baştan serüvene başlamış
öbürü silahında son mermiyi sıkıyor
çoğalmak neyse ne azalmak zor
atilla ilhan - elimden gelen bu
devamını gör...
3231.
ihtiyar marıa - che guevara
*
bir ayağın çukurda, ihtiyar maria,
geldim seninle gerçekleri konuşmaya:
bir tesbihin dizili acıları oldu hayatın
ne seven bir erkeğin oldu, ne sağlık, ne mal mülk,
ancak açlık vardı paylaşılan.
geldim seninle umudundan konuşmaya,
kızının nasıl olduğunu bilmeden
kuzuladığı o üç ayrı umuttan da.
sarı sabunla perdahlanmış ellerinin arasına al
bir çocuğunkini andıran bu erkek elini,
sertleşmiş nasırlarını ve kıvrılmış saf parmaklarını
doktor ellerimin yumuşak utancında ov.
dinle, emekçi büyükanne,
inan gelen insana,
göremeyecek olsan da geleceğe inan.
tüm bir hayat boyunca umudunu boşa çıkaran
acımasız tanrıya da dua etme.
yağlıkara okşayışlarının büyümesini görmek için
ölümden acımasını isteme;
gökler yeşil ve karanlık hüküm sürüyor sende,
her şeyden öte kızıl bir intikama sahip olacaksın,
şafağı yaşayacaklar torunlarının hepsi,
huzur içinde öl yaşlı mücadeleci.
bir ayağın çukurda ihtiyar maria,
o gideceğin günlerden biri
otuz kefen tasarımı
bakışlarıyla selamlayacaklar seni.
bir ayağın çukurda, ihtiyar maria,
suskun kalacak odanın duvarları
birleşince ölüm astımla
ve sevdaların boğazına dizilince.
bronzdan dökülmüş üç okşama
(geceni hafifleten tek ışık)
açlıkla kuşanmış üç torun
her zaman bir gülümseme buldukları
yaşlı kıvrık parmaklarını özleyecekler.
hepsi bu olacak, ihtiyar maria.
bir tesbihin dizili acıları oldu hayatın
ne seven bir erkeğin oldu, ne sağlık, ne mal mülk,
ancak açlık vardı paylaşılan,
geçti keder içinde hayatın, ihtiyar maria.
bulandırdığında gözbebeklerinin acısını
sonsuz dinlenmenin buyruğu,
ömür boyu angaryadaki ellerin
son şefkatli okşayışı içine çektiğinde
onları düşüneceksin... ve ağlayacaksın,
zavallı ihtiyar maria.
hayır, hayır yapma
bir hayat boyu umudunu boşa çıkaran
umursamaz tanrı'ya kendini teslim etme,
ölümden aman dileme,
korkunç bir açlıkla kuşanmıştı hayatın,
sonunda kuşandı astımla.
fakat bildirmek istiyorum ki sana
umutların kısık ve yiğit sesiyle
intikamların en kızılı ve yiğit olanıyla,
ideallerimin en doğru boyutuyla
yemin etmek istiyorum.
sarı sabunla perdahlanmış ellerinin arasına al
bir çocuğunkini andıran bu erkek elini,
sertleşmiş nasırlarını ve kıvrılmış saf parmaklarını
doktor ellerimin yumuşak utancında ov.
huzur içinde yat, ihtiyar maria,
huzur içinde yat, ihtiyar mücadeleci,
şafağı yaşayacaklar torunlarının hepsi.
yemin ediyorum ki...
çeviren : adnan özer
*
bir ayağın çukurda, ihtiyar maria,
geldim seninle gerçekleri konuşmaya:
bir tesbihin dizili acıları oldu hayatın
ne seven bir erkeğin oldu, ne sağlık, ne mal mülk,
ancak açlık vardı paylaşılan.
geldim seninle umudundan konuşmaya,
kızının nasıl olduğunu bilmeden
kuzuladığı o üç ayrı umuttan da.
sarı sabunla perdahlanmış ellerinin arasına al
bir çocuğunkini andıran bu erkek elini,
sertleşmiş nasırlarını ve kıvrılmış saf parmaklarını
doktor ellerimin yumuşak utancında ov.
dinle, emekçi büyükanne,
inan gelen insana,
göremeyecek olsan da geleceğe inan.
tüm bir hayat boyunca umudunu boşa çıkaran
acımasız tanrıya da dua etme.
yağlıkara okşayışlarının büyümesini görmek için
ölümden acımasını isteme;
gökler yeşil ve karanlık hüküm sürüyor sende,
her şeyden öte kızıl bir intikama sahip olacaksın,
şafağı yaşayacaklar torunlarının hepsi,
huzur içinde öl yaşlı mücadeleci.
bir ayağın çukurda ihtiyar maria,
o gideceğin günlerden biri
otuz kefen tasarımı
bakışlarıyla selamlayacaklar seni.
bir ayağın çukurda, ihtiyar maria,
suskun kalacak odanın duvarları
birleşince ölüm astımla
ve sevdaların boğazına dizilince.
bronzdan dökülmüş üç okşama
(geceni hafifleten tek ışık)
açlıkla kuşanmış üç torun
her zaman bir gülümseme buldukları
yaşlı kıvrık parmaklarını özleyecekler.
hepsi bu olacak, ihtiyar maria.
bir tesbihin dizili acıları oldu hayatın
ne seven bir erkeğin oldu, ne sağlık, ne mal mülk,
ancak açlık vardı paylaşılan,
geçti keder içinde hayatın, ihtiyar maria.
bulandırdığında gözbebeklerinin acısını
sonsuz dinlenmenin buyruğu,
ömür boyu angaryadaki ellerin
son şefkatli okşayışı içine çektiğinde
onları düşüneceksin... ve ağlayacaksın,
zavallı ihtiyar maria.
hayır, hayır yapma
bir hayat boyu umudunu boşa çıkaran
umursamaz tanrı'ya kendini teslim etme,
ölümden aman dileme,
korkunç bir açlıkla kuşanmıştı hayatın,
sonunda kuşandı astımla.
fakat bildirmek istiyorum ki sana
umutların kısık ve yiğit sesiyle
intikamların en kızılı ve yiğit olanıyla,
ideallerimin en doğru boyutuyla
yemin etmek istiyorum.
sarı sabunla perdahlanmış ellerinin arasına al
bir çocuğunkini andıran bu erkek elini,
sertleşmiş nasırlarını ve kıvrılmış saf parmaklarını
doktor ellerimin yumuşak utancında ov.
huzur içinde yat, ihtiyar maria,
huzur içinde yat, ihtiyar mücadeleci,
şafağı yaşayacaklar torunlarının hepsi.
yemin ediyorum ki...
çeviren : adnan özer
devamını gör...
3232.
şiirin ipekleşmiş kıyısından birkaç tel mi çaldığın?
ki mezarlarla yolu yıkık bir mahzendir
isyan için göz göze gelmek
ve felaket senaryosunda sarılmak nedense
büsbütün bir mizansendir
huzuru saçlarına bağlayan bir intihar
komandosunun dudaklarından dökülürken
"evet, özür dilerim"
oysa o komando yüzlerce kez söylemişti sana
"korkma zaten birkaç dakikalık görüp giderim"
ki mezarlarla yolu yıkık bir mahzendir
isyan için göz göze gelmek
ve felaket senaryosunda sarılmak nedense
büsbütün bir mizansendir
huzuru saçlarına bağlayan bir intihar
komandosunun dudaklarından dökülürken
"evet, özür dilerim"
oysa o komando yüzlerce kez söylemişti sana
"korkma zaten birkaç dakikalık görüp giderim"
devamını gör...
3233.
"(...)
onlar ümidin düşmanıdır, sevgilim,
akar suyun,
meyve çağında ağacın,
serpilip gelişen hayatın düşmanı.
çünkü ölüm vurdu damgasını alınlarına:
-çürüyen diş, dökülen et-,
bir daha geri dönmemek üzre yıkılıp gidecekler.
ve elbette ki, sevgilim, elbet,
dolaşacaktır elini kolunu sallaya sallaya,
dolaşacaktır en şanlı elbisesiyle: işçi tulumuyla
bu güzelim memlekette hürriyet...
(...)"
nazım hikmet - piraye için yazılmış: saat 21-22 şiirleri
onlar ümidin düşmanıdır, sevgilim,
akar suyun,
meyve çağında ağacın,
serpilip gelişen hayatın düşmanı.
çünkü ölüm vurdu damgasını alınlarına:
-çürüyen diş, dökülen et-,
bir daha geri dönmemek üzre yıkılıp gidecekler.
ve elbette ki, sevgilim, elbet,
dolaşacaktır elini kolunu sallaya sallaya,
dolaşacaktır en şanlı elbisesiyle: işçi tulumuyla
bu güzelim memlekette hürriyet...
(...)"
nazım hikmet - piraye için yazılmış: saat 21-22 şiirleri
devamını gör...
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
122
123
124
125
126
127
128
129
130
131
132
133
134
135
136
137
138
139
140
141
142
143
144
145
146
147
148
149
150
151
152
153
154
155
156
157
158
159
160
161
162