521.
hadi sana geleyim
yanaklarını yasla omzuma, anlat bana:
dünyanın en güzel kız çocuğunu izler gibi
izleyedurayım nefesini, sesini
dehşetli bir orman beliriversin içimde
çiçeklerin rengini dudaklarından alan
kuşları nefesinin cıvıltısından beslendiği
ırmakları saçlarının dalgasından esinlendiği
kurtların kuzuların bakışından varolduğu bir orman
bence evrenin en güzel ormanısın bu tartışılamaz
ve bu ormanı var eden şiirin metaforu değil
ta kendisi gözlerin! gözlerine baktığım zaman
yaşamışların en asil kadını olmayı nasıl var ediyorsun?
yanaklarını yasla omzuma, anlat bana:
dünyanın en güzel kız çocuğunu izler gibi
izleyedurayım nefesini, sesini
dehşetli bir orman beliriversin içimde
çiçeklerin rengini dudaklarından alan
kuşları nefesinin cıvıltısından beslendiği
ırmakları saçlarının dalgasından esinlendiği
kurtların kuzuların bakışından varolduğu bir orman
bence evrenin en güzel ormanısın bu tartışılamaz
ve bu ormanı var eden şiirin metaforu değil
ta kendisi gözlerin! gözlerine baktığım zaman
yaşamışların en asil kadını olmayı nasıl var ediyorsun?
devamını gör...
522.
sıkıldım.
devamını gör...
523.
her şey yolunda gidince bir şey yapıp ortamı huzursuz etme hastalığım var.
devamını gör...
524.
moderasyonun adaletsiz olduğunu düşünüyorum.
ben nick değiştirdiğim zaman eski mahlasımı yenisine taşımışlardı. halbuki ben, juanamaryat'dan kurtulup tertemiz bir başlangıç yapmak istiyordum. eski nickaltımda; sırf beni sevmediği için onur kırıcı şeyler yazıp iftira atan insanlar var. yeni nickle en azından çoğu beni tanımaz diye düşünmüştüm ki, nickaltım taşınmış.
oysaki sözlükte nick değiştirip nickaltısı taşınmayan bir sürü yazar var. mesela benim tespit ettiklerimden birisi black rose immortal. eski nicki the rise of darkness olmasına rağmen nick değiştirdiğinde nickaltısı taşınmamış. üstelik ben bunu pavlov'a da söyledim. başkalarına gelince nickaltı taşınmıyor, benim gibi insanların nickaltı taşınıyor. bu bir adaletsizliktir.
ben nick değiştirdiğim zaman eski mahlasımı yenisine taşımışlardı. halbuki ben, juanamaryat'dan kurtulup tertemiz bir başlangıç yapmak istiyordum. eski nickaltımda; sırf beni sevmediği için onur kırıcı şeyler yazıp iftira atan insanlar var. yeni nickle en azından çoğu beni tanımaz diye düşünmüştüm ki, nickaltım taşınmış.
oysaki sözlükte nick değiştirip nickaltısı taşınmayan bir sürü yazar var. mesela benim tespit ettiklerimden birisi black rose immortal. eski nicki the rise of darkness olmasına rağmen nick değiştirdiğinde nickaltısı taşınmamış. üstelik ben bunu pavlov'a da söyledim. başkalarına gelince nickaltı taşınmıyor, benim gibi insanların nickaltı taşınıyor. bu bir adaletsizliktir.
devamını gör...
525.
kaçıp gitme isteğim var bu aralar... herkesten ve her şeyden kaçmak istiyorum ama ne mümkün...
devamını gör...
526.
ben tıp mensubu değilim benim alanım ekonomi sözlük.
devamını gör...
527.
hiç üzgün değilim. üzgün olsam kendime üzülürüm anca.
ilklerde zor olabilir ama gereken müdahaleleri yaparak atlatırım. neler geçmedi ki? her şey geçer, her şey biter ama yaşatılan hisler hele ki üzüntüler, gözyaşları çivinin tahtada bıraktığı iz misali kalacaktır. arada küçük tebessümler de olur illaki...
hem ne demiş dostoyveski :"insanın ruhunu yücelten acı, ucuz bir mutluluktan daha değerlidir. insanların saadet kadar felakete de ihtiyacı vardır."
ruhumdaki acı felakat o zaman,yapmış olduğun bir zelzele...ruhum sana karşı ıstırap içinde ama nefret edemiyorum ki . hem nefret etmek için sebep yok olsa bile neden senin yüzünden kendime zulüm çektirmeyin ki. şunu anladım, sen de ben de hiç anlamadık birbirimizi,buna eminim. çok az arada. farklılık güzeldir dedim, olabilir dedim, tolere ettim, sabrettik sen de aynı ama yok senin yaşadıkların, düşünce tarzın çok farklı. ben buna anlam veremiyorum.
sevdik evet ama toksin bir hal aldı giderek. toksin durumları nereye kadar halının altına süpürebilirdik, en sonunda çok daha fenası olabilirdi gerçi olabildiğince fena oldu ya.
sen bana hiçbir zaman ne yaşattığını, ne kadar paramparça olduğumu bilmeyeceksin.
algın sadece kendinde. ikili yaşadığımız bu durumu bile benim adıma kararlarla sonlandırdın. ne acayipsin!
"ben ne yapıyorum?" diye hiç sordun mu şahsına, sanmıyorum. sormuş olsan bile hayır o yaptı hata, o çok...
sen görmek istemedin, inanmadın. oysa rahatsız olduğun şey için rica etsen yapardım, çok basit gözümde. sen beni hiç düşündüğüm gibi görmemişsin ki. beni ben olarak değil, kafanda kurduğun yaşatılanlara göre algıladın. negatif durum çoktu ama sevgimiz var deyip tutunduk ama o da bir yere kadarmış. sevgi her şeyin üstesinden gelir sanırdım, gelmezmiş. her şey için çok teşekkür ederim. öğrendim, ders aldım.
seni tanıyamamışım sen de beni. tüm her şey ölecek. şimdi sen de herkes gibi olacakmışsın meğer. ben seni öyle ol diye bu kalbe alıp sevmemiştim de her neyse.
hayatta olanları tiyatro gibi düşünüp seyirci koltuğunda yerimi aldım.
ilklerde zor olabilir ama gereken müdahaleleri yaparak atlatırım. neler geçmedi ki? her şey geçer, her şey biter ama yaşatılan hisler hele ki üzüntüler, gözyaşları çivinin tahtada bıraktığı iz misali kalacaktır. arada küçük tebessümler de olur illaki...
hem ne demiş dostoyveski :"insanın ruhunu yücelten acı, ucuz bir mutluluktan daha değerlidir. insanların saadet kadar felakete de ihtiyacı vardır."
ruhumdaki acı felakat o zaman,yapmış olduğun bir zelzele...ruhum sana karşı ıstırap içinde ama nefret edemiyorum ki . hem nefret etmek için sebep yok olsa bile neden senin yüzünden kendime zulüm çektirmeyin ki. şunu anladım, sen de ben de hiç anlamadık birbirimizi,buna eminim. çok az arada. farklılık güzeldir dedim, olabilir dedim, tolere ettim, sabrettik sen de aynı ama yok senin yaşadıkların, düşünce tarzın çok farklı. ben buna anlam veremiyorum.
sevdik evet ama toksin bir hal aldı giderek. toksin durumları nereye kadar halının altına süpürebilirdik, en sonunda çok daha fenası olabilirdi gerçi olabildiğince fena oldu ya.
sen bana hiçbir zaman ne yaşattığını, ne kadar paramparça olduğumu bilmeyeceksin.
algın sadece kendinde. ikili yaşadığımız bu durumu bile benim adıma kararlarla sonlandırdın. ne acayipsin!
"ben ne yapıyorum?" diye hiç sordun mu şahsına, sanmıyorum. sormuş olsan bile hayır o yaptı hata, o çok...
sen görmek istemedin, inanmadın. oysa rahatsız olduğun şey için rica etsen yapardım, çok basit gözümde. sen beni hiç düşündüğüm gibi görmemişsin ki. beni ben olarak değil, kafanda kurduğun yaşatılanlara göre algıladın. negatif durum çoktu ama sevgimiz var deyip tutunduk ama o da bir yere kadarmış. sevgi her şeyin üstesinden gelir sanırdım, gelmezmiş. her şey için çok teşekkür ederim. öğrendim, ders aldım.
seni tanıyamamışım sen de beni. tüm her şey ölecek. şimdi sen de herkes gibi olacakmışsın meğer. ben seni öyle ol diye bu kalbe alıp sevmemiştim de her neyse.
hayatta olanları tiyatro gibi düşünüp seyirci koltuğunda yerimi aldım.
devamını gör...
528.
yoldaş nerdesin yoldaş dön artık seni çok özledim gülüm.
devamını gör...
529.
lanet olsun, bütün bir nesil benzin pompalıyor, garsonluk yapıyor, ya da beyaz yakalı köle olmuş. reklamlar yüzünden araba ve kıyafet peşinde. nefret ettiğimiz işlerde çalışıp gereksiz şeyler alıyoruz.
devamını gör...
530.
çok sıkıldım bu aralar sözlükten ama sırf alışkanlıktan giriyorum. artık yazdığım her şey boşa gidiyor gibi bir his var içimde. yeni değil; bir süredir böyle...
bakalım ne olacak sonu bu işin...
bakalım ne olacak sonu bu işin...
devamını gör...
531.
"kendine iyi bak. bir daha hiçbir ana doğurmaz seni. bir daha hiçbir cihan bulamaz seni."
demiş ahmed arif
demiş ahmed arif
devamını gör...
532.
hepinizi çok çok çok ama çok falan sevmiyorum hemen heyecanlanmayın köftehorlar..
devamını gör...
533.
cümle kurabildiği için şükür etmesi gereken insanlar fikir beyan ediyor.
tanrım dayanamıyorum artık.
tanrım dayanamıyorum artık.
devamını gör...
534.
85 b meme. tüm o görkemli askılılarıyla. o kadınlar.. gittiler. lanet olsun. her şeye.
devamını gör...
535.
the oscar comes to me. academy award for best actress in a leading role is for me. it is for lifetime success. i deserved it. congradulations.
devamını gör...
536.
yok.
devamını gör...
537.
faruk duman'ın kitabı bitti. ahmet ümit'in son çıkan kitabını okuyasım var, bir yanımda maldororun şarkılarını okumak istiyor.
devamını gör...
538.
devamını gör...
539.
azıcık bir el uzansa bambaşka bir hayatı olabilecek çocuklar, insanlar var.
ama işte o el uzanmıyor çoğu zaman. çünkü köstebek gibi yaşıyoruz, herkes kendi dehlizini kazıyor.
ama işte o el uzanmıyor çoğu zaman. çünkü köstebek gibi yaşıyoruz, herkes kendi dehlizini kazıyor.
devamını gör...
540.
yapamayacağımız eylemdir. yaşadığımız ülkeyi unutmamak gerek.
devamını gör...