1561.
uyku gel al beni, zaten sabah 7 de kalkacaktım. 2 saattir uyuyamıyorum. keşke 2 saat daha uyuyabilsem. sabah uykumu birazcık almış olarak araba kullanmak istiyorum.
devamını gör...
1562.
bir an önce bayram tatili gelsin lan. nefes alamıyorum.
para kazan kazan nereye kadar dimi ama..
ülkeyi akplilerle peşkeş çekmekten yoruldum.
dinlenmek istiyom.
para kazan kazan nereye kadar dimi ama..
ülkeyi akplilerle peşkeş çekmekten yoruldum.
dinlenmek istiyom.
devamını gör...
1563.
yeni bir güne uyandım. yeni umutlar,hayaller. hadi bakalım rastgele.
devamını gör...
1564.
iki özel insan birbirine nasıl denk gelir? nasıl aynı dili konuşur? nasıl paylaşımda bulunur? zamanı ve mekanı kim belirler?
bazen kendimi ot gibi hissetmeme sebep olan sorulardır bunlar. ben yapamıyorum. senelerin iletişimsizliği içime işlemiş resmen. kıramadığım zincirler ayağıma pranga olmuş. ne kadar evrene yüzümü dönsemde, ellerimi açıp umut ettiğimi dile getirsemde onun her daim arkası dönük olduğunu bilmek ruhsuzlaştırıyor beni. kaba tabirle mal gibi hissetmeme sebep oluyor. güzel bir enerji yaysam bile etrafa onun karşılığını alamayışımın hüznünü taşırım hep içinde. bu yüzden sevgimi bastırmayı öğrendim. kimseye güvenmemeyi tercih ettim. hayal kırıklıkları yaşamamak için hayallerimi sattım. ihtiyacım olanı alamadığım için hırçınlaştım. belki de kendimi bu yüzden hep yanlış yansıttım. insanların ne söylediği, ne dediği umrumda bile olmazdı ama onlarla yaşamaya gelince bu tavır işimi zorlaştırdı. onaylanmak değil hep bir samimiyet bekledim. yoruldum beklemekten keyifsizliğim her seferinde başıma bela oldu. gözlerimin etrafına yaşanmışlığım değil yaşanmamışlığın hüznü oturdu. o mutsuzluk hem kullandığım cümlelere hem yüzüme dokundu. dokundukça ağlayacaktım, yanaştıkça teslim olacaktım diyeceğim duygusal açlığımı kendi ayaklarının üzerinde durduğunu iddia eden ruhumla hep harmanladım. bu gitgel ruhuma çok acı çektiriyor. o duygusuz imajı veren, somurtkan ve isyankar kişiliğimin altından neler çıkacağını ben de çok merak ederdim. dışarı çıkamayan, çıkartılması için hiçbir fırsat eline geçmemiş o bahtsızın sevgi dolu değişimini görmek isterdim. hayat geçti, zaman ilerliyor ve beklenen değişimin rüzgarı yüzüme çarpmıyor. ufacık bir çarpıntı ile yolunu değiştirmeye yeltenen bu yürek hep bir yanılgıyla evine dönüyor .
gerçekten çok çabaladığım bir şeyin olmayışının yorgunluğunu yaşıyorum
tolstoy
bazen kendimi ot gibi hissetmeme sebep olan sorulardır bunlar. ben yapamıyorum. senelerin iletişimsizliği içime işlemiş resmen. kıramadığım zincirler ayağıma pranga olmuş. ne kadar evrene yüzümü dönsemde, ellerimi açıp umut ettiğimi dile getirsemde onun her daim arkası dönük olduğunu bilmek ruhsuzlaştırıyor beni. kaba tabirle mal gibi hissetmeme sebep oluyor. güzel bir enerji yaysam bile etrafa onun karşılığını alamayışımın hüznünü taşırım hep içinde. bu yüzden sevgimi bastırmayı öğrendim. kimseye güvenmemeyi tercih ettim. hayal kırıklıkları yaşamamak için hayallerimi sattım. ihtiyacım olanı alamadığım için hırçınlaştım. belki de kendimi bu yüzden hep yanlış yansıttım. insanların ne söylediği, ne dediği umrumda bile olmazdı ama onlarla yaşamaya gelince bu tavır işimi zorlaştırdı. onaylanmak değil hep bir samimiyet bekledim. yoruldum beklemekten keyifsizliğim her seferinde başıma bela oldu. gözlerimin etrafına yaşanmışlığım değil yaşanmamışlığın hüznü oturdu. o mutsuzluk hem kullandığım cümlelere hem yüzüme dokundu. dokundukça ağlayacaktım, yanaştıkça teslim olacaktım diyeceğim duygusal açlığımı kendi ayaklarının üzerinde durduğunu iddia eden ruhumla hep harmanladım. bu gitgel ruhuma çok acı çektiriyor. o duygusuz imajı veren, somurtkan ve isyankar kişiliğimin altından neler çıkacağını ben de çok merak ederdim. dışarı çıkamayan, çıkartılması için hiçbir fırsat eline geçmemiş o bahtsızın sevgi dolu değişimini görmek isterdim. hayat geçti, zaman ilerliyor ve beklenen değişimin rüzgarı yüzüme çarpmıyor. ufacık bir çarpıntı ile yolunu değiştirmeye yeltenen bu yürek hep bir yanılgıyla evine dönüyor .
gerçekten çok çabaladığım bir şeyin olmayışının yorgunluğunu yaşıyorum
tolstoy
devamını gör...
1565.
dün bitiririm dediğim filmi bitiremedim, bugün de alakasız bir şey için yoruldum derken akşam evde yemek üzerine onu bitirdim.
uykum da yok.
çıktım evden, böyle pastanemsi cafemsi (son dönem cafeleri işte) bir yere oturdum.
kahvemin gelmesini bekliyorum.
bir yandan oturduğum semtin genel kültür seviyesini gözlemleme şansım oluyor.
ergen erkekleri mal.
genç kızları aşırı kıyafet, makyaj meraklısı.
bir de +45 dayılar var, sanırım kahveden sarhoş olanlaro toplamak için mekandalar çünkü gözler hep kadın masalarında.
çalışanlar çok tatlı ama artık kahvem gelebilir mi lütfen?
bir de kediler var her yerde, köpekciyim malum ama onları da ısırasım gelmiyor değil.
sanırım standart bir semtte oturuyorum.
ne yapsam? kahveden sonra uzarım muhtemelen.
uykum da yok.
çıktım evden, böyle pastanemsi cafemsi (son dönem cafeleri işte) bir yere oturdum.
kahvemin gelmesini bekliyorum.
bir yandan oturduğum semtin genel kültür seviyesini gözlemleme şansım oluyor.
ergen erkekleri mal.
genç kızları aşırı kıyafet, makyaj meraklısı.
bir de +45 dayılar var, sanırım kahveden sarhoş olanlaro toplamak için mekandalar çünkü gözler hep kadın masalarında.
çalışanlar çok tatlı ama artık kahvem gelebilir mi lütfen?
bir de kediler var her yerde, köpekciyim malum ama onları da ısırasım gelmiyor değil.
sanırım standart bir semtte oturuyorum.
ne yapsam? kahveden sonra uzarım muhtemelen.
devamını gör...
1566.
yeni, yes yeni, yepppisyeni bir yeni hayata, bir kere daha başlamanın vermiş olduğu bele hayata soxum hissini saymaz isek iyiyim.
durulmak istiyorum, sadelik istiyorum, sakinlik istiyorum. eskiden kıçım yer görsün istemezdim. hep bir yerlere gitmek istedim. gittim de! lakin artık yoruldum.
yeni insanlar tanımaktan, yeniden kabul görmekten, yer etmekten, yeni bir evden yeni bir yatak, kanepe ve bilmem neyden çok sıkıldım. bu sefer son olsun istiyorum.
zira çok yorgun ve bıkkın ve sıkılmış bir ruh haline sahibim.
sizlerin huzurunda yeni yıldan, sakinlik ve hiçbir şey istiyorum. büyüklerimin ellerinden, küçüklerimin gözlerinden, qıslarında serçe parmaklarından öperim örtmenim.
durulmak istiyorum, sadelik istiyorum, sakinlik istiyorum. eskiden kıçım yer görsün istemezdim. hep bir yerlere gitmek istedim. gittim de! lakin artık yoruldum.
yeni insanlar tanımaktan, yeniden kabul görmekten, yer etmekten, yeni bir evden yeni bir yatak, kanepe ve bilmem neyden çok sıkıldım. bu sefer son olsun istiyorum.
zira çok yorgun ve bıkkın ve sıkılmış bir ruh haline sahibim.
sizlerin huzurunda yeni yıldan, sakinlik ve hiçbir şey istiyorum. büyüklerimin ellerinden, küçüklerimin gözlerinden, qıslarında serçe parmaklarından öperim örtmenim.
devamını gör...
1567.
devamını gör...
1568.
hiç mutlu değilim
devamını gör...
1569.
büyüdükçe, gerçekleşmeyen hayalleri ve yaşanmayan hevesleri daha büyük bir olgunlukla karşılayamayacağını, en ufak hüzünde oyuncağı elinden alınmış çocuk gibi zırlamak istediğinde fark ediyorsun. ne yazık ki artık başka oyuncaklarla avutulmuyor, neden zırladığını unutamıyor hatta bir damla bile göz yaşın akmaz oluyor. sakinliğin korunduğu o anlarda kendi kalbinin nasıl kırıldığını fark eden çok az insan var. gerçekten de kalp kırılmasının bir sesi var. güçlü, tok bir sesle kapanan bir kapı gibi ya da sarkaçlı bir saatin son vuruşu.
devamını gör...
1570.
helloooooooo.
devamını gör...
1571.
son zamanlarda kendi iç dünyamda sürekli olarak bir gidip gelme durumu hakim. gün geliyor, kendimi huzurlu, her duruma hakim ve güçlü hissediyorum. aşırı pozitif olmasam bile, kendime olan özgüvenim tavan yapıyor ve sarsılmaz bir karakterim varmış gibi geliyor. fakat başka bir gün, yazdıklarımın tam tersini yaşamaya başlıyorum. çok istemsiz bir şekilde, sevmediğim insanlardan ve düşünce tarzından kaynaklı olarak, bir kıyaslama yarışına girmeye başlıyorum. insanların içindeki o hırsı, o hep üstün olma çabasını, görgüsüzlüğü, birbiriyle olan yarışını gördükçe kanımın zehirlendiğini hissetmeye başlıyorum. o andan sonrası zaten karışık, karmakarışık hatta. bütün bir günüm mahvoluyor. stres, kaygı, telaş, anksiyete, geç kalmışlık hissiyatı.... hepsi aynı anda saldırmaya başlıyor. ben kendi içinde, sade ve küçük dünyamda çok huzurluyum ve sakinim. belli başlı şeyler beni inanılmaz tetikliyor, mesela sosyal medya. sürekli hesabımı dondurup, online hayattan kendimi uzaklaştırıp bambaşka bir hayat yaşamak istiyorum ama bu çağda maalesef ki olmuyor, olamıyor. insanların ne yaptığını, ne başardığını ne kazandığını neyde iyi olduğunu, kiminle evlendiğini, kaç çocuk yaptığını, hangi arabayı aldığını, giydiği markayı, ürünlerin fiyatını ve daha birçok, hayatıma zerre katkısı olmayan hiçbir şeyi ama hiçbir şeyi duymak istemiyorum. alın o dünyanızı başınıza çalın. inanın hiçbir malınızda mülkünüzde, başarınızda gözüm yok. sizlerden ve düşünce yapınızdan, yaşam tarzınızdan tiksiniyorum.
devamını gör...
1572.
ilişki kurmak istiyorum. bir şeylerin cinsellikten öteye gitmemesinden sıkıldım.
devamını gör...
1573.
kredi kartını vermeden önce iq testi falan yapılsa iyi olurdu. o zaman ben muhtemelen barajı geçemezdim. haliyle bugün tek tıkla bir sürü şey satın alıp durmazdım. yapabildiğim tek şeyin bu olması çok acı.
devamını gör...
1574.
elinizdekilerin kıymetini bilin.
acılarınızın, kederlerinizin bile....
acılarınızın, kederlerinizin bile....
devamını gör...
1575.
hiçbir savaş adil değil.
ya birisinin elinde o an güzel bir koz oluyor ya da arkasında sağlam insan/bağlantıları oluyor.
ne kadar da adil şartlar altında 'savaşmaya' çalışsam da ben bile hile yapmaya itiliyorum.
var mı bunun bir çıkış yolu?
hem de hiç yara almadan.
ya birisinin elinde o an güzel bir koz oluyor ya da arkasında sağlam insan/bağlantıları oluyor.
ne kadar da adil şartlar altında 'savaşmaya' çalışsam da ben bile hile yapmaya itiliyorum.
var mı bunun bir çıkış yolu?
hem de hiç yara almadan.
devamını gör...
1576.
kim bana çiğ köfte ısmarlayacak?
edit-ısmarlamayın açık mert korkusuz insanları.size mi kaldım!kendim kendime ısmarlarım.
edit-ısmarlamayın açık mert korkusuz insanları.size mi kaldım!kendim kendime ısmarlarım.
devamını gör...
1577.
ne acayiptir gökyüzü
bu yaşadığımız hangi kitabın önsözü
çok canım sıkıldı
limon muyum ben şimdi?
kendime mi gelsem yoksa parkta mı uyusam
korkularıma bir röveşata
şimdi ben hangisine kafa atsam
yıldızlar mı depresif, kayıyorlar kubbeden
hangi gezegene sorsam
memnunmuş yörüngesinden
bizi böyle yapan
mutluluk bile paraylan
dışına açınık söyleşiler / finarfin
bu yaşadığımız hangi kitabın önsözü
çok canım sıkıldı
limon muyum ben şimdi?
kendime mi gelsem yoksa parkta mı uyusam
korkularıma bir röveşata
şimdi ben hangisine kafa atsam
yıldızlar mı depresif, kayıyorlar kubbeden
hangi gezegene sorsam
memnunmuş yörüngesinden
bizi böyle yapan
mutluluk bile paraylan
dışına açınık söyleşiler / finarfin
devamını gör...
1578.
gerçekleşeceğine inandığınız hayallerizi sevgilinize bahsetmekten kaçının. en başta bu çok güzel bir eylemmiş gibi gelebilir, bana da öyle gelmişti. olabilecek şeyleri yapamayacağıma inandırdı, hiç var olmayan bir kafesin içinde çırpınıp durduğuma inandırdı. hayatın hiçbir zaman güzel olmayacağına inandırdı. her şeye inancımı yitirdiğimde ben varım dedi, kendine inanmam için çok emek verdi, hayallerim gerçekleşmese bile o var mutlu oluyorum dedim ama işin sonunda değmez benim için üzülme dedi. bilmiyorum onu da suçlayamam ama yıpranan tarafın ben olduğum gerçeğini de değiştiremiyoruz. psikolojik tedaviye başladım, çok zayıfladığım için takviye gıdalara başladım, yeni bir diziye başladım ve yeni bir kitaba söyleyeceklerim bu kadar.
devamını gör...
1579.
çünkü başak olmak bunu gerektirir.
devamını gör...
1580.
bu limoncellonun alkol oranı çok yüksek olmuş yav. sodadır buzdur yine de hafifletmiyor halbuki çogzel olmuş, içesim var.
devamını gör...