6721.
bugün de günlerden cumadır cuma. yar hamama gitme kınanı yuma. ben seni sevmişem ellere deme. zalım celek vurdu yaram var benim.
söyledim işte.
söyledim işte.
devamını gör...
6722.
kavga esnasında bağırıp çağırmam gereken yerde susuyorum, çok sessiz kalıyorum. bazen iyi de oluyor. karşı tarafı susarak kudurtuyorum. ama susmam gereken yerde de dünyayı ayağa kaldırıyorum ve bu durumda bazen haklıyken haksız duruma düşüyorum. hiç ortam ve ayarım yok.
devamını gör...
6723.
sabahın köründe inanılmaz yorgun bir şekilde eve girdim. hani böyle ayakları uzatırım, bi yemek falan yerim sonra da uyurum diye bekliyordum.
olmadı. dün gece çocukların* aptal ustalar yüzünden terasa çıktıklarını öğrendim. 7. katta oturuyorum ve terasa sürekli martılar konuyor. onların peşine takılsalar direkt aşağıdalar.
bunu öğrendikten sonra silktiğim ustalarını defolun gidin diyerek kovdum. yeni usta bulması etmesi derken zaten kafa yandı, iyice gerildim. son zamanlarda çok da iyi hissettirmeyen midem bugün patlak verdi.
ustalar işi bitirdi iyi kötü fakat çocuklar çok korkmuş, yanıma bile yaklaşmıyolardı. yatağın altına falan saklanıyorlardı. o kadar kötü hissettim ki. sinir ve duygusallık üzerine bir de yorgunluk eklenince çeşmeler açıldı, gözler sırılsıklam oldu. şimdi çocuklar stresi atlattılar biraz, yanıma gelip selam veriyolar. her şeylerim onlar. başlarına bir iş gelseydi dünyada usta kalmayana kadar gebertirdim hepsini.
neyse, ev sahibiniz terastaki bir problemi yaptırmaya yanaşmıyorsa arayın ve sövün. öfkenizi görünce anında çalışmalar başlıyor.
bu memlekette her şey "normal" olsun diye uğraşmak zorundasınız. bugün yine onu anlamış oldum.
aşırı yorgunum, biraz da alkollüyüm. canımın içi kedilerim de iyi ve mutlu gözlerle bana bakıyolar.
hiçbir şeye değişmem o bakışları.
olmadı. dün gece çocukların* aptal ustalar yüzünden terasa çıktıklarını öğrendim. 7. katta oturuyorum ve terasa sürekli martılar konuyor. onların peşine takılsalar direkt aşağıdalar.
bunu öğrendikten sonra silktiğim ustalarını defolun gidin diyerek kovdum. yeni usta bulması etmesi derken zaten kafa yandı, iyice gerildim. son zamanlarda çok da iyi hissettirmeyen midem bugün patlak verdi.
ustalar işi bitirdi iyi kötü fakat çocuklar çok korkmuş, yanıma bile yaklaşmıyolardı. yatağın altına falan saklanıyorlardı. o kadar kötü hissettim ki. sinir ve duygusallık üzerine bir de yorgunluk eklenince çeşmeler açıldı, gözler sırılsıklam oldu. şimdi çocuklar stresi atlattılar biraz, yanıma gelip selam veriyolar. her şeylerim onlar. başlarına bir iş gelseydi dünyada usta kalmayana kadar gebertirdim hepsini.
neyse, ev sahibiniz terastaki bir problemi yaptırmaya yanaşmıyorsa arayın ve sövün. öfkenizi görünce anında çalışmalar başlıyor.
bu memlekette her şey "normal" olsun diye uğraşmak zorundasınız. bugün yine onu anlamış oldum.
aşırı yorgunum, biraz da alkollüyüm. canımın içi kedilerim de iyi ve mutlu gözlerle bana bakıyolar.
hiçbir şeye değişmem o bakışları.
devamını gör...
6724.
hayat garip. üç saniye öncesinde gülüp eğlenirken bir anda gelen telefonla hayattaki her şeyin anlamını yitirdiği, kalp ritmini feci artıran bir kavram. hastane lafını duyduktan sonra hiçbir şeyin öneminin kalmadığı, bugüne kadar bütün dargınlıkların son bulduğu, ben ne yapacağım düşüncesinin hayat boyu peşini bırakmayacağını düşündüren bir kavram.
neyse ki iyiymiş, sesini duyunca gelen rahatlamanın tarifi yok.
çok geç bulduk birbirimizi, sakın yapma.
yazdığımı görsen kızardın muhtemelen ama benimle ilgili öğrenmen gereken şeylerden biri de bu. rahatlamak için yazıyorum. insanlar böyle yaptığında ne alaka diye düşünürdüm ama böyle oluyomuş.
yıllardır neler yaşadığını biliyorum, en iyi ben biliyorum. lütfen pes etme güzelim. en iyi arkadaşın hep burada. dinlen diye kapattım telefonu. sabah yanındayım. yanında durup seni iyice geren dalyorocklara bakma sen, güçlü kadınsın. atlatamayacağın hiçbir şey yok. bana bile katlandığına göre.
birbirimize söyleme fırsatı çok bulamadık ama seni çok seviyorum annecim.
hasta yatağında bile içtiğim için trip atma gücünü nereden buluyorsun bilmiyorum ama o gücün daha fazlası var sende. yaşayamadığın şu hayat için iyi ol. son arkadaşım sensin.
en iyi arkadaşın.
neyse ki iyiymiş, sesini duyunca gelen rahatlamanın tarifi yok.
çok geç bulduk birbirimizi, sakın yapma.
yazdığımı görsen kızardın muhtemelen ama benimle ilgili öğrenmen gereken şeylerden biri de bu. rahatlamak için yazıyorum. insanlar böyle yaptığında ne alaka diye düşünürdüm ama böyle oluyomuş.
yıllardır neler yaşadığını biliyorum, en iyi ben biliyorum. lütfen pes etme güzelim. en iyi arkadaşın hep burada. dinlen diye kapattım telefonu. sabah yanındayım. yanında durup seni iyice geren dalyorocklara bakma sen, güçlü kadınsın. atlatamayacağın hiçbir şey yok. bana bile katlandığına göre.
birbirimize söyleme fırsatı çok bulamadık ama seni çok seviyorum annecim.
hasta yatağında bile içtiğim için trip atma gücünü nereden buluyorsun bilmiyorum ama o gücün daha fazlası var sende. yaşayamadığın şu hayat için iyi ol. son arkadaşım sensin.
en iyi arkadaşın.
devamını gör...
6725.
hiçbir yerde, hiçbir şekilde, hiç kimse tarafından fark edilmeden bu yaşıma geldim.
böyle de ölüp gideceğim muhtemelen.
böyle de ölüp gideceğim muhtemelen.
devamını gör...
6726.
öncelikle saygıdeğer sözlüğümüzün, genelde alkollü olarak takılan yazarlarından biri olarak şu anda yine alkollü* olduğumu belirtirim. yazım hatası ve cümle düşüklüğü, durumuna karşın şimdiden özür dilerim**…
her şey yolundaydı. alkolümü alıp uyuyordum. sonra saçma sapan yine rota sapması ve anlık heyecan… neden bilmem yine baştan belli kaybedilecek bir mücadele. bazen olayın sorun çözmek bile olsa hatta sorun çözme kabiliyetin olduğu için sana firmalar maaş bile veriyor olsa, tıkanabiliyorsun…
ne olduğunu anlamıyorum nasıl çözümü bulayım…
alkole ihtiyacım var, iyi akşamlar dilerim…
her şey yolundaydı. alkolümü alıp uyuyordum. sonra saçma sapan yine rota sapması ve anlık heyecan… neden bilmem yine baştan belli kaybedilecek bir mücadele. bazen olayın sorun çözmek bile olsa hatta sorun çözme kabiliyetin olduğu için sana firmalar maaş bile veriyor olsa, tıkanabiliyorsun…
ne olduğunu anlamıyorum nasıl çözümü bulayım…
alkole ihtiyacım var, iyi akşamlar dilerim…
devamını gör...
6727.
ülkenin içerisinde bulunduğu sosyo ekonomik durumdan ötürü olsa gerek yaşama sevincimin yavaş yavaş öldüğünü fark ediyorum.
10 yıl önce henüz 17 yaşımdayken ailemin içerisinde bulunduğu ekonomik güçlüğe rağmen hem okur hem çalışır hem de gezerdim. 17 yaşımdan 22 yaşıma kadar sırtımda bir çanta ile doğu karadeniz ve güney doğu hariç ülkenin tüm şehirlerini gezdim. kiminde bir gün kiminde 3 gün kaldım döndüm. para oldukça işte ama gezip görme isteğim hep canlıydı.
ve 18 yaşımda bile dağa çıkıp tek başıma kamp yapardım. hiçbir şart ve koşul beni doğadan ve ormandan soyutlayamazdı.
arkadaşlarımla beraber tatile gitmek, sabah uyandığımızda evde tanımadığımız insanları gördüğümüz hangover geceler falan derken 23-24'e kadar burada da yazamayacağım şeylerle birlikte baya baya dolu dolu yaşadım.
fakat son birkaç senedir bu türden aktiviteler giderek azaldı. özellikle 2025 iş hayatım açısından olumlu yeni bir dönemece girdiği gibi oturup lan ben nereye gidiyorum diye düşünmeye başladım.
otobüste olsun tuvalette olsun kitap okurdum ben. resmen her şey gibi bu özelliğim de mazide kaldı. instagramda paylaştığım kovboy portresi dışında karakalem bile yapmadım bu sene.
demin bir başlıkta yazdığım gibi evde oturmak daha huzurlu gelmeye başladı. fakat bu durumdan da rahatsızım esasen. boş vaktim var; ne oturup kitap okuyorum, ne atış yapmaya poligona gidiyorum * ya hiçbir şey gelmiyor içimden.
geçen arada bir gelen airsoft'a başlama isteği bastırdı yine. sonra dedim a..k.. her buluşmaya ta ebesinin a.. gidip bir ton mazot yakacaksın deyip boşverdim yine.
böyle bira içip tavana bakıp boş bir ömür geçirip ölmeden önce bok geldin tezek gidiyorsun diyecek gibiyim. yavaş yavaş her şeyin tadı kaçıyor ya da benim içim solup gidiyor. gerçekten bilmiyorum.
ya da sadece evlenip çoluğa çocuğa karıştıktan sonra göbek yapıp kelleşip düz bir insan olma vaktim gelmiştir.
10 yıl önce henüz 17 yaşımdayken ailemin içerisinde bulunduğu ekonomik güçlüğe rağmen hem okur hem çalışır hem de gezerdim. 17 yaşımdan 22 yaşıma kadar sırtımda bir çanta ile doğu karadeniz ve güney doğu hariç ülkenin tüm şehirlerini gezdim. kiminde bir gün kiminde 3 gün kaldım döndüm. para oldukça işte ama gezip görme isteğim hep canlıydı.
ve 18 yaşımda bile dağa çıkıp tek başıma kamp yapardım. hiçbir şart ve koşul beni doğadan ve ormandan soyutlayamazdı.
arkadaşlarımla beraber tatile gitmek, sabah uyandığımızda evde tanımadığımız insanları gördüğümüz hangover geceler falan derken 23-24'e kadar burada da yazamayacağım şeylerle birlikte baya baya dolu dolu yaşadım.
fakat son birkaç senedir bu türden aktiviteler giderek azaldı. özellikle 2025 iş hayatım açısından olumlu yeni bir dönemece girdiği gibi oturup lan ben nereye gidiyorum diye düşünmeye başladım.
otobüste olsun tuvalette olsun kitap okurdum ben. resmen her şey gibi bu özelliğim de mazide kaldı. instagramda paylaştığım kovboy portresi dışında karakalem bile yapmadım bu sene.
demin bir başlıkta yazdığım gibi evde oturmak daha huzurlu gelmeye başladı. fakat bu durumdan da rahatsızım esasen. boş vaktim var; ne oturup kitap okuyorum, ne atış yapmaya poligona gidiyorum * ya hiçbir şey gelmiyor içimden.
geçen arada bir gelen airsoft'a başlama isteği bastırdı yine. sonra dedim a..k.. her buluşmaya ta ebesinin a.. gidip bir ton mazot yakacaksın deyip boşverdim yine.
böyle bira içip tavana bakıp boş bir ömür geçirip ölmeden önce bok geldin tezek gidiyorsun diyecek gibiyim. yavaş yavaş her şeyin tadı kaçıyor ya da benim içim solup gidiyor. gerçekten bilmiyorum.
ya da sadece evlenip çoluğa çocuğa karıştıktan sonra göbek yapıp kelleşip düz bir insan olma vaktim gelmiştir.
devamını gör...
6728.
daha tutunamadan kırk yaşıma geldim. aklımı kaçıracağım.
devamını gör...
6729.
son bi haftadır alkol almadan uyuyamıyorum. delirmeden uyumak için sızmam gerekiyo. alarm sesiyle uyandığımda ne ara sabah oldu diye içimden söverek kalkıyorum. gözümü kapatmamla açmam arasında bi kaç dakika var sanki. öyle yorgun ve öyle mutsuzum ki..
devamını gör...
6730.
nesnelere anlam yüklemeyi bıraktığımdan beri kafam daha rahat. insanlara yüklediğim anlamlardan da vazgeçtiğim gün tam anlamıyla huzura erişeceğim.
nasip...
nasip...
devamını gör...
6731.
devamını gör...
6732.
gördüklerimizden geri koymasın allah bizi.
kapalı kapılar ardında ne sıkıntılarla boğuşuyor insanlar, dertleri var kimilerinin.
kimi sağlığıyla imtihan oluyor, kimi sayısız başkaca dertlerle.
kimi hüznünü belli etmemek için, içine atıp dert sahibi oluyor, kimi gülerek göstermemeye çalışıyor hüznünü.
kimi "bu derdim geçsin başka bir şey istemem" diyor umarcasına, kimi ahmak yarın ne olacağını bilemeden dert sahibi olmayacakmış gibi, küstahlık ve kibir abideliği yapıyor.
herkes mutlu olsun umalım.
bana dokunmayan yılan başkasına da dokunmasın.
hiçbir koyun kendi bacağından asılmasın,
komşusu açken kendisi tok diye karnını sıvazlayanlardan eylemesin bizi yaradan.
allahtan sözlüğü canlı tutan ama tanıdığımız-tanımadığımız arkadaşlarımız var da onların neşelerini neşemiz sayıyoruz. umarım onlar gerçekten de mutludurlar.
alfanumerik sırasıyla:
nn*
ebs
sd
d
pd
sm
tb
kapalı kapılar ardında ne sıkıntılarla boğuşuyor insanlar, dertleri var kimilerinin.
kimi sağlığıyla imtihan oluyor, kimi sayısız başkaca dertlerle.
kimi hüznünü belli etmemek için, içine atıp dert sahibi oluyor, kimi gülerek göstermemeye çalışıyor hüznünü.
kimi "bu derdim geçsin başka bir şey istemem" diyor umarcasına, kimi ahmak yarın ne olacağını bilemeden dert sahibi olmayacakmış gibi, küstahlık ve kibir abideliği yapıyor.
herkes mutlu olsun umalım.
bana dokunmayan yılan başkasına da dokunmasın.
hiçbir koyun kendi bacağından asılmasın,
komşusu açken kendisi tok diye karnını sıvazlayanlardan eylemesin bizi yaradan.
allahtan sözlüğü canlı tutan ama tanıdığımız-tanımadığımız arkadaşlarımız var da onların neşelerini neşemiz sayıyoruz. umarım onlar gerçekten de mutludurlar.
alfanumerik sırasıyla:
nn*
ebs
sd
d
pd
sm
tb
devamını gör...
6733.
ayı balı bol bulunca kıçına kıçına sürüyor..
çünkü ayı bala bal demiyor bal gereğinden fazlası olunca...
ya da bizim ayıyı öyle bir zehirlemişler ki kıçı bal hizasına zaten inmiyor..
çünkü ayı bala bal demiyor bal gereğinden fazlası olunca...
ya da bizim ayıyı öyle bir zehirlemişler ki kıçı bal hizasına zaten inmiyor..
devamını gör...