5581.
kendimi depresyonda sanıyordum meğerse grip oluyormuşum. ben benim bu kafamı... donuyorum.
devamını gör...
5582.
yönetime seslenmek istiyorum.
yarım saattir sol frame’de bu kaldı. yani buna neden maruz kalıyoruz? şu moderatörler çalışmıyor mu hiç. bir de maaşa bağlamışsınızdır bunları.
yarım saattir sol frame’de bu kaldı. yani buna neden maruz kalıyoruz? şu moderatörler çalışmıyor mu hiç. bir de maaşa bağlamışsınızdır bunları.
devamını gör...
5583.
atam biraz daha yaşasaydı da hepsini asıp, iyice bombalasaydı keşke.
devamını gör...
5584.
çok yorgunum… dinlene dinlene devam ediyorum aslında kaldığım yerden.
bugün sabahtan biliyordum böyle olacağını ama ne olacağını bilmiyordum.. “kalbim ağrıyor kalbim..” kulağımda çınlayan bu ses tam olarak hissettiğim yerden yakalıyor beni.. kalp ağrısı diye bir şey var gerçekten. geçsin diye bekliyorum tavana bakıp.
bugün sabahtan biliyordum böyle olacağını ama ne olacağını bilmiyordum.. “kalbim ağrıyor kalbim..” kulağımda çınlayan bu ses tam olarak hissettiğim yerden yakalıyor beni.. kalp ağrısı diye bir şey var gerçekten. geçsin diye bekliyorum tavana bakıp.
devamını gör...
5585.
gidip uyuyun, uyuyayım, uyuyalım.
devamını gör...
5586.
başımın ağrısından uyuyamadım. kalktım bademli kavala kurabiyesi ve orman meyveli kek yiyorum. ufak bir gece atıştırmalığı.(3 kişilik yedim) bu gece de hayat biraz olsun yaşamaya değer bir hâle geldi çok şükür.
devamını gör...
5587.
bazen olur öyle.
devamını gör...
5588.
bazılarınızın çok saçma fikirleri var. kusuruma bakmayın lütfen ama öyle. benim fikirlerimi de saçma bulabilirsiniz eyvallah ama onlar benim fikirlerim olduğu için ben onları saçma bulmuyorum yani eleştiri hakkı sizde dilerseniz eleştirebilirsiniz. ama peişnen söyleyeyim muhtemelen eleştirilerinizi de saçma bulacağım.
devamını gör...
5589.
herkesin mükemmel ve olağanüstü derecede yetenekli olmaya çalıştığı bir "kişisel gelişim" ya da "kişisel gelişemeyişim" döneminin ardından herkesin ya da çoğunluğun çeşitli nedenlerle bunalımda olduğu bir döneme girdik.
ancak nedense insanlar sadece mükemmel olmaktan vazgeçti, mükemmeli aramaktan vazgeçmediler ve mutsuzlar, mutsuz olmaya devam edecekler, aksi mümkün değil.
ancak nedense insanlar sadece mükemmel olmaktan vazgeçti, mükemmeli aramaktan vazgeçmediler ve mutsuzlar, mutsuz olmaya devam edecekler, aksi mümkün değil.
devamını gör...
5590.
son 3-4 gündür sürekli "viento abi bize bir şey olmaz di mi?" soruları alıyorum, denk geldiğim bazı ufaklardan. savaşı soruyorlar çocuklar, korkuyorlar doğal olarak. sosyal medyada dönen haberler, videolar çocukların psikolojisini etkiliyor tabii. "olmaz abicim." diyorum, rahatlatmaya çalışıyorum ama çok üzülüyorum onlar için. sonra aklıma savaşı direkt yaşayan çocuklar geliyor. çocuklar bunu hiç haketmiyor. umarım savaşların olmadığı bir dünyada büyür çocuklar.
devamını gör...
5591.
yoruldum , uykum geldi. labirent gibi hastane. içerde beklemenin anlamı yok. dışarda sivrisinek çok. testler çabuk çıkmıyor. doktor eve göndermiyor. söyleyecek anlamlı ya da felsefik birşeyim yok. can sıkıntısı çok .
devamını gör...
5592.
yazmak ve okumak temelli bir mecra olan sözlükte ''resimlere bakıp beğendiklerime oy veriyorum'' diyenler de var.
böyle varolmayı yeterli görüyorlar, dahasını fazla ve anlamsız buluyorlar. nihilizm diyecem ''haa?'' diyecekler. demesem daha iyi...
oysa bilseler yazmanın, okumanın ne güzel bir şey olduğunu kesinlikle yaparlardı. eğitim şart bazen...
böyle varolmayı yeterli görüyorlar, dahasını fazla ve anlamsız buluyorlar. nihilizm diyecem ''haa?'' diyecekler. demesem daha iyi...
oysa bilseler yazmanın, okumanın ne güzel bir şey olduğunu kesinlikle yaparlardı. eğitim şart bazen...
devamını gör...
5593.
bugün kafama takılan konu ölümdü.
canlının ölmesi normaldir, orada bir sıkıntı yok fakat kabullenmekte neden zorlandığımı çözemedim.
bir de sevdiğim insanlar ölümsüzmüş gibime geliyor hep. her zaman yanımda olacaklar, sanki her zaman benden sonra öleceklermiş gibi.
aslında ne kadar da bencilce bir düşünce .
konu oradan insanın bencilliğine geldi.
herkes bencildir bence bir nebze de olsa. ya da kendimden ötürü öyle düşünüyor da olabilirim.
e peki zaten sonunun olduğu bir dünyada bir şeylerin sonu olduğu için mi bir şeyleri ciddiye almalıyız ya da bir şeylerin sonu olduğu için mi bir şeyleri ciddiye almamalıyız?
ya da son var mı onu da bilmiyorum.
her şey düşündüğümden daha farklı işliyor da olabilir.
sonuç olarak daha önce bin kere düşündüğüm konular üzerinde bugün bir kez daha düşünerek yine bir yere varamadım.
amacım bir yere varmakta değildi gerçi.
genel olarak pek bir amacım , ulaşmak istediğim bir nokta yok.
ama birazdan bir güzel çiçek gördüğüm için aşırı mutlu olarak her şey hakkında daha farklı düşünebilirim.
bir şeylere olumlu bakabilmem bu kadar basit aslında.
aynı şekilde bir şeylere kırılmam da bu kadar basit gerçi.
ufak bir şey beni mutluluktan havalara uçurabileceği gibi tüm günümü mahvedebilir.
birazdan kahve içeceğim mesela, o kahvenin bana iyi geleceğini düşünerek.
iyi falan geleceği yok ama kendimi öyle şartlandırdığım için öyle hissedeceğim.
kendimi kandıracağım bir süre, kedileri seveceğim ve kendi hayatımdaki bazı anlara şükredeceğim.
duyguları hissedebiliyor olduğum için, hâlâ bir şeyleri umabiliyor olduğum için.
şimdi kapatıyorum tüm konuyu ve dişimin ağrısına odaklanıyorum.
bahsedince daha da ağrı yapıyor salak şey.
sağ alt dişim, nefret ediyorum senden.
şimdi gerçekten gidiyorum kahve içmeye kadar.
bana iyi geleceksin di mi nescafe gold'cum?
seni seviyorum dostum.
sana kahve olamayacağını ve asıl kahvenin espresso olduğunu söyleyenleri dikkate alma, ben senin yanındayım. kahve olsan da, olamasan da.
öptüm cnm bay.
canlının ölmesi normaldir, orada bir sıkıntı yok fakat kabullenmekte neden zorlandığımı çözemedim.
bir de sevdiğim insanlar ölümsüzmüş gibime geliyor hep. her zaman yanımda olacaklar, sanki her zaman benden sonra öleceklermiş gibi.
aslında ne kadar da bencilce bir düşünce .
konu oradan insanın bencilliğine geldi.
herkes bencildir bence bir nebze de olsa. ya da kendimden ötürü öyle düşünüyor da olabilirim.
e peki zaten sonunun olduğu bir dünyada bir şeylerin sonu olduğu için mi bir şeyleri ciddiye almalıyız ya da bir şeylerin sonu olduğu için mi bir şeyleri ciddiye almamalıyız?
ya da son var mı onu da bilmiyorum.
her şey düşündüğümden daha farklı işliyor da olabilir.
sonuç olarak daha önce bin kere düşündüğüm konular üzerinde bugün bir kez daha düşünerek yine bir yere varamadım.
amacım bir yere varmakta değildi gerçi.
genel olarak pek bir amacım , ulaşmak istediğim bir nokta yok.
ama birazdan bir güzel çiçek gördüğüm için aşırı mutlu olarak her şey hakkında daha farklı düşünebilirim.
bir şeylere olumlu bakabilmem bu kadar basit aslında.
aynı şekilde bir şeylere kırılmam da bu kadar basit gerçi.
ufak bir şey beni mutluluktan havalara uçurabileceği gibi tüm günümü mahvedebilir.
birazdan kahve içeceğim mesela, o kahvenin bana iyi geleceğini düşünerek.
iyi falan geleceği yok ama kendimi öyle şartlandırdığım için öyle hissedeceğim.
kendimi kandıracağım bir süre, kedileri seveceğim ve kendi hayatımdaki bazı anlara şükredeceğim.
duyguları hissedebiliyor olduğum için, hâlâ bir şeyleri umabiliyor olduğum için.
şimdi kapatıyorum tüm konuyu ve dişimin ağrısına odaklanıyorum.
bahsedince daha da ağrı yapıyor salak şey.
sağ alt dişim, nefret ediyorum senden.
şimdi gerçekten gidiyorum kahve içmeye kadar.
bana iyi geleceksin di mi nescafe gold'cum?
seni seviyorum dostum.
sana kahve olamayacağını ve asıl kahvenin espresso olduğunu söyleyenleri dikkate alma, ben senin yanındayım. kahve olsan da, olamasan da.
öptüm cnm bay.
devamını gör...
5594.
burada mısın mübarek?
devamını gör...
5595.
gelin size bir hikaye anlatayım..
adamın evi çok eskiydi hatta ev bile sayılmazdı. tam anlamıyla bir kulübeydi. bu eski kulübenin duvarlarından sık sık parçalar dökülüyordu. adam ise her dökülen parçanın yerine bir avuç çamur sürüyordu.. sonunda ev çamur yığını haline geldi ve çöktü.
adam:
"ne vefasız evmiş, yıllardır içinde oturdum da çökeceğini haber bile vermedi"
diye söylenince, ev dile gelmiş:
"aslında haber vermek istedim. ama ne zaman haber vermek için ağzımı açtıysam, ağzımı bir avuç çamurla tıkadın, konuşmama izin vermedin."
aynı bu baraka gibi ömrümüz..
ağaran saçlar, dökülen dişler, bükülen beller...
bedenin yıkılmak üzere olduğunun habercisi. ama bu sessiz mesajları değerlendiremeyen biri için bunların hiçbir anlamı yok, farkına varmadan ömrü tüketiyoruz..
adamın evi çok eskiydi hatta ev bile sayılmazdı. tam anlamıyla bir kulübeydi. bu eski kulübenin duvarlarından sık sık parçalar dökülüyordu. adam ise her dökülen parçanın yerine bir avuç çamur sürüyordu.. sonunda ev çamur yığını haline geldi ve çöktü.
adam:
"ne vefasız evmiş, yıllardır içinde oturdum da çökeceğini haber bile vermedi"
diye söylenince, ev dile gelmiş:
"aslında haber vermek istedim. ama ne zaman haber vermek için ağzımı açtıysam, ağzımı bir avuç çamurla tıkadın, konuşmama izin vermedin."
aynı bu baraka gibi ömrümüz..
ağaran saçlar, dökülen dişler, bükülen beller...
bedenin yıkılmak üzere olduğunun habercisi. ama bu sessiz mesajları değerlendiremeyen biri için bunların hiçbir anlamı yok, farkına varmadan ömrü tüketiyoruz..
devamını gör...
5596.
ne söyleyeceğimi bilmiyorum. kendimi kaybettim*...
devamını gör...
5597.
instagram'da ilkokul öğretmenim ile takipleşiyorum. ben durumuma manzara fotisi atıyorum bana vayyyy biliyorsun bu işi diyor, o foti atınca ben de diyorum hocam elinize sağlık. bazen de bana da yolla kullanırım ben bunu diyor. nerde kullanırsınız diye hiç sormadım, direkt yolladım hep. işte bu da böyle bir şeydir bunu söylemek istedim.
devamını gör...
5598.
ne söyleyeceğimi biliyorum da gülmekten konuşamıyorum * ...
devamını gör...
5599.
kız sen buralara nasıl girdin?
devamını gör...
5600.
neden sürekli nişanlanıyorsun rüyamda bir rahat dur allasen!!!
devamını gör...