6741.
neymiş efendim "çok kincidir"miş.
"iş o noktaya gelirse gideceğin başka yerlerde de rahat vermez"miş.
o kinci de ben polyanna'nın torbacısı mıyım kardeşim ?
"iş o noktaya gelirse gideceğin başka yerlerde de rahat vermez"miş.
o kinci de ben polyanna'nın torbacısı mıyım kardeşim ?
devamını gör...
6742.
zihnimde dolanan nebula benzeri sis varlığımın sınırlarını silerken, bulunduğum bu oda, bu masa sanki bana ait değil.
devamını gör...
6743.
sen böyle her şeyi soracak mısın?
devamını gör...
6744.
bazen bir şarkı dinler dalıp gidersin uzaklara, önce çayın soğur, sonra umutların.
devamını gör...
6745.
bu ay gergin ve stresliyim bir de düşünceli. her şeyden nem kapıyorum. detayciligim ve fazla düşünme/ eleştiri yüzünden.
retro var biliyorum. şu sıralar ilk defa bu kadar sık astroloji ile ilgilendim. ve hemen hemen hepsi "retro var diye telaşlanmayin. bu döngülerin sizi yönetmesine izin verirseniz iyi sonuç alamazsınız. siz kendinizi yönetirseniz istediğiniz gibi ilerlersiniz." diye cümleler kurdular.
bunun bilincinde olarak ilerliyorum tabi ama bu ay elimde olmayan ve belki de değiştirmeyeceğim durumlar yaşanıyor. o yüzden asıl sorun bununla başa çıkmak galiba.
kasım ayı hiç de güzel başlamadı benim için. ama hissediyorum ki aralık ve ocak güzel geçecek bence.
retro var biliyorum. şu sıralar ilk defa bu kadar sık astroloji ile ilgilendim. ve hemen hemen hepsi "retro var diye telaşlanmayin. bu döngülerin sizi yönetmesine izin verirseniz iyi sonuç alamazsınız. siz kendinizi yönetirseniz istediğiniz gibi ilerlersiniz." diye cümleler kurdular.
bunun bilincinde olarak ilerliyorum tabi ama bu ay elimde olmayan ve belki de değiştirmeyeceğim durumlar yaşanıyor. o yüzden asıl sorun bununla başa çıkmak galiba.
kasım ayı hiç de güzel başlamadı benim için. ama hissediyorum ki aralık ve ocak güzel geçecek bence.
devamını gör...
6746.
bi seyler yazmak istiyorum ama asssssssssssırı useniyorum,,,,,,,.
devamını gör...
6747.
sabahın ilk saatlerinden beri berbat bir gün geçirdim. hem manevi olarak hem bedenen çok travmatik bir gündü 18 kasım 2025.
burada sohbetim olan bazı arkadaşlar da biliyor, yaz boyunca regl döneminin ilk gününü baygın geçirdim. demir takviyesi alana kadar da devam etti bu durum. demir takviyesini düzenli kullandım ve bitince bıraktım. çünkü aslında çok iyi besleniyorum ve bunun için koşulları zorluyorum yeri geldiğinde. uzun zamandır da herhangi bir şekilde bayılmamıştım.
bu sabah yüzümü yıkarken soğuk soğuk terlemeye ve titremeye başlayınca, düşüp bir yerimi carpmamak için yere oturdum önce. hep böyle yapıyordum ve hafif kendime geldigimde bacaklarımı ve bedenimi sağa sola carpsam da yürürken, kafamı korumuş oluyordum. bu defa koruyamadım. yere oturdum ama yavaş yavaş yatağıma ulaşayım yerken yere abandım yüz üstü. büyük bir soğuk acı geldi zemindeki fayanstan. biraz kendime geldim ve yatağın yolunu tuttum ince ince. kendimi yatağa attım. iyice terlemistim ve üşüyordum. kombi açık, yorgan kullanıyorum ve üşüyordum. neyse halsizlikten önce idrak edemedim. sonra çenemde bir ıslaklık hissettim ve dişimin sallandığını fark ettim. telefonun kamerasından baktım, kan revan içindeyim. sonra yatağa geldiğim yola baktım, kan içinde her yer. dudağım patlamış, çenem yırtılmış, bir dişim kırılmış diğeri de yuvasından oynamış sallanıyor, sol elmacık kemiğimde de müthiş bir ağrı var. çizgi filmlerdeki, boşlukta yürüdüğünü fark edene kadar düşmemek gibi bir farkındalıkla acı içinde kaldım o andan sonra.
iş yerini bilgilendirdim önce. durumu anlattım ve ise gelemeyeceğimi belirttim. sonra yanıma kağıt havlu aldım ve yorgana iyice sarıldım. iş yerindeki şeften bir tepki alamadım öğleye kadar.
ev arkadaşım evde olmadığı için mümkün olduğu kadar hareketsiz kaldım kendime gelene kadar. bir ara tekrar uyumuşum. öğleye doğru biraz kendime geldim. yüzümdeki ve boynundaki kanları temizledim. zar zor dişimi fırçalamaya çalıştım. dudaklarımı temizledim ve yüzümü yıkadım. bir çay bardağı tuzlu ayran yaptım hem kahvaltı niyetine hem tansiyonu biraz yükseltmek adına. işe yaradı. bir şey yiyecek durumda değildim zira. sonra koridordaki kan izlerini sildim. baya kanamış. zaten yüzümü temizleyince tekrar kanamaya başlamıştı.
sonra şef aradı. "ne oldu?" diye soruyor. yüzümün üzerine düştüğümü, dişlerimin kırıldığını ve konuşmakta zorlandığımı belirterek, doktora gidiyor olduğumu ekledim. "tansiyon anlık bir şeydir, düşer geçer, bu kadar uzaması enteresan, yarın gelecek misin? bak biz bugün çok yoğunduk ona göre" gibi absürt bir "geçmiş olsun dileği"ni sürdürdü. tekrar konuşmakta zorlandığımı, doktora henüz gittiğim için neden olduğunu bilmediğimi ama şu an tansiyonumun normal olduğunu, ama travmatik sonuçlandığı için doktora gitmeden bir şey söyleyemeyeceğimi ekledim. "bana haber ver" dedi kapattı.
neyse, gittim doktora. kan tahlili, idrar tahlili, ekg, tomografi ve acil plastik cerrahi muayenesine ek bir de serum taktılar. serum esnasında bir hemşire ile tartışma yaşadık. serum için gittiğimde bana boş bir sedyeye geçmemi ve onların serumu getireceğini söylemeleri üzerine boş olan tek sedyenin yanına gidip "bu sedye boş mu?" diye sorduktan sonra "evet boş" cevabını aldım ve sedyeye uzandım. bir hemşire de geldi serumu taktı. o sırada yine tavşan uykusuna daldım ben. zaten başımı zor taşıyordum. serum bitince güvenlik görevlisi ile göz göze geldim ve serumun bittiğini işaret ettim. başka bir hemşire geldi serumu çıkarmaya ve dedi ki "serumunuz bitmiş. siz bu sedyeye yaptığınız için kalp hastası bir hastayı ayakta beklettim, yanlış sedyeye gecmişsiniz" deyince benim sinirler fırladı. bana boş bir sedyeye geçmem ve bu sedyenin de boş olduğu dışında hiçbir şey söylemediğini, siz işinizi takip etmiyorsaniz bunun sorumluluğunun bende olmadığını, hadi ben yattım sedyeye, serumu takan hemşirenin de itiraz etmediğini ve insan gibi açıklama yapmayıp bir de insanlara gerizekalı muamelesi yapamayacaklarını belirtirttim ve oradaki islemimi de tamamladım. bunlar beklenen siralarla birlikte iki saat kadar sürdü. kan tahlilleri henüz çıkmadığı için taburcu da olamıyorum. dedim ki o arada dişleri muayene ettireyim ve karşıdaki ağız ve diş sağlığı merkezi'ne gittim. danışmadan kayıt alırken sigortanın görünmediği, prim borcu çıktığı ve calisna olduğum için babamın sigortasından da faydalanamayacagim belirtildi ve "iş yerinizle bir görüşün" diye öneride bulundu bankodaki personel. bu sırada saat 17 olmuştu. şefi aradım ve durumu anlattım. bir sorun olmaması gerektiğini, sigortanın olduğunu vs soyledikten sonra "yanlış anlamazsan bir şey soracağım, sabah 6:30'da olan şey için neden akşam 5'te gidiyorsun doktora? yılmaz'ı arasan o seni götürürdü hastaneye -sanki işten kaçmak için yalan söylemişim de doktora da rapor için gitmişim iması yaparak-" dedi... zaten acıdan ara sıra ağlayarak geçirdiğim sinir harbime bir yenisi eklendi. tam ben olduğu kadar konusacakken araya girip bir de "yarın geliyor musun gelmiyor musun bana onu söyle?" dedi. "büyük ihtimalle gelmiyorum" dedim, telefonu suratıma kapattı.
neyse ben ücretli muayene olacağımı söyleyip işlemleri yaptırdım. çene için röntgen ve dişleri sabitlemek için geçici dolgu ve tel ücretini de ayrıca ödedim. sağ olsun doktor hanım damağımı uyuşturdu ve acıdan kurtuldum bir süreliğine. orada işim bitince karşıdaki hastaneye geri geçtim. artık sonuçlar çıkmıştır, eve gideyim diye. 6:30 gibi tekrar sıraya girdim. içeri girmem 7'yi buldu.
neyse ki kan tahliller ve tomografi sonuçlarında bir şey çıkmadı. her şey iyi, demir eksikliği hafif parmak kaldırmış ama bayiltacak seviyede değil. iş böyle olunca kardiyoloji arastirma için bir uzmandan randevu almamı tavsiye etti. sanırım nabzı yüksek buldu. sonra beş gün rapor yazdı bana.
bütün günümün acılar içinde berbat geçmesine ek, şefin çapsız tavrı, sabahtan beri bir şey yiyememiş olmanın verdiği agresyon ve ekstra baş ağrısı ile evin yolunu tuttum. önce iş yerine uğradım. kasadan bir a4 kağıdı ve bir kalem alıp üst kata çıktım. bir istifa mektubu yazdım.
"xxxx xxxx xxxx yönetimine;
06.09.2025 tarihinde başladığım "soğuk aşçı" görevimden kendi isteğimle ayrılmak istiyorum.
bu sabah geçirdiğim kafa travması sebebi ile ise gelemedim. ben her şeyden önce bir insan olarak, bunun devamında gerçekleşen tutum ve tavrı pek insani bulmadığımı belirtmek isterim. bırakın "bir şeye ihtiyaç var mı, geçmiş olsun?" diye sormayın, doktora öğleden sonra gidebildigim için sahtekarlık imasına maruz kalıyorum. saygı, hürmet karşılıklı olması gereken şeylerdir. geriye dönük 21 yıllık kariyerimde, bir kişi bile beni tembellik ve sahtekarlık ile anmayacaktır. bu sebeple, bu tutumdan çok rahatsız olduğumu ayrıca belirtmek isterim. aynı tutum, servisin en yoğun olduğu saatlerde de defeatle tekrar ediyor.
öte yandan, sigortalı çalışmama rağmen, hastanede sigortamın görünmemesi, prim borçlu görünmem; ama "çalışan" sıfatında olduğum için babamın sağlık sigortasından da yararlanamadığımı belirtmek isterim.
"neden yılmaz'ı aramadın?" diye soruyor bana şef. ben şefin yönetiminde ve sorumluluğunda çalışıyorum. kendisi "geçmiş olsun" bile demezken, yılmaz benim hangi sorumluluğumu taşıyor ki onu arayayım?
sadece saygı değil, sorumluluk da karşılıklıdır. ben işletmeye olan sorumluluklarımdan hiçbir zaman bilinçli olarak kaçmadım; ama gayet bilinçli olduğunu düşündüğüm bu bu mobbinge boyun eğmem de; yaşıma, tecrübeme, iş ahlakıma kendi saygısızlığım olur.
iş akdimin sonlandırılmasını ve gereğinin yapılmasını arz ederim."
hayatimda ilk kez bu kadar detaylı bir istifa yazdım. saçma sapan tavırlara öfkemi dindiremiyorum artık.
bu mektupla birlikte beş günlük raporu ve ödeme dekontlarini birbine zımbalayıp kasaya bıraktım. dedim ki: "biri rapor biri istifa, canı hangisini istiyorsa önce onu işleme koysun!". tabii fotoğraflarını şefe de yolladım. önemli biri olduğu için değil, benim iş ahlakıma diğer türlüsü uymadığı için.
eve geldim sonra. çok açtım. on dişlerim 20 gün servis dışı. dudaklarım da eskisinden daha dolgun, daha köfte. ablam gelirken glutensiz tarhana getirmişti, kendisi yapmış. onun içine chia, keten tohumu ve sarımsak ekleyip bir çorba yaptım. bu tanımı yazarken içtim ılık ılık. çok lezzetli olmuş. bence sarımsak her şey gibi bu çorbaya da çok yakışıyor.
bütün gün bir yandan da henüz tanışmadığım ama belki müstakbel kocam olan beyi düşündüm. hastanede üç defa "hanımefendi, darpa mı maruz kaldınız?" diye soruldu. tam dayak yemiş de facayi bozmuş gibiyim çünkü.
canım kocacım, iyi ki tanışmadık ve evlenmedik. yoksa başını yakacaktim durduk yere. verilmiş sadakan varmış. şanslı göd.
şimdi nöbetçi eczaneye gidiyorum. yarın yine ağız ve diş sağlığı merkezine gideceğim...
her bakımdan yetersiz bir gündü.
konuşamıyorum, yalnızca whatsapp!
burada sohbetim olan bazı arkadaşlar da biliyor, yaz boyunca regl döneminin ilk gününü baygın geçirdim. demir takviyesi alana kadar da devam etti bu durum. demir takviyesini düzenli kullandım ve bitince bıraktım. çünkü aslında çok iyi besleniyorum ve bunun için koşulları zorluyorum yeri geldiğinde. uzun zamandır da herhangi bir şekilde bayılmamıştım.
bu sabah yüzümü yıkarken soğuk soğuk terlemeye ve titremeye başlayınca, düşüp bir yerimi carpmamak için yere oturdum önce. hep böyle yapıyordum ve hafif kendime geldigimde bacaklarımı ve bedenimi sağa sola carpsam da yürürken, kafamı korumuş oluyordum. bu defa koruyamadım. yere oturdum ama yavaş yavaş yatağıma ulaşayım yerken yere abandım yüz üstü. büyük bir soğuk acı geldi zemindeki fayanstan. biraz kendime geldim ve yatağın yolunu tuttum ince ince. kendimi yatağa attım. iyice terlemistim ve üşüyordum. kombi açık, yorgan kullanıyorum ve üşüyordum. neyse halsizlikten önce idrak edemedim. sonra çenemde bir ıslaklık hissettim ve dişimin sallandığını fark ettim. telefonun kamerasından baktım, kan revan içindeyim. sonra yatağa geldiğim yola baktım, kan içinde her yer. dudağım patlamış, çenem yırtılmış, bir dişim kırılmış diğeri de yuvasından oynamış sallanıyor, sol elmacık kemiğimde de müthiş bir ağrı var. çizgi filmlerdeki, boşlukta yürüdüğünü fark edene kadar düşmemek gibi bir farkındalıkla acı içinde kaldım o andan sonra.
iş yerini bilgilendirdim önce. durumu anlattım ve ise gelemeyeceğimi belirttim. sonra yanıma kağıt havlu aldım ve yorgana iyice sarıldım. iş yerindeki şeften bir tepki alamadım öğleye kadar.
ev arkadaşım evde olmadığı için mümkün olduğu kadar hareketsiz kaldım kendime gelene kadar. bir ara tekrar uyumuşum. öğleye doğru biraz kendime geldim. yüzümdeki ve boynundaki kanları temizledim. zar zor dişimi fırçalamaya çalıştım. dudaklarımı temizledim ve yüzümü yıkadım. bir çay bardağı tuzlu ayran yaptım hem kahvaltı niyetine hem tansiyonu biraz yükseltmek adına. işe yaradı. bir şey yiyecek durumda değildim zira. sonra koridordaki kan izlerini sildim. baya kanamış. zaten yüzümü temizleyince tekrar kanamaya başlamıştı.
sonra şef aradı. "ne oldu?" diye soruyor. yüzümün üzerine düştüğümü, dişlerimin kırıldığını ve konuşmakta zorlandığımı belirterek, doktora gidiyor olduğumu ekledim. "tansiyon anlık bir şeydir, düşer geçer, bu kadar uzaması enteresan, yarın gelecek misin? bak biz bugün çok yoğunduk ona göre" gibi absürt bir "geçmiş olsun dileği"ni sürdürdü. tekrar konuşmakta zorlandığımı, doktora henüz gittiğim için neden olduğunu bilmediğimi ama şu an tansiyonumun normal olduğunu, ama travmatik sonuçlandığı için doktora gitmeden bir şey söyleyemeyeceğimi ekledim. "bana haber ver" dedi kapattı.
neyse, gittim doktora. kan tahlili, idrar tahlili, ekg, tomografi ve acil plastik cerrahi muayenesine ek bir de serum taktılar. serum esnasında bir hemşire ile tartışma yaşadık. serum için gittiğimde bana boş bir sedyeye geçmemi ve onların serumu getireceğini söylemeleri üzerine boş olan tek sedyenin yanına gidip "bu sedye boş mu?" diye sorduktan sonra "evet boş" cevabını aldım ve sedyeye uzandım. bir hemşire de geldi serumu taktı. o sırada yine tavşan uykusuna daldım ben. zaten başımı zor taşıyordum. serum bitince güvenlik görevlisi ile göz göze geldim ve serumun bittiğini işaret ettim. başka bir hemşire geldi serumu çıkarmaya ve dedi ki "serumunuz bitmiş. siz bu sedyeye yaptığınız için kalp hastası bir hastayı ayakta beklettim, yanlış sedyeye gecmişsiniz" deyince benim sinirler fırladı. bana boş bir sedyeye geçmem ve bu sedyenin de boş olduğu dışında hiçbir şey söylemediğini, siz işinizi takip etmiyorsaniz bunun sorumluluğunun bende olmadığını, hadi ben yattım sedyeye, serumu takan hemşirenin de itiraz etmediğini ve insan gibi açıklama yapmayıp bir de insanlara gerizekalı muamelesi yapamayacaklarını belirtirttim ve oradaki islemimi de tamamladım. bunlar beklenen siralarla birlikte iki saat kadar sürdü. kan tahlilleri henüz çıkmadığı için taburcu da olamıyorum. dedim ki o arada dişleri muayene ettireyim ve karşıdaki ağız ve diş sağlığı merkezi'ne gittim. danışmadan kayıt alırken sigortanın görünmediği, prim borcu çıktığı ve calisna olduğum için babamın sigortasından da faydalanamayacagim belirtildi ve "iş yerinizle bir görüşün" diye öneride bulundu bankodaki personel. bu sırada saat 17 olmuştu. şefi aradım ve durumu anlattım. bir sorun olmaması gerektiğini, sigortanın olduğunu vs soyledikten sonra "yanlış anlamazsan bir şey soracağım, sabah 6:30'da olan şey için neden akşam 5'te gidiyorsun doktora? yılmaz'ı arasan o seni götürürdü hastaneye -sanki işten kaçmak için yalan söylemişim de doktora da rapor için gitmişim iması yaparak-" dedi... zaten acıdan ara sıra ağlayarak geçirdiğim sinir harbime bir yenisi eklendi. tam ben olduğu kadar konusacakken araya girip bir de "yarın geliyor musun gelmiyor musun bana onu söyle?" dedi. "büyük ihtimalle gelmiyorum" dedim, telefonu suratıma kapattı.
neyse ben ücretli muayene olacağımı söyleyip işlemleri yaptırdım. çene için röntgen ve dişleri sabitlemek için geçici dolgu ve tel ücretini de ayrıca ödedim. sağ olsun doktor hanım damağımı uyuşturdu ve acıdan kurtuldum bir süreliğine. orada işim bitince karşıdaki hastaneye geri geçtim. artık sonuçlar çıkmıştır, eve gideyim diye. 6:30 gibi tekrar sıraya girdim. içeri girmem 7'yi buldu.
neyse ki kan tahliller ve tomografi sonuçlarında bir şey çıkmadı. her şey iyi, demir eksikliği hafif parmak kaldırmış ama bayiltacak seviyede değil. iş böyle olunca kardiyoloji arastirma için bir uzmandan randevu almamı tavsiye etti. sanırım nabzı yüksek buldu. sonra beş gün rapor yazdı bana.
bütün günümün acılar içinde berbat geçmesine ek, şefin çapsız tavrı, sabahtan beri bir şey yiyememiş olmanın verdiği agresyon ve ekstra baş ağrısı ile evin yolunu tuttum. önce iş yerine uğradım. kasadan bir a4 kağıdı ve bir kalem alıp üst kata çıktım. bir istifa mektubu yazdım.
"xxxx xxxx xxxx yönetimine;
06.09.2025 tarihinde başladığım "soğuk aşçı" görevimden kendi isteğimle ayrılmak istiyorum.
bu sabah geçirdiğim kafa travması sebebi ile ise gelemedim. ben her şeyden önce bir insan olarak, bunun devamında gerçekleşen tutum ve tavrı pek insani bulmadığımı belirtmek isterim. bırakın "bir şeye ihtiyaç var mı, geçmiş olsun?" diye sormayın, doktora öğleden sonra gidebildigim için sahtekarlık imasına maruz kalıyorum. saygı, hürmet karşılıklı olması gereken şeylerdir. geriye dönük 21 yıllık kariyerimde, bir kişi bile beni tembellik ve sahtekarlık ile anmayacaktır. bu sebeple, bu tutumdan çok rahatsız olduğumu ayrıca belirtmek isterim. aynı tutum, servisin en yoğun olduğu saatlerde de defeatle tekrar ediyor.
öte yandan, sigortalı çalışmama rağmen, hastanede sigortamın görünmemesi, prim borçlu görünmem; ama "çalışan" sıfatında olduğum için babamın sağlık sigortasından da yararlanamadığımı belirtmek isterim.
"neden yılmaz'ı aramadın?" diye soruyor bana şef. ben şefin yönetiminde ve sorumluluğunda çalışıyorum. kendisi "geçmiş olsun" bile demezken, yılmaz benim hangi sorumluluğumu taşıyor ki onu arayayım?
sadece saygı değil, sorumluluk da karşılıklıdır. ben işletmeye olan sorumluluklarımdan hiçbir zaman bilinçli olarak kaçmadım; ama gayet bilinçli olduğunu düşündüğüm bu bu mobbinge boyun eğmem de; yaşıma, tecrübeme, iş ahlakıma kendi saygısızlığım olur.
iş akdimin sonlandırılmasını ve gereğinin yapılmasını arz ederim."
hayatimda ilk kez bu kadar detaylı bir istifa yazdım. saçma sapan tavırlara öfkemi dindiremiyorum artık.
bu mektupla birlikte beş günlük raporu ve ödeme dekontlarini birbine zımbalayıp kasaya bıraktım. dedim ki: "biri rapor biri istifa, canı hangisini istiyorsa önce onu işleme koysun!". tabii fotoğraflarını şefe de yolladım. önemli biri olduğu için değil, benim iş ahlakıma diğer türlüsü uymadığı için.
eve geldim sonra. çok açtım. on dişlerim 20 gün servis dışı. dudaklarım da eskisinden daha dolgun, daha köfte. ablam gelirken glutensiz tarhana getirmişti, kendisi yapmış. onun içine chia, keten tohumu ve sarımsak ekleyip bir çorba yaptım. bu tanımı yazarken içtim ılık ılık. çok lezzetli olmuş. bence sarımsak her şey gibi bu çorbaya da çok yakışıyor.
bütün gün bir yandan da henüz tanışmadığım ama belki müstakbel kocam olan beyi düşündüm. hastanede üç defa "hanımefendi, darpa mı maruz kaldınız?" diye soruldu. tam dayak yemiş de facayi bozmuş gibiyim çünkü.
canım kocacım, iyi ki tanışmadık ve evlenmedik. yoksa başını yakacaktim durduk yere. verilmiş sadakan varmış. şanslı göd.
şimdi nöbetçi eczaneye gidiyorum. yarın yine ağız ve diş sağlığı merkezine gideceğim...
her bakımdan yetersiz bir gündü.
konuşamıyorum, yalnızca whatsapp!
devamını gör...
6748.
insan dediğin farklı, beşer dediğin farklı şey. bir organizma olarak varlığın, biyolojik ihtiyaçların, yemen, içmen, uyuman, duygulanman, gözle görünmez yapı taşlarından meydana gelmen, genlerin, saç rengin, göz rengin, ses rengin... bunların hepsi senin beşer tarafın, madde olan kısmın, cisim olarak varlığın.
ama insan olarak, tüm bunların üzerinde başka bir varlığa ve varoluşa sahipsin. beşer olarak farklı özelliklerle teçhiz edildin, farklı avantajlar ve dezavantajlarla doğdun, bunları engelleyemezsin. ancak insan olarak nerede konumlanacağına sen karar veriyorsun. insanın eşref-i mahlukat olmasındaki mantık da bu olsa gerek. yani insan, maddi bir varlığa bürünmüş kan ve endişe yığınından fazlası; insan bir 'şey' değil bir oluş, bir cisim değil bir mertebe. imtihan dediğin de burada başlıyor olmalı, yoksa beşerin şaşmasından daha doğal bir şey yok.
2 not:
1. ismet özel'in amentü'sü bu konuyla ilgili son derece değerli bir nottur, şairin kendi hayatı açısından olduğu gibi yaklaşımının ufuk açıcılığı açısından da.
2. bu konulara ilgi duyanlar için teoman duralı'nın yaklaşımı da enteresandır. özellikle evrim teorisi ve islamın yaratılış miti arasında bir tezat olmadığı gibi birbirlerini doğrulayan bir uyum olduğu düşüncesi okunmaya değer. "sorun nedir?" isimli kitabında bu konular işlenir; ki zaten hocanın çalışma alanı biyoloji felsefesidir. kitabı ben bitiremedim, bitirebilen sevabına bana da anlatsın.*
ama insan olarak, tüm bunların üzerinde başka bir varlığa ve varoluşa sahipsin. beşer olarak farklı özelliklerle teçhiz edildin, farklı avantajlar ve dezavantajlarla doğdun, bunları engelleyemezsin. ancak insan olarak nerede konumlanacağına sen karar veriyorsun. insanın eşref-i mahlukat olmasındaki mantık da bu olsa gerek. yani insan, maddi bir varlığa bürünmüş kan ve endişe yığınından fazlası; insan bir 'şey' değil bir oluş, bir cisim değil bir mertebe. imtihan dediğin de burada başlıyor olmalı, yoksa beşerin şaşmasından daha doğal bir şey yok.
2 not:
1. ismet özel'in amentü'sü bu konuyla ilgili son derece değerli bir nottur, şairin kendi hayatı açısından olduğu gibi yaklaşımının ufuk açıcılığı açısından da.
2. bu konulara ilgi duyanlar için teoman duralı'nın yaklaşımı da enteresandır. özellikle evrim teorisi ve islamın yaratılış miti arasında bir tezat olmadığı gibi birbirlerini doğrulayan bir uyum olduğu düşüncesi okunmaya değer. "sorun nedir?" isimli kitabında bu konular işlenir; ki zaten hocanın çalışma alanı biyoloji felsefesidir. kitabı ben bitiremedim, bitirebilen sevabına bana da anlatsın.*
devamını gör...
6749.
"sana gönlümü verdim nazlı şişko"... mesela...
bir de kargo işlerinden anlasaydım...
ayacıklarımla gider postalardım... lafı mı olur ! ayak bu sonuçta...
devamını gör...
6750.
devamını gör...
6751.
bu caz çok harika bir şey dostum.
devamını gör...
6752.
odam çok soğuk. konum olarak hem kuzey cephesi hem de binanın en üst katında olduğum için hiç bir şekilde odamda ısı kalmıyor.
eğer iki gün içerisinde hasta olursam sorumlusu sizsiniz rektör bey.
yakın bir zamanda küçük bir ısıtıcı alacağım, bana iyi gelecek üşüyen burnumu ısıtacak..
eğer iki gün içerisinde hasta olursam sorumlusu sizsiniz rektör bey.
yakın bir zamanda küçük bir ısıtıcı alacağım, bana iyi gelecek üşüyen burnumu ısıtacak..
devamını gör...
6753.
benim şu insanları gözümde büyütme alışkanlığımı alsanıza benden..
devamını gör...
6754.
bakın bu youtube-ödül maması
ilk kez görenler beğensin
allah diyen aslan
canım çok sıkkın
canım çok sıkkın
ilk kez görenler beğensin
allah diyen aslan
canım çok sıkkın
canım çok sıkkın
devamını gör...
6755.
tam 4 gün önce sözlüğe kayıt olmamın üstünden 3 yıl geçmiş. ama tam olarak 3 ayda buranın ritmini kapmaya başladım. yıllardır buradaymışım ama hesap yeni açılmış gibi bir saçma zaman kırılması yaşıyorum şu anda. şimdilik birileri kafamı attırmasa, keyfim de isterse buralardayım.
devamını gör...
6756.
kendi başınalığımı, başıma buyrukluğumu, eyvallahsız yaşamayı seviyorum. bu çok güzel ama her güzel şeyin bedeli olduğu gibi bununda çokça; kan, ter ve gözyaşı oldu.*
devamını gör...
6757.
biraz içimi dökmek istiyorum. siz de dökün sözlük.
bu hafta çok yorgun ve tükenmiş hissediyorum. değersizlik ve gelecek kaygısı içindeyim. sürekli olarak ağlıyorum. bulunduğum her yerde hayatımı ve yaşamaya değer zamanımı sorgulamaya başladım. tüm bunların elbette kişisel sebepleri var ama hayatta başarısız olmaktan korkuyorum. şimdi neye göre kime göre başarısız diyeceksiniz, şöyle anlatayım okuduğum bölümün mesleğini de icra etmekteyim. ama hayattım boyunca bu kadar manipülatif bir yer görmedim. lakin deneyim kazanmak için burada çalışmaya devam etmek zorundayım maalesef. yoksa askeri ücrete çekilecek çile değil. ki kendi mesleğim dışında da üretmekteyim. tüm bunlarla birlikte insan yerine bile konmamak cidden çok koyuyor.
bu hafta çok yorgun ve tükenmiş hissediyorum. değersizlik ve gelecek kaygısı içindeyim. sürekli olarak ağlıyorum. bulunduğum her yerde hayatımı ve yaşamaya değer zamanımı sorgulamaya başladım. tüm bunların elbette kişisel sebepleri var ama hayatta başarısız olmaktan korkuyorum. şimdi neye göre kime göre başarısız diyeceksiniz, şöyle anlatayım okuduğum bölümün mesleğini de icra etmekteyim. ama hayattım boyunca bu kadar manipülatif bir yer görmedim. lakin deneyim kazanmak için burada çalışmaya devam etmek zorundayım maalesef. yoksa askeri ücrete çekilecek çile değil. ki kendi mesleğim dışında da üretmekteyim. tüm bunlarla birlikte insan yerine bile konmamak cidden çok koyuyor.
devamını gör...
6758.
bırakıyorum 15. gündeyim
daha uzun şekilde anlatırım fakat amma velakin imdadı direk .
daha uzun şekilde anlatırım fakat amma velakin imdadı direk .
devamını gör...
6759.
son 2 günün. sonra o sıçtığımın gururunu al da.... emi?!
devamını gör...
6760.
ülke gündemini istemsizce de olsa takip etmekten çok boğulmuş ve sıkışık hissediyorum kendimi. toplumsal bir mutluluk mümkün mü, merak ediyorum. ekşi sözlük lokasyonuna falan hiç bakmak istemiyorum, ülke gündemine dair tek umut veren haber arıyorum ama onu da bulamıyorum.
devamını gör...