6241.
devamını gör...
6242.
ben kaç gündür tarifi olmayan heyecan içerisindeyim hep bi' telaşım var hep bi' umudum var.
güzel hissediyorum ve bazı insanlar iyi ki var
güzel hissediyorum ve bazı insanlar iyi ki var
devamını gör...
6243.
arasam mı? aramasam mı? beklesem mi? beklemesem mi? napsam sizce imdat.
devamını gör...
6244.
liseden bir sınıf arkadaşım, instagram'da insanların kilosuyla alay eden gönderileri beğeniyor ve kendisi sınıf öğretmenliğinden mezun oldu. öğrencilerine zorbalığın kötü bir davranış olduğunu öğretmeyecek sanırım, kendisi de aynı davranışı sergiliyor çünkü.
devamını gör...
6245.
#3704505
merak eden arkadaşlarıma;
iyiyim, yani iyi gibiyim. narkoz kafasından henüz tam olarak çıkamadım. malca bir şey yazma riskini alarak bunu yazıyorum.
olduğum ameliyat gereği full time yüz üstü yatmam gerek. biraz saçma ve yorucu ve en az ameliyat kadar önemli bi durum(muş).
bazı saçma sebeplerden ötürü hastanede bu gece yalnızım. komik şeyler yazın da az güleyim. sizi seviyorum.
merak eden arkadaşlarıma;
iyiyim, yani iyi gibiyim. narkoz kafasından henüz tam olarak çıkamadım. malca bir şey yazma riskini alarak bunu yazıyorum.
olduğum ameliyat gereği full time yüz üstü yatmam gerek. biraz saçma ve yorucu ve en az ameliyat kadar önemli bi durum(muş).
bazı saçma sebeplerden ötürü hastanede bu gece yalnızım. komik şeyler yazın da az güleyim. sizi seviyorum.
devamını gör...
6246.
faydan geçilmiyor
devamını gör...
6247.
neden?
devamını gör...
6248.
ekrana bakmaktan gözlerim kurudu.
devamını gör...
6249.
bu seferki hissettiğim duygunun tarifi malesef ki yok, aşk bu değil basit kaçıyor, sevgi desen bilmiyorum sadece sevgi de değil garip bi his, 7/24 düşünmüyorsun ama önemsiyorsun, adını duyunca kalbin çarpmıyor ama yinede hani aklına geliyor, konuşunca keyif alıyorsun ama o keyifin tadı tarifi diğerleri gibi değil, argo kullanmıyorsun, yılışık canım cicim aşkım hayatım bebeğim tarzı kelimler yok ama hanımefendi, beyefendi tarzında sözcükler var, galiba korkmakta haklı, kaçmakta da haklı, normalde ben kaçarım ama bu sefer kaçmıyorum, kaçasım gelmiyor, ısrar etmek de istemiyorum akış neyi getirise, boş yere çabalamış dahi olsam huzur buluyorum, öğreniyorum ya…
devamını gör...
6250.
birkaç gün önce evime döndüm. ilk işim detaylı temizlik yapmak oldu elbette. sanırım iki günde bitirdim. temizlikçi ablayı bu aralar çağırmıyorum. camları silip balkonları yıkarken aşağı düşerse ve ben de ona özel sigorta yapmadığım için başıma bela alırsam diye ilginç düşünceler geçiyor aklımdan. her işimi garantiye almaktan yanayımdır genellikle. neyse bu ara bunu önemsiyorum, tedbirli olmakta fayda var neticede. siz bana “ne kadar da pimpirikli” diyebilirsiniz.
fütursuzluktan-sorumsuzluktan haz etmem, geç uyanmayı sevmem. meyve suyu içmeyi sevmem. (bu ne alakaysa?) belki fırsat bulursam kitabımı alıp yüzmeye giderim. boğuk ama umut vadeden bir gökyüzü var bugün. izlemeyi seviyorum.
fütursuzluktan-sorumsuzluktan haz etmem, geç uyanmayı sevmem. meyve suyu içmeyi sevmem. (bu ne alakaysa?) belki fırsat bulursam kitabımı alıp yüzmeye giderim. boğuk ama umut vadeden bir gökyüzü var bugün. izlemeyi seviyorum.
devamını gör...
6251.
birazcık yorgun hissediyorum. ama ben bu kötü günleri kahvaltı niyetine yerim gibi geliyor. üstesinden gelemeyeceğim hiç bir şey yok. gerekiyorsa sıfırdan. en baştan. imkan yaratılır. sorun çözülür. kırılan kalpler düzelir. gerekli motivasyona sahip olsak yeter.
devamını gör...
6252.
kendimi her olayı kapalı kapılar arkasından saçma tesadüflerle duyan ali rıza bey gibi hissediyorum. biliyorum bilmezden gelemiyorum bilmem bir şeyi değiştirmiyor. ayy bilmesem daha iyiydi ya.
devamını gör...
6253.
normalsozluk.com/yazar/savr...
burada söylemek istediklerimizi bulabilirsiniz, peyder pey yazıyoruz elleğam!.
burada söylemek istediklerimizi bulabilirsiniz, peyder pey yazıyoruz elleğam!.
devamını gör...
6254.
at halepte nallanır
daşşşşağı burda sallanır..
daşşşşağı burda sallanır..
devamını gör...
6255.
adını o utanç listesinde görmek hiç şaşırtmadı beni.
"müthiş flüt sanatçısı!"
"............'nın öğrencisi ödüllü müzisyen!"
" gururumuz!"
ne demiştin arkamdan? "buzlar prensesi???" hah.
arkadaşlarıma senden hoşlanmadığımı söylediğimde garipsemişlerdi beni.çünkü içsel bir sezinleme dışında elle tutulur hiçbir cümlem yoktu senden neden hoşlanmadığımı açıklayabileceğim.
benim hocam olmadın. masterclass harici temasımız da olmadı*. ama üzülerek ve tesadüfen gördüm ki, öğrencimin hocası olmuşsun yıllar sonra... yıllar sonra...
senden ve plastik hayatından tiksiniyorum.
"müthiş flüt sanatçısı!"
"............'nın öğrencisi ödüllü müzisyen!"
" gururumuz!"
ne demiştin arkamdan? "buzlar prensesi???" hah.
arkadaşlarıma senden hoşlanmadığımı söylediğimde garipsemişlerdi beni.çünkü içsel bir sezinleme dışında elle tutulur hiçbir cümlem yoktu senden neden hoşlanmadığımı açıklayabileceğim.
benim hocam olmadın. masterclass harici temasımız da olmadı*. ama üzülerek ve tesadüfen gördüm ki, öğrencimin hocası olmuşsun yıllar sonra... yıllar sonra...
senden ve plastik hayatından tiksiniyorum.
devamını gör...
6256.
birçok şeye hevesimin kalmadığını söyleyebilirim.
5 yıl öncesini düşünüyorum, gerçekten mutluydum ve enerjiktim. işe gidip gelirken 3 saatim yolda geçiyordu, onu da değerlendirip kitap okuyordum veya müzik dinliyordum. cumartesi yarım gün çalışıyordum, pazar sevgilimle/arkadaşlarımla görüşüyordum. birikim yapıyordum, kaygım yoktu.
bir de şimdiye bakıyorum, o zamana göre daha az çalışıyorum ama daha çok yoruluyorum. cumartesi pazar evdeyim ama dışarı çıkmak istemiyorum, görüşmek için yazanları erteliyorum. 2 günlük izin dinlenmeme yetmiyor. kafam dopdolu, boşalmıyor.
insanlara bakıyorum, gerçekten çok bozdular kendilerini. yeni insan tanımaya korkuyorum. her gün birbirinden kötü haberler de her şeyden uzak durmama sebep oluyor. güvenmek, inanmak istemiyorum kimseye. bir daha üzülmek, hayal kırıklığına uğramak istemiyorum.
istediğim hayat bu değil ama mecburmuşum gibi hissediyorum. gelecekte güzel şeyler olacağına inanıyorum ama bunu söylerken bile gülesim geliyor. gerçekten inanıyor muyum yoksa kendimi mi kandırıyorum yine?
tükenmişlik sendromu var sanırım ve tek başıma olmadığıma eminim.
5 yıl öncesini düşünüyorum, gerçekten mutluydum ve enerjiktim. işe gidip gelirken 3 saatim yolda geçiyordu, onu da değerlendirip kitap okuyordum veya müzik dinliyordum. cumartesi yarım gün çalışıyordum, pazar sevgilimle/arkadaşlarımla görüşüyordum. birikim yapıyordum, kaygım yoktu.
bir de şimdiye bakıyorum, o zamana göre daha az çalışıyorum ama daha çok yoruluyorum. cumartesi pazar evdeyim ama dışarı çıkmak istemiyorum, görüşmek için yazanları erteliyorum. 2 günlük izin dinlenmeme yetmiyor. kafam dopdolu, boşalmıyor.
insanlara bakıyorum, gerçekten çok bozdular kendilerini. yeni insan tanımaya korkuyorum. her gün birbirinden kötü haberler de her şeyden uzak durmama sebep oluyor. güvenmek, inanmak istemiyorum kimseye. bir daha üzülmek, hayal kırıklığına uğramak istemiyorum.
istediğim hayat bu değil ama mecburmuşum gibi hissediyorum. gelecekte güzel şeyler olacağına inanıyorum ama bunu söylerken bile gülesim geliyor. gerçekten inanıyor muyum yoksa kendimi mi kandırıyorum yine?
tükenmişlik sendromu var sanırım ve tek başıma olmadığıma eminim.
devamını gör...
6257.
mutfak kapısının çıkardığı gıcırtıyla, kendi ayakları üzerinde durmayı bile beceremeyen vantilatörün arasındaki "en gürültülü ben olucam" yarışından kimin galip geleceğini az çok kestirmeye başladım. etraflarına yaydıkları her titreşim şakaklarımda sonsuz bir matkap gibi ilerliyor, ilerlerken de boş durmayıp etrafa zarar veriyor. yarışın en keyifli yerinde, zaten çok da iyi durumda olmayan midemi daha da rezil bir hale sokmaması için sinirlendirdiğim, bu sayede ağzından köpükler saçarak hacmini büyütmeye çalışan biramdan bir yudum aldım.
zaman göreceli falan değil, az önce oldu. "az önce" tek evrensel zaman kavramıdır.
ya da değildir.
bir şeyin "öyle" olup olmamasıyla ilgilenmiyorum artık.
öyle ya da böyle.
duvarlar o kadar üstüme geldi ki, artık gelecek yerleri kalmadı. ben onların üstüne gidiyorum.
4'e 1 orandayız. ben daha çok yorulacağım ama onları da biraz terletirim.
masamda yeri sürekli değişen iki malzeme var. biri kahve diğeri de bira bardağı. günün saatine göre onlar da bir yarış içinde. bira bardağı solda ise bira bardağı, kahve bardağı solda ise kahve bardağı kazanıyor. bira bardağının konumu günün saati fark etmeksizin solda kalıyorsa da genelde ben kaybediyorum demektir. al sana bi görelilik daha.
zaten zamandan da nefret ediyorum.
bir yudum daha aldım biradan, kocaman bir yudum. bunalmışlığın getirdiği ateşi bir yudum suyla söndürmeye çalışmak da benim en büyük acizliğim olsun. gerçi en büyüğünü seçmeye kalkarsam çok zaman geçer, zaman da çok göreceli. hiç girmeyeyim o yarışa.
kaybeden oluyorum çünkü.
düşüncelerime yenildiğim saatlerdeyim. artık duvarların üstüne gidecek kadar bir enerji bulamıyorum kendimde. 8 kat aşağı baktığımda yaşadığım baş dönmesi bile geçti. kendi zihnimden nasıl yere çakıldıysam artık, bedenimin ne kadar hızla çakılacağı korkutmuyor artık gözümü.
artık yazarken güzel müzik de çalmıyorum arka planda. dikkat bile etmiyorum çalan şarkının adına.
neyse o olsun. işim gücüm var.
var tabii de, nereye kadar?
birilerinin canı sıkılana kadar işte.
şekerim mi düşüyo yoksa vücudum artık doğru çalışmayı mı bıraktı emin değilim. artık hiçbir şeyden emin değilim.
ölümü düşündüm bugün, geçti. yıllar önce ölen ve yanında benden epeyce şey götürenleri düşündüm, geçti.
geriye kalanlar ise duvarların bile üzerine gitmekten vazgeçtiği nefes alan bir kadavra gibi.
ceset bile değil.
şiirsellikten uzak hayatımın yine bir satır başı cümlesindeyim.
inansam tanrıya isyan edebilirdim belki ama önce o bıraktı inanmayı.
ben tavrına karşılık verdim.
şimdilerde hiçbir şeye karşılık vermiyorum ama. keşfedilmeyi bekleyen müzikler, izlenmemiş filmler...
ölmeden önce yapılacaklar listesini de buruşturup çöpe attım.
yeni bir liste hazırladım; ilk sırada yaşamak yazıyor.
-şair burada boş yapıyor.-
bütün şiirlerin açıklamasına yazılmalıydı ama işte kime göre?
yine bir izafiyet sorunuyla karşı karşıyayız. nereye gitsem benden önce orada. sanki benimle bir yarış içinde.
ama kaybedeceğim.
zaman göreceli falan değil, az önce oldu. "az önce" tek evrensel zaman kavramıdır.
ya da değildir.
bir şeyin "öyle" olup olmamasıyla ilgilenmiyorum artık.
öyle ya da böyle.
duvarlar o kadar üstüme geldi ki, artık gelecek yerleri kalmadı. ben onların üstüne gidiyorum.
4'e 1 orandayız. ben daha çok yorulacağım ama onları da biraz terletirim.
masamda yeri sürekli değişen iki malzeme var. biri kahve diğeri de bira bardağı. günün saatine göre onlar da bir yarış içinde. bira bardağı solda ise bira bardağı, kahve bardağı solda ise kahve bardağı kazanıyor. bira bardağının konumu günün saati fark etmeksizin solda kalıyorsa da genelde ben kaybediyorum demektir. al sana bi görelilik daha.
zaten zamandan da nefret ediyorum.
bir yudum daha aldım biradan, kocaman bir yudum. bunalmışlığın getirdiği ateşi bir yudum suyla söndürmeye çalışmak da benim en büyük acizliğim olsun. gerçi en büyüğünü seçmeye kalkarsam çok zaman geçer, zaman da çok göreceli. hiç girmeyeyim o yarışa.
kaybeden oluyorum çünkü.
düşüncelerime yenildiğim saatlerdeyim. artık duvarların üstüne gidecek kadar bir enerji bulamıyorum kendimde. 8 kat aşağı baktığımda yaşadığım baş dönmesi bile geçti. kendi zihnimden nasıl yere çakıldıysam artık, bedenimin ne kadar hızla çakılacağı korkutmuyor artık gözümü.
artık yazarken güzel müzik de çalmıyorum arka planda. dikkat bile etmiyorum çalan şarkının adına.
neyse o olsun. işim gücüm var.
var tabii de, nereye kadar?
birilerinin canı sıkılana kadar işte.
şekerim mi düşüyo yoksa vücudum artık doğru çalışmayı mı bıraktı emin değilim. artık hiçbir şeyden emin değilim.
ölümü düşündüm bugün, geçti. yıllar önce ölen ve yanında benden epeyce şey götürenleri düşündüm, geçti.
geriye kalanlar ise duvarların bile üzerine gitmekten vazgeçtiği nefes alan bir kadavra gibi.
ceset bile değil.
şiirsellikten uzak hayatımın yine bir satır başı cümlesindeyim.
inansam tanrıya isyan edebilirdim belki ama önce o bıraktı inanmayı.
ben tavrına karşılık verdim.
şimdilerde hiçbir şeye karşılık vermiyorum ama. keşfedilmeyi bekleyen müzikler, izlenmemiş filmler...
ölmeden önce yapılacaklar listesini de buruşturup çöpe attım.
yeni bir liste hazırladım; ilk sırada yaşamak yazıyor.
-şair burada boş yapıyor.-
bütün şiirlerin açıklamasına yazılmalıydı ama işte kime göre?
yine bir izafiyet sorunuyla karşı karşıyayız. nereye gitsem benden önce orada. sanki benimle bir yarış içinde.
ama kaybedeceğim.
devamını gör...
6258.
meraklar içerisinde ne gelecek diye bekliyorum. ayrıca benim de söyleyeceklerim var.
devamını gör...
6259.
zamaninda ne cok sey soylemisim buraya. üşenmedim hepsini tek tek okudum. simdi ulan ne salak adammisin sen diyorum.
anladigim sey ise su olgunlasmanin yasi yok. ogrenmenin de öyle.
anladigim sey ise su olgunlasmanin yasi yok. ogrenmenin de öyle.
devamını gör...
6260.
ne bileyim yani ne deyeceksin ne diyeceğine deyip demeyeceğine hiçbir şeyine deye... ne kim kim kimse kimseyi dinleeer ne bişey anlatabilirsin ne dinleyen oluurr.
devamını gör...