normal sözlük yazarlarının karalama defteri
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
122
123
124
125
126
127
128
129
130
131
132
133
134
135
136
137
138
139
140
141
142
143
144
145
146
147
148
149
150
151
152
153
154
155
156
157
158
159
160
161
162
163
164
165
166
167
168
169
170
171
172
173
174
175
176
177
178
179
180
181
182
183
184
185
186
187
188
189
190
191
192
193
194
195
196
197
198
199
200
201
202
203
204
205
206
207
208
209
210
211
212
213
214
215
216
217
218
219
220
221
222
223
224
225
226
227
228
229
230
231
232
233
234
235
236
237
238
239
240
241
242
243
244
245
246
247
248
249
250
251
252
253
254
255
256
257
258
259
260
başlık "makedonyalı" tarafından 08.11.2020 16:43 tarihinde açılmıştır.
3481.
kendimle nasıl yüzleşeceğim? uyanışım için neyi beklemekteyim?
zaten her şey sarmadı, sarmalanmadı mı birbirine; zaten hepsi belirsizleşmedi mi ayrım yerlerinden.
daha neyi beklemekteyim?
dur ihtarı olamayacaktır
kendini vur emri gelmeyecektir.
rahat bir zihin için uykuyu almak gerekir. bunun için de önce uyanmalı, uygun durumu sağlamalıyım.
yapılan şeyse bataklığa gönüllü bir atlayıştan ibarettir.
daha neyi beklemekteyim?
her yanım pislik içinde, görmekteyim. kim temizleyebilir ki ruhumu benden başka?
birisi elini sürmek istese izin verecek miyim sanki?
güvenebilecek miyim? bilmiyorum, sanmıyorum.
neden yaptım bunca şeyi, onu da bilmiyorum.
bir uyanış gerek bana.
ben daha neyi bekliyorum?
zaten her şey sarmadı, sarmalanmadı mı birbirine; zaten hepsi belirsizleşmedi mi ayrım yerlerinden.
daha neyi beklemekteyim?
dur ihtarı olamayacaktır
kendini vur emri gelmeyecektir.
rahat bir zihin için uykuyu almak gerekir. bunun için de önce uyanmalı, uygun durumu sağlamalıyım.
yapılan şeyse bataklığa gönüllü bir atlayıştan ibarettir.
daha neyi beklemekteyim?
her yanım pislik içinde, görmekteyim. kim temizleyebilir ki ruhumu benden başka?
birisi elini sürmek istese izin verecek miyim sanki?
güvenebilecek miyim? bilmiyorum, sanmıyorum.
neden yaptım bunca şeyi, onu da bilmiyorum.
bir uyanış gerek bana.
ben daha neyi bekliyorum?
devamını gör...
3482.
yoruldum.
devamını gör...
3483.
görüyorum ki yazmak beni bırakmayacak yegâne eylem. öyle ya da böyle, aklımın bir köşesine yazmak da olsa ben bu eylemi yapıyorsam kaçmanın alemi yok.
duadan başka elimizden bir şey yok
duadan başka elimizden bir şey yok
devamını gör...
3484.
içim daralıyor, canım oldukça sıkkın ve ben neşeli davranmaya çalışmaktan sıkıldım.
devamını gör...
3485.
son günlerde o kadar çok celal şengör videosu izledim ki bugün iç sesimin celal şengör olduğunu fark ettim bunu yazarken bile celal şengör ses tonuyla okuyorum
devamını gör...
3486.
allahım tüm detayları biliyorsun. *
devamını gör...
3487.
kahretsin gerçekten!
bize betonarme bina güzellemesi yapıp buralara hapseden tüm yöneticileri ve meslek erbablarını.
bizleri kader adı altında ölüme terk edenleri, kahretsin.
köyde istihdam yaratmayıp bizi şehre muhtaç edenleri de kahretsin.
en çok da bize düdükle, fenerli kaskla yatın diyip psikolojimizin ve sağlığımızın içine eden bilim insanlarına çıkıp tek laf edemeyen, sorumluluk alıp bizi kurtaramayan herkesi kahretsin.
sadece bir gün güvenli köşklerinden, villalarından çıkıp halkın evinde kalmaya yürekleri yeter mi diyeceğim insanlar, iki katlı villa bahçesine afad çadırı koymuş.
bize güvensiz alanlar yaratıp hadi kendinizi koruyun enkazda sağ kalmaya çalışın diyen ve buna sebep olan herkesi kahretsin !
bina yıkılıyor mu yapma ! oluru neyse onu uygula. zibilyon kazancım var çok güçlü bir ülkeyiz güzellemesi yaparken dönüşüm adı altında para isteme. zaten insanlar 3 kuruşa çalışıp emeklilikte anca ev alıyorlar. sen evleri yıkılmış insanlara kredi çektirip hala para istiyorsun. kahretsin, halkların ezildigi ölüp gittiği tüm gücü ve zenginliği!
bize betonarme bina güzellemesi yapıp buralara hapseden tüm yöneticileri ve meslek erbablarını.
bizleri kader adı altında ölüme terk edenleri, kahretsin.
köyde istihdam yaratmayıp bizi şehre muhtaç edenleri de kahretsin.
en çok da bize düdükle, fenerli kaskla yatın diyip psikolojimizin ve sağlığımızın içine eden bilim insanlarına çıkıp tek laf edemeyen, sorumluluk alıp bizi kurtaramayan herkesi kahretsin.
sadece bir gün güvenli köşklerinden, villalarından çıkıp halkın evinde kalmaya yürekleri yeter mi diyeceğim insanlar, iki katlı villa bahçesine afad çadırı koymuş.
bize güvensiz alanlar yaratıp hadi kendinizi koruyun enkazda sağ kalmaya çalışın diyen ve buna sebep olan herkesi kahretsin !
bina yıkılıyor mu yapma ! oluru neyse onu uygula. zibilyon kazancım var çok güçlü bir ülkeyiz güzellemesi yaparken dönüşüm adı altında para isteme. zaten insanlar 3 kuruşa çalışıp emeklilikte anca ev alıyorlar. sen evleri yıkılmış insanlara kredi çektirip hala para istiyorsun. kahretsin, halkların ezildigi ölüp gittiği tüm gücü ve zenginliği!
devamını gör...
3488.
gün olur alıp başımı giderim.
gün oldu takıldım denizden yeni çıkmış ağlara.
ve koku da almıyordum. yolumu almıştım çoktan.
gün oldu takıldım denizden yeni çıkmış ağlara.
ve koku da almıyordum. yolumu almıştım çoktan.
devamını gör...
3489.
olanları unutup dönemem geriye, sen de gelmezsin zaten dimi.
içimdeki acıyı tarif etmem zor, çok zor. ama deneyeceğim.
bir papatyayı bir hevesle koparırsında sonradan kopardığın, öldürdüğün için bir pişmanlık olur ya içinde acıyla karışık pişmanlık. o var içimde, yanıyor sebepsiz alev alev. sebebini soramıyorum kendime. neyden korkuyorum, neyden kaçıyorum bu kadar?
nerelere geldik, şaşırıyorum şu an geldiğimiz noktaya bakınca. hayallerimiz böyle değildi. birlikteydi. mutluyduk. sarılıp öpüşüyorduk. nefesimiz karışıyordu birbirine. dönebilseydim geriye, ne istersen yapardım. ne istiyorsan alırdım. daha çok kitap okurdum, daha çok çizerdim ve daha çok şarkı söylerdim.
çizim demişken, hala sana son çizdiklerime bakamıyorum. sana gönderecektim ya hazırdı. yanında başka bir hediye daha.hediyeni gönderemeden gittin benden. sen de haklısın ki kim napsın beni *
///
her gece uyumadan görürdüm, dinlerdim sesini. evet herkes gitti, herkes terketti, herkes aldattı. senin gitmen başkaydı.
sen gittin..
ama borcun var bana. sadece bir sarılmak, son kez ve ilk kez ...
eğer görüyorsan, bence görmüyorsun. ama görüyorsan işte belki, ıhlamur ağacının çiçek açması ihtimaline göre görüyorsan bunu fazla görme sadece..
sadece sarılma.
bi umut.
içimdeki acıyı tarif etmem zor, çok zor. ama deneyeceğim.
bir papatyayı bir hevesle koparırsında sonradan kopardığın, öldürdüğün için bir pişmanlık olur ya içinde acıyla karışık pişmanlık. o var içimde, yanıyor sebepsiz alev alev. sebebini soramıyorum kendime. neyden korkuyorum, neyden kaçıyorum bu kadar?
nerelere geldik, şaşırıyorum şu an geldiğimiz noktaya bakınca. hayallerimiz böyle değildi. birlikteydi. mutluyduk. sarılıp öpüşüyorduk. nefesimiz karışıyordu birbirine. dönebilseydim geriye, ne istersen yapardım. ne istiyorsan alırdım. daha çok kitap okurdum, daha çok çizerdim ve daha çok şarkı söylerdim.
çizim demişken, hala sana son çizdiklerime bakamıyorum. sana gönderecektim ya hazırdı. yanında başka bir hediye daha.hediyeni gönderemeden gittin benden. sen de haklısın ki kim napsın beni *
///
her gece uyumadan görürdüm, dinlerdim sesini. evet herkes gitti, herkes terketti, herkes aldattı. senin gitmen başkaydı.
sen gittin..
ama borcun var bana. sadece bir sarılmak, son kez ve ilk kez ...
eğer görüyorsan, bence görmüyorsun. ama görüyorsan işte belki, ıhlamur ağacının çiçek açması ihtimaline göre görüyorsan bunu fazla görme sadece..
sadece sarılma.
bi umut.
devamını gör...
3490.
artık ayılma ırak kalsın aşk
bırak sırasıyla acıları
varsın tanrıya
alışma
yaşlı başına kar yağdırma.
bırak sırasıyla acıları
varsın tanrıya
alışma
yaşlı başına kar yağdırma.
devamını gör...
3491.
yazmak çok rahatlatıyor. ancak üniversite yıllarımda bloglar, sözlükler, günlükler ile başladığım yazı serüvenimi iş hayatında ihmal ettim, baskıladım.
devamını gör...
3492.
şiir defterim
devamını gör...
3493.
“kendimi mutsuz hissediyorum,
son zamanlarda.
yağmurda unutulmuş çamaşır gibi biraz da.
şükretmek güzel şey.
çok şükür.
bütün gece sevişmiş gibi yorgunum.
kafamın içinde koşan atlar ile uyandım bu sabah.
yatak, halen uyuyordu.
çok şey düşünüyorum,
hiçbir şey.
kimi ne kadar sevdim bilmiyorum ama dostoyevski dedem olabilirdi.
çekirgeleri yakalamak hiç kolay olmadı benim için,
her defasında karıncaları topladığım yerden gittim.
dünya güzel bir yerdi,
çok yalancıydım.
adımlarımı saydım.
geçtiğim tüm yollarda su birikintisiydim.
bin doğrum vardı, bir doğrum ile değişti.
iki elin birbirine değerken çıkarmış olduğu sesi özledim.
annem kışın üşürdü,
babam her yaz, ölürdü bir kez daha.
yaşarken
sevildiğini hissedebilmek güzel şey
ne kadar hissedebildiği düşünmek hiç.
yarınları cebinde taşıyamazsın dedim,
sabah kalktım; cebimi mandalina kabukları ile doldurdum.
bunu neden yaptım, hiçbir fikrim yok.
tırnaklarımın hepsini yedim,
işaretlerini kullanamıyorum.
ne zaman sonra, bugün üşüdüm.
hava güzeldi aslında,
her şeyi çirkinleştiren hep ben gibi.
derdimi anlatacak kadar küfür öğrenemedim henüz.
kemiklerim sıkılıyor. etimden,
ruhumdan.
bütün olanların adına bir isim veremiyorum
her şeyin bir ismi var.
gidip tüm fikirlerimin ve düşüncelerimin üzerine sigara söndürmek istiyorum şu an.
sev beni.
yeri değilse,
zamanı.”
anonim
son zamanlarda.
yağmurda unutulmuş çamaşır gibi biraz da.
şükretmek güzel şey.
çok şükür.
bütün gece sevişmiş gibi yorgunum.
kafamın içinde koşan atlar ile uyandım bu sabah.
yatak, halen uyuyordu.
çok şey düşünüyorum,
hiçbir şey.
kimi ne kadar sevdim bilmiyorum ama dostoyevski dedem olabilirdi.
çekirgeleri yakalamak hiç kolay olmadı benim için,
her defasında karıncaları topladığım yerden gittim.
dünya güzel bir yerdi,
çok yalancıydım.
adımlarımı saydım.
geçtiğim tüm yollarda su birikintisiydim.
bin doğrum vardı, bir doğrum ile değişti.
iki elin birbirine değerken çıkarmış olduğu sesi özledim.
annem kışın üşürdü,
babam her yaz, ölürdü bir kez daha.
yaşarken
sevildiğini hissedebilmek güzel şey
ne kadar hissedebildiği düşünmek hiç.
yarınları cebinde taşıyamazsın dedim,
sabah kalktım; cebimi mandalina kabukları ile doldurdum.
bunu neden yaptım, hiçbir fikrim yok.
tırnaklarımın hepsini yedim,
işaretlerini kullanamıyorum.
ne zaman sonra, bugün üşüdüm.
hava güzeldi aslında,
her şeyi çirkinleştiren hep ben gibi.
derdimi anlatacak kadar küfür öğrenemedim henüz.
kemiklerim sıkılıyor. etimden,
ruhumdan.
bütün olanların adına bir isim veremiyorum
her şeyin bir ismi var.
gidip tüm fikirlerimin ve düşüncelerimin üzerine sigara söndürmek istiyorum şu an.
sev beni.
yeri değilse,
zamanı.”
anonim
devamını gör...
3494.
hayatımın en büyük yalanı benim.
geleceğe dair iç açıcı hisler beslemiyorum.
en başta kendim olmak üzere çoğu şeyden yoruldum. kimseye anlatamadığım şeyler var ki boğazımda bir yumru olmaktan ileri gidemiyor.
kimseye güvenemiyorum...
nefes alamazmış gibi hissettiğim her saniye denizin yedi kat dibinde çırpınıyormuş gibi hissediyorum.
iyi insanlar halen var, belki onlardan bile değilimdir bunun kararını verecek kişi ben değilim lakin benim canım artık çok yanıyor.
sadece hayatımda bir kaç şeyin iyi olmasını istedim lan.
hiç mi hak etmedim?
canım yanıyor lan.
anlatamadıkça kaçmak istiyorum ama yapamıyorum.
yapamadıkça yoruluyorum.
hissedemedikçe boğuluyorum..
artık yüzmeyi sevmiyorum çünkü derinlere dalamıyorum.
çünkü yolumu kaybettim ve bir çıkış yolu bulamıyorum.
ağlamak istemiyorum sadece sarılmak istiyorum.
ben güçlü görünmek istemiyorum.
ben gamsız değilim.
ben sadece birinin omzuna başımı yaslamak istiyorum çünkü her an yıkılabilecekmiş gibi hissediyorum...
ben sadece geleceğe umutla bakabilmek istiyorum.
ben hayatımda ilk defa birine böylesine ihtiyaç duyuyorum..
geleceğe dair iç açıcı hisler beslemiyorum.
en başta kendim olmak üzere çoğu şeyden yoruldum. kimseye anlatamadığım şeyler var ki boğazımda bir yumru olmaktan ileri gidemiyor.
kimseye güvenemiyorum...
nefes alamazmış gibi hissettiğim her saniye denizin yedi kat dibinde çırpınıyormuş gibi hissediyorum.
iyi insanlar halen var, belki onlardan bile değilimdir bunun kararını verecek kişi ben değilim lakin benim canım artık çok yanıyor.
sadece hayatımda bir kaç şeyin iyi olmasını istedim lan.
hiç mi hak etmedim?
canım yanıyor lan.
anlatamadıkça kaçmak istiyorum ama yapamıyorum.
yapamadıkça yoruluyorum.
hissedemedikçe boğuluyorum..
artık yüzmeyi sevmiyorum çünkü derinlere dalamıyorum.
çünkü yolumu kaybettim ve bir çıkış yolu bulamıyorum.
ağlamak istemiyorum sadece sarılmak istiyorum.
ben güçlü görünmek istemiyorum.
ben gamsız değilim.
ben sadece birinin omzuna başımı yaslamak istiyorum çünkü her an yıkılabilecekmiş gibi hissediyorum...
ben sadece geleceğe umutla bakabilmek istiyorum.
ben hayatımda ilk defa birine böylesine ihtiyaç duyuyorum..
devamını gör...
3495.
bir daha hiç normal olamayacakmış gibi eskide kalacak sanki her şey. çığlık atmak istiyorum aslında ama tek kelime bile edemiyorum. bekliyorum sadece zaman geçsin diye bilmiyorum belki de bir şeyler olmasını bekliyorum. gökyüzü mavisini yitirdi uzun zamandır güzel gelmiyor.
devamını gör...
3496.
bugün kahvaltıda benim küçükken babamla izleyip çok sevdiğim bir filmi tekrar izledik. cumartesileri baş başa oluyoruz, kahvaltıda o filmi açtık. o an, o küçük bir film izleme anında babamın bana dönüp aynı çocukça ifadeyle filmi izleme heyecanını gösterdiği anda bir şey fark ettim.
ben ne yaparsam yapayım o kötülükleri yaşamamış gibi davranıp yoluma devam etmeli ve büyütmemeliyim kendimi. hiç gitmemeliyim buradan. onun gördüğü gibi o küçük kız olmaya devam etmeliyim. beni tüm kötülüklerden koruduğu o küçük kızı olmaya; kötü, iğrenç insanlardan habersiz küçük kız olmaya, evde neşeli neşeli şarkı söyleyen ve hoplayıp zıplayan, babasının tepesine çıkan küçük kız olmaya devam edeceğim.
o an dedim ki, ben gerçekten hiçbir olay ya da kişi yüzünden moralimi bozmak, bu anları bozmak istemiyorum. bir daha yakalayamayabilirim bu anları.
ben ne yaparsam yapayım o kötülükleri yaşamamış gibi davranıp yoluma devam etmeli ve büyütmemeliyim kendimi. hiç gitmemeliyim buradan. onun gördüğü gibi o küçük kız olmaya devam etmeliyim. beni tüm kötülüklerden koruduğu o küçük kızı olmaya; kötü, iğrenç insanlardan habersiz küçük kız olmaya, evde neşeli neşeli şarkı söyleyen ve hoplayıp zıplayan, babasının tepesine çıkan küçük kız olmaya devam edeceğim.
o an dedim ki, ben gerçekten hiçbir olay ya da kişi yüzünden moralimi bozmak, bu anları bozmak istemiyorum. bir daha yakalayamayabilirim bu anları.
devamını gör...
3497.
klasik işte hep içime atıyorum.
içime atıyorum ama nereye gidiyor bunlar ben de emin değilim.
beynim sürekli düşünüyor diye bu kadar aptalım herhalde.
bilemiyorum.
bir yek fan club açıp cahil yazarları davet etmeyi istiyordum lakin planımı şu an değiştirdim.
sadece zeki yazarlar gelsin.
üzüm üzüme baka baka kararır derler ya..
hah bir umut işte beya.
içime atıyorum ama nereye gidiyor bunlar ben de emin değilim.
beynim sürekli düşünüyor diye bu kadar aptalım herhalde.
bilemiyorum.
bir yek fan club açıp cahil yazarları davet etmeyi istiyordum lakin planımı şu an değiştirdim.
sadece zeki yazarlar gelsin.
üzüm üzüme baka baka kararır derler ya..
hah bir umut işte beya.
devamını gör...
3498.
elimizden bir şey gelmiyor. şiir.. kimi kurtarmış şimdiye kadar? acının tarifidir olsa olsa çözümü değil nasıl olsa.. bazı geceler böyle diğerlerine nazaran daha hüzünlü oluverir. birden olur. teoman dinlerken olur mesela. ama o teoman'ı niye dinlersin o zaten asıl mevzu. ağlamak çare değilse gözyaşı bir varoluş sancısı mıdır yoksa? başlar kirpiğin ucunda biter dudaklarında. kimin fikriydi yaşamak? yalnızlığım büyük mü ölçülmüş günahlarımdan? sevmek bile güzel bir şey değilken kitaplarda... "ölüversek mi ne?" hemen şuracıkta. sual sorgu hesap kitap karşı taraftan. epey bir maliyetli öleceğiz bedava yaşıyorsak. hadi şimdi uyuyalım. 'yarın yeni bir gün' ... (eğer uyursak)
devamını gör...
3499.
karalama defterinde bile edebi yazmaya çalışacak kadar dinlenmeye açız.
karala gitsin değil mi yok.
illa süsleyecek o yazıyı.
aman neyse. içim bir daraldı benim. çok yapmam gereken şey var. oturdum kitap okuyorum.
öyle üstü kapalı da yazmayacağım. yds'ye çalışmam gerek. tarot bakmayı öğrenmem gerek. uykum var uyumam gerek ama sıkıntıdan hiçbirini yapasım gelmiyor.
adaçayı ağaç tütsüler var, bir türlü alamadım. normal düz bu sopa gibi olanlardan yaktım odamda. azıcık iyi geldi gibi. muhtemelen psikolojiktir.
her şeyi de bilimle açıklamaya çalışıyorum ne kadar muhteşem bir alışkanlık. aslında öyle çok batıni huylarım yok. batıni huy neyse. işte anlarsınız. batıl inanç anlamında dedim.
ama iyi hissetmek için saplanıp kalıyor insan bazen böyle.
öf gidip mutfakta bir sigara içeyim. elektroniği hüpletmekten bunaldım.
bugün garip bir gün. ütü filan yaptım. gerisi hep boş geçti. yalan dünya izledim biraz. birkaç youtube videosu.
yarın gece iş var. sonra yine var. hep var. bu döngü beni yormaya başladı fazlasıyla.
karaladım yetmedi ama bitireceğim.
karala gitsin değil mi yok.
illa süsleyecek o yazıyı.
aman neyse. içim bir daraldı benim. çok yapmam gereken şey var. oturdum kitap okuyorum.
öyle üstü kapalı da yazmayacağım. yds'ye çalışmam gerek. tarot bakmayı öğrenmem gerek. uykum var uyumam gerek ama sıkıntıdan hiçbirini yapasım gelmiyor.
adaçayı ağaç tütsüler var, bir türlü alamadım. normal düz bu sopa gibi olanlardan yaktım odamda. azıcık iyi geldi gibi. muhtemelen psikolojiktir.
her şeyi de bilimle açıklamaya çalışıyorum ne kadar muhteşem bir alışkanlık. aslında öyle çok batıni huylarım yok. batıni huy neyse. işte anlarsınız. batıl inanç anlamında dedim.
ama iyi hissetmek için saplanıp kalıyor insan bazen böyle.
öf gidip mutfakta bir sigara içeyim. elektroniği hüpletmekten bunaldım.
bugün garip bir gün. ütü filan yaptım. gerisi hep boş geçti. yalan dünya izledim biraz. birkaç youtube videosu.
yarın gece iş var. sonra yine var. hep var. bu döngü beni yormaya başladı fazlasıyla.
karaladım yetmedi ama bitireceğim.
devamını gör...
3500.
çok huzursuz oldum. lavaboda minicik karınca gördüm hareket etmiyor aptal gibi duruyordu. deprem korkusu da kötü etkileniyor karınca korkum da. müstakil evde yaşasam bu canlıyı hep göreceğim o yüzden de bahçede yatacağım galiba sürekli. korkmaktan korkuyorum. level bu.
devamını gör...
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
122
123
124
125
126
127
128
129
130
131
132
133
134
135
136
137
138
139
140
141
142
143
144
145
146
147
148
149
150
151
152
153
154
155
156
157
158
159
160
161
162
163
164
165
166
167
168
169
170
171
172
173
174
175
176
177
178
179
180
181
182
183
184
185
186
187
188
189
190
191
192
193
194
195
196
197
198
199
200
201
202
203
204
205
206
207
208
209
210
211
212
213
214
215
216
217
218
219
220
221
222
223
224
225
226
227
228
229
230
231
232
233
234
235
236
237
238
239
240
241
242
243
244
245
246
247
248
249
250
251
252
253
254
255
256
257
258
259
260
"normal sözlük yazarlarının karalama defteri" ile benzer başlıklar
karalama
2