4401.
kendi hayatımda zamanın bu kadar hızlı aktığı bir dönem hatırlamıyorum. zaman, bir yaştan sonra henüz o yaşa gelmemişlerle aynı düzlemde ilerlemiyor. aynı gerçekliği paylaşsak da zaman algımız yahut zamanın bizatihi kendisi farklı seyrediyor. hikmet-i ilahi.
devamını gör...
4402.
sonunda bir adım atmanın mutluluğu var üzerimde.
devamını gör...
4403.
ben belirsizlikten bunaldım artık. çok bunaldım.
devamını gör...
4404.
sarfettiği cümleyi kulağımla duysaydım oracıkta boynuna sarılıverir miydim bilmiyorum. şu an sen konuşamaz duyamaz ama eminim ki hissederken yanımızda olmanı öyle çok istiyorum ki. istemek kelimesi bunu tam karşılamıyor. içim buruk hüzünlü korku dolu. ya gidersen. ya gücün yetmezse son geldiyse ödüm kopuyor. acı çekmeni istemiyorum. ama sesini duymak yaşamayanları yaşamanı yaşamanızı çok istiyorum. az kaldı. hiç ümidimi kaybetmedim. zor.
devamını gör...
4405.
ne karalarsan onu silersin.
devamını gör...
4406.
bir yanlış yaptım ama yaptığım yanlışın boyutu tahmin ettiğimden çok daha büyük gibi hissediyorum. oldum sanarken düştüğüm bu yanlışlar inanılmaz tadımı kaçırıyor. sinirden masaları kemiresim, çıplak elle minibüs tokatlayasım var.
devamını gör...
4407.
anlatamamak ve anlaşılmamak. herhalde en büyük sorunlarımdan biri bu.
yani bir ses bana '' sen sus, konuşma, yazma, bakma, gitme falan deyip duruyor. bu nasıl bir hayattır anlamadım gitti. susmak zorunda hissediyorum kendimi artık. ne desem kabahat, ne yazsam kusur.
ben de şaşırdım artık ne yapacağımı. etrafımdakiler de öyle hep. '' sıkıntın varsa anlat, merakımız gitsin. sonra uzak dur bizden''.
ben de haliyle zorlanıyorum. kelimeleri unutuyorum, sözlerim yarım kalıyor. sonuç olarak durduk yere yanlış anlaşılıyorum. çünkü demek istediğimi demeyi beceremiyorum, yazmak istediğimi düzgün yazamıyorum.
sahi neden hala işgal ediyorum ki bu dünyayı...
not: yazmayın sayın yazarlar bana mesaj lütfen. ben cevap vermeyi beceremiyorum.
yani bir ses bana '' sen sus, konuşma, yazma, bakma, gitme falan deyip duruyor. bu nasıl bir hayattır anlamadım gitti. susmak zorunda hissediyorum kendimi artık. ne desem kabahat, ne yazsam kusur.
ben de şaşırdım artık ne yapacağımı. etrafımdakiler de öyle hep. '' sıkıntın varsa anlat, merakımız gitsin. sonra uzak dur bizden''.
ben de haliyle zorlanıyorum. kelimeleri unutuyorum, sözlerim yarım kalıyor. sonuç olarak durduk yere yanlış anlaşılıyorum. çünkü demek istediğimi demeyi beceremiyorum, yazmak istediğimi düzgün yazamıyorum.
sahi neden hala işgal ediyorum ki bu dünyayı...
not: yazmayın sayın yazarlar bana mesaj lütfen. ben cevap vermeyi beceremiyorum.
devamını gör...
4408.
uykum geldi.
devamını gör...
4409.
imza: patagonyalı.
devamını gör...
4410.
herkes herkesi kırmak için, incitmek için yaşıyor sanki.
kim, daha çok kimin gözlerinden yaş akıtsam diye düşünüyor sanki.
sanki hiç ölmeyecekmiş gibiler ve sanki her an hiç önemli değilmiş gibi davranıyor herkes.
söylemeye dilim varmıyor...
birimizin sahip olmak istediği bir şeye bir ötekisi sahip, fakat o da bir öteki kişinin sahip olduğu şeyi istiyor !
sanki hiç kimse, hiçbir şeyin değerini bilmiyor.
herkes nasıl böyle olabiliyor?
daha bir sene içerisinde sahip olmaktan mutluluk duydukları şeylere, şimdi hemen nasıl sırt çeviriyorlar?
oysa herkese bakıyorum ve görüyorum.
hepsinin dudaklarından aynı kelimeler dökülüyor, aynı cümleyi kuruyorlar:
"zaman su gibi akıp geçiyor."
geçiyor da, bu nankörlük niye böyle?
hani sevgi yeryüzünde bulunabilecek, uğruna yaşanabilecek en güzel şeydi? değil miydi?
insanlar, sevginin önemini ne ara unuttular böyle?
içlerindeki bu şeytan da kimin nesi oluyor? nereden giriyor bu kötü, zalim düşünceler onların zihinlerine?
daha kısa olsaydı diyorum insanoğlunun ömrü..
o zaman da yaşanır mıydı tüm bu yaşananlar?
yoksa daha mı çok kıymetini bilirdi insanlar ellerinde tuttukları şeylerin?
bir sarılış, bir dokunuş, bir saç okşayış, bir öpüş..
daha mı değerli olurdu?
peki ya hiç bitmeyecekmiş gibi hissettikleri bu hayatın yavaş yavaş sonuna geldiklerini hissettiklerinde, geçmiş bir an olsun geçmeyecek mi sanıyorlar zihinlerinden?
anımsamayacaklar mı yaptıkları hataları?
ulan, ben bir defa gelmiştim bu hayata, şimdi ise göçüyorum, keşke daha çok önemseseydim bazı şeyleri demeyecekler mi?
o, bir sarılışı, bir dokunuşu, bir saç okşayışı, bir öpüşü, keşke iliklerime kadar hissetseydim...
demeyecekler mi?
ben mi çok duygu yüklüyüm yoksa?
ben mi karalıyorum boş yere, yok yere gecenin üzerine kelimeleri?
kim, daha çok kimin gözlerinden yaş akıtsam diye düşünüyor sanki.
sanki hiç ölmeyecekmiş gibiler ve sanki her an hiç önemli değilmiş gibi davranıyor herkes.
söylemeye dilim varmıyor...
birimizin sahip olmak istediği bir şeye bir ötekisi sahip, fakat o da bir öteki kişinin sahip olduğu şeyi istiyor !
sanki hiç kimse, hiçbir şeyin değerini bilmiyor.
herkes nasıl böyle olabiliyor?
daha bir sene içerisinde sahip olmaktan mutluluk duydukları şeylere, şimdi hemen nasıl sırt çeviriyorlar?
oysa herkese bakıyorum ve görüyorum.
hepsinin dudaklarından aynı kelimeler dökülüyor, aynı cümleyi kuruyorlar:
"zaman su gibi akıp geçiyor."
geçiyor da, bu nankörlük niye böyle?
hani sevgi yeryüzünde bulunabilecek, uğruna yaşanabilecek en güzel şeydi? değil miydi?
insanlar, sevginin önemini ne ara unuttular böyle?
içlerindeki bu şeytan da kimin nesi oluyor? nereden giriyor bu kötü, zalim düşünceler onların zihinlerine?
daha kısa olsaydı diyorum insanoğlunun ömrü..
o zaman da yaşanır mıydı tüm bu yaşananlar?
yoksa daha mı çok kıymetini bilirdi insanlar ellerinde tuttukları şeylerin?
bir sarılış, bir dokunuş, bir saç okşayış, bir öpüş..
daha mı değerli olurdu?
peki ya hiç bitmeyecekmiş gibi hissettikleri bu hayatın yavaş yavaş sonuna geldiklerini hissettiklerinde, geçmiş bir an olsun geçmeyecek mi sanıyorlar zihinlerinden?
anımsamayacaklar mı yaptıkları hataları?
ulan, ben bir defa gelmiştim bu hayata, şimdi ise göçüyorum, keşke daha çok önemseseydim bazı şeyleri demeyecekler mi?
o, bir sarılışı, bir dokunuşu, bir saç okşayışı, bir öpüşü, keşke iliklerime kadar hissetseydim...
demeyecekler mi?
ben mi çok duygu yüklüyüm yoksa?
ben mi karalıyorum boş yere, yok yere gecenin üzerine kelimeleri?
devamını gör...
4411.
akışkan ayna kayıp giderken masamda, aniden duruveriyor tam karşımda. izliyorum; en çok kaçmak istediğim kendimi. sorular soruyoruz bize ve yanıt/sızlık/lar... tek bir ağızdan, hep bir akıldan çıkma sanki. cıva yutulur mu? peki içine çivi koyulup aç gezenlere servis edilir mi? ardından uyunur mu? binlerce tövbe bir avuç kar tanesine dönüşür mü? ve her tövbe yeni bir günah için başlangıç olurken, pişmanlıklar zırh gibi örülür mü? bin metreye gömsen de, bin buluta bağlayıp arşa yollasan da, her nefes binlerce balona yeter mi? bu duygu nedir? neyin nüvesidir?! yolları patikadan örmüş, yılan gibi kıvrılır mı? su içerken dokunur mu? bu uçsuz bucaksız ummanın içine dalsak bizi temizler mi? pirüpaktan kim korkar da, çamurun mutluluğu bize ulaşmaz ve mutlu kazalarla bulaşmaz mı? saatler dursa o ilerler mi? her saat kulesi başımıza yıkılsa miğfer olur mu? dersaadet'ten kalkan gemilerimiz açık denizlerde batsa, bunu kim duyar, kayboluş saatini kim bilir? ya da gökten milyonlarca kurbağa yağsa tepemize, yarın hayat normale uyanır ve umuda korna çalar mı? asal sayıların toplamı kadar yalan söylesek yine asil olur muyuz? beyaz kanımızın son askeri kalede tohum vermeye başlasa ve çürüyen artıklarımız toprağı sulasa her daim renk-ahenk filizlenir miyiz? tarz-ı hayatımız pastel tonları bir bir terk etse, kuruyan mürekkep lekelerinin ardından gökkuşağı yine bize göz kırpar mı? cümle aciz vucudun düşünceleri beynime meteor gibi sözler yağdırsa, naciz yürekler buna direnç gösterir mi? bugün yarına kalkmaya karar versek mesela, bin süvari ardımzıdan dört nala sancak taşır mı? yaralansak veya yansak ne ile iyileşiriz? ezelden rum ateşine yenik düştük madem, cüzzamı kabul etmek bu kadar kolay mıdır yeryüzündeki tüm demirhindi şerbetlerini cıva ile kana kana içsek, vicdanlar kanatlanıp fakirhanemize konmaz mı? cıva yutulur mu veyahut içilir mi? günah işlemek cıva içmek gibi midir yoksa bu kadar ağır olmak, patolojik bir alışkanlık mıdır? en akışkan olana inat en ağır olana kulaç atmak çok mu zordur bizi bu karanlık odalara hapsedip kapıları kapatsalar üzerimize, bir anda ihtiyar hisseder miyiz kendimizi? her cıvayı içişimiz içimizi temiz kılar ve kalbimize arap sabunları salar mı? rengi toza bulanmışlar kalbi kora yenilmişlere galip gelir mi? sayısı bilinen tayyareler sayısı tahmin edilemeyen çivileri üstümüze yağdırsa, günahların cezasını çekmek gibi midir bu? her nefes nefsin zaferi olursa, bunca ağırlık elzem midir?..
akışkan aynada akıp giden sorular ve sorunlar; yanıtsızlık kayıtsızlıkla eşdeğer sanki. günahları tatmak için yorduk kendimizi; günahları düşünerek yorulduk. yorulduk ve uykulara sığındık; rüyalara sarılmış susmuşlardık aslında.
akışkan aynada akıp giden sorular ve sorunlar; yanıtsızlık kayıtsızlıkla eşdeğer sanki. günahları tatmak için yorduk kendimizi; günahları düşünerek yorulduk. yorulduk ve uykulara sığındık; rüyalara sarılmış susmuşlardık aslında.
devamını gör...
4412.
arkadaşlar, bir süreliğine sizi mesajlarınızla dinleyebilirim. belli oranda anlayabilirim, anladığım ölçüde verebileceğim çözüm önerileri varsa verebilirim. anında dönüş yapmasam bile bütün mesajları itina ile okuyacağıma emin olabilirsiniz.
1 hafta içinde yazmak isteyen herkese mesaj kutum açık.
kimse bu kadar yalnız olmamalı.
iyi geceler.
1 hafta içinde yazmak isteyen herkese mesaj kutum açık.
kimse bu kadar yalnız olmamalı.
iyi geceler.
devamını gör...
4413.
siz burada rahat rahat yazın diye ben bir ay sonra vatanı korumaya gidiyorum sözlük*. evet şaka maka bu durum iyice psikolojimi bozmaya başladı. keşke daha erken yapıp aradan cikarsaymisim. 2004'lü bebelerle devre olacağım a..koyim.
psikolojimi bozuyor çünkü her şeye engel olan bir faktör zorunlu askerlik. hatun kısmısı bilmez bunu.
en basitinden durumu şöyle izah edeyim. bir kız arkadaşım var. evet sadece arkadaşız. iki senedir onun da arkadaşı olan bir kızı bana ayarlamasini istiyorum da bu tamamen goygoyuna olan bir muhabbet. askerlik aradan çıkmadan asla ciddi bir ilişkiye kollarımı sivamam. velhasıl kelam geçen hafta başka bir sehirdeydim ve ınstagram da hikaye attım. işte o kız hikayeme yanıt attı ardından konuşmaya başladık ama bu seferde konuşmayı uzatmamaya ve bunu kabalasmadan yapmaya çaba gösteriyorum. gece yine yazmış. ah ulan arada askerlik olmasa kaçırır mıyım ben ? maalesef.
ne istediğim dronu alabiliyorum ne yeni bir araba. öylece zaman belli bir tarihe endeksli durmuş gibi.
askerliği 6 sene geciktirmek gibi bir hata yapmayin genç kardeslerim.
psikolojimi bozuyor çünkü her şeye engel olan bir faktör zorunlu askerlik. hatun kısmısı bilmez bunu.
en basitinden durumu şöyle izah edeyim. bir kız arkadaşım var. evet sadece arkadaşız. iki senedir onun da arkadaşı olan bir kızı bana ayarlamasini istiyorum da bu tamamen goygoyuna olan bir muhabbet. askerlik aradan çıkmadan asla ciddi bir ilişkiye kollarımı sivamam. velhasıl kelam geçen hafta başka bir sehirdeydim ve ınstagram da hikaye attım. işte o kız hikayeme yanıt attı ardından konuşmaya başladık ama bu seferde konuşmayı uzatmamaya ve bunu kabalasmadan yapmaya çaba gösteriyorum. gece yine yazmış. ah ulan arada askerlik olmasa kaçırır mıyım ben ? maalesef.
ne istediğim dronu alabiliyorum ne yeni bir araba. öylece zaman belli bir tarihe endeksli durmuş gibi.
askerliği 6 sene geciktirmek gibi bir hata yapmayin genç kardeslerim.
devamını gör...
4414.
çok insan var.haddinden fazla.neden bu kadar çok?metrolar,metrobüs ve otobüsler ağzına kadar dolu?
avm'ler, yollar...
avm'ler, yollar...
devamını gör...
4415.
lan sözlük ben 17 kg verdim
hayatında max 10 kg verebilmiş ve ergenliğinden beri kilolu olan ben
hayatında max 10 kg verebilmiş ve ergenliğinden beri kilolu olan ben
devamını gör...
4416.
kalu belâ'da birbirine yazılmış iki ayrı ruh, tek bir hamurdan yoğurulmuş. üryan düşmüşler dünyaya, bölünüp uzak zamanlarda doğurulmuş. bir olmak için beklemişler ve an gelmiş eksik parçalar birbirini bulmuş. rüya yarım kalmış ayrılık tekrar kapıyı çalınca, bekleyiş kaçınılmaz olmuş. ah ile tükenmiş kalan zaman; beklenen sonsuz beraberlik evvelindeki ayrılık süresi dolmuş…
var olduğunu sanırken yavaş yavaş yok oluyorsun; en çok da başkasında kendini arayıp duruyorsun.
var olduğunu sanırken yavaş yavaş yok oluyorsun; en çok da başkasında kendini arayıp duruyorsun.
devamını gör...
4417.
40 kilo almisim. merak edenler icin 130 kiloyum. 4cu sinif obezim. yaani uzuldum acikcasi. hani 3 ayda 40 kilo nedir. eskiden ne guzel 90da takiliyodum. gerci o zamanlar da obezdim ama neyse. adim baturay bu arada.
baturayin memesi sarkiyooo
salla baturay memeeeeleeeriii
enes batur izleyen nesil anladi. burdan tum ndng ailesine selamlar. baturay vales muhammet mervan enes hepiniz adamsiniz. keske gene birlesip ekip olsaniz da neyse.
enes batur izlemek bi zevktir abi. yani siz anlamazsiniz.
oyle. bu arada bunlari da sarkan memelerimle yaziyorum klavyeye degip rastgele yaziyolar.
oyle iste agbi. obez 4cu sinif erkek seven zargana kizlar dm gelin de buldozer gibi ustunuzden .... saka saka simdi bosuna uyari yemeyelim agbi.
hadi eyw
baturayin memesi sarkiyooo
salla baturay memeeeeleeeriii
enes batur izleyen nesil anladi. burdan tum ndng ailesine selamlar. baturay vales muhammet mervan enes hepiniz adamsiniz. keske gene birlesip ekip olsaniz da neyse.
enes batur izlemek bi zevktir abi. yani siz anlamazsiniz.
oyle. bu arada bunlari da sarkan memelerimle yaziyorum klavyeye degip rastgele yaziyolar.
oyle iste agbi. obez 4cu sinif erkek seven zargana kizlar dm gelin de buldozer gibi ustunuzden .... saka saka simdi bosuna uyari yemeyelim agbi.
hadi eyw
devamını gör...
4418.
son 2 aydır mental olarak hiç iyi değilim sözlük. fiziksel olmasa da ciddi bir mental yorgunluğum var. öyle tatil yapayım geçsin, iki gece dışarı çıkayım kafam dağılsın gibi bir durum yok. kendimi çok iyi tanıdığım gibi içinde bulunduğum ruh halini de gayet iyi biliyorum. farkındayım her şeyin ve normal gitmeyen şeyler var. belki de kötü olan, her şeyin farkında olmam ve elimden hiçbir şey gelmemesi. başlarda pek önemsemedim ama durumun gidişatı benim açımdan pek iç açıcı değil gibi. bunun da farkındayım.
belki simülasyonda beni oynayan oyuncu oyunu bıraktı. kalktı bilgisayarın başından ve ben afk kaldım. bilmiyorum.
bir türlü halledeceğim. gerekirse simülasyonda beni oynayan oyuncuyu bulup yeniden oturtacağım bilgisayarın başına. böyle devam etmemeli.
belki simülasyonda beni oynayan oyuncu oyunu bıraktı. kalktı bilgisayarın başından ve ben afk kaldım. bilmiyorum.
bir türlü halledeceğim. gerekirse simülasyonda beni oynayan oyuncuyu bulup yeniden oturtacağım bilgisayarın başına. böyle devam etmemeli.
devamını gör...
4419.
devamını gör...
4420.
ıcimde bir kararti vardi. beni surekli icine ceken ve ayni zamanda asagiya, depreyona, bunalima... bir cozum yolu aradim. buldugum cozum yolu mantikli dusunurken kusursuz fakat duygusal dusununce hatalar veriyor. su an her seyin farkinda gibiyim. hani olur ya asik olmus birisi aptal olur yaninizda bunu cok net gorursunuz disaridan ama o kisi icinde bulundugu durumu asla fark edemez. ıste aynen oyleyim. ama fark ettigim seylere sahip olan kisi yanimdaki aptal asik degil tam olarak benim. kendimi dusunmek zorunda oldugum icin bi karwr verdim. hatta su an bunları yaziyor olmam da icimdeki melankoli bagimlisi bi kiz galiba. cunku mantik degil bana bunlari yazdiran, o melankoli tutkusu. ama sanirim su an bu duygusalligi kaldiracak bir donemde degilim. hayatimin gidisati hakkinda en önemli virajlardan birine aylar kaldi. su an stresli olmamin sebebi de birilerinin sorumluluklarinin yerine getirmemesine olan korkum. basen atliyorum sanirim biri bi seyi istemezse tum dunya birlesse o seyi onun icin olduramaz. evet evet evet kafam durmuyor.
devamını gör...
"normal sözlük yazarlarının karalama defteri" ile benzer başlıklar
karalama
2