5101.
sana gitme demeyeceğim.
üşüyorsun ceketimi al.
günün en güzel saatleri bunlar.
yanımda kal
bazen bu modda iken
yar beni sarmadan gidemezsin ölürüm de bırakmam
çok ufaksın bilemezsin ölümsüz aşka inanmam
kal bu gece çok geç oldu vallahi seni kandırmam
kanepede ben yatarım yanına bile sokulmam
bazen buna dönüşüyorum değişken bir libido sahibiyim .....
üşüyorsun ceketimi al.
günün en güzel saatleri bunlar.
yanımda kal
bazen bu modda iken
yar beni sarmadan gidemezsin ölürüm de bırakmam
çok ufaksın bilemezsin ölümsüz aşka inanmam
kal bu gece çok geç oldu vallahi seni kandırmam
kanepede ben yatarım yanına bile sokulmam
bazen buna dönüşüyorum değişken bir libido sahibiyim .....
devamını gör...
5102.
ben bazen her şeye o kadar hevesleniyorum o kadar istekli oluyorum ki etrafıma neşe saçıyorum. hayat çok güzel, kendimi seviyorum, gelecek iyi olacak biliyorum modunda oluyorum. ancak bu durum gittikçe daha da kısa sürelerde gerçekleşiyor. içimdeki çocuğun gittikçe benden uzaklaşmasindan korkuyorum. buz gibi bir insana dönüşüyorum. umutsuz değil mutsuz da değil ama hevessiz. böyle depresif de değil sadece her şeyi olduğu gibi kabul ediyorum. tek faydası ise sakinleştim.
devamını gör...
5103.
yaşanan onca şeye rağmen hayata küsmeme izin vermeyen, elimden tutup ayağa kaldıran, sevgiye ve erdeme kuvvetle sarılmış, çocuklara gülümseyerek bakan biri var içimde.
neye inanıyorsan odur doğru.
ben her şeye rağmen güzelliğe inanıyorum.
kalbimin kapılarını iyilik için sonsuza kadar açıyorum.
neye inanıyorsan odur doğru.
ben her şeye rağmen güzelliğe inanıyorum.
kalbimin kapılarını iyilik için sonsuza kadar açıyorum.
devamını gör...
5104.
yaşamda en büyük korkumun 'yalnız kalmak' olduğunu en yakınlarımın yanında öğrendim.
kimseyi kaybetmeden ya da uzak dahi kalmadan dip dibeyken o serinliği yüreğimde hissettim.
çok sonraları anladım asıl meseleyi. sana nasıl anlatırım bilmiyorum. anladım dediğime bakma hala yanılsamalar yaşıyorum.
derin bir ıssızlık, yanında en sevdiklerin bile varken sarıp sarmalamış seni. elleri var yahu tutuyor yakandan ve çekiştiriyor.. konuşuyor biliyor musun? sürekli anlatıyor..
kimseyi duyamıyor ve dahi konuşamıyorsun.
sesi sessizliğine karışıyor.
.....
bu arkadaşla geçen karşılaştık yolun sonunda. 'sen beni çok yanlış anladın' dedi. 'evet' dedim.
'beni bırakmayan, yakama yapışan, benim nefesime bağımlı olan sensin' dedi. 'evet' dedim.
hayretle baktı. 'demek anladın' diye ekledi. 'peki ne yapacaksın şimdi?' diye sordu.
'yalnız kalacağım. o kadar yalnız kalacağım ki sen bile kalabalık kalacaksın benim yanımda' dedim.
dual bir kişilik hikayesidir. çoktan seçmeli, çoklu kişilik delirmecesi. bir ardaşım deli misin veli mi anlayamıyorum demişti. buradan açıklıyorum.
deliyim.
kimseyi kaybetmeden ya da uzak dahi kalmadan dip dibeyken o serinliği yüreğimde hissettim.
çok sonraları anladım asıl meseleyi. sana nasıl anlatırım bilmiyorum. anladım dediğime bakma hala yanılsamalar yaşıyorum.
derin bir ıssızlık, yanında en sevdiklerin bile varken sarıp sarmalamış seni. elleri var yahu tutuyor yakandan ve çekiştiriyor.. konuşuyor biliyor musun? sürekli anlatıyor..
kimseyi duyamıyor ve dahi konuşamıyorsun.
sesi sessizliğine karışıyor.
.....
bu arkadaşla geçen karşılaştık yolun sonunda. 'sen beni çok yanlış anladın' dedi. 'evet' dedim.
'beni bırakmayan, yakama yapışan, benim nefesime bağımlı olan sensin' dedi. 'evet' dedim.
hayretle baktı. 'demek anladın' diye ekledi. 'peki ne yapacaksın şimdi?' diye sordu.
'yalnız kalacağım. o kadar yalnız kalacağım ki sen bile kalabalık kalacaksın benim yanımda' dedim.
dual bir kişilik hikayesidir. çoktan seçmeli, çoklu kişilik delirmecesi. bir ardaşım deli misin veli mi anlayamıyorum demişti. buradan açıklıyorum.
deliyim.
devamını gör...
5105.
hayatımdaki pürüzlerin artık gitmesini istiyorum. bıktım artık bu küçük ama mide bulandırıcı şeylerden.
nolur bitsin, artık bitsin, yeter ki bitsin ama bitsin.
nolur bitsin, artık bitsin, yeter ki bitsin ama bitsin.
devamını gör...
5106.
insanı insana bağlayan aşk mıdır yoksa varlığını dahi bilmediği zanlar ya da korkular mı?..
insanı insana bağlayan aşksa kutludur o insan.. yok başka bir benlik algısıysa ya o insan imtihanı olur ya da o, o insana imtihan..
peki ya insan aşksa ve aşklar, aşıklar zaten bir birine bağlıysa ve diğerleri (hangi diğer?) sadece o aşkı pekiştiren o aşka götüren bir araçsa? insan insanda bulur kendini ve kaybeder ve kaybolur.. insan insanda yok olur, yoldaş olur, yol olur, insan insanla aşk olur, bir olur...
insanı insana bağlayan aşktır? adını dahi bilmediği bir insana hissettiği duygun seni aşka götüren klavuzdur. ya da yanıp tutuştuğun geceleri seni uyutmayan hücrelerine kadar tanıdığın ama elini dahi tutamadığın uğrunda delireceğini hissettiğin o insana duyduğun his seni sana hatırlatandır? sana aşkı hatırlatandır? sana yoldur? sana klavuzdur? hem o insan hem o duygu sana rehberdir seni aşka taşıyan?
neden kavuşulduğunda aşkın ortadan kalktığına ya da 'sevgi' ye dönüştüğüne dair bir inanç var hiç düşündün mü?
düşünme, düşünmeyle anlayamazsın zaten. akıl çıkacak ki aradan yalnızca aşk kalsın. akılla kavuştuğun o sevgili zaten sana fersah fersah uzaktır.
işte o vakit aşk biter yahut sevgiye dönüşür. tamahkarlar aşkı bitirir, belki yeni rota oluşturur. kanaatkarlar bir liman bulmuştur.
aşk o limanı yakar, aşk o şehri yakar, aşk içinde ne sen bırakır ne ben.. aşk olma halidir derler, aşık olma değil. aşık olmayla başlar lakin aşk olmayla bitirir. kimini veli eder kimini deli kimini yolsuz yönsüz bırakır. kimini yol eder, yön eder..
yolda olanlara selam olsun. ve dahi yol olanlara..
insanı insana bağlayan aşksa kutludur o insan.. yok başka bir benlik algısıysa ya o insan imtihanı olur ya da o, o insana imtihan..
peki ya insan aşksa ve aşklar, aşıklar zaten bir birine bağlıysa ve diğerleri (hangi diğer?) sadece o aşkı pekiştiren o aşka götüren bir araçsa? insan insanda bulur kendini ve kaybeder ve kaybolur.. insan insanda yok olur, yoldaş olur, yol olur, insan insanla aşk olur, bir olur...
insanı insana bağlayan aşktır? adını dahi bilmediği bir insana hissettiği duygun seni aşka götüren klavuzdur. ya da yanıp tutuştuğun geceleri seni uyutmayan hücrelerine kadar tanıdığın ama elini dahi tutamadığın uğrunda delireceğini hissettiğin o insana duyduğun his seni sana hatırlatandır? sana aşkı hatırlatandır? sana yoldur? sana klavuzdur? hem o insan hem o duygu sana rehberdir seni aşka taşıyan?
neden kavuşulduğunda aşkın ortadan kalktığına ya da 'sevgi' ye dönüştüğüne dair bir inanç var hiç düşündün mü?
düşünme, düşünmeyle anlayamazsın zaten. akıl çıkacak ki aradan yalnızca aşk kalsın. akılla kavuştuğun o sevgili zaten sana fersah fersah uzaktır.
işte o vakit aşk biter yahut sevgiye dönüşür. tamahkarlar aşkı bitirir, belki yeni rota oluşturur. kanaatkarlar bir liman bulmuştur.
aşk o limanı yakar, aşk o şehri yakar, aşk içinde ne sen bırakır ne ben.. aşk olma halidir derler, aşık olma değil. aşık olmayla başlar lakin aşk olmayla bitirir. kimini veli eder kimini deli kimini yolsuz yönsüz bırakır. kimini yol eder, yön eder..
yolda olanlara selam olsun. ve dahi yol olanlara..
devamını gör...
5107.
bir yanda umutla atan kalbin, diğer yanda arızalı asansör gibi inip çıkan ruh hâlin. bir bakmışsın kahkaha atıyorsun, bir bakmışsın eski bir şarkının tam ortasında gözlerin dolmuş. hayat da tam olarak böyle değil mi zaten? mutlulukla hüzün kol kola, mizah arkalardan ben de buradayım be! diye bağırıyor.
her sabah bir ihtimaldir. belki de bugün o büyük değişim başlamaz, ama kahven biraz daha güzel olur, otobüs tam zamanında gelir ya da gülümseyişin bir yabancının gününü güzelleştirir.
ve her şey bir nefesle başlar. derin bir nefes…
haydi bakalım. bugün de geldik. yaşıyoruz. güzel mi olacak? kim bilir. ama kesinlikle ilginç olacak.
her sabah bir ihtimaldir. belki de bugün o büyük değişim başlamaz, ama kahven biraz daha güzel olur, otobüs tam zamanında gelir ya da gülümseyişin bir yabancının gününü güzelleştirir.
ve her şey bir nefesle başlar. derin bir nefes…
haydi bakalım. bugün de geldik. yaşıyoruz. güzel mi olacak? kim bilir. ama kesinlikle ilginç olacak.
devamını gör...
5108.
müzik olmasaydı yaşayamazdım. çok emin bir şekilde söylüyorum bunu. çünkü uykusuzluktan ölürken sabah 8.30daki sınava gece boyunca çalışmam gerekliliğinin yükü ve ağır bir dersin sınavı olmasının stresiyle ders çalışmak için debelenip duruyordum geçen. okuduğumu anlamıyordum ve gözümün önünde hep yatağımın hayali vardı. deniz manzaralı bir kafede olmama rağmen hiç güzel bir manzara yoktu. hava kapalı, deniz gri. sonra son çare müzikle çalışmayı deneyeyim diye kulaklık taktım. sonra ne oldu biliyor musunuz? müziğin başlamasıyla uzaklarda kayaya çarpan dalgalara gitti gözüm, bu görüntünün tam arkasında koyu yağmur bulutlarının arasında günbatımından renkler gördüm. bulutların arasında ufacık bir açıklıkta sarı, pembe, kırmızı renkler.
dünyanın, dertlerin, uğraşların arasında kaybolurken bir filmin başrolü hissetmeye ihtiyacım varmış. uzun zamandır yaşamamıştım bu duyguyu. insanın kendini dünyadan üç beş dakika da olsa soyutlayabilmesinin bence en güzel yolu bu. güzel bir fon müziği eşliğinde tüm bu dünya benim üzerimden yazılmış çizilmişçesine önemli hissetmek. narsistçe ama etkili.*
sonuç olarak bir kez daha söylüyorum ki müzik olmadan ve hatta sanat olmadan yaşayamazdım. yaşayamazdık. tanrıya ya da big bang i ateşleyen her neyse ona sonsuz teşekkürlerimi sunuyorum. hatta bir de sesleniyorum buradan. bir şarkı aç ve eserinle gurur duy!!
bahsi geçen anda çalan ve yazımda yayımda emeği geçen şarkı ektedir.*
buradan
dünyanın, dertlerin, uğraşların arasında kaybolurken bir filmin başrolü hissetmeye ihtiyacım varmış. uzun zamandır yaşamamıştım bu duyguyu. insanın kendini dünyadan üç beş dakika da olsa soyutlayabilmesinin bence en güzel yolu bu. güzel bir fon müziği eşliğinde tüm bu dünya benim üzerimden yazılmış çizilmişçesine önemli hissetmek. narsistçe ama etkili.*
sonuç olarak bir kez daha söylüyorum ki müzik olmadan ve hatta sanat olmadan yaşayamazdım. yaşayamazdık. tanrıya ya da big bang i ateşleyen her neyse ona sonsuz teşekkürlerimi sunuyorum. hatta bir de sesleniyorum buradan. bir şarkı aç ve eserinle gurur duy!!
bahsi geçen anda çalan ve yazımda yayımda emeği geçen şarkı ektedir.*
buradan
devamını gör...
5109.
bazen veledi zinaların hepsini annelerinin vajinalarına sokmak gerekiyor.
her kuşu kalkan çocuk yapmasın.
her kuşu kalkan çocuk yapmasın.
devamını gör...
5110.
zengin bir iş insanının yazlığında ahşap işlerini yapıyoruz. motor testereyi avazı çıktığı kadar bağırtıyoruz iş yetişsin diye. insanın kulaklarını cırmalıyor. hakikaten insanı rahatsız ediyor gürültü. yan komşu rahatsız olmuş sinirli bir şekilde geldi ve bu ne gürültü kardeşim, şuraya kafa dinlemeye geldik şu yaptığınıza bak dedi. adam haklıydı ve gerçekten bu durumu savunacak bir mazeretim yoktu. gülümsedim ve abi taze çay demledik çay içermisin dedim. içmem saol dedi. kusura bakmayın haklısınız ama burayı bir şekilde bitirmemiz lazım dedim. adam biraz yumuşadı. tamam kardeşim ama zincirmi kesmiyor zinciri değiştirin motorun sesi çok yüksek çıkıyor dedi. zincir yeni dedim ve zincirin dişlerini gösterdim. bu testere böyle ses yapar ama işimiz çok az kaldı en iyisi biz bi çay molası verelim dedim. gülümsedi ve kolay gelsin diyerek gitti. öfkeli bir insan öfkesinin kolay kolay dinmeyeceğini umdu ama karşısında samimi ve iyi niyetli bir muhatap bulduğu için sakinleşti. insan böyledir, mayasında iyilik var. bulup çıkarabilene. kaynayan su katı olan patatesi haşlayıp yumuşatırken sıvı olan yumurtayı sertleştirir. aslında senin ne olduğun içinde bulunduğun şartlardan ziyade neyden yapıldığınla alakalıdır. bu bağlamda tanrı insanı sevgiden yarattı. özünde sevgi kabuğunda yaman bir nefis vardır. ne mutlu kabuğunu kırıp özüne dönene, dönebilene.
devamını gör...
5111.
of ulan of. neden ben değil diye hırpalamadım mı kendimi yeterince? niye hala kapısına dayanıyorum. niye bu kadar laftan anlamazım. ama neden değer veriyor halen öyleyse. anlayamıyorum. belki renksizim sevimsizim. halden hale şekilden şekle giremem biçimsizim. kaskatıyım bir beton yığınıyım. yeter misiz miyim? yetemiyor muyum ona? of sözlük of ben kimim neyim. bilemiyorum. belki insan suretinde geçmiş zaman hayaletiyim. kendimin berbat replikasıyım artık. keşke bu kızı da tanımasaydım. artık arsızım yüzsüzüm. saçmayım idin ta kendisiyim. süper ego yok oldu. kendimle başbaşayım.
devamını gör...
5112.
kadın adama şarkı listesini yollamıştı 3 asır önce, 4 asır sonra adam baktı listeye, o arada dünyanın herhangi bir yerinde sanki bir halkın çalıyordu, adam "bitince memleketsiz" dlye fısıldadı, kadın duydu, gereğinden fazla alkol kullananlara saygı olarak şarkıyı açtı, bir kez daha.
mesafeler bitmişti, dünya zamanında bunun süresi belli değildi, geçmiş gelecek için savaşıyordu, yarın ise bugünü işgal ediyordu.
sonra anıl konuştu; "olsun!"
mesafeler bitmişti, dünya zamanında bunun süresi belli değildi, geçmiş gelecek için savaşıyordu, yarın ise bugünü işgal ediyordu.
sonra anıl konuştu; "olsun!"
devamını gör...
5113.
kaptan logar bir cisim yaklaşıyor.
ama ne? göreceğiz.
ama ne? göreceğiz.
devamını gör...
5114.
- kimsin sen, çık dışarı çık. *
devamını gör...
5115.
nasıl hissettiğinin, kendinden başkası için hiçbir anlam ifade etmediğini fark etmekle oluşan rahatlama ve beraberinde gelen umutsuzluğun karışımıyla oluşan bir çorba.
devamını gör...
5116.
niye yeni bir gün başlıyor? neden gece kaldığı yerden devam etmiyor?
ne zaman bitecek bu eziyet?
ne zaman bitecek bu eziyet?
devamını gör...
5117.
polisi ısıran kedinin tutuklanması kadar tuhaf ve saçma hayat.
keşke g*tünü ısırsaymış o vakit.
o kadar prenses ki kaçmamış bile, yakalanmış
another day another slaaayy göörl
keşke g*tünü ısırsaymış o vakit.
o kadar prenses ki kaçmamış bile, yakalanmış
another day another slaaayy göörl
devamını gör...
5118.
“kıyılarda yüzemeyen yeterince gezemeyen
kaç kere kaybolmuş bir geminin dümencisiyim
kararınca sevemeyen gerekince gidemeyen
kendinden çileli bir yüreğin efendisiyim”
kaç kere kaybolmuş bir geminin dümencisiyim
kararınca sevemeyen gerekince gidemeyen
kendinden çileli bir yüreğin efendisiyim”
devamını gör...
5119.
zaman ileri akar, ama bazı ruhlar geride kalır.
ben… yaşım genç, yüzüm taze belki. ama içimde eski zamanların tozu var. bir türlü çıkmayan, silinse de izi kalan bir toz bu. çocukluğumun sokaklarında hala ayak izlerim var. o izler büyümedi. o izler ileriye gitmedi.
ben kaldım.
eskide kaldım.
insanlar bakıyor bana, daha yolun başındasın diyorlar. oysa ben yolun sonuna çoktan vardım, içimde. belki hiç başlamadım bile.
birileri geçmişe özlemle bakar, ben geçmişte mahsur kaldım.
yeni bir sabaha uyanmak her günkü yenilgim.
gözlerimi açıyorum, ama içimdeki perde hep kapalı.
isyan mı?
elbette.
ama çığlık atmıyorum.
kimsenin duymadığı bir frekansta haykırıyorum içimden.
bir şeyleri yıkmak istiyorum, ama ellerim bağlı değil, istemiyor sanki.
sanki kendi zindanımın gardiyanı ben olmuşum.
konuşsam kim anlar ki?
geçmişi bırak, derler.
oysa bazı geçmişler, bırakmaz seni.
sen bırakmak istesen bile, tutar bileğinden.
gençliğini esir eder.
ben genç bir adamım.
ama içimde bir ihtiyar oturuyor.
sürekli geçmişi anlatan, susmayan, küskün bir ihtiyar.
her sabah o uyanıyor önce.
ben sonra uyanıyorum.
ama artık hangimiz daha çok yaşıyor, bilmiyorum.
bu bir isyan.
ama sessiz.
kimse duymuyor.
kimse bakmıyor.
belki ben bile.
ben… yaşım genç, yüzüm taze belki. ama içimde eski zamanların tozu var. bir türlü çıkmayan, silinse de izi kalan bir toz bu. çocukluğumun sokaklarında hala ayak izlerim var. o izler büyümedi. o izler ileriye gitmedi.
ben kaldım.
eskide kaldım.
insanlar bakıyor bana, daha yolun başındasın diyorlar. oysa ben yolun sonuna çoktan vardım, içimde. belki hiç başlamadım bile.
birileri geçmişe özlemle bakar, ben geçmişte mahsur kaldım.
yeni bir sabaha uyanmak her günkü yenilgim.
gözlerimi açıyorum, ama içimdeki perde hep kapalı.
isyan mı?
elbette.
ama çığlık atmıyorum.
kimsenin duymadığı bir frekansta haykırıyorum içimden.
bir şeyleri yıkmak istiyorum, ama ellerim bağlı değil, istemiyor sanki.
sanki kendi zindanımın gardiyanı ben olmuşum.
konuşsam kim anlar ki?
geçmişi bırak, derler.
oysa bazı geçmişler, bırakmaz seni.
sen bırakmak istesen bile, tutar bileğinden.
gençliğini esir eder.
ben genç bir adamım.
ama içimde bir ihtiyar oturuyor.
sürekli geçmişi anlatan, susmayan, küskün bir ihtiyar.
her sabah o uyanıyor önce.
ben sonra uyanıyorum.
ama artık hangimiz daha çok yaşıyor, bilmiyorum.
bu bir isyan.
ama sessiz.
kimse duymuyor.
kimse bakmıyor.
belki ben bile.
devamını gör...
5120.
iyileşmek için yazıyorum,
çünkü içimdeki zehri başka türlü nasıl akıtacağımı bilmiyorum. şairin,
"benim kalbim bir ıslahevidir doktor,
yetim bir çocuk durmadan azarlanır içinde" mısralarını anlayabiliyorum, yaşadığım için. bunu anlayabiliyor olmak da üzücü...
neyim var, neden böyleyim, neden böyle oluyor ben de bilmiyorum ama kendimden razı değilim. hiç değilim hem de. allahla başbaşa kaldığımızda ona "yeryüzünde kendinden razı olmayan bir kul görüyor musun, işte o, benim işte." diyorum. kendimin kendime rızası yok çünkü, olamıyor.
kimseye yük olmak istemiyorum bir sancı gibi. biraz paylaşacak olsa biri benimle hayatı, hemen sımsıkı tutunuyorum ne varsa sanki. sonra minicik bir söz, ulaşamama hâli paramparça ediyor beni. yapayalnız kalıyorum. çünkü kendimden razı değilim, kendimle kalmak demek bir hapse girmek gibi, cezaevi gibi işkence gibi, içimdeki o boşluğu, sevgisizliği, değersizliği hiçbir şeyle dolduramıyorum. neyim var bilmiyorum ama baş edemiyorum işte. baş edemediğimde farkındalığım usulca uzatıyor başını ve perçinliyor her şeyi: sen bir enkazsın. işte durmadan azarlıyorum içimde kendimi, durmadan.
yazıyorum çünkü bu gün baş edemedim ve ilacımı aldım sakinleşeyim diye. kimsenin bir suçu, hatası olmadığını ve meselenin bende başlayıp bende bittiğini görebiliyorum çünkü kendimde hapsolmadığım anlar oluyor ilaç alınca.
sadece,
yazmak istedim. deftere yazıp da onu yakmaya uğraşmak yerine buraya yazıp iyileşince silmek istiyorum.
|3.6.25
çünkü içimdeki zehri başka türlü nasıl akıtacağımı bilmiyorum. şairin,
"benim kalbim bir ıslahevidir doktor,
yetim bir çocuk durmadan azarlanır içinde" mısralarını anlayabiliyorum, yaşadığım için. bunu anlayabiliyor olmak da üzücü...
neyim var, neden böyleyim, neden böyle oluyor ben de bilmiyorum ama kendimden razı değilim. hiç değilim hem de. allahla başbaşa kaldığımızda ona "yeryüzünde kendinden razı olmayan bir kul görüyor musun, işte o, benim işte." diyorum. kendimin kendime rızası yok çünkü, olamıyor.
kimseye yük olmak istemiyorum bir sancı gibi. biraz paylaşacak olsa biri benimle hayatı, hemen sımsıkı tutunuyorum ne varsa sanki. sonra minicik bir söz, ulaşamama hâli paramparça ediyor beni. yapayalnız kalıyorum. çünkü kendimden razı değilim, kendimle kalmak demek bir hapse girmek gibi, cezaevi gibi işkence gibi, içimdeki o boşluğu, sevgisizliği, değersizliği hiçbir şeyle dolduramıyorum. neyim var bilmiyorum ama baş edemiyorum işte. baş edemediğimde farkındalığım usulca uzatıyor başını ve perçinliyor her şeyi: sen bir enkazsın. işte durmadan azarlıyorum içimde kendimi, durmadan.
yazıyorum çünkü bu gün baş edemedim ve ilacımı aldım sakinleşeyim diye. kimsenin bir suçu, hatası olmadığını ve meselenin bende başlayıp bende bittiğini görebiliyorum çünkü kendimde hapsolmadığım anlar oluyor ilaç alınca.
sadece,
yazmak istedim. deftere yazıp da onu yakmaya uğraşmak yerine buraya yazıp iyileşince silmek istiyorum.
|3.6.25
devamını gör...
"normal sözlük yazarlarının karalama defteri" ile benzer başlıklar
karalama
2