aileden gizli piercing

benim burunda septum var. içeriye ittirelerek saklanabiliyor. annemin haberi var da emekli asker babama nasıl açıklayacağımı bilemedim…

bir akciğer röntgeniyle gizlilik ortadan kalkacaktır, dikkatli olunmalıdır.

aileden gizli değildi ancak lisede yasak olduğu için gizlemek zorunda kalmıştım, o günler geldi aklıma.

şimdi efendim en rahat gizlenebilir piercing smileydir, yeri itibariyle zaten insanlara gösterilebilir bir piercing sayılmaz pek.
ha eğer benim gibi dişlek iseniz bir miktar kendini gösteren bir piercingtir buyrun:

ben bunu okulda topları yukarı gelecek şekilde ters çevirerek saklardım, biraz rahatsız ediyordu yönünü yukarı çevirince ancak tamamen dudağın altında kalıyordu piercing.

ayrıca anlatmışken smiley piercingin o ete zarar verdiğini belirteyim, özendirmek olmasın. ömürlük bir piercing değildir, oradaki et bir zaman sonra kopuyor ve piercing düşüyor.

benim etim kopmadan piercingi çıkartıp vedalaştım çünkü sarktığını ve yakında kopacağını seziyordum.

bunlarda böyle anılarım.

yavaş deldir saçın başın dağılmasın.

malum yere yapılırsa kimseciklerin haberi olmaz. bi' tavsiye.

çakal, çıkarcı bir kardeşiniz varsa gözden bir miktar parayı çıkarın. benim birader dövme yaptırdığında iki katı parayı bana ödedi. üstelik söyleyince bizimkiler de hiçbir şey dememiş sorun etmemişlerdi. hayır ben kötü değilim bazıları dolandırılmayı hak ediyor.
ayrıca böyle bir hayat dersi vermeseydim fedakarlık yapmasaydım tecrübe olmayacaktı minik kafasına, kız kardeş demek anne yarısı demek, beni hak etmiyorlar.

görünmeyen yerlere yaptırılması tavsiye edilendir, öbür türlü yakalanıyorsunuz illaki.
ha en fazla "neden bunu kendine yapıyon?" filan der kuşak çatışması şey ederler, bilseler nolcak ki?

aklıma piercing maceram geldi tanrım, kaşımı iki farklı yerinden deldirip ne yapacaktım acaba? özenti gençlik işte efenim, görmüşüz tipin birinde "ov çok kuuul" demişiz, biz de istiyoruz o sıralar. (niye çoğul yazdıysam; ben ve hayali arkadaşlarım istiyoruz, şizofreniz biz)

lise son zamanları olmalıydı ki efenim göbeğini deldiren deldirene, kızlar arasında nasıl moda olmuş, birkaç iyi aile çocuğu haricindeki herkes gitmiş göbeğini deldirmiş ve beden eğitimi derslerinde, soyunma odasında birbirlerine göbek küpelerini gösterip duruyorlardı. tanrım, bu kızlar çok havalı, asi, peki ya ben? aynı soyunma odasında ten rengi sutyenimin askılarının birini pembe, birini mor takarak fark yaratabileceğini zannetmiş bir uzaylıdan başka bir şey değildim. bakarsanız kendi çapımda tarz bir gençtim ama işte, okulun popüler kızlarından biri değilseniz, sadece "askı mı bulamadın sutyenine uygun ehehe" denilip geçiliyordu. ağzına ettiğimin veletleri, siz ne anlarsınız tarzdan!!111 hepiniz birbirinizi kopyalayıp duruyorsunuz. aklıma geldi yine sinirlendim bak, ayakkabı bağcıklarını farklı renklerde seçen athena gökhan yapınca oluyordu da sutyen askılarını farklı renklerde seçen morticia yapınca mı olmuyordu?!!! iki yüzlü kopekler. siz ne anlarsınız orijinallikten?!!!111

neyse efenim, kızlarda o sene bir göbek deldirme merakı başlamış; analarından babalarından gizli, adını sanını bilmedikleri dövme salonlarında şansa kader mikrop kapma riskine karşın her yerlerini deldirip duruyorlardı. tanrım, onlardan biri gibi görünmek istedim, anlıyor musunuz? kabul edilmek istiyordum, aralarına girmek istiyordum. ben de bir yerlerimi deldirmeliydim; kaşımın kenarında minik bir halka olsaydı mesela? off ne tarz dururdu, bir de septum piercingi ha? ya yüzüme inanılmaz yakışırdı. niye yakışmasındı ki? görmüştüm birkaç kişide, onlardan ne eksiğim vardı?

o sıralarda başlamıştı işte bu piercing merakı bende, ama bizim kızlar gibi istediğinde kapatabileceğin, gizleyebileceğin yerlerde olmaması beni geri tutuyordu bu işlemi yaptırmaktan nitekim en hafif tabiriyle annem öğrense, ağzıma sıçrardı.

bizim ailenin reisi annemdi efenim, babam mülayim biriydi pek "hayır" insanı değildi, ona söylesem en fazla "morticia bunun için biraz erken, üniversiteyi bekle. fikrin hala değişmezse, o zaman düşünürsün" derdi. ama annem, ama annem off...
"o ne? nereni deldirecekmişsin nereni? olan deliklerin yetmiyor mu kız sana edepsiz?!!! yüzünü maymuna mı çevireceksin, ha iyice şeytanlaştın sen, bir bu eksikti. hayır morticia kesinlikle izin vermiyorum. başlatma pirsengine pürşengine!!!" böyle derdi en iyi ihtimalle. efenim kadın, kızını hanım hanımcık görmeye odaklı bir kadındı ki saçlarımı farklı bir şekil tarasam bile "öyle yakışmıyor, topuz yap topuz" diye otuma bokuma müdahale eder dururdu. giyimimden zaten acayip derecede hoşnutsuzdu. onunla lise eteğimin boyu üzerine çok tartışmışlığımız vardır mesela:

-tam dizinde olacak.
-ya daha kısa olsun.
-götünü mü göstereceksin ha onu mu istiyorsun? hiç giyme kızım o zaman!! tam dizinde olacak. içinde de payı kalsın, boya gidersen açtırırız.
-ya sevmiyorum böyle ya, nene gibi! göt benim götüm hem istersem gösteririm!!
-sus! morticia vallahi ağzının ortasına basacağım terliği!! ay niye böyle edepsiz oldu bu kız allah'ım nerede hata yaptık biz?

eteğin belini kıvırdım ben de sonradan, napim? ahshs etek benim bacak benim o'na noluyorsa? ama annemin bir çizgisi vardı işte, görsel bir kabulü, kalıpları filan. büyük bir hapishanesi vardı mesela "el alem ne der" hapishanesi (ki yaşıtlarımın çoğunun travması olmuştur bu, bana özel değil yani). kafasındaki mükemmel genç kız imajı dışında hiçbir giyimi, saç stilini, tarzı tasvip etmiyordu. ben mi? ahshs mümkün mü ya morticia hanım hanımcık(!) kız olacak? bakın ebeveynler, yapmayın bunu bebelerinize, neyi dikte ediyorsanız oradan sınanırsınız evladınızda, demedi demeyin. onlar, sizin oyuncak bebekleriniz değil. bireyler la birey. belki ben bu kadar asi bir çocuk olmayacaktım ama işte, validem sağ olsun. o ne kadar kalıpladıysa, ben de o kadar kalıplarını kırdım.

neyse işte efenim, mümkün değildi lisede bu işi kotaramazdım.
annemin dırdırını istemiyordum, yakalanırdım, gözü hep üzerimdeydi görürdü ve beynimi yerdi kadın; planlarımı ötelemeye karar vermiştim.

üniversitenin ilk yılıydı, çeşit çeşit gençle bir aradaydık işte; kaynaşılıyor, tanışılıyordu. nihayet yakamdan düşmüştü annem, ondan uzaktaydım, dilediğimi yapabilirdim suratıma ve dilediğim kombini giyebilirdim. tanrım bayılırdım o fashion ablalara, hayatı bir podyumda yürüyormuşçasına yaşamayı seviyordum; renk renk, çeşit çeşit giyeyim, suratımı rengarenk boyayayım, saçlarımda gökkuşağını taşıyayım. her yerimde renk, her yerimde süs, her yerimde bi görsel şov olsun...

hakan adında bir gençle tanışmıştım, çocuğun yüzünde 3-5 piercingi vardı, inanılmaz havalı bir gençti tanrım, çok havalı. onunla piercingler üzerine konuşmaya başladım, soruyordum, soruyordum ve soruyordum:

-bunu ne zaman yaptırdın? aa baya iyiymiş. ailen bi şey demedi mi?
-acıdı mı? ne kadar acıdı mesela kıyaslasana, kağıt kesiği gibi mi acıdı, kıymık batması gibi mi? haa.
-kaça yaptırdın şunu, aa iyiymiş yaptırırım ben de harçlıklarımdan o zaman, nerede yaptırdın?
-böyle çekince ya koparsa? takılmıyor mu kazağına?

sorular, sorular...
çocuktan piercingler üzerine neredeyse her şeyi öğrenmiştim ve sadece bir an harekete geçerek "yaptırıyorum!" deyip gidip o koltuğa oturmak kalmıştı, param hazırdı. efenim, gittim geldim, gittim geldim bir türlü oturup da "yapın" diyemedim efenim. bu geri zeka hakan sadece piercingleri anlatmakla kalmamıştı, ne kadar cesur olduğu üzerinden de hava atacak ya, bu sebeple korkunçlu hikayeler de anlatmıştı:

-çocuğun biri kaşını deldirecekmiş...
-eee?
-yanlış yerden delmişler sinire gelmiş çocuğun kaşı düşmüş.
-aaaa!!!!

-çocuğun biri kaşını deldirecekmiş...
-...
-deldirmiş, mikrop kapmış kaşı çürümüş.
-aaayyy!!!

-derisi kopmuş
-kaşı patlamış
-kemiğe saplanmış
-ebeninki olmuş
-aaa aaaa!!

efenim işte ne gerek var yani bu korkunçlu hikayelere değil mi?
tamam en cesur sensin, sen yaptırırsın, hepsini göze alırsın öff. beni niye korkutuyor ve uzaklaştırıyorsun olaydan? tüm piercingleri sadece kendine mi istiyorsun nedir yani?!! sonuç itibariyle yaptıramadım efenim, morticia bir miktar yusufladı. sonra da hevesim geçti zaten "amaan" dedim, deldirip ne yapacağım, ne gerek? ha ama belli mi olur, canım çeker ,bir bakmışsınız ellimde, yetmişimde filan deldirmişim yani kim garantisini verebilir?