yağmurlu gri ıslak ankara'dan yağmurdan nasibini alan (bkz: gecekondu).
büyükşehirlerin yaşanmışlık dolu evi.

iştahlı bir çocukmuşum eskiden babam beni teletabilerdeki süpürgeye benzetirdi.*
buradan
yani sevmediğim üç beş yemek dışında seçici değilimdir. ama illa spesifik bir şeyler gerekiyorsa iskender, mantı ve dolma diyebilirim.

bize uygun değil böyle şeyler,lütfen herkes kendisine sahip çıksın!

ezberci eğitim sistemi ancak bu kadar güzel anlatılabilirdi. bu sistemin getirdiği sonuçlar nakış gibi işlenmiş.
1 dakika bile sıkılmayacağınız uzun metraj film.

bir yandan oylayan kişileri görünce "sağ olsunlar" diye düşünüp mutlu olan, bir yandan da yazdıklarını hep aynı kişilerin okuduğunu görüp üzülen yazar. herkes sadece belirli birkaç yazarı oyluyor gibi sanki. eksi oy vermeye gelince kimse elini korkak alıştırmaz, artıya gelince nedense cimriliğimiz diz boyu olur.

yazarların tüm yazarların ne yazdığını iyi kötü keşfedebileceği bir sistem olsa keşke. rastgele sayfası da yetmiyor gibi sanki. belki de kategori sistemi getirilip iyileştirilmeli ve kafamıza uyan yazılar yazanları seçebilmeliyiz böylece.

izlemem gereken ne çok film-dizi olduğunu hatırlatacak bir program olacak belli ki. çok emek verilmiş, keyifle dinledim. elinize sağlık.

normal bi insanda beyindedir.gidip de evli barklı kadına adama ya da statü olarak cok düşük veya çok yüksek birine aşık olmazsın oldum sanarsin hoşlantıdan öteye gitmez.

bende mevcut olan ve 120 küsür kilo olmamın baş sebeplerinden biri olan lanet alışkanlıktır.

peşinizden atlılar koşturuyormuş gibi yemek yemektir.

mahlasın gizeminden cesaret alan, kim ne yapıyor, kiminle yapıyor diye merak eden laubali komşu olmaya aday yazar kafası sorunsalı

yansımamızın mükemmel olmasını istiyoruz. ister internet yansıması olsun ister iş, ister kampüs. ailemize bile farklı bir kişiliğiz. her zaman diliminde farklı insanız.

kendimiz hakkında uygun gördüğümüz yansıma ile karışıyoruz zamanla. hangisi biz, hangisi hayalimiz bilemez oluyoruz.

o yüzden o gülümseyip, "ne önemi var tatlım zaten ben onu sevmiyordum" demeler. hafifçe sırıtıp, "terfi zaten senin hakkındı ahmetciğim" demeler.

bizi zayıf gösteren zaaflarımızı sakladıkça daha güçlü olacağımızı, oyunu kazanacağımızı öğretmişler, ya da kitaplardan öğrenmişiz.

herkes olmak istediğini saklıyor derinlerinde.

enteller hayvanlıklarını saklamak için "marmariste orman yandı çevre böhühühü" diyor, ben birini sevip öküz gibi aşık olmaktan kaçmak için kaba davranıyorum önüme gelene. mesele gayet açık.

maskeler düşerse çok pis zırlarız. popişimiz yemiyor buna. mutsuzken gülümseyip, "bu geceyi birlikte geçirelim canım" diyoruz. enteller de, "neden ozon tabakası delindi çok üzülüyorum" diyor.

bu alengirli işlerdeki tek şey ters ironimiz belki.

(bkz: dil-âgâh)

yanlış anlamayın amacım rahatsız etmek değil şöyle bir etrafınızda döner misiniz

(bkz: entry nick uyumu)

kendini erguvanlı galata kuleli istanbul'umsu ıssız ada sanan
çayırova gebze arası bir aralık.

sözlüğü ayakta tutan eski topraklar. biz daha ölmedik, ölmed...ölme...ölm...

bir yazısından dolayı sürgün gittiği bodrum'u dünyaya tanıtan kişi olmuştur. anadolu uygarlığının batı ve yunan uygarlığına ilham olduğu tüm kitaplarında anlatmış.

hiçbir zaman öğrenemeyeceğim dezavantajlar.

üstteki cümlemden pay çıkarmadan, kendimle alakasız olarak şunu da söylemek isterim ki zeki bir insanın zeki olduğunu iddia ettiğini hiç görmedim. genellikle başkalarından takdir görürler zaten otomatikman. zeki geçinenlerin ise sürekli zekâları üzerinden takdir edilme çabasında olduğunu ve insanların gözüne gözüne "nasıl ama? nasıl anladım hemen olayı..." gibisinden cümlelerle bunu sokuşturmaya çalıştıklarını çok gördüm.

ben çok yalnız biriyim. buradan bir arkadaşım olmasını ve bir şeyler paylaşabilmeyi tüm kalbimle isterim. belki sizi bahar candan gibi maaşa falan bağlayamam ama manevi anlamda elimden geldiğince destek olurum, arkadaş olmak istemiyorsanız bile konuşmak herhangi bir probleminizi,derdinizi anlatmak isterseniz ona da varım ben yeterki bir bildirim bir ses olsun.

sezer cik, serisi varya meşhur, aman allahım ne itici filmleri vardı o çocuğun .

kucak delisi kızım &benim huzurum..