bir de kırmızı japon böceği var. o da bu böceğe benzer. fakat onun rengi kırmızı siyah, bununla karıştırmayın. o da fotoğraftaki gibi.

biraz geç uyuyayım daha çabuk uyurum diye düşünüp yanlışlıkla diğer güne başladım.

bir insana teşekkür ederim derseniz, bir kaç saniye sistemine virüs girmiş gibi donup kalıyor. bazılarında güçlü antivirüsler var, onlara işlemiyor, karşılığını alıyorsunuz.

yanlış yapan insandır.8 saat sağlıklı beden için şart.

kendi s... keyfi için diğer insanların korku içinde yaşamasından ve zarar görmesinden hiçbir şekilde rahatsızlık duymayan varlıkların saçmalığı.

dilimizde tüy bitti kardeşim. bu hayvanlar doğal türler değil; sokakta ya da ormanda işleri yok. ya insan denetiminde olacaklar ya da hiç olmayacaklar, bu kadar basit.
hiç gelip de yaşam alanlarını işgal ettik bik bik diye ötmeyin. sanki insanlardan önce ortalık 50'li köpek çeteleriyle doluydu anasını satayım.
hayvanların yaşam alanlarını işgal ettik diyenler, aç kalıp da şehre inen kurtları görünce ellerine av tüfeğini alıp ayakları götüne vura vura hayvanları arıyor vurmak için. e az bir mama, dalak, böbrek falan taşıyaydın yanında sen de di mi kardeşim.

siz insanı delirtirsiniz...

muhteşem bir şey bu. birinin kalbindeki odalardan birinde olmak, her nefes aldığında ve verdiğinde onun içinde olmak, muhteşem bir şey..
seviyorsun, güzelleşiyor; seviyorsun, varsa acıları hafifliyor; seviyorsun, varsa yaraları kapanıyor; seviyorsun, düşünmeden edemiyorsun; seviyorsun, düşünüyorsun hep iyi olsun diye.
seviyorsun,seviyorsun,seviyorsun...
sen onu severken o değişiyor, senden önceki gibi olamıyor asla. senin sevgin, değiştiriyor onu.
sen sevdikçe de tüm güzellikler sevdiğini buluyor.

lisedeyken çok sıkıcı bir yaşantım olduğunu düşünürdüm, aslında hiç de sıkıcı değilmiş, hatta hayatımın en güzel yıllarıymış.
nöbetçi olmak çok zevkliydi mesela, en yakın arkadaşımla nöbetçi masasında sabahtan akşama kadar muhabbet etmek muhteşem bi şeydi. tabi müdür yardımcısı şeref hoca bizi hamal gibi kullanırdı o ayrı, sonra gönlümüzü almak için nescafe ve caramio ısmarlardı.

sürekli okuldan kaçmak gibi bi çaba içerisindeydim, aklım fikrim eve gitmekti. diyorum ya çok sıkıcı bulurdum her şeyi. bir keresinde bu girişimimiz müdür yardımcısının bizi kıstırması nedeniyle başarısız oldu, tüm okul pencereye çıkıp haaaa nasıl da kaçamadı salaklar diye bizimle dalga geçiyordu.

babam okuldaki çoğu hoca ile kankaydı, hatta fizikçimiz babamın askerlik arkadaşıydı. köyden gelen meyveleri götürürdüm onlara. arkadaşlarım bi gün beni kocaman bir karpuzla servisten inerken görmüşler, ufak tefek de bir tipim, suratım gözükmüyormuş karpuzdan. çok komik görünüyor olsam gerek, bunu anlatırken çok gülüyorlar.

en yakın arkadaşım kitap çıkarmıştı, imza günü düzenlemiştik. o millete imza dağıtırken biz de arkada menajerlik yapıyorduk tripli tripli. kendimizi aşırı bi sorumluluk sahibi hissediyorduk, keşke o hallerimizi uzaktan izleyebilsem. ne gülerim..

ha bir de kantinci bir teyze vardı, her teneffüs ürünlerin fiyatını değiştirirdi. unuttukça sallıyordu, ben de onunla hep kavga ederdim teyze uyduruyorsun hep daha demin şu fiyattı derdim, beni onu kandırmakla suçlardı garibim.

aaa en güzelini unuttum. bir doğum günümü dışarıdaki çardaklarda kutlamıştık. bizim dönemden 20-30 kız toplanmış bana sürpriz yapmıştı. hatta fındık kıran şarkısını bana göre uyarlamışlardı, biri gitar çalarken diğer ezberleyenler ise şarkıyı söylüyordu. şaşkın şaşkın bakakalmıştım sürprize.

güzel anılardı, hatırladığımda her biri yüzümde kocaman bir tebessüm oluştuyor.

aralarında tom ellis'in de bulunduğu insanlardır.
(bkz: lucifer morningstar)

hangi ülkede yaşadığımızı unutuyoruz galiba? bu ülkede siyasetin girmediği yer varmı? siyaset bulaşmadığı hiç bir alan kalmamış.

yahya kemal beyatlı, rindlerin akşamı adlı eserinde ölümden sonrasını bir dörtlükle kendince şiirsel anlatmıştır,

geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan,
geçince başlayacak, bitmeyen sükûnlu gece,
guruba karşı bu son bahçelerde keyfince.
ya aşk icinde harab ol ya şevk icinde gönül
ya lale açmalıdır göğsümüzde yahut gül
ah dönülmez akşamın ufkundayız vakit çok geç.

ölüp gidenleri geri getiremeyeceğimiz için gerçekte ne olduğunu bilemesekte, yeniden bir uyanış ümidiyle teselli buluruz.

antik zamanlarda kullanılan aletleri gösteren bir belgeselde, isviçre çakısı kadar detaylı olmasada daha basit bir benzerinin, roma imparatorluğu askerlerinin kullandığını söylüyordu.

bebeğim bengaripsengüzeldünyaumutlu'nun sesiyle başlayıp ponçiğim clyte'in sürpriziyle ağzım kulaklarımda dinlemeye devam ettiğim müthiş yayın.*

doktorumun tavsiyesi ile aldığım, aldıktan en geç 20 dakika sonra mahalle yanarken saçımı tarayabilecek kıvamda olduğum ilaç.
anksiyete dönem dönem zorlar sonra geri çekilir biliyorsunuz.
belirtilerini arttırdığı dönemlerde tranko buskas imdada yetişiyor.
nefes darlığı mı hissediyorsunuz, panik atak tetiklenecek diye mi korkuyorsunuz, ortam sizi basıyor ve küçülmüş mü hissediyorsunuz? atın bir tranko buskas 20 dakika yarım saat içerisinde bu semptomlar son bulur.

ancak leblebi gibi de tüketemiyorsunuz, doktorum olabildiğince az sıklıkta tüketmemi söyledi.
haftada 1 almaya özen gösteriyorum.
zaten 1 ay içerisinde bu anksiyete dönemini de arkamda bırakacağım.
inşallah.

dağlarda bir çin lokantasıydık senle ben
müşterisiz
mütemadiyen ağlamaklı
için için eğlenceli
temiz...
çevresinde çizgifilm hayvanlarının oynaştığı
bir çin lokantasıydık dağlarda senle ben
bir tahta masa, iki iskemleyle sınırlıydı ülkemiz!

küçük iskender...

itiraf ediyorum,öküz gibi yemek yiyip kilo almıyorum.

ilhan irem'in en güzel şarkılarından biridir.

"gözlerinde menevişler denizde martılar gibi
bakışların köpük köpük
sonsuzluğu, sonsuzluğu, sonsuzluğu anlatır gibi"

bu test bile diyor ki bana; "kendinle ilgilen!"


--- alıntı ---

savunucu kişilik tipi çok ender görülmekte olup, nüfusun yüzde birinden azını oluşturur, ama yine de dünya üzerinde izlerini bırakırlar. doğuştan gelen bir idealizm ve ahlak hisleri vardır, ancak onları diğer idealist kişilik tiplerinden ayrı kılan kararlılıkları ve azimleridir; savunucular boş oturan hayalperestler değil, hedeflerini gerçekleştirmek ve kalıcı bir olumlu etki bırakmak için somut adımlar atabilen kişilerdir.

savunucular için dünya adaletsizlik dolu bir yerdir; ama böyle olmak zorunda değildir. başka hiçbir kişilik tipi, ne kadar büyük veya küçük olursa olsun bir yanlışı düzeltmek için hareket yaratmaya bu derece uygun değildir. savunucular sadece dünyayla ilgilenmekle meşgulken, kendilerine de dikkat etmeleri gerektiğini unutmamalıdır.

--- alıntı ---