güzelliğin 10 para etmez şu bendeki aşk olmasa diye boşa dememiş ozan... bak işine kardeşim.

orta dogu batakliginda bulunan ulkelerden biri. ulkenin son elli yili ozellikle, savaslar, ayaklanmalar ve darbelerle gecti. ıngiltere'den, rusya'dan, abd'en ve sozde din kardesleri pakistan, suudi arabistan'dan cok cekti.

1979-80 yillari arasinda yasanan darbeler ve ic savas neticesinde rusya afganistan'a girdi. rusya'nin bolgede hukum surmesinden rahatsiz olan abd ise bolge de rusya'ya karsi olusan cihatci rejimlere bel altindan silah ve para destegi sundu. on sene surecek olan savas sonunda rusya geri cekilmek durumunda kaldi. savasin sonu da oldukca hezeyan bu arada. hallac pamuguna donmus bir ulke, fakirlesmis bir halk, bombalanmis evsiz insanlar. daha fenasi ulkeden zorunlu goc edip pakistan'da yetistirilmis genclerden olusma amerika ve suudi menşeli taliban'ın iktidari... ha taliban iktidatiyla kalsa iyi el-kaide ve işid gibi orgutlerde bu bolgenin virusu...

tum bunlar bir yana, beslenilen kopegin sahibini isirmasi misali desteklenen bu orgutler amerika'nin da basina bela oldu elbet. (bkz: 11 eylul 2001)
bir yirmi yilda amerika ulkeyi batakliga cevirdi. ne ic savas bitirildi, ne taliban yok edildi. bolgede ne yapildigi konusu tamamen muamma.

simdi sozde 11 eylul'e kadar bolgeden amerikan askeri tamamen cekilecek. baskentteki havalimanini koruma gorevi ise turk askerine verilecek. fakat taliban yapilan anlasmalar geregi bolgeden herhangi bir yabanci askerin varligini istemiyor. anlasmanin aksi yonunde bir tavir karsisinda sessiz kalmayacaklarini alelade bir sekilde dillendiriyorlar. gercekten olasi bir turk askeri cikartmasinin uygulanmasi durumunda, taliban'in yaklasiminin pek hos olmayacagi asikar gibi. lafin kisasi yeni bir kriz yükleniyor sanki...

neden? içimden atamıyorum. seninle çok mutluydum ben. beni seviyorsun sandım,öyle oldu belki de. sen sevdim dedin niçin üzdün bu kadar? mutlu değilim dedin, kendimden nefret ettim, sevgimden de. sevdiğim kişi sevgimden mutsuzmuş, o zaman mutlu olman bensizliğine bağlıydı. sana hiçbir zaman sahte bir şey yapmadım, kandırmadım. beni anlıyorsun, yanımdasın sandım, ben seni sanmışım. sen sevseydin beni ellerimi tutmak için, benle sarılmak için, öpmek için, birlikte gülmek için fırsat oluşturup gelirdin, bir yolunu bulurdun. seni yokken de sevdim, hayallerimde, sabahımda, gecemde... sesinle, gülüşünle mutluydum. ta ki o cümleyi kurana dek. demek ben seni şimdi de üzdüm ilerde de üzerim. ben seni hiçbir zaman üzmek istemedim. sendeki fırsat ben de olsaydı şimdiye dek gelmiştim ama yoktu. boş ver ne fark eder? senin başkasıyla olacağını düşününce bile çıldıran ben şimdi seni bıraktım. mutlu ol, olacaksın. benle olamadın öyle dedin, şimdi doyasıya mutlu ol. bensiz gülüşlerin güzelleşmiştir, ne mutlu senin kocaman kalbini hissedenlere. gücüm yetseydi kafa yapımızı denkleştirip senle mutlu olmayı dilerdim. hiçbir zaman aşılamayan tek yolu aşılır hale getirirdim.

hayat, cinsel yolla bulaşan, ölümcül bir hastalıktır.

jacques dutronc

furkanın yaşını da(43 buldum bu arada), yaşının 300 yıl öncesinde yapılan vazoyu da, kuram sorusunu da, alman çeşmesini de, akdeniz iklimini de, 21 martı da, celcius fahrenheit hesabını da(perşembe).... paragraf sorar gibi problem sormuşlar. yedi bitirdi allah kahretmesin ne biçim bir sınavdı bu ya

yan sıramda oturan yav**k da 2 saat şeker kıtırdattı haşır huşur. istanbulu zorlayan bizans gibi kalemle kağıdı delmeye çalışıyor ruh hastası.

(bkz: sınavda şeker kıtırdatmak)

başlığı ve tanımı okudum. bir neden düşünürken daha fena oldum.*

ben telkinime geleyim. bana has olsun:

kendini kontrol edebiliyorsun. susadın mesela kalkıp bir su içiyorsun lakır lakır neeymişş aklımın kumandası benim elimde şimdi istediğim doğru önermeyi yapıyorum..... burayı siz doldurun kendiniz için. ben herkes ne istiyor bilemem.*
ben kendim için düşüneceğim. kumanda elinde haydi bas düğmeye...

o kadar kısa sürede 800 tanım girebilmeyi başardıktan sonra dinlenmeyi hakettiğini düşündüğüm yazardır..

dezavantajlı gruplar konusunda yetkin ve etkin biri olmama rağmen bu grubun dezavantajlarına ömrüm boyunca hakim olamayacağım beni biraz üzdü. 3 saniye falan, çirkin olmanın dezavantajlarını biliyorum onunla arayı kapatırız herhalde.*

tarihte bazı diyaloglar vardır ki, bir tarafın söylediği söz, karşı tarafı dumura uğratır. ulu önder mustafa kemal atatürk'ün kral edward ile gerçekleştirdiği şu diyalog bu konuşmalara örnektir:

kral edward istanbu'a geldiği zaman, yatından bir motora binerek dolmabahçe sarayı'na yanaşır. atatürk de rıhtımda onu beklemektedir. deniz dalgalı olduğundan, kralın bindiği motor, sürekli inip çıkmaktadır. imparator rıhtıma çıkmak istediği bir sırada, eli yere değerek tozlanır.

o sırada atatürk elini uzatmış bulunduğundan, kral da ona elini uzatmadan önce mendiline silmek ister. ama atatürk hemen devreye girer ve:

''yurdumun toprağı temizdir, o elinizi kirletmez.'' diyerek kralı elinden tutup rıhtıma çıkarır.

kaynak.

kızın başörtüsündeki lacivert renkte bu kadar yüksek kalitede bir boya kullanılması göz alıcı derecede şaşırtıcı.

yemişim cool'luğunu.üniversitede iken kafe'de çalışıyordum, özellikle kış aylarının olmazsa olmazıdır.en az 10 bardak ocağın önüne dizilir, sağ ve soldan birer bardağa sıcak su koyulur, sırayla (iki elin de aynı anda hareket etmesi önemli) yanlarındaki bardağa boşaltılarak tüm bardaklar sıcak suyla dans ettirilir.

habertürk yazarı fatih altaylı'nın bir arkadaşını ziyaret etmek amacıyla kullandığı güzergah olan kızıltoprak'tan kartal'a kadar uzanan sahil şeridini fotoğrafladığı ve mülteciler hakkında yeni yazısıdır.

en son latin istilasında görmüştü

kontrolsüz göçmen akınının toplum üzerindeki etkisi giderek artıyor.

bir yandan van’dan gelen afgan göçmen görüntülerini konuşurken, diğer yandan istanbul’daki felaketi gözlerimizle izliyoruz.

dahası göçmenler misafirlikten, yavuz hırsızlık moduna geçtiler bile.

türkiye'de hangi yasal hakla bulunduğunu bilmediğim bir afgan, sosyal medya hesabından türkiye'ye, türkler'e, türk kadınlarına hakaretler yağdırıyordu.

tipik bir "yüz verirsin deliye gelir sıçar halıya" durumu yani.

afganistan'dan karısını, kızını bırakıp kaçan bir "itten" ders alıyoruz anlayacağınız.

diğer yandan da istanbul istila altında bir şehir görüntüsünü giderek pekiştiriyor.

dün istanbul'un anadolu yakasında bir arkadaşıma gitmem gerekiyordu.

ve kızıltoprak’tan kartal’a kadar uzanan sahil yolunu kullandım.

yemin ediyorum türkiye’deyim, istanbul’dayım demeye bin şahit bile yetmezdi.

gözlerime inanamadım.

“burası bizim istanbulumuz mu?” dedim.

gözünüzle siz de görün diye fotoğraflar paylaşıyorum sizinle.

aynı fotoğrafları hatta beterlerini avrupa yakasındaki tüm sahillerde cankurtaran'dan başlayıp bakırköy'de, ataköy'de, yeşilköy'de, yeşilyurt'ta, florya'da çekebilirsiniz.

gördüğünüz yerler lazkiye değil, istanbul.

bunlar yine iyi görüntüler.

başka yerlerde bir felaketin eli kulağında.

iki günde iki taciz iddiası ve göçmenlere yönelik linç girişimi oldu.

resmi görüşü olarak göçmenleri savunan murat bardakçı dostuma sormak isterim.

“osmanlı zamanında böyle bir şey mümkün müydü? fatih sultan mehmet’ten başlayarak özellikle istanbul için devlet-i aliyye’nin bir iskan politikası var mıydı?

2 milyon suriyeli, hadi 2 milyonu geçtim 500 bin suriyeli osmanlı vatandaşı canları çekince kalkıp istanbul’a gelip yerleşebilir miydi?

hele ki imparatorluğun güçlü zamanlarında böyle bir şey mümkün müydü murat!

istanbul'u bitiren, perişan eden 13. yüzyıl'daki latin istilasından sonra istanbul'un böyle kontrolsüz bir istila gördüğünü hiç zannetmiyorum.

osmanlı'nın da buna izin vermeyeceğinden eminim.

ve siz de emin olun ki, istanbul’a ve osmanlı'nın mirasına sahip çıkmak zaten bizim olan ayasofya’yı ibadete açmakla olmuyor.

onların emaneti olan kentleri korumakla oluyor!

ve murat gayet iyi bilirsin ki, istanbul'u bitiren latin istilası idi.

bu istilanın sonu da öyle olmaz inşallah.

fotoğraflar ve yazının linki

jilet yiyen kız

o kızı nerede nasıl görsem
aklımı başımdan alır ağzı
saçları şıra köpüğü desem
kaşları bıçak izi kırmızı

yakut pulları mı? bu ne görkem
kanlı gözbebeklerindeki yazı
beni nasıl büyüledi bilmem
kirpikleri örümcek kırmızı

kızıl demirden bir ünlem
salınması yangın yalnızı
korkmasam öpmeye eğilsem
dişleri elektrik kırmızı

çarpılmışım başım sersem
sevdim jilet yiyen kızı
göğsündeki kumrulara değsem
gagaları zehirli kırmızı

gece gündüz tek düşüncem
kasıklarımdaki ince sızı
artık kimseyle sevişemem
anladım sevişmek kırmızı

jilet yiyen kız merih'li gecem
birlikte bulacağız belâmızı
sonumuz kuşkusuz cehennem
kırmızı kırmızı kırmızı

kendi zirvemizi ayarlayıp çiğ köfte partisi yapmak isterim sevgili pıtırcıklarım.*

tanım: sözlük yazarlarının paralel evrendeki versiyonu için nick versiyonlarını yazdığı başlık.

we couldn't meet again

biraz terslese, naz yapsa kezban, sağlıklı bir insan gibi hoşlandığı kişiye karşılık verince de basit diyorsunuz dediğim başlıktır.

kadınların bazı davranışlarını eleştiriyoruz ama bu konuda biz erkekler sanki ne istediğimizi bilmiyor gibiyiz.

insanlara yardım etmesi gerektiği gibi hayvanlara da yardım etmesi gerektiğini bilmeyen yazar beyanıdır. hayvanlara bu soğukta en azından bir mama vermek ve küçük bir battaniye sarmak o kadar zor değil inanın. bu hayvanlar, sizin sandığınız gibi taşla beslenmiyor ve gerçekten soğuğa dayanıklı değiller. unutmayın ki, onların yaşam alanlarını biz apartmanlar inşaa ederek yok ettik. bu yüzden onlara bir hayat borçluyuz, en azından birey olarak elimizden geleni yaparsak bir canın kurtulmasına vesile olabiliriz.

bir édouard levé romanı. türkçeye orçun türkay çevirmiş, sel yayıncılık'tan çıkmıştır. kitap, yazarın hayali veya gerçek olup olmadığı bilinmeyen ve yirmi yıl önce yaşamayı reddederek intihar eden arkadaşına uzun bir mektup şeklinde tasarlanmıştır. levé, kitabı tamamlayıp yayıncısına teslim ettikten on gün sonra kitapta bahsettiği arkadaşı gibi intihar etmiştir.

"mutluluk önümde gider
üzüntü beni izler
ölüm beni bekler"

uyumuş ise çaktırmadan uyandırılıp 'aa uyandı bu.' diye sevilen insan yavrusu.

cumhurbaşkanına sövmenin yanlış oldugunu söyleyip başka bir cumhurbaşkanına sövmeyi ancak bunun gibi bir çocuk yapabilir zaten. gerçekten bu çocukta sorun olduğunu düşünmüyorum. kim bilir hangi ortamda kimlerle yetişti, beyni ne tür yalan yanlış bilgilerle doldurulurdu da şu an aslını kabul etmek istemiyor. yazık yani şu çocuğa yapılana. şimdi gel de kutuplaşmıyoruz de. gerçekten kundaktaki çocuğumuza kadar kutuplaşıyoruz. 7 sinden 77 mize kadar kutuplaşıyoruz. üstelik vefasızlık ve ortak değere saygısızlık çevresinde yapılıyor bu. üzgünüm.