"canım,
ne güzel kızsın sen! ne yiğit dost.
tam kötülemişken,
yakışıksız naneler düşünürken çıkar gelirsin.
yalancısın da.
kurban olayım o huyuna.
kendin üzgün, bezginken, bana öyle görünmezsin.
yük yük dediğin bunlar işte canım.
durup dururken, müzik, düşler,
serseri firar duyuları ve günlük kahrolası bir alay şu bu varken,
kalkıp bir de beni çekip çevirmek.
ulan isa mısın ne?"

halı saha, meğer yeni sevgilisyle futbol oynuyormuşum... *

unuttun mu beni her şeyimi
sildin mi bütün izlerimi
hiç düşmedim mi aklina
hiç çalmadı mı o şarkı..

iki sezonluk suç drama dizisidir. seri katillerin psikolojisini inceleyip sosyolojik çıkarımlarda bulunarak suç oranının azaltılabileceğini düşünen iki fbi ajanı ve bir psikoloğun ortak çalışmasını anlatır. bildiğim kadarıyla dizideki seri katiller kurgu değildir. fazlasıyla güzel olan bir dizidir. diziyi izlediğinizde de fark ediyorsunuz ki bu seri katillerin ortak bir çocukluk travması var. çocuklukta anne babanın rolünün ne kadar önemli olduğunu gösteriyor. şu an baktığımızda birçok ailenin potansiyel katiller yetiştirdiğini görebiliriz. çocukluk çağının yetişkinliği ne kadar etkilediğini anlatmada çok başarılı bir dizidir. psikolojik sosyolojik çok fazla şey çıkarılmalıdır.

hatta, her ne kadar gibi manalar yüklenen son dönemin ağza sakız bağlacı.
yusuf ziya özcan sözü olarak bilinir.

ahmet kaya.

yüzde 89,7'dir.

tanımlarıyla ve beğenileriyle mutlu eden yazar arkadaşımızdır.

çok da kibardır kendileri.

takipteyiz efendim.

bazen aynaya bakmaya korkuyorum, içeride avaz avaz acı çığlıklar atan beni görmemek için.
o an kulaklık full ses, hareketli bir şarkı var bedenimin müziğe uygun figürler sergiliyor görünürde oysa gerçek bambaşka, hadi kolaysa gözlerine baksana...

pizza.

sınır tanımayan egosunu asla onaylamam.
bazı zamanlar gösterdiği orantısız tepkisini yanlış bulurum.
ama büyük hocalığı takdire şayan.

çocuklara yemek yedirirken her annenin yaptığı eylem.

vatandaşa tasarruf uygulayın diyen cumhurbaşkanlığının, reisin yeni sarayından yeni görüntüler. az önce kredi ödeyip geldim. şimdi bu sarayı görüyorum. içimden ne küfürler ediyorum keşke bilseler. hanımı da az yiyin diyordu kibarca geçtiğimiz günlerde. gerçi bu halka müstahak ama yine de zoruma gidiyor.

bir saniyede 13 nota basarak adını dünyanın en hızlı keman çalan insanı olarak guinness rekorlar kitabına yazdıran, 1980 doğumlu ve dünyanın en önemli keman virtüözlerinden hatta dahilerinden biri olarak gösterilen alman keman virtüözüdür.

her ne kadar bazı kaynaklar tarafından üstün alman teknolojisiyle donatılmış olduğu rivayet edilse de*, bir konseri sırasında 1 milyon dolara satın aldığı guadagnini kemanını, müzik tarihine "guadagnini kazası" olarak geçmiş olan bir sahne kazası sonucu kırabilecek kadar da sakardır.

önemsiz bir ayrıntı ama hakkında yapılan yorumlardan edindiğim bilgiye ve şahsi fikrime göre, kendisi aynı zamanda dünyanın en yakışıklı keman virtüözü olma ünvanını da elinde bulundurmaktadır.

enfes bir sahne performansı için buyrun.

hazal bunu eklemeyi unutmuşsun.

baba, anne, sevgili hiç fark etmez. her şekilde karşılaşabileceğimiz “sevgiyi gösterememe” durumu yetiştirilen aileler ile ilgilidir. sevgi göremeden büyüyen çocuklar ileride sevgilerini de ne yazık ki gösteremiyorlar.
hepimizin içinde var olan sevginin dışa vurumu ilk eğitim yuvamız evde başlar. ebeveynleri suçlamayın, onların ebeveynlerini suçlayın diyeceğim ama o da olmayacak. çünkü toplumsal hayat ve ekonomi evlerin içindeki ilişkilerede yansımaktadır. bu durumda ebeveynlerimizin ebeveynlerine kadar gidecek olursak karşımıza ekonomik buhranlar, kıtlık bilinci ve resmiyet tokat gibi çıkacaktır.
bence değer verdiğiniz aile bireyiniz ise sevgiyi göremediğiniz, duvarları yıkmakta fayda vardır. sert duruşlarının altında emin olun yumuşacak kalp ve hisler vardır. alışkanlıkları değiştirmek zordur fakat imkansız değildir.
hayatta olma şansına sahip sevdiklerinize dört elle sarılmaya bakın, şikayet etmek yerine.

yemin ederim anne kuzusu sevgiliden çektiğimiz kadar hiçbir şeyden çekmedik. bir şey yapacaksın ama annesi mutlaka bir yerden engel mani oluyor. ölüm değilde ne bu durum. hayır insan çok sevdiği için bir şey de yapamıyor ki

arkadaşlarımızla winx oynardık, genelde hep kavgalar çıkardı, yok bloom benim, yok flora, stella benim diye...
gerçi her zaman en sevdiğim peri muisa olmuştur benim*.

onun dışında bu çizgi filmle ilgili farkettiğim bir şey var;
- genelde, küçükken bloom olan kızlar şuan lider, başarılı ve sorumlu
- stella olan kızlar ise sorumsuz, ders çalışmıyor
- flora olanlar fazla duygusal, varoluşsal sancılar çekiyor
- muisa olanlar ise sessiz, kendi halinde

yani en azından çevremden gozledigim kadarıyla böyle.*

anayasanın ilk 4 maddesi.

her şeyden önce insandır, doğu’nun kadim halklarından biridir. kim ne derse desin en misafirperver, samimi halktır. doğu’ya gelipte insanlardan şikayetçi kimse tanımadım. neredeyse tüm tanımları okudum bazı tanımlarda iq yerlerde vallahi üzüldüm. uyduruk bi millet değiliz dün de vardık yarın da var olacağız . yobaz , cahil vs vs tanımları da kesinlikle kabul etmiyorum. çoğumuz okuyoruz ve okumaya devam edeceğiz ve o korunmayı bilmiyor dediğiniz ailelerimizin göz bebeğiyiz biliyoruz hoşunuza gitmiyor ama gerçek bu.