33 aydının diri diri yakıldığı ve dönemin başbakanı tansu çillerin “ vatandaşlarımız zarar görmemiştir” açıklaması yaparak nasıl bir insan olduğunu açıkça beyan ettiği katliamdır.

her 2 temmuzda aklıma hep aynı fotoğraf düşer. behçet aysan, uğur kaynar ve benim için türk dilinin en büyük şairi olan metin altıok’un merdivende ölümü bekledikleri o kare:


türkiye’nin üç büyük şairi o merdivende yakıldı. yazmak bile bu kadar can yakarken, yakmak nasıl bir vicdansızlık gerektirir siz düşünün. bu katliamı savunup ama onlar da şöyle yaptı, böyle yaptı diyen insanların vicdanı da o ateşi tutuşturanlarınki kadardır.

bir ülke şairlerini yakarsa geleceğini karartır elbette. bu günler o yangınlardan miras bize.
orda çıkan dumanlar yüzünden göz gözü görmüyor yalnız ve güzel ülkemde. ülkem elinde kibritle dolaşan adamlara kaldı çünkü.

ama biz biliyoruz ve herkes bilsin istiyoruz ki sizin ateşleriniz bu toprağın türkülerini, şiirlerini yakıp kül etmeye yetmeyecek. biz yine metin abiyi, behçet aysan’ı, uğur kaynar’ı okumaya, canım hasret gültekin’i dinlemeye devam edeceğiz çünkü “ düştüğün yerde, derman sendedir.”

kokusundan çok hoşlanmasam da kendisini sevdiğim, çok yıllık, sıcağa ve susuzluğa dayanıklı olması sebebiyle tercih sebebim olan çiçek.

en çok tercih edilen çeşitleri ıtır, ceylangözü (karagöz diyen de var) ve sakız sardunyadır. dalından kırarak çoğaltmak mümkün ve kolaydır. kışın bile üzerinden çiçekleri eksik olmaz. hem dış hem iç mekana uygun olsa da, ben sadece don olacağı günler iç mekanda tutmaya çalışıyorum. çünkü içeride olduğu zaman hem dalları ve yaprakları zayıf oluyor hem de ışığa doğru fazla uzuyor. sardunyanızı tazelemek isterseniz eski dallarını kırarak temizleyin. hatta o kırdıklarınızı isterseniz başka bir yere dikebilirsiniz.

ıtır ve ceylangözü çeşitleri biraz fazla büyüdüğü için direkt toprağa dikmek, sakız sardunyası ise saksı için daha uygundur. sakız sardunyası biraz daha gölgeli ışığı severken, diğer iki tür güneşe biraz daha dayanıklıdır. suyu genel olarak çok sevmediklerinden, toprağını çok ıslak tutmamakta fayda var.

dondan korumak için sardunyanız saksıda ise kapalı mekana, saksıda değil de direkt toprakta ise don olacağı günler üzerini poşet, çuval gibi bir şeyle örtmeniz gerekebilir. fakat toprak çok ıslaksa donma ihtimali yüksek. bazıları dondan etkilense bile baharla birlikte tekrar taze yaprak patlatabiliyor. hemen söküp atmak yerine, donan dalları temizleyip temizlerken de yaş mı diye kontrol etmekte ve bir süre beklemekte fayda var.

en kolay tarif edilen mavi renk tonu. insanımız sigara hususunda uzman olduğu için parliament sigara paketlerinde kullanılan, daha koyu bir lacivert.

vazgeçtim bu dünyadan
tek ölüm paklar beni
değmez bu yangın yeri
avuç açmaya değmez.

tabi siz anneleri tarafından size emanet edilen çocuklara her bakımdan yetersiz gördüğünüz bir kadının annelik etmesine şiddetle karşısınız ama.

şu z kuşağı lafından bıktım artık.

uzaktan çalışma vesilesiyle her gün yaptığım calisirken haftasonları ise pazar günleri yaptığım için sanırım o erkeklerden biriyim. ancak neden erkek vurgulanıyor onu anlamıyorum. ev işi yapmak aşırı zor. cidden zor.

mesela süreci anlatayım.

sabah kalk, kızın dağıttıklarını topla, eşini uyandır o arada çay koy, demlenene kadar kendi işlerini hallet, sonra kahvaltıyı hazırla, eşin de tabi çocukla ilgileniyor o arada, kahvaltı faslından sonra ya kızı ya da kızın döktüklerini temizle, sonra mutfağı toparla ya da kızla oyun oyna, kızın uyku vakti gelince ya kızı uyut ya da diğer rutin ev işleri ile kendi işlerini hallet, akşam yemeği için hazırlıklar, akşam çay, gün içinde gerekirse süpürge silme...

bunu ya ben ya eşim yapmak zorundayız. her gün. zor dostum zor. spor salonunda ağırlık basmaya benzemiyor bu işler.*

tıbbi olarak nasıl bir izahı var bilmiyorum. ama bir kere yaşadım.
yaşadığım şeyi biliyorum.
hayattan hiç zevk almadığınızı ve her şeyin boş olduğunu düşünün öyle ki çektiğiniz acı bile boş, öyle bir bomboşluk hali. koca bir anlamsızlık.

bu haftaki yayının yobazlar, gericiler, kafasının içi sadece kötülük dolu, yaşatmak yerine yok etmeyi seven kesim tarafından beğenilmeyeceğine adım gibi emin olduğum radyo programı.

merak etmesin o kesim, bizler o gün nasılsak bugün de dimdik duruyoruz bütün ihanetlere, kalleşliklere, şerefsizliklere, hainliklere karşı.

normal şartlarda enflasyonun %60 falan çıkması lazım. bu kadar düşük seviyede açıklayıp tüm milleti nasıl geri zekalı yerine koyduklarını gıda fiyatlarında ki önlenemeyen artış zaten gözler önüne seriyor.

ben şahsen seviyorum. 8 senedir de alıştım sanırım. artık bakımı da kolay geliyor bana.
zaten çabuk kuruyor olduğu için de pek uğraştırmıyor beni.

yemek hapları. benim gibi yemek yemeye üşenenler için harika olurdu.

erteleme hastalığım var galiba. çoğu şeyi saçma bahanelerle erteleyip duruyorum.

deveye hendek atlatmak daha kolay görünüyor. pandemi ve online eğitimle birlikte zorunlu bir ihtiyaç haline gelmesi insanları daha da kötü duruma düşürmekte. eğitimde fırsat eşitliğinden ya da başarıdan kimsecikler bahsetmesin. çünkü öyle bir dünya yok.

hayatımızda ilişkide en fedakar olduguz zamanlardır. ben hep 2 durak önce iniyordum yolun köşesine kadar beraber yürümek için.

karşıdaki insanın mizacı belirir.
onda nerdesin ya o nasıl bir yerde olmak istiyor anlaşılır.
isteğin dikkate alınması ya da alınmamasına göre ayarlar yenilenir.
psikologlara göre, kimseden onu zor durumda bırakacak istekte bulunmamak
gerekiyor.
dikkat edin, istekte bulunmayın demiyorlar, zor durumda bırakacak istekte bulunmayın diyorlar.
şarkıda seven ne yapmaz deniyor ya, deneyin bakın bakalım, seven ne yapar ne yapmaz.

1853-1890 yıllarında yaşamış post-empresyonist ressam. en ünlü eseri, kaldığı sanatoryumdaki penceresinden gördüğü manzarayı resmettiği yıldızlı gece'dir. gökyüzü ancak bu kadar güzel resmedilebilir gerçekten.
ayrıca amsterdam'daki van gogh müzesi görülmeye değerdir.

gerçekten ölmemektir..
ahir bir ömür.. ve yaptıklarından dolayı sorgu sual.. kıyamete kadar kabir hayatı..
ölmeyi bile çok gördüler hepimize..