mezarı paris'te ama kalbi varşova'da bir kilisede bulunan ünlü besteci. varşova'ya hep dönmek istediği için vasiyeti, kalbinin memleketi polonya'ya gönderilmesiymiş.
varşova'daki chopin müzesi gördüğüm en ilginç müzelerden biri olabilir. kişisel eşyalarını, yolladığı ve aldığı mektuplarını, piyanosunu, ölüm döşeğinde yanı başında bulunan çiçeği bile sergilemişler. minik kulübelere girip parçalarını dinleyebiliyorsunuz, notalarını incelebiliyorsunuz. bütün müzeyi zaten onun eserlerini dinleyerek geziyorsunuz.
en sevdiğim parçası.

/ yiğidin sevdiği güzel olunca
ömrü ardı sıra sökülür gider /*

zamanım olsa durup izlerim. twitter’da maden mühendisi bi arkadaşın dağ, bayır patlatma video’ları ile yetiniyorum şimdilik.

attila ilhan'ın yazdığı bir mektuba nazım hikmet şiiri eklemesinden dolayı liseden atılması ve sonra yeni başladığı lisede edebiyat dersine nihal atsız'ın girmesi.

pilli bebek isimli grubun varlığından haberdar olmamızı sağlayan efsane dizidir. ankara'yı sevdirendir. harunlu sahneleri candır. sorgu sahnelerinde cips yemeye doyamayan, çayın yanında püsküüt isteyen, cinayeti çözmek için araştırmaya gittikleri evlerin kapılarını çaldıklarında "siz kimsiniz?" sorularına verdiği ilginç yanıtlarla harun gönlümüzde büyük bir yer kazanmıştır. ** akbaba'nın "cinayet ben olmuşum" repliği de can alıcıdır.

bir düşüncem yüzünden idam ediliyorsam "fikirlerime iyi bakın" derdim.

mesajlaşırken alt satıra geçmek için "shift+enter" tuşu yerine sadece "enter" tuşunu koyması gereken sözlük, her yerde "enter" tuşunu kullandığımızdan dolayı alt satıra geçeceğiz diye yarım mesaj yolluyorum veya yarım mesaj alıyorum.

çan seslerini yasaklayıp, ezanı son ses halka dinletmek. ikisi de bu ülkenin insanının bir kültürü değildir. ülke anayasasında ülkenin dini yoktur. o zaman her iki tarafa da eşit derece de haklar verilmelidir. son ses ezan okunuyorsa, kilise de çanlar da çalmalıdır.

yaşamın için bir erkeğe ihtiyacın yok. senin kendi başına herşeye gücün yeter. yeterki kendi değerini bil.

bir zamanlar mutlu ama safça bir insan vardı. herkeslere pervane olur, onu sevsinler, onu kabul etsinler ne bileyim belkide hiç nedensiz yere birilerinin ayağına paspas olurdu.

yahu her denilene inanır mı insan? inanırdı. herkesin içinde bir iyilik olduğunu düşünür, herkes özünde iyi yeter ki sen görmeyi bil mavraları atardı.

sonra ne mi oldu?

kırıldı, paramparça oldu, o saf yüreği kinle nefretle doldu... acı duydu, yalnız kaldı, kimseye anlatamadı, kimse dinlemedi...

geldi zaman gitti zaman boş vermeyi öğrendi. kendine değer vermeyi, insanlara çok takılmamayı, sözleri kulak arkası etmeyi ve kimse için keyfini bozmamayı...

şimdilerde soruyorlar ona sana ne oldu?
sen eskiden böyle değildin?
hayata mı küstün?

yoo ne münasebet sizi kaale almıyor, sizle muhattap olmuyorum diye bir de öleydim bari.
hah insanlar kendilerini çok ciddiye alıyorlar gerçekten. sözlerini, sevgilerini ya da her hangi bir hislerini...
zannediyorlar ki onlar bana ters baktı ben hayata küstüm.
zannediyorlar ki onlar bana laf soktu ben içerledim.
yahu sen kimsin?
benden kıymetli misin?
senin sözün, senin hissin, senin bakışın bana ne etsin?

çok gülüyorum tüm dünyayı kendi etrafında dönüyor sanan insanlara. ah benim canım büyü biraz. benim seni dert edecek kadar ne boş zamanım ne boş kafam var.

nefret mi? onun yerinde yeller esiyor. insan en nihayetinde kendi enerjisiyle zaten ektiğini biçiyor. ben kendimi ne yıpratacağım bünyemde kötü duygular barındırarak. ben bir gülüyorum hepsi geçiyor.

zamanın birinde saf ama umutlu (insanlığa dair) biri yaşardı ona itafen.

yeni manikur yapilmis, tertemiz ellerimde gordukce kendimin bile yukseldigi tirnak cilasi rengi. hele ki beyaz tende on numara bes yildiz olur, gideyim de sureyim *

(bkz: sorunsalları sorun etmezsek ortada sorunsal kalmaz)

hale bak alüminyum, bir toplu taşıma aracında oturup dinlenirken beş dakika kitabını okuyorsun ve varlığından haberdar bile olmadığın bir embesil o sırada senin hakkında nasıl da iğrenç şeyler düşünüyor...

işi gücü bırakmış, başka bir insanın zararsız bir eylemine atıfta bulunarak kin ve nefret kusuyor oksijen israfları.

tanım: kazara yolu bir şekilde avrupa'ya düşse metroyu pavyon falan sanacak kımıl zararlılarının sahip olabileceği türden bir düşünce.*

--- alıntı ---

kaptan bizi sağda tükür.

--- alıntı ---

direc-t şarkısı.

"hasret, beni yordun sanma.
sancım, geçer elbet zamanla."

evlat sahibi olmayı bilemem fakat yeğen sahibi olmak minimum sorumlulukla maksimum bebe sevme ihtiyacının karşılandığı durumdur.

yemeğini annesi babası hazırlar, bezini yine onlar değiştirir, gece yine onlar uykusuz kalır, size sadece bebeyle oynamak kalır. kısacası cefayı onlar çeker sefayı siz sürersiniz.

"gel atçılık oynayalım, ben at olayım sen sırtıma bin!"

ceylan şarkısıyla çıkış yapmış ve tanınmış bir gruptur. bence bu şarkının herkeste farklı bir yeri var. sağlam metalcilerin dahi bu şarkıya karşı bir sempati duyduğunu düşünüyorum.

yitik buruk bir çocuğum ben
koyma beni hasretine...

kirli ve hasarlı kitap gönderen kitap sitesi.

daha önce tek seferde 10 civarı kitap siparişi vermiştim. paketin içinde birbirlerine girmişlerdi ama çoğunu çok uygun fiyata aldığım için umursamamıştım. geçen hafta bazı durumlardan dolayı tekrar bir sipariş vermek durumunda kaldım. tek bir kitap siparişi verdim ve kitap sorunsuz gelsin diye güzelce uyardım. fakat ne yazık ki kitap kirli ve yamulmuş olarak geldi. kendilerine yazdım. özür dileyip iade koşulları için whatsappa yönlendirdiler. iade edersem daha mutsuz olacağım için kabul etmedim. kitabı iyice sildim, şimdi duruşunu düzeltmekle uğraşıyorum. bugünden itibaren bir daha bkmden asla sipariş vermeyeceğim.

yıl 2013 ,
erdoğan ' mb rezervimiz 130 milyar dolar ' buradan

yıl 2016 ,
erdoğan ' mb rezervimiz 113 milyar dolar ' buradan

yıl 2021 ,
erdoğan ' mb rezervimiz 95 milyar dolar '

yıl 2021 ,
muhalefet ' 138 milyar dolarlık mb rezervi ortada yok.'

yıl 2021 ,
yiğit bulut ' mb'nin 138 milyar dolar rezervi hiç olmadı '

kim neye inanırsa inansın...